Diabetes Mellitus

Inhoud Hoofdstuk 1: Wat is diabetes? Hoofdstuk 2: Wat zijn de symptomen van diabetes? Hoofdstuk 3: Wat zijn de gevolgen van diabetes? Hoofdstuk 4: Is het te genezen/behandelen? Hoofdstuk 5: Bronvermelding
Hoofdstuk 6: Mening 1. Wat is Diabetes? Als je gezond bent, haalt de lever als je gegeten hebt de glucose die te veel in het bloed zit uit het bloed en slaat dat op in de spieren en in de lever zelf. Dat doet hij met behulp van het hormoon insuline. Bij iemand met Diabetes werkt de alvleesklier, die de insuline maakt, niet zoals hij zou moeten werken, hij maakt te weinig of geen insuline, waardoor de suiker spiegel in het bloed heel erg schommelt: als je net gegeten hebt, heb je een te hoog glucose gehalte, maar als je een tijd niet gegeten hebt, is het glucose gehalte te laag. Bij een te hoog glucose gehalte, wordt het te veel aan glucose door de nieren uit het bloed gehaald en vervolgens uit geplast als urine. Als dit te lang duurt, gaan de nieren op den duur "kapot". Bij een te laag glucose gehalte, voel je je moe en slap. Dit komt doordat de cellen in het lichaam niet genoeg glucose uit het bloed kunnen halen om te verbranden, waardoor ze "moe" worden. De officiële naam van diabetes is Diabetes Mellitus, deze naam komt uit het Latijn. Diabetes betekent 'doorloop' en Mellitus 'zoet als honing', maar tegenwoordig noemt vrijwel iedereen deze ziekte 'suikerziekte'. Er zijn twee soorten Diabetes: type 1 de zogenaamde "insulineafhankelijke diabetes" en type 2 de zogenaamde "niet insulineafhankelijke diabetes" Type 1 heet zo, omdat de diabeet (iemand die Diabetes heeft) vanaf het begin (het tijdstip van de constatering) volledig afhankelijk is van de dagelijkse insuline-injecties. Deze vorm van Diabetes ontstaat meestal voor iemand 40 jaar is. Type 2 wordt ook wel "ouderdomssuiker" genoemd, omdat deze vorm van Diabetes vaak pas na het 40ste levensjaar optreed. De diabeet die aan dit type Diabetes lijdt, hoeft, in plaats van insuline-injecties, vaak alleen een dieet te volgen en al dan niet bloedglucoseverlagende tabletten te slikken. Deze tabletten moeten de alvleesklier weer activeren zodat er meer insuline wordt gemaakt. Bij mensen die type 1 hebben werkt dit niet, omdat de alvleesklier hier of te weinig of helemaal geen insuline maakt. Hoofdstuk 2. Wat zijn de symptomen van diabetes? Diabetes heeft een aantal symptomen. Als je diabetes hebt zit er teveel suiker in je bloed en kunnen de nieren niet alles meer uit je bloed halen om te gebruiken. Er zit dan glucose in je urine. Andere verschijnselen zijn dat je veel meer gaat drinken. Je lichaam is dan bewust bezig om de glucose die je eigenlijk zou moeten opnemen om die af te scheiden en je te laten uit plassen, zo gaan er voedingstoffen verloren. In de lever en skeletspieren ontstaat een tekort aan glucose, dat blijft immers in je bloedbaan. Deze weefsels gaan dan vetten af breken om het tekort op te vangen. Hierdoor val je veel af. Doordat je die vetten afbreekt ontstaat er een te veel aan keton (aceton) en bepaalde zuren. Dat betekent dat je bloed te zuur wordt. Veel processen in je lichaam raken dan in de war; mensen raken in de war, worden moe en kunnen zelfs in een coma raken. Dit is dan een hyperglycemische coma, een coma door teveel glucose in het bloed Nog een symptoom is dat je wondjes zich heel langzaam of zelfs niet helen. Je concentratie neemt ook af. Hier zijn de symptomen in een rijtje: Veel voorkomende klachten en verschijnselen bij diabetes zijn: Veel plassen: Doordat er op een gegeven moment glucose in het urine te vinden is, zal er meer water door de nieren worden doorgelaten. Dit gebeurt omdat glucose water aantrekt. Hierdoor zal de hoeveelheid urine veel groter zijn dan normaal. Hevige dorst en veel drinken: Als een persoon diabetes heeft, zal hij meer plassen, waardoor hij dus veel vocht verliest. Hierdoor zal diegene soms wel de hele dag door behoefte hebben aan water. Het verloren vocht moet immers worden bijgevuld doormiddel van drinken, want anders droogt het lichaam uit. Moeheid: Moeheid ontstaat wanneer er een tekort is aan glucose. Wanneer dat het geval is, kan men slechts op halve krachten functioneren. Als een persoon dat diabetes heeft moe is, dan moet hij/zij snel iets eten of drinken. Sufheid: Sufheid kan komen door ernstige ontregeling waarbij er zich een teveel aan ketonen (verzuring) in het bloed bevindt. Ook bij een hypo (veel te laag glucosegehalte van het bloed) kan sufheid optreden. Jeuk: Door het droger worden van de huid (als gevolg van dagelijkse verlies van veel urine) kunnen kleine scheurtjes in de opperhuid ontstaan. Dit geeft aanleiding tot het jeuken van het lichaam. Jeuk is dan ook een verschijnsel dat bij de ernstige vorm van diabetes voorkomt. Als iemand jeuk heeft, zonder dat daarvoor een huidziekte als oorzaak is aan te wijzen, kan aan diabetes worden gedacht. Slechter zien: Bij hoge of sterk wisselende bloedglucosewaarden is het gezichtsvermogen vaak minder. Dit komt door de hierbij optredende veranderingen in de vochthoudendheid van de ooglens. Dubbel zien: Soms komen er klachten van diabetesklanten over dubbel zien wanneer ze een andere kant op kijken. Dit wordt veroorzaakt door een verlamming van één of meer oogspieren doordat een zenuw die de oogspieren bestuurt, is beschadigd.
Hoofdstuk 3:Wat zijn de gevolgen van diabetes? Diabetes zorgt ervoor dat je (soms volledig) je levensstijl moet veranderen en aanpassen. Je moet altijd opletten wat je doet en of dat wel goed voor je is. Als je geen insulinespuiten neemt of je voeding niet aanpast (en alles wat je nog meer moet doen), dan kunnen er ernstige complicaties optreden en zul je ook minder lang leven. Het is ook zo dat als jij diabetes hebt, en je krijgt een kind dat dan de kans bestaat dat jouw kind dan later ook diabetes krijgt, doordat dat kind het van jou heeft geërfd. Het is dus niet erg verstandig om een kind te nemen als je diabetes hebt. Omdat je dan een hoogst waarschijnlijk een kind op de wereld zet met diabetes. Als je diabetes hebt moet je ook erg vaak een bloedglucosetest uitvoeren. Daarmee kan je namelijk zien dat het bloedglucose niet te laag of te hoog is. Dat zie je op een bloedglucosemeter. Daardoor kan je ook (met overleg van je arts) je behandeling veranderen omdat je bijvoorbeeld teveel of te weinig eet. Ook sporten beïnvloedt je bloedglucosewaarde. Omdat als je sport, heb je glucose nodig en als je dat niet in je bloed hebt zitten omdat je lichaam het niet kan opslaan, dan wordt je moe en kan je dus niet sporten. Diabetes kan er ook voor zorgen dat je maar een beperkte gewrichtsbeweeglijkheid hebt (de vergeten complicatie). Dat zorgt ervoor dat je problemen hebt om onder andere je handen, schouders en heupen te bewegen. Wanneer je diabetes hebt, kun je eerder last krijgen van aderverkalking (het dikker worden van de wand van de slagaders). Dat kan ervoor zorgen dat je hart- en vaatziekten krijgt. Hierdoor kunnen er klachten ontstaan zoals pijn op de borst bij inspanning of bij zeer hoge of zeer lage temperaturen, een hartaanval of wanneer het echt slecht gaat een beroerte met verlammingen. Maar dat laatste is alleen als de slagaders in de hersenen verkalken. Na een verloop van tijd kan diabetes invloed uitoefenen op het zenuwstelsel. Welke klachten dit tot gevolg heeft, hangt af van welke zenuwen aangetast worden. Zenuwen zijn namelijk in het hele lichaam te vinden. Als je diabetes hebt, kunnen ook de nieren slechter gaan functioneren. Dat is niet zo goed voor je want dat betekent dus dat bijvoorbeeld je bloeddruk niet op pijl blijft. Zo te zien zijn er dus erg veel klachten die bij diabetes horen. Je zenuwstelsel kan slechter worden, de wanden van je slagaders kunnen dikker worden, je gewrichten gaan het slechter doen of je kunt niet zo vaak meer sporten als je wilt. Diabetes zorgt ervoor dat je leven (meestal) anders wordt. Dat het verandert. Je gezondheid gaat sneller achteruiten en je kan niet meer de dingen doen die je wilt. Maar als je een gezonde levensstijl hebt en een beetje beweegt, dan hoef je geen ernstige klachten te krijgen, en kan je een zo normaal mogelijk leven leiden. Hoofdstuk 4: Kan het behandeld/verholpen worden? Ja, het kan wel behandeld worden maar kan niet verholpen worden.Het enige wat je kan doen is de diabetes mellites goed instellen om te zorgen dat je geen last meer krijgt van de syimptomen. Je blijft je hele leven lang suikerpatiënt en aan medicijnen en/of dieët gebonden. Met deze behandelmethoden kun je als patiënt een goed leven leiden: - Met tabletten: Er zijn vier groepen orale middelen voor de behandeling van type 2 diabetes. De eerste groep is medicamenten, die de afgifte van insuline door de alvleesklier bevorderen. Deze middelen stimuleren speciale receptoren ('vangarmpjes') op de buitenkant van de beta-cellen van de alvleesklier, die insuline produceren, en bevorderen op deze wijze de afgifte van insuline. Van de tweede groep van orale middelen is metformine (merknaam: Glucophage) het bekendst. Metformine remt de overmatige afgifte van glucose door de lever. Hierdoor daalt de bloedglucose en neemt de insulinegevoeligheid toe. En omdat metformine de glucoseafgifte remt van de lever bestaat er geen verhoogde kans op een hypo. De insulineafgifte wordt immers niet gestimuleerd. Het heeft een gunstig effect op de regulatie van de diabetes en vermindert de kans op complicaties, zoals aangetoond in het UKPDS onderzoek. Daarnaast schrijven we het middel niet voor aan mensen met slecht functionerende nieren of lever, of aan mensen met hartproblemen. - Met insuline behandelingen: Iemand met insulineafhankelijke diabetes mellitus moet zich dagelijks insuline toe dienen. Vaak worden hiervoor mengsels van kortwerkende insuline en langwerkende insuline toegediend, 2 maal per dag voor ontbijt en avondeten. Dit schema geeft weinig vrijheid: wanneer men 's ochtends iets extra wil eten, en daarom wat extra insuline spuit, wordt bij gebruik van een mengsel meer kortwerkende insuline, maar ook meer langwerkende insuline toegediend. Dit kan later op de dag aanleiding geven tot te lage bloedglucose waarden. Een 2x daags schema is dus weinig flexibel. Bij iedere maaltijd zal de alvleesklier een hoeveelheid insuline aan het bloed afgeven, voldoende om de bloedglucosespiegel binnen normale grenzen te houden. Daarnaast werkt de alvleesklier gedurende de gehele dag en nacht op een laag pitje, om steeds een geringe hoeveelheid insuline in het bloed aanwezig te houden. Behalve streven naar een zo normaal mogelijk leven probeert iemand met diabetes zijn bloedglucose gehalte zo goed mogelijk te reguleren. Diabetes mellitus kan immers op langere termijn gepaard gaan met complicaties in de vorm van beschadigingen van diverse organen. Dit geldt voor alle typen van diabetes, zowel type 1 als type 2 diabetes. Een belangrijke factor bij het ontstaan van deze complicaties en de snelheid waarmee zij verergeren is hoe goed de diabetes is ingesteld. Bij iedere maaltijd zal de alvleesklier een hoeveelheid insuline aan het bloed afgeven, voldoende om de bloedglucosespiegel binnen normale grenzen te houden. Daarnaast werkt de alvleesklier gedurende de gehele dag en nacht op een laag pitje, om steeds een geringe hoeveelheid insuline in het bloed aanwezig te houden. Om dit bij mensen zo goed mogelijk na te bootsen wordt een zogenaamde basaal/prandiaal regime toegepast. Dit schema, ook wel het "penregime" genoemd, bestaat uit: 1. Een injectie kortwerkende insuline, welke voor iedere maaltijd wordt toegediend; deze insuline injectie dient om de koolhydraten te verwerken, die met iedere maaltijd worden genuttigd. 2. Een injectie langwerkende insuline, welke voor het slapen gaan wordt toegediend; deze geeft de basis insuline, de hoeveelheid die nodig is om gedurende de gehele dag een geringe hoeveelheid insuline in het bloed te hebben. Hoofdstuk 5: Bronvermelding Bronvermelding: Internet: www.google.com -> zoek binnen resultaten; ziekte -> zoek binnen resultaten; gevolgen -> Planet – diabetes moet nieuwe aanpak voorkomen. Internet: www.diabetesvereniging.nl