Surinaamse Indianen

Waar ligt het leefgebied?

Het leefgebied van de Surinaamse indianen ligt, zoals de benaming al zegt, in Suriname. Suriname ligt in Zuid-Amerika. Zuid-Amerika is één van de vijf continenten op aarde en ligt ten zuidwesten van Europa aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Surinaamse indianen leven voornamelijk in de beboste gebieden van Suriname, Surinaamse inwoners spreken dan over: “het binnenland”.

Zoals men in Nederland spreekt van provincies, zo spreken de inwoners van Suriname van Districten. Er zijn tien verschillende districten, de bekendste is Paramaribo, de hoofdstad daarvan heet ook Paramaribo. De meeste indianen leven in het district: Brokopondo, de hoofdstad hiervan heet ook Brokopondo. In Brokopondo zijn er veel bossen en heerst er een tropisch klimaat. Ook leven er in die beboste gebieden dieren, die men in Nederland over het algemeen als gevaarlijk beschouwt.


Hoe ziet het leefgebied eruit?

Het leefgebied van de Surinaamse Indianen is in het land Suriname. De hoofdstad van Suriname is Paramaribo. Suriname is een mooi land. Het land ligt ten noorden van Brazilië in Zuid-Amerika. Suriname is een klein land vergeleken met Brazilië. Suriname heeft een lage bevolkingsdichtheid. Er wonen ongeveer evenveel mensen van Afrikaanse afkomst (Creolen) als mensen van wie de overgrootouders uit India kwamen (Hindoestanen). De Creolen wonen meestal in de stad en de Hindoes wonen op kleine boeren. Het grootste deel van de bevolking woont in de kuststrook. Daarvan zijn de meeste indianen.
Gemiddeld is het minder dan één inwoner per vierkante kilometer. Het leefgebied is niet echt reliëf rijk. Het land heeft wel een beetje hoogte verschillen. Suriname heeft een tropisch regenwoud klimaat. De temperatuur is daarom gemiddeld hoog in Suriname. De temperatuur is dan gemiddeld het hele jaar het zelfde het ligt dan tussen de twintig en dertig graden Celsius. Er valt veel in Suriname neerslag ondanks zijn hoge temperaturen z´n gemiddeld 2000mm of meer neerslag per jaar. Suriname ligt niet op een breuklijn dus er komen geen aardbevingen of vulkanische voor. Suriname ligt juist midden op een plaat genaamd de Amerikaanse plaat. Het bodem gebruik is heel erg verdeelt in Suriname. Vooral in het noorden is er extensieve veeteelt. In het zuiden is er bos en oerwoud. Suriname heeft heel veel rivieren en een meer waar de Surinaamse Indianen waarschijnlijk veel gevist hebben. Het zuiden van het land staan ze bekend om zijn rijke flora en fauna (planten en dieren). Er zijn in Suriname vele zeldzame dier- en plantensoorten te vinden. Eigenlijk is Suriname gewoon een heel mooi land.
Wat is er bekend over hun voorgeschiedenis?

Toen Afrika, Europa en Azië al lang bewoond waren, woonde er nog niemand in het Amerikaanse continent. In een lange periode was het klimaat erg koud en werd het continent afgezonderd door ijsbergen die zich hadden opgehoopt rond Polen. Aan het eind van de ijstijd kwamen Siberische grondwild-jagers via Alaska in Noord-Amerika. Ze hoopten zo Zuid-Amerika te bereiken, waar het klimaat wat warmer was.

Het was geen makkelijke tocht, maar uit eindelijk hebben de grondwild-jagers Zuid-Amerika bereikt. Ze leven tegenwoordig in het noorden van Zuid-Amerika en worden indianen genoemd.

De Indianen blijken dus de oorspronkelijke bewoners van het Amerikaanse continent. Hierdoor waren ze ook de oorspronkelijke bewoners van Suriname. Er leven veel verschillende indianenstammen in Suriname, elke stam heeft z’n eigen geschiedenis.

Hoe leeft met daar samen & wat zijn hun bronnen van levensonderhoud?

De Surinaamse Indianen leven in groepen. Er zijn zo’n vijftal groepen. De Karaïben en de Arowakken leven aan de kustgebieden. De Aroerio, de Trio en de Wajana meer in de gebieden in het midden van het land.
De samenleving en cultuur van de Indianen uit Suriname worden gerekend tot het zogenaamd oerwoudcomplex in Zuid-Amerika. De Surinaamse Indianen zijn vooral jagers, vissers en verzamelaars. Maar ze vullen hun dieet ook aan met gekocht voedsel.

Jagen en vissen
De jagers jagen met pijl en boog. Afhankelijk van het wild gebruiken ze verschillende soorten pijlen: pijlen met een brede bamboepunt, pijlen met weerhaken voor het kleine wild en pijlen met giftige punten voor bepaalde apensoorten. Er werd en wordt gejaagd in groepjes van zo’n drie man. De boog gebruiken de ook voor de visvangst, maar er wordt ook met visgif gevist. Ze gebruiken bij het vangen van vissen ook vis vallen. Ze gebruiken ook een soort van haken, zoals wij metalen haken hebben.


Verzamelen
Verzamelen speelt in alle groepen een belangrijke rol. Ze verzamelden bijvoorbeeld vruchten en dierlijk voedsel (mieren, krabben, eieren). Maar ze haalden ook producten uit het bos: hout, palmbladeren, vezels. De groepen die aan de kust woonden verzamelde minder, omdat ze makkelijk konden vissen.

Landbouw
De landbouw die de Indianen toepassen staat bekend als ‘shifting cultivation’. Dit wordt ook wel brandbouw genoemd. Brandbouw is als er een stuk bos weggebrand wordt om daar producten op te gaan verbouwen. De as die overblijft van de verbranden bomen wordt gebruikt als mest. De bemeste bodem wordt beplant met bittere cassave, die na 9-12 maanden oogstbaar is. Als dat stuk grond uitgeput is verhuist het hele dorp naar een ander gebied waar weer opnieuw een stuk bos weggebrand wordt.

Wat is hun relatie met de moderne wereld?

In alle manieren van leven van de Surinaamse Indianen is wel iets te herkennen van de moderne wereld. Sinds de 20e eeuw vullen de indianen hun dieet aan met gekocht voedsel. Ze kopen bijvoorbeeld suiker en rijst. Veel van hun oorspronkelijke werktuigen zijn vervangen door industriële materialen of kleine machines. Nu hoeven ze minder inspanning te leveren bij het werken op het land. In alle groepen speelt geld een rol. Ze verkopen etnografica en landbouwproducten. Sommige hebben ook een tijdelijke of een vaste baan, dus krijgen zij ook loon geld.

In de dorpssamenleving zijn ook veel veranderingen, ze krijgen namelijk ook leiders. De overheid koos kapiteins uit. De indianen in het binnenland wonen zijn voornamelijk Katholiek en de indianen die aan de kust wonen Protestants. In het kustgebied zijn er vanaf 1960 Amerikaanse zendelingen. Hierdoor zou de indiaanse identiteit langzaam verdwijnen.

Kunnen zij op dezelfde manier blijven samenleven of is hun levenswijze ten dode opgeschreven?

Er wonen twee indianenstammen: de Arowakken en de Caraïben. De Arowakken zijn de oudste bewoners van Suriname. De Bosnegers of Marrons zijn de afstammelingen van zwarte slaven. Die meer dan twee eeuwen geleden ontsnapten van de plantages. De verschillende groepen ontsnapte slaven behielden hun Afrikaanse cultuur en vormden weer stammengemeenschappen. Elk dorp heeft zijn eigen geschiedenis. Iedereen weet nog precies op welke plantage de voorouders van dat dorp ontsnapten. In 1760 werd een vredesverdrag gesloten tussen de Bosnegers en de Hollanders. Die gebeurtenis wordt nog steeds in ere gehouden. De Surinaamse indianen leefde vroeger anders dan nu. Nu hebben ze een eigen cultuur en samenleving. Geen Surinamer hoeft bang te zijn om met de dood bedreigt te worden. En dat was vroeger wel anders.

Extra informatie over Suriname & de Surinaamse Indianen

Bevolkingsgroepen
Ondanks de indianen de oorspronkelijke inwoners van Suriname zijn, telt Suriname inmiddels veel meer andere stammen. De Indianen zijn tegenwoordig één van de kleinste bevolkingsgroepen. Hierdoor hebben de indianen geen inspraak meer over de dingen die gebeuren in ‘hun eigen land’. Zo hebben ze bijvoorbeeld geen vaste baan en elektriciteit.


Godsdiensten
Hoewel de indianen niet echt gelovig waren en alleen geloofde in hun eigen ‘Stamgod’, kent Suriname nu ook andere geloven. Tegenwoordig leven er veel Christenen, Moslims en Hindoe’s. Het Hindoestanen geloof is een overheersend geloof in Suriname, de meeste inwoners zijn Hindoestaan.

Het Surinaamse Wapen
Hieronder staat het wapen van Suriname afgebeeld. De woorden justitia, pietas en Fides zijn afkomstig uit het Latijn en betekenen: gerechtigheid, vrede en trouw. Uit het Surinaamse wapen blijkt ook dat de indianen de oorspronkelijke bevolkingsgroep is van Suriname. De indianen vormen samen met het land en het water het wapen van Suriname.

De Vlag
De originele vlag van Suriname bestaat uit een cirkel en 5 sterren en werd ingevoerd in 1954. De cirkel staat voor de samenleving en de 5 sterren voor de bevolkingsgroepen die in Suriname leven. De zwarte ster staat voor de Creolen, de bruine voor de Indiërs, de gele voor de chinezen, de rode voor de Indianen en de witte voor de Europeanen.
Deze vlag is afgeschaft op 25 november 1975, vanaf dat moment werd een nieuwe vlag ingevoerd. De huidige vlag werd met groene, witte en rode strepen met een gele ster in het midden. De gele (gouden) ster staat voor een gouden toekomst, de groene strepen voor hoop en vruchtbaarheid, de rode strepen staan voor vooruitgang en liefde en de witte strepen staan voor vrede en gerechtigheid.

De Taal
Doordat Suriname als laatste een kolonie is geweest van Nederland, is hun invoertaal Nederlands. Suriname heeft ook een eigen taal ontwikkeld, die taal is ontstaan doordat verschillende bevolkingsgroepen met elkaar gingen leven, wonen en werken. De taal die is ontstaan heet: Sranang Tongo. Deze taal bevat voor een deel de Nederlandse taal, maar ook Engels, Spaans, Frans en Portugees. Sommige woorden zijn zelfs uit de Afrikaanse taal uitgeleid. In de indiaanse leefgebieden spreekt men meer Sranang Tongo, omdat de Nederlandse taal geen intrede heeft gedaan.

Het volkslied
Net als velen landen heeft Suriname een volkslied. Het Surinaamse volkslied wordt gezongen in de taal die ook de indianen spreken; het Sranang Tongo. Het volkslied gaat als volgt:

Opo kondre man oen opo!
Sranan gron e kari oen.
Wans ope tata komopo
wi moe seti kondre boen.
Stré de f'stré, wi no sa frede.
Gado de wi fesiman.
Eri libi te na dede
wi sa feti gi Sranan.
Doordat Nederlands de invoertaal in Suriname is, is het volkslied letterlijk naar het Nederlands vertaalt. Hieronder is de Nederlandse versie weergegeven:
Landgenoten staat op!
De Surinaamse grond roept u.
Waar de voorouders ook vandaan kwamen
Wij moeten het land opbouwen.
Strijd is er te voeren, wij zullen niet versagen.
God is onze leidsman.
Heel ons leven tot de dood
Zullen wij strijden voor Suriname.
Omdat de letterlijke vertaling naar het Nederlands niet in het ritme past, is er ook een Nederlandse versie van het volkslied met dezelfde betekenis. De Nederlandse versie gaat als volgt:


God zij met ons Suriname
Hij verheft' ons heerlijk land
Hoe wij hier ook samenkwamen
Aan zijn grond zijn wij verpand
Werkend houden w'in gedachten
Recht en waarheid maken vrij
Al wat goed is te betrachten
Dat geeft aan ons land waardij