Nederlandse Antillen en Aruba

NEDERLANDSE ANTILLEN:

Nederlandse Antillen algemeen

De Nederlandse Antillen bestaat uit twee groepen van drie eilanden in de Caribische Zee:

1)Aruba (dat sinds 1996 niet meer tot de Nederlandse Antillen behoort, maar apart is),Bonaire en Curaçao (Ook wel ABC eilanden genoemd)

2)Saba, Sint Eustatius en Sint Maarten ( de zogenoemde S. eilanden).

Bij de Kleine Antillen wordt bovendien nog een onderscheid gemaakt tussen de zogenoemde Bovenwindse eilanden en Benedenwindse eilanden:


Bovenwindse eilanden: Saba

Sint Eustatius
Sint Maarten

Benedenwindse eilanden: Aruba
Bonaire
Curaçao

De afstand tussen beide eilandgroepen is circa 900 meter.
De Antilliaanse eilanden Aruba, Bonaire, Curaçao, Saba, Sint Eustatius en Sint Maarten behoren (staatkundig) vanaf de zeventiende eeuw tot Nederland. De Antilliaanse bewoners hebben daardoor ook een Nederlands paspoort.

Geschiedenis

Nederlands bezit:

In de zeventiende eeuw voeren Nederlandse zielschepen over oceanen op zoek naar handel. Schepen van de West-Indische Compagnie bezochten ook het Caribibisch gebied. Deze handelmaatschappij dreef vooral handel in Noord-Amerika en Zuid-Amerika. Soldaten van West-Indische compagnie verdreven de Spanjaarden van de Bovenwindse en Benedenwindse eilanden. Dat gebeurde in het jaar 1634. de Nederlanders bouwden forten verkeren nu nog in een goede staat. Je kunt ze bezichtigen: Fort Oranje op Sint-Eustaties Fort Amsterdam op Sint-Maarten.

Relatie tot Nederland:

Van 1828 tot 1845 werden de Nederlandse Antillen gezamenlijk met Suriname bestuurd door een gouverneur-generaal van de Nederlandse West-Indische bezittingen. Vanaf 1845 vormden zij een afzonderlijk gouvernement, naar het hoofdeiland Curaçao genoemd. Eerst bij de Nederlandse grondwetsherziening van 1948 werd de naam Nederlandse Antillen ingevoerd.


Slavenhandel:

De Nederlandse maakt van de Antillen een landbouwgebied. Ze verbouwden maïs en suikerriet, fokten paarden en hielden de koeien gieten. De gewassen en de dieren dienden als voedsel voor Nederlandse scheepsliede. Nederlandse slavenhandelaars begonnen op Curaçao een slavenmarkt. Slaven werden in West-Afrika gekocht en naar Curaçao gevoerd. Dat gebeurde onder onmenselijke omstandigheden. Veel slaven overleefden de overtocht dan ook niet. Spanjaarden , Portugezen en Engelsen kocht de slaven en lieten hen werken op plantages in Noord- en Zuid-Amerika. Een plantage is een is een uitgestrekt landbouwgebied in de tropen waar thee,koffie.suiker,tabak,katoen of suikerriet wordt geteeld. Het werk was zwaar. Ook de Nederlanders lieten slaven zwaar werken doen.

Plantengroei

De plantengroei van de Benedenwindse Eilanden is bijna kaal ,voor een groot deel woestijnachtig en voor een tropisch gebied arm aan soorten. Ten onrechte wordt dit veelal aan het droge klimaat geweten, de hoofdschuldige is echter de mens, die sinds de Nederlandse bezetting in 1634 de bossen achteloos vernietigde. Veel voorkomende begroeiing is het cactusstruweel, bestaande uit hoge, zuilvormige cactussen en lage doornstruiken en kale bodem. Deze vegetatie komt veel voor op verlaten plantagegrond en op diabaasgesteente. Bos vindt men op Curaçao, het mangrovebos. De plantengroei van de Bovenwindse Eilanden is ook sterk door de mens beïnvloed, maar toch minder. De vele regen en luchtvochtigheid, vooral op grotere zeehoogte, is hiervoor zeer gunstig. De flora's van de drie eilanden verschillen onderling veel sterker dan die van Bonaire en Curaçao. In totaal komen op de Bovenwindse Eilanden ca. 700 soorten hogere planten voor. De laag gelegen terreinen zijn geheel bedekt met doornbos, waarin Acacia soorten opvallen.
De kustvegetaties zijn in het bijzonder op Sint-Maarten goed ontwikkeld.

Dierenwereld

De fauna is zeer arm, enerzijds door de kleine oppervlakte van de eilanden en anderzijds door het klimaat; daar komt bij dat de bevolkingsdruk groot is en, speciaal voor de Bovenwindse Eilanden. De afwezigheid van echte bossen is verantwoordelijk voor het ontbreken van talrijke diergroepen. Zoogdieren zijn uiterst er weinig.
Veel voorkomende dieren zijn: Het Curaçaose hert , de mangoeste (Sint-Maarten) de bruine en zwarte rat en huismuis. 15 soorten vleermuizen, een kleine muis en het Curaçaose konijn (Curaçao)
De vogelwereld is wat rijker, op de Benedenwindse Eilanden zijn ongeveer 150 soorten waargenomen,waarvan minder dan 50 als broedvogel. Deze getallen zijn voor de Bovenwindse Eilanden resp. 80 en ca. 30. De broedvogels vertegenwoordigen goeddeels groepen die in Zuid-Amerika inheems zijn, o.a. amazonepapegaaien
Zeer belangrijk is de broedplaats van de rode flamingo op Bonaire.

Er zijn ook weinig reptielen, de reptielen dier voorkomen zijn hagedissen en in een enkel geval slangen. Amfibieën (kikvorsen) zijn eveneens zeer beperkt in aantal en echte zoetwatervissen ontbreken geheel,wat uiteraard komt met de schaarste aan open zoet water.
De zeefauna in de ondiepe wateren rond de eilanden is geheel tropisch van karakter en zeer rijk aan verschillende soorten diergroepen.
Op de Nederlandse Antillen is een krachtige impuls tot natuurbescherming uitgegaan van het Caribische Marien Biologisch Instituut (CARMABI, Curaçao, sinds 1955), zowel in de kustwateren als op het land, daarin gesteund door de STINAPA (Stichting Nationale Parken Nederlandse Antillen). Een en ander heeft geleid tot het instellen van een aantal reservaten.

Bevolking

De bevolkingssamenstelling vertoont een grote verscheidenheid
De bevolking nam tussen 1985 en 1995 met gemiddeld 1,0% per jaar toe. De gemiddelde levensverwachting bij geboorte is 77 jaar.
De officiële taal is Nederlands, daarnaast worden Engels en Spaans gesproken; de omgangstaal van de bevolking op de Benedenwindse Eilanden is het Papiamento, op de Bovenwindse Eilanden het Engels.
De oude slavenhutjes naast de saliñas, waar in de slaventijd de slaven door de weeks moesten slapen. Hierdoor hoefden ze niet naar huis te lopen, waardoor ze langer konden werken. De bevolking van Bonaire en Curaçao is naar godsdienst overwegend rooms-katholiek, die van de andere eilanden zijn in belangrijke mate methodisten en zevendedagadventisten. In totaal is ca. 80% van de bevolking van de Nederlandse Antillen rooms-katholiek (bisdom Willemstad) en 8% protestants (waarvan een derde Nederlands Hervormd en een derde methodistisch). Er zijn kleine minderheden van joden, hindoes en moslims.

Economie

Curaçao beschikt over een uitstekende zeehaven en heeft een druk scheepvaartverkeer. De belangrijkste haven is Willemstad.

In de economie van de andere eilanden, in het bijzonder Sint-Maarten en Bonaire, speelt het toerisme de belangrijkste rol, op Sint-Maarten zelfs voor 80%).
Het wegennet van de 5 eilanden is relatief goed en meet 950 km.
Curaçao, Bonaire en Sint-Maarten hebben internationale luchthavens; Saba en Sint-Eustatius beschikken over een lokaal vliegveld. De verbindingen tussen de eilanden onderling worden voor een deel onderhouden door de Antilliaanse Luchtvaart Maatschappij (ALM).


ARUBA:

Aruba algemeen

Aruba, eiland met binnen het Koninkrijk der Nederlanden, in de Caribische Zee, het meest westelijke eiland van de Nederlandse Antillen en het kleinste van de Eilanden Beneden De Wind, gelegen op een afstand van ca. 30 km van de kust van Venezuela en ca. 80 km van Curaçao, oppervlakte van 193 km2, met (schatting 1995) 80.000 inwoners. De hoofdplaats is Oranjestad.
Munteenheid is de Aruba-gulden, verdeeld in 100 cent.
Aruba heeft als bijnaam schelpeneiland. Het eiland is ca. 30 km lang en 5,5 km breed. De kusten zijn steil en heeft weinig bochten de lagere oostkust heeft duinen. De grotendeels lage zuidkust wordt over vrijwel de gehele lengte begeleid door smalle koraalriffen. Het landschap wordt gevormd door heuvelland en plateaus.

Geschiedenis

De oerbevolking van Aruba bestond uit Arowakken, die van het vasteland van Zuid-Amerika kwamen. De op verschillende plaatsen gevonden oudheden, bijv. aan de Commandeursbaai en aan de voet van de Hooiberg, wettigen de conclusie, dat Aruba lange tijd door Indianen van één stam bewoond werd. Een steun voor de veronderstelling van de Zuid-Amerikaanse afkomst van de Indianen vormt het karakter van de rotstekeningen die op vele plaatsen, vooral bij de ingang van de grotten, zijn ontdekt. Bovendien werden de doden in grote potten begraven zoals in Amazonië. Archeologisch is Aruba primitiever dan Curaçao. In 1642 werd Aruba Nederlands bezit.
Het eiland had nauwelijks enige betekenis, totdat in 1924 de grondslag voor een ongekende vooruitgang werd gelegd. Toen vestigde zich op het eiland de Lago Oil and Transport Cy.,

een dochtermaatschappij van de Standard Oil of New Jersey, en wel bij de Nicolaas Baai; ruwe olie uit Venezuela zou worden geraffineerd; in 1929 werd de eerste distillatie-inrichting geopend. In 1927 vestigde zich ook de Arend Petroleummij. (onderdeel van de Kon. Shell) op Aruba, die inmiddels na de Tweede Wereldoorlog is gesloten. Aruba behoort tot de belangrijkste olie exporterende gebieden ter wereld. In de loop van de jaren zeventig won op Aruba een separatistische beweging aan kracht, gericht op losmaking uit het administratief verband van de Nederlandse Antillen. De leider van deze beweging voor 'separashon' was Betico Croes.

Aruba in jaartallen:

Tot 1492 Pre-Columbiaans tijdpark: de eilanden worden door Arowak en andere indianen bewoond.
1499: Aruba,Bonaire en Curaçao wordt 'ontdekt'.
1513: De gehele indiaans bevolking van Aruba, Bonaire en Curaçao wordt als slaaf weg gevoerd.
1515: Aruba,Bonaire Curaçao worden door de Spanjaarden officieel tot nutteloze eilanden verklaard.
1568: de tachtig jarige Oorlog tussen Spanje en Nederland breekt uit.
1636: De Nederlanders bezetten Aruba en Bonaire.
1796: Op Aruba word Fort Zoutman gebouwd.
1800: Aruba,Bonaire en Curaçao onder Engelsbestuur.
1824: Er wordt op Aruba goud gevonden.
1872: Er wordt aan de noordkust van Aruba een goudsmelterij gebouwd.
1914-1918 Eerste wereldoorlog: gaat aan de Nederlandse Antillen en Aruba zonder voorvallen voorbij.
1916: Op Aruba wordt het delven van goud stop gezet. In totaal heeft men bijna 1340 kilo goud gevonden.
1929: Op Aruba gaat de logo-Raffinerij open.

1940-1945 De tweede wereldoorlog: De raffinaderijen op Aruba en Curaçao leveren de geallieerden brandstof.
1983: Ronde tafel confererende. Overeenstemming over status apart van Aruba.

Status aparte Aruba

Dit streven werd uiteindelijk (1983) gehonoreerd met de toekenning van een aparte status ingaande 1 jan. 1986. De Status aparte moest leiden tot de onafhankelijkheid per 1 jan. 1996. In mei 1991 zag Aruba hiervan af en werd het streven naar onafhankelijkheid op de lange baan geschoven.

Vlaggen

De vlag van Aruba:

Op 18 maart 1976 werd voor het eerst op Aruba de nationale vlag gehesen. De vlag van Aruba is blauw met daar onder twee gele horizontale lijnen en linksboven een vierpuntige rode ster met een witte bies. De betekenis van de vlag is als volgt: het blauwe veld duidt de zee aan die het eiland omringt.
De ster symboliseert de ligging van Aruba in de oceaan.
Ook geeft de ster de vier richting aan van het kompas dat de volkeren van de 40 landen vertegenwoordigt die op het eiland zijn gevestigd. Het duidt ook de vier kusten van het eiland aan die samen de natuurlijke grens vormen. De wit/rode ster symboliseert de grote liefde die iedere Arubaan voor zijn eiland heeft. Tevens is die hommage aan het Indiaanse bloed van vele Arubanen. De horizontale gele lijnen wijzen op de vrije en aparte plaats die Aruba inneemt in de zee zonder dat men zich distantieert van andere eilanden of volkeren. Geel is ook de kleur van overvloed:het duidt op bloeiende aloë en is de ook de kleur van het goud. De gele lijnen symboliseren de standvastigheid en lange duur van deze overvloed.
Na de toekenning van de Status Aparte aan Aruba bestaat de Nederlandse Antillen nog maar uit vijf eilanden met als gevolg dat de nationale vlag van de Nederlandse Antillen aangepast diende te worden.


Klimaat

Ondanks de tropische ligging hebben de eilanden het gehele jaar een aangenaam klimaat, dankzij de frisse noordoost wind en een relatieve vochtigheid van de lucht. De gemiddelde temperaturen op de verschillende eilanden zijn aan elkaar gelijk. De gemiddelde jaartemperatuur is 27,5 °C; januari is de koelste maand met gemiddelde temperaturen van 28,5 °C overdag en 21,5 °C 's nachts. September is de warmste maand met gemiddelde temperaturen van 30 °C na resp. 26 °C.

De temperaturen van Aruba:

Op de Bovenwindse Eilanden valt gemiddeld 1080 mm regen per jaar, terwijl het jaargemiddelde voor de Benedenwindse Eilanden 580 mm is; de neerslag kan echter van jaar tot jaar heel veel verschillen vertonen.

Plantengroei

De Divi Divi boom is een ander typisch kenmerk van Aruba. Door de immer waaiende noordoost passaat wind groeien de bomen richting het zuidwesten.
De plantengroei van de Benedenwindse Eilanden is bijna kaal, voor een groot deel woestijnachtig en voor een tropisch gebied arm aan soorten. Ten onrechte wordt dit veelal aan het droge klimaat geweten, de hoofdschuldige is echter de mens, die sinds de Nederlandse bezetting in 1634 de bossen achteloos vernietigde.
Veel voorkomende begroeiing is het cactusstruweel, bestaande uit hoge, zuilvormige cactussen en lage doornstruiken en kale bodem.
Deze vegetatie komt vnl. voor op verlaten plantagegrond op diabaasgesteente.

Dierenwereld

Op de ruige noordkant van Aruba, vlak bij de Naturel Bridge, kun je nog deze wilde dieren tegen komen. De fauna is zeer arm, enerzijds door de kleine oppervlakte van het eiland.
Er komen veel hagedissen en slangen voor waaronder de Arubaanse Ratelslang

Bevolking

De etnische samenstelling van de bevolking is gevarieerd; met de Indiaanse en Afro-Caribische invloed is groot. De gemiddelde bevolkingsgroei bedraagt 1, 1% per jaar. De bevolking is grotendeels rooms-katholiek (80%).

De officiële taal is Nederlands; omgangstaal is het Papiamento, dat hier meer Indiaanse woorden bevat dan op Curaçao
De klimatologische omstandigheden en de schrale, geaccidenteerde bodem zijn ongunstig voor landbouw.
Een minderheid bewerkt grond voor eigen gebruik (maïs, bonen, pinda's, watermeloen) en houdt kippen, schapen of geiten. De verbouw van aloëplanten, vroeger vrij belangrijk, is sterk teruggelopen en daarmee de export van aloëhars.

Economie

De aardolieraffinage is sterk gemechaniseerd, waardoor het aantal arbeidsplaatsen in deze sector zeer aanzienlijk is afgenomen. In 1985 sloot de Lago-raffinaderij haar poorten. De werkloosheid steeg tot meer dan 30% van de beroepsbevolking. Hierop volgde een emigratiegolf (10% van de bevolking). Inmiddels is de export van aardolieproducten goed voor een export van (1994) $ 2321 miljoen. Sedertdien hebben de sterke expansie van het toerisme en de daarmee gepaard gaande bouwactiviteit voor een ommekeer gezorgd. In 1993 werd het werkloosheidspercentage op slechts 0,5% geschat. Met pogingen tot het aantrekken van industrie is vooralsnog weinig succes geboekt. Meer wordt verwacht van een uitbreiding van de financiële dienstverlening (off shore). Daardoor heeft de economie in sterke mate het karakter van een monocultuur gekregen; het merendeel van de bevolking is op een of andere wijze bij het toerisme betrokken. De bezoekers richten zich op de fraaie stranden in het zuidwesten en op Oranjestad, de enige grotere plaats op het eiland, een vrijhaven. Nabij de stad ligt de internationale luchthaven, Reina Beatrix.

Bezienswaardigheden

De mall in down town Oranjestad is meestal een van de eerste dingen die bezoekers zien. De mall ligt tegenover de pier voor de cruisschepen. Het is een van de grootste winkelcentra op het eiland met vele winkels, boutiques, restaurants en bars.
De California zandduinen op het noordelijkste puntje van Aruba geven het gevoel dat je op een kompleet ander eiland bent. In plaats van onder de palmbomen loop je door de woestijn.
De wereld beroemde 'Naturel Bridge' van Aruba. Een door de zee in duizenden jaren tijd gemaakt kunstwerk.