Eetstoornissen

Eetstoornissen

Een mooi lichaam is in deze tijd erg belangrijk. In alle tijdschriften wordt je geconfronteerd met de meest mooie modellen. Vooral veel vrouwen en meisjes nemen deze modellen als voorbeeld en proberen net zo’n slank figuur te krijgen. Verschillende diëten en sporten zijn daarbij erg populair. Maar liefst 50% van alle vrouwen doet permanent aan de lijn. Op zich is daar niks mis mee, zolang je maar niet doorslaat. Maar wat gebeurt er als je wel doorslaat?

Wanneer mensen te geobsedeerd raken door eten, zowel door te veel te eten of te weinig, noemen we dat een eetstoornis. Eigenlijk zijn er twee belangrijke eetstoornissen te onderscheiden: Anorexia Nervosa en Boulimia Nervosa. Bij deze beide stoornissen gaat het om mensen die verslaafd zijn aan het vermageren van hun lichaam.


Anorexia Nervosa betekent letterlijk 'gebrek aan eetlust door nerveuze oorzaken'. Eigenlijk klopt dit niet, want bij deze ziekte heb je geen gebrek aan eetlust, maar ben je bezig met het doelbewust niet eten van voedsel. Mensen met anorexia hebben de dwang niet te eten en zijn hier verslaafd aan, dus gaan ze er mee door, ook al zijn ze sterk vermagerd. Hierdoor kunnen ze hun natuurlijke grens niet meer stellen en kunnen er grote problemen ontstaan. Er ontstaan dan veel lichamelijke klachten. Bij vrouwen stopt bijvoorbeeld de menstruatie. Bij veel patiënten daalt de lichaamstemperatuur en er kan haaruitval optreden. Ook komt slapeloosheid veel voor. Velen hebben niet alleen de drang om niet te eten, vaak gaat de ziekte ook gepaard met overmatig sporten. Zo zijn er patiënten die elke dag 2 uur gaan joggen, 500 buikspieroefeningen doen of dagelijks 10 kilometer hardlopen. Ze leggen de lat voor henzelf steeds hoger, zodat nog meer lichamelijke klachten zich voordoen.

Boulimia Nervosa lijkt wat betreft het ‘dwangmatig vermageren van het lichaam’ erg op Anorexia. Boulimia Nervosa betekent letterlijk 'eetlust als een os door nerveuze oorzaken'. Ook dit klopt niet helemaal, omdat er sprake is van eetbuien die worden afgewisseld met perioden van (bijzonder) matig eten. Bovendien hoeft het niet zo te zijn dat mensen met boulimia een grote eetlust hebben voordat ze een eetbui krijgen. Het gaat om het eten, niet om het stillen van honger.
De hoeveelheid eetbuien per dag en de grootte verschilt heel erg per persoon. Sommigen hebben een paar eetbuien per dag, anderen een paar per week. Wanneer een patiënt een eetbui heeft gehad, voelt hij/zij zich schuldig en probeert doormiddel van laxeermiddelen of overgeven het voedsel het lichaam uit te krijgen. Ook volgt er bij sommigen een tijd van streng vasten na de eetbuien.
De lichamelijke klachten zijn bij Boulimia vrijwel hetzelfde als bij Anorexia. Door braken of het gebruik van laxeermiddelen kan een tekort aan kalium ontstaan, wat kan leiden tot nier- en leverbeschadigingen, spierkrampen, hartritmestoornissen en hartstilstand.

Veel mensen die lijden aan Anorexia of Boulimia, willen dit voor de buitenwereld zo veel mogelijk verborgen houden, omdat ze zich schamen en bang zijn om afgewezen te worden. Het braken en het gebruik van laxeermiddelen houden boulimia-patiënten uiteraard ook geheim. De anorexia-patiënten proberen zoveel mogelijk de wereld doen geloven dat zij wel voldoende eten, terwijl zij dat in werkelijkheid niet doen. Hierdoor lijden velen van hen jarenlang een soort dubbelleven en hebben zelfs hun ouders, levenspartner of beste vriendin niet door dat deze mensen aan een enorme kwelling lijden.
De twee beschreven eetstoornissen zijn behoorlijk ernstig. Maar komen ze ook vaak voor?
Anorexia en Boulimia Nervosa komen voornamelijk voor bij vrouwen. Ongeveer 5% van de patiënten is man. Anorexia komt voor bij 1.4 op de 1000 vrouwen. De schattingen voor boulimia zijn aanmerkelijk hoger: 4,5% van de vrouwen en 1,5 % van de mannen zou hier aan lijden. De ziektes duren gemiddeld 7,5 jaar, met een spreiding van een half jaar tot dertig jaar. De genezing duurt vaak lang. Ongeveer 40% van de patiënten herstelt volledig, 40% herstelt gedeeltelijk en 20% herstelt niet. Zelfs 10% van de patiënten overlijden aan de gevolgen van deze ziektes.
Het is dus belangrijk deze ziekten niet te onderschatten. En wat betreft de modellen in de tijdschriften: ze hebben meer invloed op je eetgedrag dan je denkt, tenslotte is het gras aan de overkant altijd groener!