Vincent van Gogh

Inhoudsopgave:

- Over Vincent van Gogh
- Jonge Vincent
- Parijs
- Familie en vrienden
- Brieven
- Einde van zijn leven
- Theo
- Over zijn schilderijen
- Zelfportret
- Invloed van andere schilders
- Japanse kunst
- Techniek
- Erkenning
- Waarom deze kunstenaar
- Bronvermelding

Over Vincent van Gogh:
Vincent van Gogh werd geboren op 30 maart 1853 te Zundert, een plaatsje in het zuiden van Nederland. Hij was een zoon van Theodorus en Anna van Gogh. Zijn vader was dominee, waardoor hij erg religieus werd opgevoed. Ook de kunst zat in de familie. Verschillende ooms in zijn familie waren kunsthandelaar. Kunst en religie waren dus zijn eerste ervaringen met het leven toen hij opgroeide in een gezin van drie zussen en twee broers.
Vincent heeft veel verschillende dingen gedaan voordat hij met schilderen begon. Hij werkte als jongen in de kunsthandel van zijn familie, hij richtte zich op het geloof en werd predikant, ook schreef hij zich in voor de Academie voor de Schone Kunsten. Het lukte hem helaas niet om indruk te maken op zijn leraren, en nadat zijn broer ermee ingestemd had hem financieel te steunen verhuisde hij naar Den Haag en begon zijn carrière als kunstenaar. In 1880, toen hij 27 was, leed hij aan een zware depressie. Hij had gefaald in de kunsthandel, als leraar, in de liefde en als predikant. Op dat moment besloot hij om kunstenaar te worden. Dit blijkt wel uit een van zijn citaten uit zijn brieven: ‘Ondanks alles zal ik herrijzen…’.


Jonge Vincent:
Toen hij 16 jaar was, ging hij in de leer bij de Haagse vestiging van Goupil & Cie, een Parijse kunsthandelaar. Vincent’s peetoom, oom ‘Cent’, en ook zijn broer Theo, werkten ook voor deze firma, maar dan in een andere vestiging. 7 jaar lang werkte hij als kunsthandlaar in zowel Den Haag, Parijs en Londen. In Londen werd hij verliefd op de dochter van z’n hospita, Eugenie Loyer. Maar hij werd door haar afgewezen. Dit gaf ook onder andere de aanleiding tot de depressie en zijn slechte werkresultaten. Enige tijd later werd hij ontslagen. Vanaf dat moment stortte Vincent zich op het geloof.

Parijs:
Al voordat hij verhuisde naar Parijs was hij op de hoogte van de artistieke trends. In 1885 schreef hij: ‘… ik stel me een school van impressionisten voor, maar veel weet ik er nog niet van.’ Wel wist hij wat de ontwikkelingen waren in de wereld van de kunst. In het einde van de 19e eeuw stond Parijs in het centrum van deze veranderende wereld. In 1886 verhuisde hij naar deze stad en kwam hij in contact met vele kunstenaars. Dit kwam omdat zijn broer Theo schilderen verkocht van de eerste impressionisten zoals Pissaro, Monet en Sisley. Vincent begon te experimenteren met schilderen en plain air.

Familie en vrienden:
Vincent had veel hulp van familie en vrienden nodig tijdens z’n leven. Vooral zijn broer Theo steunde hem financieel erg. Deze hulp ging net zo lang door tot hij stierf. Ook met Paul Gaugin was hij een tijd lang goede vrienden. Ze hebben zo’n negen weken samengewerkt, maar toen ontstonden er steeds vaker ruzies. Vincent van Gogh bedreigde Gaugin op een avond met een scheermes. Diezelfde avond snijdt hij een stukje van zijn oor af, wikkelt het in een doek, en geeft het aan een prostituee. Dit deed hij omdat hij een vriend had verloren en hij keerde zich tegen degenen waarvan hij dacht dat ze hem zouden begrijpen. Kunstenaars werden net zo min door de maatschappij geaccepteerd als prostituees, en hij voelde zich daardoor met hen verbonden.
Zijn verhouding tussen familie en vrienden veranderde dus nogal vaak, zo nu en dan waren er bijvoorbeeld breuken tussen zijn ouders en hem, maar meestal kwam dat later wel weer goed. Zijn verhouding tot het schilderen was ook wisselend en net zo intens en pijnlijk als zijn eerdere passie voor religie en zijn ongelukkige relaties met vrouwen.

In Parijs kocht Vincent zijn verf in de winkel van Julien Tanguy, een idealist. Hij vond dat Vincent en zijn collega’s steun verdienden. In ruil voor zijn schilderijen kreeg Vincent soms verf. Een kleine kamer in de winkel deed dienst als galerie, waar zo nu en dan tentoonstellingen van o.a. Van Gogh plaatsvonden.
Paul Gachet was een goede vriend en was een verzamelaar van zijn schilderijen. Zijn steun deed Vincent in mei 1890 besluiten te verhuizen naar Auvers-sur-Oise, een plaatsje niet ver van Parijs waar Gachet woonde. Na zijn vreselijke depressie en zijn periodes van krankzinnigheid in Arles, vond Vincent een nieuw levensdoel in Auvers met de steun van Gachet. Hij bood Vincent niet alleen vriendschap aan maar overtuigde hem ook van de waarde van zijn werken.

Brieven:
Vincent’s brieven aan zijn familie en vrienden geven een uniek beeld van zijn leven. Hij schreef regelmatig naar zijn broer Theo en het is vooral vanwege deze correspondentie dat we nu zoveel weten van zijn leven. Vincent verbleef bij Theo vanaf maart 1886 tot februari 1888 en verstuurde toen dus geen brieven naar hem. Daarom is dit een periode in zijn leven waar we het minste van af weten. Toen hij naar Arles verhuisde zond hij wekelijks een brief aan zijn broer. Deze brieven vertellen veel over de problemen die hij had met zichzelf en zijn kunst.


Einde van zijn leven:
‘Ik wou dat het allemaal voorbij was…’, weer een citaat uit de brieven. Het is bijna onmogelijk de brieven die hij vlak voor zijn dood schreef te lezen zonder verdriet te voelen. Zin ziekte zorgde voor steeds langere periodes van krankzinnigheid waarin hij waanbeelden zag en stemmen hoorde, maar tussen die aanvallen in wist hij heel goed wat hij zelf mankeerde. In september 1889 schreef hij: ‘tijdens de aanvallen ben ik bang voor de pijn en kwelling… al met al probeer ik nu te herstellen als een man die van plan was zelfmoord te plegen, maar, het water te koud vindend, probeert de oever weer te bereken.’ Dit was een tipje v/d sluier van wat er later zou gebeuren. Op 27 juli 1890 schoot hij zichzelf door zijn schouder, en twee dagen later stierf hij met Theo aan zijn zijde. Zijn laatste, onafgemaakt brief aan Theo werd gevonden op zijn lichaam: ‘mijn eigen werk, ik riskeer mijn leven ervoor…’ Sommige mensen denken dat hij zelfmoord heeft gepleegd om de waarde van zijn schilderijen te verhogen om zo zijn broer Theo terug te betalen.
Hij had met hem afgesproken dat alle schilderijen die hij hem zond voor hem waren in ruil voor de maandelijkse toelage die hij van hem ontving. Wat de reden ook is geweest, Theo zei dat: ‘hij eindelijk de rust had die hij op aarde nooit kon vinden.’

Theo:
Theo was zeer gesteld op zijn oudere broer Vincent. Hij was een kunsthandelaar in Parijs en zond een regelmatig deel van zijn inkomen naar Vincent. Hij noemde zijn eigen zoon, geboren in januari 1890 ook Vincent. Theo was gebroken door de dood van zijn broer en overleed zes maanden later dan Vincent op 25 januari 1891.
Hij werd naast Vincent begraven op de begraafplaats in Auvers.

Over zijn schilderijen:
‘Ik ben bijzonder gegrepen door de uitdaging om nachtelijke taferelen of nachtelijke effecten op een object te schilderen als het ook daadwerkelijk nacht is’, schreef Vincent. Deze landschappen vond hij net zo mooi als het kleurrijke landschap van de Provence waar hij altijd van droomde.
Vincent had een bijzondere opvallende manier van schilderen. Hij werd geïnspireerd door o.a. het pointillisme, maar doordat hij ongeduldig was werden het streepjes in plaats van stipjes. Vincent leerde in Parijs vele schilderstijlen kennen en experimenteerde met deze, maar nam uiteindelijk maar enkele elementen over om uiteindelijk zo zijn eigen stijl te ontwikkelen.
Je zag bij van Gogh vaak dezelfde onderwerpen terug komen. Hij schilderde zijn hele leven lang zonnebloemen, hij was gefascineerd door het heldere en sprekende geel, de kleur van het zonlicht, warmte en vriendschap. Zonnebloemen bleven een favoriet object voor hem en hij beschouwde als ‘… iets van mijzelf.’

Ook het platteland boeide hem, hij woonde een tijdje in Drenthe en schilderde toen vaak boerderijen, landschappen en mensen.
Ook heeft hij veel geschilderd tijdens zijn verblijf in de inrichting in ST Remy. Hij had daar een atelier en kon dus schilderen. Hij schilderde wat hij vanuit zijn kamer zag. Dat waren vooral landschappen, en zijn gemaakt tussen aanvallen van waanzin in en zijn vol van emotie. Later toen hij weer naar buiten durfde schilderde hij de omgeving. Hij heeft destijds vaak de landbouw als onderwerp genomen, een voorbeeld hiervan is ‘Gerstveld met maaier’. Ook cipressen en heuvels waren geliefde onderwerpen voor zijn schilderijen.

Zelfportet:
Van Gogh heeft tijdens zijn leven verscheidene zelfportretten gemaakt. De kleuren komen vaak overeen met zijn stemming of zijn omgeving.

Invloed van andere schilders:
Toen Vincent in maart 1886 naar Parijs verhuisde, was zijn stijl van schilderen beschrijvend. Hij had een ontwikkeling wat betreft kleur meegemaakt en zijn schilderijen toonden duidelijk invloed van de schilders waar hij mee omging. Tijdens zijn verblijf in Parijs maakte hij veel schilderijen, ongeveer zo’n 200.
Wat ook veel invloed had op zijn schilderijen was zijn stemming, in de tijden van depressies gebruikte hij vaak donkere kleuren en maakte sombere tekeningen.

Japanse kunst:
Vincent van Gogh had veel waardering voor de Japanse Kunst. In veel van zijn schilderijen zijn zwarte lijnen te zien, een aspect van de Japanse schilderkunst. Daarom behoort van Gogh eigenlijk ook niet bij de impressionisten, omdat die helemaal geen zwart gebruikten. De felle kleuren, het decoratieve design en het vlakke perspectief inspireerden Vincent. Hij verzamelde vele Japanse prenten. Hij geloofde dat de Japanse kunst het meest waarheidsgetrouw de natuur kon afbeelden. Hij geloofde dat de heldere kleuren en het sterke zonlicht van Frankrijk hem een ‘tweede Japan’ zouden bieden.

Techniek:
Vincent kreeg het grootste deel van zijn materiaal van zijn broer Theo. Hij stuurde hem vaak nieuwe verf en kwasten. Vincent maakte dikke penseelstreken, en gebruikte soms een mes in plaats van een penseel, afhankelijk van zijn stemming.

Ook vroeg hij vaak Theo om nieuw materiaal te sturen, omdat alles zo snel opging.
‘Ik smeek je om opnieuw een paar simpele penselen op te sturen… zes van elke soort alsjeblieft; ik hoop dat het met jou en je vrouw goed gaat, en dat je een beetje geniet van het lekkere weer. Hier heb ik meer dan genoeg zon. Met mijn gezondheid is het goed, en wat betreft mijn geestesgesteldheid hoop ik dat dat slechts een zaak van geduld en tijd is’.
Vincent gebruikte vooral de kleuren van de natuur. Hij had passie voor kleur in combinatie met de natuur.

Erkenning:
Tijdens de periode dat hij leefde is er waarschijnlijk maar 1 schilderij van hem verkocht. Hij vond dit niet leuk en verbrande de schilderijen die hij niet kon verkopen. Wel stelde hij vaak werk tentoon, meestal in Parijs. In het begin van zijn carrière hadden alleen zijn vrienden en Theo belangstelling voor zijn werk, maar geleidelijk kreeg zijn werk meer bekendheid en werd hij later beroemd.
Vandaag de dag wordt van Gogh gezien als een van de grootste kunstenaar in de geschiedenis van de Europese kunst. De waarde van zijn schilderijen stijgen nog steeds en er zijn er vele verkocht.

Waarom deze kunstenaar:
Ik heb voor deze schilder gekozen om een verslag te maken omdat ik zijn werk erg mooi vind. Het is een opvallende aparte manier van schilderen, en ondanks dat het niet heel precies is geschilderd lijkt het toch zo realistisch. De kleuren spreken me ook erg aan en de emotie in de schilderijen zijn goed vastgelegd. Het is wel jammer dat Vincent tijdens zijn leven weinig erkenning heeft gehad.
Ik weet nu veel meer op Vincent van Gogh, en zijn levensverhaal heeft indruk op me gemaakt. Een andere reden dat ik voor van Gogh heb gekozen is omdat we dit jaar op excursie zijn geweest naar het van Gogh museum, en het me daarna wel leuk leek om me verder in deze schilder te verdiepen.
Zijn werk heeft veel invloed gehad op o.a. de Expressionisten, Fauvisten en vooral op de 20ste-eeuwse kunst.


Bronvermelding:

- www.vangoghmuseum.nl
- Boek: Zienderogenkunst
- Boek: Vincent van Gogh (Kunst & emotie) van David Spence
- Boek: De wereld van: Van Gogh (Time-life boeken)
- Multimedia encyclopedie 1997 (Spectrum)
- Vincent van Gogh: Brieven