Stijldansen

De geschiedenis van het ballroomdansen: De Britse ballroomstijl is bijna helemaal gebaseerd op elementen uit Noord-Amerika, alleen de tango is een geval apart. Tussen 1920 en 1930 ontwikkelde een groep Britse beroepsdansers vier dansen door al
bestaande dansen te vergelijken en aan te passen aan strenge regels. Engelse wals
Slowfoxtrot
Quickstep
Tango
Deze konden door het grote publiek worden gedanst op de populaire muziek van die tijd. De Engelse wals werd zo genoemd om hem te onderscheiden van de Franse, ronddraaiende, wals en de snellere Weense wals. In plaats van het draaien introduceerden de Britten diagonale patronen voor hun basisfiguren. Tot 1924 was er maar één foxtrot. De foxtrot en de quickstep werden ontwikkeld door de Amerikaan Harry Fox. Eigenlijk is de quickstep een te snel gespeelde foxtrot dus om
het verschil duidelijk te maken is de foxtrot in 1927 de slowfoxtrot genoemd. De moderne tango werd gebaseerd op een bestaande Franse dansversie die in die tijd erg populair was. Samen met de Weense wals, een bijzondere variant uit Duitsland, kregen deze dansen de naam ballroomdansen.
Engelse Wals De engelse wals is in 1921 ontstaan. De voorloper van de engelse wals is de Boston, die reeds in 1874 vanuit Amerika werd ingevoerd. In 1921 legde The Dancing Times de eerste regel vast - loop, zij, sluit - om de ontstane verwarring op te heffen. Omdat deze fundamentele ontwikkeling in Engeland plaats vond, noemde men de standaardwals een Engelse wals. In de jaren '20 en '30 werd hij verder ontwikkeld en ontstond een verbazingwekkende verscheidenheid aan elegante figuren en combinaties. Tango Deze dans komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika en wel uit Argentinië. De tango is ontstaan in de ordinairste wijk van Buenos Aires: ‘Barrio de las Ranas’. Voordat de tango daadwerkelijk in Europa gedanst werd heeft het veel tegenstanders gehad, o.a. de Franse bisschoppen en vele artsen. De voorstanders wonnen echter en in 1924 werd de tango in geheel Europa ingevoerd. Oorspronkelijk werd de tango dus gezien als een ordinaire, vulgaire dans. De tegenwoordige tango lijkt wel enigszins op de oude Argentijnse tango, maar is absoluut niet meer ordinair te noemen.De strakke, staccato bewegingen, en dan met name de hoofdacties van de dame zijn kenmerkend voor de tango. SlowFoxtrot De SlowFox is in het begin van 1900 in Amerika ontstaan als Ragtime en werd oorspronkelijk zeer snel gedanst. Tegenwoordig wordt hij echter langzaam gespeeld. De slow foxtrot wordt in de volksmond ook wel eens gewoon foxtrot genoemd maar dat is dus niet terecht. Dit was wel de oorspronkelijke naam voor deze dans, maar die werd in 1924 gewijzigd in slow foxtrot toen men deze langzamer is gaan spelen. In 1923 is de slowfoxtrot definitief beschreven door de Engelsen met 4 opgelegde figuren:  threestep  walk  natural turn (rechts)  open reverse turn Quickstep De quickstep is de opvolger van de (slow) foxtrot. In 1924 gaf men deze dans de naam Quick Time Foxtrot, omdat de muziek voor deze dans te snel gespeeld werd om de figuren van de slowfoxtrot op te kunnen dansen. Deze opwindende nieuwe muziek had een diepgaand effect op de dansstijl. De quickstep is uitgegroeid tot een van de meest gedanste dansen. Het is ook een van de eerste dansen die je op dansles leert. De quickstep staat ook wel eens in de boeken onder de naam "vlugge foxtrot" Weense wals Deze wals is omstreeks de 12e/13e eeuw ontstaan aan het hof. Hij werd door de rijken in de grote balzalen op de paleizen gedanst als er feest was. De Weense wals is oorspronkelijk van Duitse afkomst en werd in het begin ‘Duitse’ genoemd. Aan het eind van de 18e eeuw werd echter de naam wals aan deze dans gegeven, de eerste echte walsmelodie dateert dan ook uit 1770, de ‘Auch du lieber Augustein’
Cha-Cha Begin jaren 50 dook deze Latijns-Amerikaanse dans op in de Amerikaanse danszalen. De Cha-Cha-Cha komt voort uit een andere Latijns-Amerikaanse dans, de Mambo, bekend uit de film "Dirty Dancing". Men vond over het algemeen dat de Mambo een te gecompliceerd ritme had. De Cha-Cha heeft wat dat betreft een veel gemakkelijker ritme. De muziek is wat langzamer dan die van de Mambo. Ballroomdansen als sport: De geschiedenis wan ballroomdansen als sprot begint eind 18de begin 19de eeuw, ook in Engeland. Het ballroomdansen werd een steeds populairderes sport en in 1924 werd de “Ballroom Branch of the Imperial Society of Teachers of Dancing” opgericht. Haar doel was regels vast te leggen voor de muziek, passen en techniek. Sinds dien werd de sport steeds bekender in Azie, Amerika en Europa. In mei 1997 wordt er een akkoord gesloten tussen IDSF (International Dancesport Federation) en IMG (International Management Group van Mark Mc Cormack). Het akkoord hield in dat het IMG van het ballroom dansen een echte sport zou maken. Op 8 september 1997 maakte het IOC (Internationaal Olympisch Comite) bekend dat IDSF uitgeroepen wordt tot "Erkende Federatie" en "Volwaardig Lid" van het IOC. Om in 2008 "Olympisch" te kunnen zijn moet IDSF bewijzen dat het beantwoordt aan al de eisen die gesteld worden aan een Olympische Sport. Disciplines en Dansen: Danssport kampioenschappen worden gehouden in verschillende disciplines: • STANDAARDDANSEN: Langzame Wals, Tango, Weense Wals, SlowFoxtrot en Quickstep. • LATIN AMERICAN: Samba, Cha Cha, Rumba, Paso Doble en Jive. • 10 DANSEN: de 2 hierboven gecombineerd in één wedstrijd. • FORMATIEDANSEN: Formatiedansen is een teamsport. Verschillende teams komen tegen elkaar uit in competitie. Een team bestaat uit 6 of 8 paren die samen zo synchroon mogelijk proberen te dansen op een vooraf gemaakte muziek van 4.5 minuten. De teams dansen ieder afzonderlijk op de vloer.