Inleiding
Voor je scriptie kon je kiezen uit 30 onderwerpen of je kon er zelf een verzinnen. Ik heb 1 van die 30 onderwerpen gekozen. Namelijk de verdeling van Duitsland. Dit leek mij namelijk een leuk en interessant onderwerp om een scriptie over te maken.
Je moest ook een hoofdvraag en deelvragen verzinnen. De hoofdvraag stond al in het boekje. Mijn hoofdvraag is: Wat is het belang van de verdeling van Duitsland voor de Koude Oorlog?
Mijn deelvragen zijn:
1. Waarom is Duitsland verdeeld?
2. Hoe is Duitsland verdeeld?
3. Waarom hadden de DDR en de BRD ruzie?
Hoe ik het aangepakt heb
1. Ik heb een onderwerp gekozen (de verdeling van Duitsland). 2. Heb informatie gezocht over het onderwerp op het internet en in de bibliotheek. 3. Ik heb deelvragen gemaakt. En ze zijn nagekeken door meneer Berkelaar. En goed gekeurd. 4. Ik heb een planning gemaakt hoe ik het verder wil gaan aanpakken (dat is dit dus). 5. Ga de hoofdstukken in het klad schrijven. 6. Heb de hoofdstukken ingetypt. 7. De plaatjes erbij gezocht. 8. Antwoord gegeven op de hoofdvraag. 9. Alles in de goede volgorde gezet en uitgeprint. 10. In een mapje gedaan en alles bij elkaar inleveren. (Het logboek heb ik ook steeds tussendoor ingevuld)
Hoofdstuk 1
Hoe werd Duitsland verdeeld? Op 8 mei 1945 gaf Duitsland zich over aan de geallieerden. Daardoor werd het land door de geallieerden verdeeld in vier bezettingszones. Hieronder kun je zien hoe het precies werd verdeeld. Heel Oost-Duitsland was een zone van de Sovjetunie geworden ‘de Sovjetzone’. Dat waren de provincies: · Saksen · Thüringen · Saksen-Anhalt · Meckelenburg-Voorpommeren · Brandenburg
West-Duitsland werd verdeeld in drie bezettingszones. Dat waren de zones van de Verenigde Staten, Frankrijk en Groot-Brittannië. Bij de zone van de Verenigde Staten ‘de VSzone’ hoorde de volgende provincies: · Beieren · Baden-Württemberg · Hessen
Bij de zone van Frankrijk ‘de Fransezone’ hoorde de volgende provincies: · Saarland · Rijnland-Palts · Noordrijn-Westfalen
De overige provincies hoorde dus bij de zone van Groot-Brittannië ‘de Engelsezone’ en dat waren de provincies: · Sleeswijk-Holstein · Nedersaksen
Hieronder op het kaartje kan je ook nog zien hoe het verdeeld was. Het land werd verdeeld omdat de geallieerden vonden dat er een goed machtsevenwicht (machtsevenwicht = een evenwicht van de macht van verschillende landen in een bepaald gebied) moest zijn. En daarom namen zij tijdelijk het bestuur over. Als het land weer hersteld was dan zou het land zichzelf weer kunnen besturen. De geallieerden maakten ook afspraken over de voedselvoorziening en over niet te hoge herstelbetaling. De Sovjetunie stuurde uit hun zone voedsel van hun landbouwgebieden naar de andere zones. Die zones betaalden dan aan de Sovjetzone geld als vergoeding voor de oorlogsschade. Zo mocht de Sovjetunie de rest van het herstelbetalingen ook uit hun zone halen dat deden ze door het land en de fabrieken in de Sovjetzone eigendom van de staat te maken. En de Sovjetzone werd ook een planeconomie (planeconomie = een economie in een land waarbij de regering bepaalt wie wat maakt, in welke hoeveelheden, tegen welke prijs en welk loon ook wel 5 jaren plan) ingevoerd en er kwam een communistisch bestuur. De andere drie zones werkten al snel samen. In die zones wouden ze helemaal geen planeconomie en een communistisch bestuur. Daar wouden ze een markteconomie (markteconomie = een economie waarin vraag en aanbod de lonen en de prijzen bepalen) en verkiezingen voor een democratisch Duits bestuur. Het Marshallplan
Toch bleef er een voedseltekort. En er kwam ook niet een snel economische herstel in Duitsland. De Verenigde Staten verzonnen daarom een plan ‘het Marshallplan’. Met dat plan wilden ze geld geven aan Duitsland en aan andere Europese landen om ervoor te zorgen dat het snel weer goed gaat met de economie van het land. Maar de Sovjetunie was het er niet mee eens. Zij wilden geen Amerikaans geld voor hun zone. Maar de Franse, Britse en de VS zone wilden het plan wel. Dat was dus nog een probleem. De blokkade van Berlijn
Omdat de Sovjetzone als enige zone het niet eens was met de Marshallhulp besloten de andere drie zones op een conferentie in Londen dat er een nieuwe Duitse Mark kwam. Waarmee je alleen in West-Duitsland kon betalen. De Sovjetunie was het er helemaal niet mee eens dat er een nieuwe Duitse Mark was. En uit protest sloten ze alle toegangswegen naar West-Berlijn. Ook wel de blokkade van Berlijn. Het westen wilde West-Berlijn dat midden in de Sovjetzone lag niet opgeven. En daarom bevoorraadde ze de stad bijna een jaar met behulp van vliegtuigen. Nu dat allemaal gebeurt was besloot West-Europa het westen van Duitsland te gaan helpen en ging daarom militair samenwerken. Nog tijdens de blokkade van Berlijn werd de NAVO (Noord-Atlantische Verdragsorganisatie) opgericht. De Sovjetunie kon het helemaal niet winnen en stopte daarom in mei 1949 met de blokkade van Berlijn. West-Berlijn bleef bij de westzone horen. Door deze gebeurtenissen was de deling van Duitsland een feit geworden. Hoofdstuk 2
De BRD en de DDR Op 23 mei 1949 kwam er in de westzone een grondwet. Daardoor heette de Franse, Britse en de VS zone de BRD (Bondsrepubliek Duitsland). Op 7 oktober 1949 kreeg ook de oostzone een grondwet. Daardoor heette de Sovjetzone voortaan de DDR (Duitse Democratische Republiek). De zoneverdeling van 1945 leidde toen in 1949 tot twee verschillende Duitse Staten. De stad Berlijn hoorde bij geen van die staten. Deze stad werd als enige stad nog bestuurd door de geallieerden. De DDR herstelde slecht van de oorlog. Het land moest namelijk hoge herstelbetalingen betalen aan de Sovjetunie. De bevolking was het daar niet mee eens. Maar als de bevolking er tegen ging staken overleefden ze het niet altijd. De regering gebruikte namelijk veel geweld om de demonstranten tegen te houden. Maar de BRD was bijna helemaal hersteld van de oorlog. Dit kwam door de goede Marshallhulp die ze kregen. In 1949 bleek dat de Sovjetunie beschikte over atoomwapens. Nu werd de NAVO ineens veel belangrijker. De BRD werd nu dan ook toegelaten tot de NAVO. Kort daarna richtte ook de Sovjetunie en haar bondgenoten een militair verbond op ‘het Warschaupact’. Hiervan werd de DDR lid.
Hoofdstuk 3
De Belijnse muur De bouw
De scheiding tussen de BRD en de DDR noemde met het IJzeren Gordijn. Deze grens was afgesloten met prikkeldraad en wachtposten. Hieronder op het plaatje zie je hoe het IJzeren Gordijn eruit ziet. Alleen in de stad Berlijn was de grens open. Het IJzeren Gordijn liep dwars door straten en wijken. Veel Oost en West Berlijners werkten in een andere zone dan dat ze woonden. En konden dus niet meer naar hun werk toe. Daardoor vluchtten steeds mensen die in Oost-Duitsland woonden naar West-Duitsland. Het waren vooral de jonge mensen met een goede opleiding die naar het westen vluchtten. Dat vluchten ging het makkelijkst via Berlijn, omdat daar de grens open was. En dat deden de meeste dan ook. Daardoor besloot de Oost-Duitse regering om het prikkeldraad weg te halen. En dit te vervangen door een muur. In 1961 werd daarom dan ook de Berlijnse muur gebouwd. Hoe de mensen in Berlijn leefden in het algemeen met de muur
Doordat de muur er stond konden de mensen uit Oost-Berlijn niet naar West-Berlijn. Maar de mensen uit West-Berlijn konden na de bouw van de Berlijnse muur nog ongeveer een maand lang naar Oost-Berlijn toe. De muur was eigenlijk niet zo hoor. Maar 3 meter. Als de mensen probeerden om over de muur te klimmen werden ze gelijk neergeschoten door de soldaten die de doorgangen bewaakten. Hieronder zie je een plaatje van waar de doorgangen waren en hoe ze heten. Ook het trein en metro verkeer werd er stilgelegd. Telefoneren naar de andere staat kon alleen nog meer door naar het buitenland te bellen. En alleen de Duitse tv kon in het oosten en in het westen ontvangen worden. De Berlijnse muur betekende ook een afsluiting voor de economie. Want als je in de andere staat woont dan dat je werkt, dan kan je niet meer naar je werk toe. En daarom ging het steeds slechter met de economie. Hoe de Oost-Berlijners leefden met de muur
Oost-Berlijn was de hoofdstad van Oost-Duitsland. De regeringsgebouwen en de gebouwen van de communistische party stonden ook in Oost-Berlijn. Veel Oost-Duitse fabrieken misten hun grondstoffen uit West-Duitsland om producten te kunnen maken. En zo konden ze steeds minder produceren. De zware industrie was er erg belangrijk. En er waren weinig consumptiemiddelen te koop. De Oost-Berlijners verdienden ook minder dan de West-Berlijners. Maar de prijzen van de voedingsmiddelen waren er erg laag. Onderwijs en gezondheidszorg waren er gratis. Dus zo slecht was het er nog niet. Hoe de West-Berlijners leefden met de muur
De West-Berlijners hebben veel geprotesteerd tegen de Berlijnse muur, maar het had geen enkel effect. Want de muur stond op grondgebied van Oost-Duitsland. En ze mochten het daarom niet weghalen of er iets anders mee doen zoals vernielen. West-Berlijn was niet de hoofdstad van West-Duitsland. De hoofdstad was namelijk Bonn. De West-Berlijners probeerden met regelingen ervoor te zorgen dat ze toch dingen buiten het westen konden doen. Zoals naar Oost-Berlijn gaan. Daarom zorgde de burgemeester van West-Berlijn er in 1963 voor dat de West-Berlijners met een speciaal pasje Oost-Berlijn konden bezoeken. Door deze pasjes was familie bezoek mogelijk. De volgende jaren ging dat ook nog, totdat in 1971 het verdrag van Berlijn werd gesloten. Daarin stond dat de pasjes niet meer gebruikt mochten worden. En er werden afspraken gemaakt over de tram en metro verbindingen. Maar de muur bleef het symbool voor dwang en onvrijheid. De val van de muur
Het is moeilijk uitteleggen hoe de val van muur precies ging. Daarom staan hieronder de belangrijkste datums met wat daarin gebeurde. 6-8 oktober 1989 : De DDR bestaat 40 jaar . Op 7-8 oktober protesteert Oost- Duitsland voor een democratische vernieuwing in van het socialisme. Maar dit loopt erg uit de hand. 9 oktober 1989 : Door de demonstratie van de vorige dag kan een burgeroorlog net voorkomen worden. 4 november 1989 : Meer dan een miljoen Oost-Duitsers protesteren voor hervorming. Het is de grootste protestbijeenkomst in de geschiedenis van Oost-Duitsland. 7 november 1989 : De regering van de DDR treedt af. 9 november 1989 : 28 jaar na de bouw van de Berlijnse muur opent de DDR haar grenzen. Maar 120.000 burgers waren inmiddels al via andere landen naar het westen gevlucht. Zo is het dus afgelopen met de muur. Maar wat gebeurde er in Duitsland precies nadat de
Muur verdwenen was. Dat kan je hieronder lezen. De datums staan er weer met wat er gebeurt
was die dag. Net als hierboven. 24 december 1989 : Inwoners van de BRD mogen voor het eerst zonder visum en gedwongen wisselen van de D-Marken naar de DDR. 11 januari 1990 : Er komt een nieuwe reiswet waarin staat dat alle DDR-burgers zelf mogen beslissen waarheen ze op reis gaan. 25 januari 1990 : De regering besluit dat er volledige vrijheid van beroep is. 1 februari 1990 : Er komt een drie stappenplan voor de Duitsers. Er wordt voorgesteld dat het verenigde Duitsland een neutrale status krijgt met Berlijn als zetel voor de regering. 14 februari 1990 : De ministers van Buitenlandse zaken van de DDR en de BRD samen met vertegenwoordigers van de vier geallieerden uit de Tweede Wereldoorlog komen in Ottawa tot overeenkomst over de verdere voortgang op weg naar de Duitse hereniging volgens de formule: “Twee plus Vier”. 5 mei 1990 : De Twee plus Vier gesprekken over de hereniging van de beide Duitslanden gaan van start. 10 mei 1990 : De ministers van Onderwijs komen in Bonn overeen dat de einddiploma’s uit de DDR ook toegang geven tot de Hogescholen in de BRD. 16 mei 1990 : De BRD en de andere landen gaan er samen mee akkoord om de DDR tot 1994 115 miljard Duitse Mark ter beschikking te stellen. 18 mei 1990 : Met de ondertekening van een economisch verdrag door de ministers van financiën van de beide Duitslanden wordt de beslissende stap gezet naar de Duitse hereniging. 31 mei 1990 : De DDR besluit tot verwijdering van alle hamer en passer symbolen van alle openbare gebouwen. 12 juni 1990 : De magistratuur van Oost-Berlijn en de senaat van West-Berlijn komen voor het eerst in 42 jaar bijeen. 1 juli 1990 : De Duitse Mark wordt nu ook de vaste munt van de DDR. 3 augustus 1990 : In Oost-Berlijn wordt het verdrag ondertekend waarbij gemeenschappelijke verkiezingen voor de Duitse Bondsdag gehouden kunnen worden. 2 oktober 1990 : Na 45 jaar wordt is Berlijn weer een vrije stad. 3 oktober 1990 : In de nacht van 2 op 3 oktober wordt de Duitse eenheid een feit. 3 oktober wordt een nationale feestdag. Op deze foto zie je de toespraak van Kennedy
Dit is het blaadje dat Kennedy toen bij zich had.
Conclusie
Mijn hoofdvraag was de volgende vraag:Wat is het belang van de verdeling van Duitsland voor de Koude Oorlog? En het antwoord daarop is het volgende. Doordat de DDR en de BRD ruzie hadden gingen meerdere landen zich ermee bemoeien. Het westen hielp de BRD En het oosten hielp de DDR. Daarom is de verdeling van Duitsland een onderdeel van de Koude Oorlog. Want als de andere landen zich er niet mee bemoeid hadden had het misschien helemaal niet bij de Koude Oorlog gehoord. En hadden de Duitslanden het samen moeten uitvechten. Dan was het misschien wel heel anders afgelopen.
Bronnenlijst
Boeken
1. Memo Geschiedenis handboek 3+4 VMBO
Redactie: · Carla van Boxtel · Wieke Schrover
Auteurs: · Carla van Boxtel · Hans Bulthuis · Bert Dijkstra · Piet Franke · Jessie Jongejans · Frank Kerstjens · Martin Prinsen · Wieke Schrover
2. Dàt was de DDR
Auteur: · Hans Boele
3. Prisma Geschiedenis van Duitsland
Auteurs: · Raymond Poidevin · Sylvain Schirmann
Onder redactie van: · Serge Berstein · Pierre Milza
Internetsites
1. http://www.onsverleden.net
2. http://home.wanadoo.nl/r.rietdijk/eeuw/Koude%oorlog.htm
3. http://www.dia.uva.nl/duin/html/bondserp.htm Evaluatie Wat ging er mis? Er gingen niet zo veel dingen mis. Allen had ik in het begin niet genoeg informatie gevonden waarik een heel scriptie mee kon maken. En toen moest ik opnieuw informatie gaan zoeken o het internet en in de bibliotheek. Wat ging er goed? Het schrijven van de stukken tekst ging goed. De teksten die ik had gevonden kon ik goed gebruiken en het stond in makkelijk taal. Dus je had niet echt woordenboeken nodig om betekenissen van woorden op te zoeken. Wat zou je de volgende keer anders doen en hoe zou je het anders doen? Ik zal er eerder aan gaan beginnen. Niet dat ik nu moest gaan haasten om het af te krijgen. En ik hoop dat je de volgende keer meer tijd krijgt om je hele scriptie te maken. Nu had je dan wel een week vakantie waarin je het kon maken. Maar om nou de hele vakantie aan je scriptie te zitten is ook niet leuk.
1. Ik heb een onderwerp gekozen (de verdeling van Duitsland). 2. Heb informatie gezocht over het onderwerp op het internet en in de bibliotheek. 3. Ik heb deelvragen gemaakt. En ze zijn nagekeken door meneer Berkelaar. En goed gekeurd. 4. Ik heb een planning gemaakt hoe ik het verder wil gaan aanpakken (dat is dit dus). 5. Ga de hoofdstukken in het klad schrijven. 6. Heb de hoofdstukken ingetypt. 7. De plaatjes erbij gezocht. 8. Antwoord gegeven op de hoofdvraag. 9. Alles in de goede volgorde gezet en uitgeprint. 10. In een mapje gedaan en alles bij elkaar inleveren. (Het logboek heb ik ook steeds tussendoor ingevuld)
Hoe werd Duitsland verdeeld? Op 8 mei 1945 gaf Duitsland zich over aan de geallieerden. Daardoor werd het land door de geallieerden verdeeld in vier bezettingszones. Hieronder kun je zien hoe het precies werd verdeeld. Heel Oost-Duitsland was een zone van de Sovjetunie geworden ‘de Sovjetzone’. Dat waren de provincies: · Saksen · Thüringen · Saksen-Anhalt · Meckelenburg-Voorpommeren · Brandenburg
West-Duitsland werd verdeeld in drie bezettingszones. Dat waren de zones van de Verenigde Staten, Frankrijk en Groot-Brittannië. Bij de zone van de Verenigde Staten ‘de VSzone’ hoorde de volgende provincies: · Beieren · Baden-Württemberg · Hessen
Bij de zone van Frankrijk ‘de Fransezone’ hoorde de volgende provincies: · Saarland · Rijnland-Palts · Noordrijn-Westfalen
De overige provincies hoorde dus bij de zone van Groot-Brittannië ‘de Engelsezone’ en dat waren de provincies: · Sleeswijk-Holstein · Nedersaksen
Hieronder op het kaartje kan je ook nog zien hoe het verdeeld was. Het land werd verdeeld omdat de geallieerden vonden dat er een goed machtsevenwicht (machtsevenwicht = een evenwicht van de macht van verschillende landen in een bepaald gebied) moest zijn. En daarom namen zij tijdelijk het bestuur over. Als het land weer hersteld was dan zou het land zichzelf weer kunnen besturen. De geallieerden maakten ook afspraken over de voedselvoorziening en over niet te hoge herstelbetaling. De Sovjetunie stuurde uit hun zone voedsel van hun landbouwgebieden naar de andere zones. Die zones betaalden dan aan de Sovjetzone geld als vergoeding voor de oorlogsschade. Zo mocht de Sovjetunie de rest van het herstelbetalingen ook uit hun zone halen dat deden ze door het land en de fabrieken in de Sovjetzone eigendom van de staat te maken. En de Sovjetzone werd ook een planeconomie (planeconomie = een economie in een land waarbij de regering bepaalt wie wat maakt, in welke hoeveelheden, tegen welke prijs en welk loon ook wel 5 jaren plan) ingevoerd en er kwam een communistisch bestuur. De andere drie zones werkten al snel samen. In die zones wouden ze helemaal geen planeconomie en een communistisch bestuur. Daar wouden ze een markteconomie (markteconomie = een economie waarin vraag en aanbod de lonen en de prijzen bepalen) en verkiezingen voor een democratisch Duits bestuur. Het Marshallplan
Toch bleef er een voedseltekort. En er kwam ook niet een snel economische herstel in Duitsland. De Verenigde Staten verzonnen daarom een plan ‘het Marshallplan’. Met dat plan wilden ze geld geven aan Duitsland en aan andere Europese landen om ervoor te zorgen dat het snel weer goed gaat met de economie van het land. Maar de Sovjetunie was het er niet mee eens. Zij wilden geen Amerikaans geld voor hun zone. Maar de Franse, Britse en de VS zone wilden het plan wel. Dat was dus nog een probleem. De blokkade van Berlijn
Omdat de Sovjetzone als enige zone het niet eens was met de Marshallhulp besloten de andere drie zones op een conferentie in Londen dat er een nieuwe Duitse Mark kwam. Waarmee je alleen in West-Duitsland kon betalen. De Sovjetunie was het er helemaal niet mee eens dat er een nieuwe Duitse Mark was. En uit protest sloten ze alle toegangswegen naar West-Berlijn. Ook wel de blokkade van Berlijn. Het westen wilde West-Berlijn dat midden in de Sovjetzone lag niet opgeven. En daarom bevoorraadde ze de stad bijna een jaar met behulp van vliegtuigen. Nu dat allemaal gebeurt was besloot West-Europa het westen van Duitsland te gaan helpen en ging daarom militair samenwerken. Nog tijdens de blokkade van Berlijn werd de NAVO (Noord-Atlantische Verdragsorganisatie) opgericht. De Sovjetunie kon het helemaal niet winnen en stopte daarom in mei 1949 met de blokkade van Berlijn. West-Berlijn bleef bij de westzone horen. Door deze gebeurtenissen was de deling van Duitsland een feit geworden. Hoofdstuk 2
De BRD en de DDR Op 23 mei 1949 kwam er in de westzone een grondwet. Daardoor heette de Franse, Britse en de VS zone de BRD (Bondsrepubliek Duitsland). Op 7 oktober 1949 kreeg ook de oostzone een grondwet. Daardoor heette de Sovjetzone voortaan de DDR (Duitse Democratische Republiek). De zoneverdeling van 1945 leidde toen in 1949 tot twee verschillende Duitse Staten. De stad Berlijn hoorde bij geen van die staten. Deze stad werd als enige stad nog bestuurd door de geallieerden. De DDR herstelde slecht van de oorlog. Het land moest namelijk hoge herstelbetalingen betalen aan de Sovjetunie. De bevolking was het daar niet mee eens. Maar als de bevolking er tegen ging staken overleefden ze het niet altijd. De regering gebruikte namelijk veel geweld om de demonstranten tegen te houden. Maar de BRD was bijna helemaal hersteld van de oorlog. Dit kwam door de goede Marshallhulp die ze kregen. In 1949 bleek dat de Sovjetunie beschikte over atoomwapens. Nu werd de NAVO ineens veel belangrijker. De BRD werd nu dan ook toegelaten tot de NAVO. Kort daarna richtte ook de Sovjetunie en haar bondgenoten een militair verbond op ‘het Warschaupact’. Hiervan werd de DDR lid.
De Belijnse muur De bouw
De scheiding tussen de BRD en de DDR noemde met het IJzeren Gordijn. Deze grens was afgesloten met prikkeldraad en wachtposten. Hieronder op het plaatje zie je hoe het IJzeren Gordijn eruit ziet. Alleen in de stad Berlijn was de grens open. Het IJzeren Gordijn liep dwars door straten en wijken. Veel Oost en West Berlijners werkten in een andere zone dan dat ze woonden. En konden dus niet meer naar hun werk toe. Daardoor vluchtten steeds mensen die in Oost-Duitsland woonden naar West-Duitsland. Het waren vooral de jonge mensen met een goede opleiding die naar het westen vluchtten. Dat vluchten ging het makkelijkst via Berlijn, omdat daar de grens open was. En dat deden de meeste dan ook. Daardoor besloot de Oost-Duitse regering om het prikkeldraad weg te halen. En dit te vervangen door een muur. In 1961 werd daarom dan ook de Berlijnse muur gebouwd. Hoe de mensen in Berlijn leefden in het algemeen met de muur
Doordat de muur er stond konden de mensen uit Oost-Berlijn niet naar West-Berlijn. Maar de mensen uit West-Berlijn konden na de bouw van de Berlijnse muur nog ongeveer een maand lang naar Oost-Berlijn toe. De muur was eigenlijk niet zo hoor. Maar 3 meter. Als de mensen probeerden om over de muur te klimmen werden ze gelijk neergeschoten door de soldaten die de doorgangen bewaakten. Hieronder zie je een plaatje van waar de doorgangen waren en hoe ze heten. Ook het trein en metro verkeer werd er stilgelegd. Telefoneren naar de andere staat kon alleen nog meer door naar het buitenland te bellen. En alleen de Duitse tv kon in het oosten en in het westen ontvangen worden. De Berlijnse muur betekende ook een afsluiting voor de economie. Want als je in de andere staat woont dan dat je werkt, dan kan je niet meer naar je werk toe. En daarom ging het steeds slechter met de economie. Hoe de Oost-Berlijners leefden met de muur
Oost-Berlijn was de hoofdstad van Oost-Duitsland. De regeringsgebouwen en de gebouwen van de communistische party stonden ook in Oost-Berlijn. Veel Oost-Duitse fabrieken misten hun grondstoffen uit West-Duitsland om producten te kunnen maken. En zo konden ze steeds minder produceren. De zware industrie was er erg belangrijk. En er waren weinig consumptiemiddelen te koop. De Oost-Berlijners verdienden ook minder dan de West-Berlijners. Maar de prijzen van de voedingsmiddelen waren er erg laag. Onderwijs en gezondheidszorg waren er gratis. Dus zo slecht was het er nog niet. Hoe de West-Berlijners leefden met de muur
De West-Berlijners hebben veel geprotesteerd tegen de Berlijnse muur, maar het had geen enkel effect. Want de muur stond op grondgebied van Oost-Duitsland. En ze mochten het daarom niet weghalen of er iets anders mee doen zoals vernielen. West-Berlijn was niet de hoofdstad van West-Duitsland. De hoofdstad was namelijk Bonn. De West-Berlijners probeerden met regelingen ervoor te zorgen dat ze toch dingen buiten het westen konden doen. Zoals naar Oost-Berlijn gaan. Daarom zorgde de burgemeester van West-Berlijn er in 1963 voor dat de West-Berlijners met een speciaal pasje Oost-Berlijn konden bezoeken. Door deze pasjes was familie bezoek mogelijk. De volgende jaren ging dat ook nog, totdat in 1971 het verdrag van Berlijn werd gesloten. Daarin stond dat de pasjes niet meer gebruikt mochten worden. En er werden afspraken gemaakt over de tram en metro verbindingen. Maar de muur bleef het symbool voor dwang en onvrijheid. De val van de muur
Het is moeilijk uitteleggen hoe de val van muur precies ging. Daarom staan hieronder de belangrijkste datums met wat daarin gebeurde. 6-8 oktober 1989 : De DDR bestaat 40 jaar . Op 7-8 oktober protesteert Oost- Duitsland voor een democratische vernieuwing in van het socialisme. Maar dit loopt erg uit de hand. 9 oktober 1989 : Door de demonstratie van de vorige dag kan een burgeroorlog net voorkomen worden. 4 november 1989 : Meer dan een miljoen Oost-Duitsers protesteren voor hervorming. Het is de grootste protestbijeenkomst in de geschiedenis van Oost-Duitsland. 7 november 1989 : De regering van de DDR treedt af. 9 november 1989 : 28 jaar na de bouw van de Berlijnse muur opent de DDR haar grenzen. Maar 120.000 burgers waren inmiddels al via andere landen naar het westen gevlucht. Zo is het dus afgelopen met de muur. Maar wat gebeurde er in Duitsland precies nadat de
Muur verdwenen was. Dat kan je hieronder lezen. De datums staan er weer met wat er gebeurt
was die dag. Net als hierboven. 24 december 1989 : Inwoners van de BRD mogen voor het eerst zonder visum en gedwongen wisselen van de D-Marken naar de DDR. 11 januari 1990 : Er komt een nieuwe reiswet waarin staat dat alle DDR-burgers zelf mogen beslissen waarheen ze op reis gaan. 25 januari 1990 : De regering besluit dat er volledige vrijheid van beroep is. 1 februari 1990 : Er komt een drie stappenplan voor de Duitsers. Er wordt voorgesteld dat het verenigde Duitsland een neutrale status krijgt met Berlijn als zetel voor de regering. 14 februari 1990 : De ministers van Buitenlandse zaken van de DDR en de BRD samen met vertegenwoordigers van de vier geallieerden uit de Tweede Wereldoorlog komen in Ottawa tot overeenkomst over de verdere voortgang op weg naar de Duitse hereniging volgens de formule: “Twee plus Vier”. 5 mei 1990 : De Twee plus Vier gesprekken over de hereniging van de beide Duitslanden gaan van start. 10 mei 1990 : De ministers van Onderwijs komen in Bonn overeen dat de einddiploma’s uit de DDR ook toegang geven tot de Hogescholen in de BRD. 16 mei 1990 : De BRD en de andere landen gaan er samen mee akkoord om de DDR tot 1994 115 miljard Duitse Mark ter beschikking te stellen. 18 mei 1990 : Met de ondertekening van een economisch verdrag door de ministers van financiën van de beide Duitslanden wordt de beslissende stap gezet naar de Duitse hereniging. 31 mei 1990 : De DDR besluit tot verwijdering van alle hamer en passer symbolen van alle openbare gebouwen. 12 juni 1990 : De magistratuur van Oost-Berlijn en de senaat van West-Berlijn komen voor het eerst in 42 jaar bijeen. 1 juli 1990 : De Duitse Mark wordt nu ook de vaste munt van de DDR. 3 augustus 1990 : In Oost-Berlijn wordt het verdrag ondertekend waarbij gemeenschappelijke verkiezingen voor de Duitse Bondsdag gehouden kunnen worden. 2 oktober 1990 : Na 45 jaar wordt is Berlijn weer een vrije stad. 3 oktober 1990 : In de nacht van 2 op 3 oktober wordt de Duitse eenheid een feit. 3 oktober wordt een nationale feestdag. Op deze foto zie je de toespraak van Kennedy
Dit is het blaadje dat Kennedy toen bij zich had.
1. Memo Geschiedenis handboek 3+4 VMBO
Redactie: · Carla van Boxtel · Wieke Schrover
Auteurs: · Carla van Boxtel · Hans Bulthuis · Bert Dijkstra · Piet Franke · Jessie Jongejans · Frank Kerstjens · Martin Prinsen · Wieke Schrover
2. Dàt was de DDR
Auteur: · Hans Boele
3. Prisma Geschiedenis van Duitsland
Auteurs: · Raymond Poidevin · Sylvain Schirmann
Onder redactie van: · Serge Berstein · Pierre Milza
Internetsites
1. http://www.onsverleden.net
2. http://home.wanadoo.nl/r.rietdijk/eeuw/Koude%oorlog.htm
3. http://www.dia.uva.nl/duin/html/bondserp.htm Evaluatie Wat ging er mis? Er gingen niet zo veel dingen mis. Allen had ik in het begin niet genoeg informatie gevonden waarik een heel scriptie mee kon maken. En toen moest ik opnieuw informatie gaan zoeken o het internet en in de bibliotheek. Wat ging er goed? Het schrijven van de stukken tekst ging goed. De teksten die ik had gevonden kon ik goed gebruiken en het stond in makkelijk taal. Dus je had niet echt woordenboeken nodig om betekenissen van woorden op te zoeken. Wat zou je de volgende keer anders doen en hoe zou je het anders doen? Ik zal er eerder aan gaan beginnen. Niet dat ik nu moest gaan haasten om het af te krijgen. En ik hoop dat je de volgende keer meer tijd krijgt om je hele scriptie te maken. Nu had je dan wel een week vakantie waarin je het kon maken. Maar om nou de hele vakantie aan je scriptie te zitten is ook niet leuk.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
H.
H.
mooie scriptie,
alleen veel spellingsfouten!
11 jaar geleden
Antwoorden