Verschillen tussen mannen en vrouwen

Voorwoord.

In dit werkstuk heb ik gekeken naar de verschillen tussen mannen en vrouwen. Dat zijn er nogal wat, kwam ik achter. Het is natuurlijk moeilijk voor mij, als man, geweest om totaal onpartijdig te blijven. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat de vrouwen wel onpartijdig zouden blijven. Ik heb erg mijn best gedaan, en volgens mij kan ik wel zeggen dat het goed gelukt is.

Natuurlijk heb ik elke dag te maken met het feit dat mannen van vrouwen verschillen. Regelmatig wordt iedereen wel eens verrast met het feit dat mannen en vrouwen op dezelfde situatie totaal verschillend kunnen reageren. Daarom is het niet onhandig om daar het een en ander over te weten te komen.
Tijdens de wintersportvakantie las ik een boek over de verschillen tussen mannen en vrouwen. Dit is mij erg gaan boeien en ik ben daarmee doorgegaan.


Zoals ik al zei heb ik geprobeerd onpartijdig te blijven Ik denk dat niemand honderd procent onpartijdig kan blijven in zo’n onderwerp als dit. Wat wel even gezegd moet worden en heel erg van belang is, is het volgende: Niet alles wat er in dit werkstuk vermeld wordt geld voor iedereen. Ieder persoon is anders. Het gaat over het algemene beeld, zoals je kunt zeggen dat mannen gemiddeld groter zijn dan vrouwen. Niet iedere man is groter, maar de meeste mannen zijn dat wel.

Tot slot wil ik mijn begeleidster Christine Cornelius bedanken voor haar begeleiding

Ik hoop dat u veel plezier heeft tijdens het lezen.

Hoofdstuk 1:

De verschillen.

Mannen en vrouwen verschillen veel van elkaar. Dat is een feit dat iedereen kent. Het is niet zo dat er een beter is dan de ander, maar ze zijn gewoon verschillend. Zo verschillend zelfs, dat je haast zou zeggen dat ze in een compleet andere wereld leven. Mannen en vrouwen zijn voortdurend in strijd over de meningen, gedragingen en overtuigingen van de ander. Dit is tegenwoordig zo erg dat meer dan 30% van alle huwelijken in het westen op een scheiding uitloopt en ontzettend veel relaties al spaak lopen voordat ze de kans hebben gekregen langdurig te worden.

Wanneer een man naar een gemeenschappelijke wc gaat, gaat hij daar meestal heen met één reden en niet meer dan dat. Zodra dit is afgewerkt vertrekt hij weer, op naar zijn volgende doel. Vrouwen daarentegen, gebruiken een gemeenschappelijk toilet als een soort gesprekszaal of als therapiekamer of zo iets. Als twee vrouwen, die elkaar niet kennen een wc in gaan kunnen ze naar buiten komen als vriendinnen voor het leven, of andersom als vijanden voor het leven. Onder de mannen is dit zeer ongebruikelijk. Mensen worden snel achterdochtig als er een man roept: ‘he, Frank, ga je even mee naar de wc?’

Wanneer mannen onder druk staan gaan ze drinken en worden baldadig. Vrouwen gaan chocola eten en winkelen om van hun stress af te komen.

Vrouwen hebben commentaar op mannen om het feit dat ze ongevoelig zijn, niet luisteren of om dingen geven, niet warm en medelevend zijn, liever seks willen, dan de liefde bedrijven, en de wc bril omhoog laten staan.
Mannen hebben commentaar op de vrouwen om hun manier van autorijden, omdat ze niet in staat zijn een stratenkaart te kunnen lezen, omdat ze de kaart ondersteboven houden, te veel praten zonder tot de kern te komen, niet vaak genoeg initiatief tot seks nemen en de wc bril omlaag laten staan.
Mannen lijken in huis nooit iets te kunnen vinden, maar zijn toch heel geordend. Vrouwen weten wel de zoekgeraakte autosleutels te vinden, maar zelden de snelste route van A naar B.

Wat zou de ontstaansreden kunnen zijn?

Sinds het ontstaan van de mensheid hebben mannen en vrouwen zich totaal verschillend ontwikkeld. Hiervan is het resultaat nu zeer duidelijk merkbaar. Mannen gingen op jacht, vrouwen verzamelden. Mannen beschermden en de vrouwen verzorgden. Als gevolg hiervan ging het lichaam van de mannen en vrouwen zich aanpassen aan de verschillende taakverdelingen. Hier bleef het niet bij. Niet alleen het lichaam paste zich aan, maar ook de hersenbouw. Het was voor de vrouw noodzakelijk, dat ze op korte termijn alles moest kunnen regelen, en tussendoor ook nog andere dingen doen. Ze moest terwijl ze voor haar kroost zorgde, ook nog alert zijn op gevaren vanuit de omgeving. Vandaar dat de vrouw beter is in meerdere dingen tegelijk doen, dan de man. Mannen moesten natuurlijk niet makkelijk af te leiden zijn van hetgeen waar ze mee bezig waren, wat voornamelijk jagen was. Je kunt natuurlijk nooit jagen als je telkens van alles om je heen ziet, waar je ook rekening mee gaat houden. Mannen moesten, als ze eenmaal gefocust waren, gefocust blijven, om falen te voorkomen.

Een tijd lang werd gedacht dat mannen en vrouwen identiek waren en dat de pasgeboren baby’s nog helemaal ‘gemaakt’ konden worden, dat hun hersenen nog schoon zouden zijn en dat iedereen, ouders, vrienden, leraren etc. invloed zouden hebben op het karakter van de baby. De maatschappij zou je dan leren of je een jongen of een meisje bent. Het is immers toch zo dat jongens baby’s in blauwe kleertjes gestoken worden, speelgoed soldaatjes en voetballen krijgen. Meisjes krijgen roze kleertjes, worden vertroeteld, geknuffeld en er wordt lief tegen ze gesproken, terwijl een jongen een klap op zijn schouder krijgt en te horen krijgt dat hij niet moet huilen.
Het is echter gebleken, in de afgelopen jaren, dat het niet zo zeer onze opvoeding is, die ons vormt, maar vooral onze hormonen, die onze denkwijze regeren. Het is niet zo dat een jongen leert dat hij een jongen is door hem een action man te geven en te zeggen dat hij sterk is. Het wordt er alleen door versterkt. Voor de meisjes geld hetzelfde. Niet alleen pluizige knuffeltjes of barbiepoppen laten haar weten dat ze een meisje is, dat weet ze al van zichzelf, want de eigenschappen zijn al vastgelegd in haar hersenen.

Sinds de opkomst van het feminisme en emancipatie rond de jaren zestig probeert een aantal groepen ons ervan te overtuigen onze biologische nalatenschap overboord te zetten. Ze beweren dat de regeringen, religies en onderwijssysteem allemaal bij elkaar een complot zijn van de man om de vrouw te onderdrukken en onder de duim te houden. De vrouwen zwanger houden was een manier om hen nog meer te beheersen. Als je naar het verleden kijkt, lijkt dit zeker het geval. Maar de volgende vraag moet gesteld worden: als vrouwen en mannen identiek zijn, zoals zij beweren, hoe kan de man dan ooit de wereld zo volledig zijn gaan overheersen. Een heel duidelijk antwoord heb ik niet kunnen vinden. Ik denk dat het komt doordat mannen sterker zijn dan vrouwen en in een hiërarchie, waar de mensen vroeger in leefde, zijn de sterksten de baas. Deze groeperingen hebben het sowieso al fout, want je kunt in een oogopslag al zien dat mannen vrouwen niet identiek zijn. Je spreekt immers van geslachtskenmerken. Dat wil dus zeggen dat beide geslachten hun eigen kenmerken hebben en daarmee heb je dus al verschillen. Met de geavanceerde technieken van tegenwoordig, kunnen we beelden krijgen van hersenen die actief zijn, en kun je dus wetenschappelijk bewijzen dat mannelijke en vrouwelijke hersenen niet identiek zijn. Hetzelfde probleem wordt door mannen anders opgelost dan door vrouwen. Mannen gebruiken andere delen van de hersenen en andere vaardigheden dan vrouwen.
Mannen en vrouwen zijn wel gelijkwaardig. Gelijk in de zin van dezelfde rechten en kansen om te doen wat je leuk lijkt en te ontplooien. Ik denk dat de groeperingen die beweren dat mannen en vrouwen identiek zijn de woorden gelijk en gelijkwaardig door elkaar halen. Of mannen en vrouwen dus gelijkwaardig zijn is een politieke en morele vraag. Of ze identiek zijn is een wetenschappelijk biologische vraag.

Je merkt dus dat er in deze meest bekende voorbeelden al tal van verschillen merkbaar zijn. Het is dan ook zeer slecht voor je om te denken dat mannen en vrouwen niet van elkaar verschillen. Als je dit beeld wel blijft aanhangen zal je de rest van je leven teleurgesteld worden door het andere geslacht, omdat ze in bepaalde dingen beter zijn, dan het andere geslacht, en in andere dingen weer minder goed.

2
De oorzaak in het verleden

Om goed te kunnen begrijpen waarom dingen gebeuren moet je natuurlijk naar de oorzaak zoeken. Zo moet je, om het verschil van mannen en vrouwen te kunnen begrijpen, terug naar de prehistorie, waar het menszijn begon. Waar de oorsprong van de mannen en de vrouwen en hun taakverdeling ligt.

Ooit, heel lang geleden leefden mannen en vrouwen gelukkig samen en werkten ze in harmonie. De man waagde zich elke dag in de vijandige en gevaarlijke wereld om zijn leven als jager op het spel te zetten en voedsel mee terug te nemen naar zijn vrouw en kinderen en hij verdedigde hen tegen wrede dieren of vijanden. Hij ontwikkelde navigatievaardigheden op de lange afstand, zodat hij voedsel kon vinden en gemakkelijk weer de weg terug naar huis kon vinden. Ook ontwikkelde hij het ruimtelijk inzicht, waardoor hij een bewegend doel op grotere afstand kon raken. Hij verhief zich tot sluipschutter. Zijn taakomschrijving was simpel: hij was een jager en verzorgde dus het grootste deel van het voedsel. Niemand verwachtte dan ook meer van hem. De vrouw echter voelde zich heel waardevol omdat haar man keer op keer zijn leven op het spel zette, alleen om haar en haar kinderen te eten te kunnen geven. Zijn succes als man, en dus als jager, werd afgemeten aan zijn vermogen een prooi binnen te halen. Zijn gevoel van eigenwaarde werd afgemeten aan haar waardering voor zijn strijd en inspanning. Het gezin was grotendeels afhankelijk van de manier waarop hij zijn taakomschrijving als jager en beschermer vervulde en niet meer dan dat. Het was niet nodig dat hij ‘de relatie analyseerde’ en er werd niet van hem verwacht dat hij de vuilnis buiten zette of hielp met de luiers te verschonen.
De rol van de vrouw was net zo duidelijk. Omdat zij was aangesteld als de drager van het kind gaf dit richting aan de manier waarop zij zich zou ontwikkelen en waarop haar vaardigheden zich op moesten specialiseren, om haar rol te kunnen vervullen. Zij moest in staat zijn in haar directe omgeving alert te zijn op tekenen van gevaar, over goede navigatie op korte afstand beschikken, herkenningspunten gebruiken om haar weg terug te vinden en vooral in hoge mate afgestemd zijn op het voelen van kleine veranderingen in het gedrag en uiterlijk van kinderen en volwassenen. Alles was simpel: hij was de jager en verdediger, zij was de opvoedster.


Zij bracht haar dag door met het verzorgen van haar kinderen en het verzamelen van fruit, nootjes en andere kleine eetbare dingen en de interactie met de andere vrouwen om haar heen. Ze hoefde zich niet bezig te houden met de hoofdvoedselvoorraad of het bevechten van vijanden. Haar succes werd afgemeten aan haar vermogen het familieleven stromende te houden. Haar gevoel voor eigenwaarde kwam voort uit de waardering van de man voor haar vaardigheid om het gezellig te maken en te verzorgen.

Haar vermogen om kinderen te dragen werd als magisch, of zelfs als heilig beschouwd, want alleen zij bezat het geheim tot het schenken van leven. Er werd nooit van een vrouw verwacht dat ze op dieren zou gaan jagen, vijanden zou bevechten of de gloeilamp zou vervangen.
Overleven was moeilijk, maar relationeel was het makkelijk. Zo ging het honderdduizenden jaren prima. Aan het einde van de dag kwam de man terug met de buit van de jacht. De prooi werd gelijkelijk verdeeld en iedereen at gezamenlijk in de gemeenschappelijke grot. Iedere jager ruilde stukken vlees voor wat groente of fruit van de vrouw. Na de maaltijd zaten de mannen rond het vuur in de vlammen te staren, spelletjes te spelen of grappen te vertellen. Dit is de prehistorische versie van het zappen met de afstandbediening of het geobsedeerd lezen in een krant. De mannen waren ’s avonds uitgeput door de jacht en waren op kracht aan het komen, om de volgende dag weer op jacht te kunnen gaan. De vrouwen gingen door met de verzorging en zorgden ervoor dat de mannen genoeg te eten en rust kregen. Iedereen waardeerde de inspanning van de ander. Een man werd niet gezien als lui en ongevoelig en mannen zagen de vrouwen niet als hun onderdrukte dienstmeisjes. De taken waren duidelijk verdeeld en waren noodzaak om te kunnen overleven.
Bij sommige stammen, zoals de Maori’s, stammen in midden Afrika en bij sommige autochtone Australiërs wordt deze rolverdeling nog steeds nageleefd. Iedereen kent zijn rol. Mannen respecteren vrouwen voor hun verzorging en vrouwen respecteren mannen voor hun jacht. Bij de mannen en vrouwen die in een modern geciviliseerd land wonen, zijn deze gewoontes, die de mens dus honderdduizenden jaren heeft gevolgd, overboord gezet. In relatief korte tijd, met de opkomst van de industrie, pilgebruik, en de zeer sterk toegenomen welvaart, werd het traditionele rolpatroon overbodig. Echter, deze aanpassing vraagt wel om wat geduld, want we moeten weer een nieuwe rolverdeling zien te vinden. Allerlei reactiepatronen in de lichamen en hersenen van mannen en vrouwen moeten ineens drastisch aangepast worden en dat kost uiteraard veel tijd.

3.
De hersencommunicatie

Op zich is dit niet zo’n heel groot punt, maar het is wel van cruciaal belang om de onderstaande dingen beter te begrijpen.
Zoals we allemaal wel weten communiceert de vrouw beter dan de man. Dat geld niet alleen voor praten en dergelijke, maar zelfs ook voor de communicatie tussen de linker en rechter hersenhelft.
De linker en de rechter hersenhelft staan met elkaar in verbinding door een bundel zenuwvezels die het Corpus Callosum wordt genoemd. Deze kabel laat de ene hersenhelft communiceren met de andere helft en staat uitwisseling van informatie toe. Probeer je voor te stellen dat je twee computers op je schouders hebt, die met elkaar in verbinding staan door een interfacekabel. Die kabel is het Corpus Callosum. Onderzoek wijst uit dat dit Corpus Callosum bij vrouwen zo’n 30% meer verbindingen tussen de linker en de rechter hersenhelft heeft dan de man. Ook werd bewezen dat mannen en vrouwen verschillende gedeelten van hun hersenen gebruiken bij het verrichten van dezelfde taak.

4
Hoe we kijken

Voor een vrouw is het over het algemeen duidelijk wanneer een persoon zich gekwetst voelt, verdrietig of boos, of juist blij is of aandacht zoekt of zo iets. Mannen zijn hier echter veel minder gevoelig voor. Soms moeten ze zelfs echt tranen zien lopen of een woede uitbarsting meemaken om te merken dat er iets aan de hand is. Vrouwen zijn namelijk, net zoals de meeste vrouwelijke zoogdieren, voorzien van verfijndere zintuigen dan de man. Neem als voorbeeld dit kleine verhaaltje:

Linda en Joost zijn op weg naar huis. Ze kwamen net bij een feestje vandaan en ze hebben net ruzie gehad, omdat Linda zei dat hij linksaf moest gaan, maar eigenlijk rechtsaf had moeten gaan. Er gaat een dodelijke stilte voorbij en dan vraagt de man: ‘Is alles goed lieverd?’ ‘Ja hoor, alles is prima in orde!’ Linda legt de nadruk op het woordje prima, waarmee ze eigenlijk bedoeld dat niet alles prima is. Joost denkt terug aan het feestje. ‘Heb ik iets verkeerds gedaan?’ vraagt hij. ‘Ik wil er niet over praten!’ zegt zij bits. Dit betekent dat zij boos is en er wel over wil praten. Intussen probeert Joost zich wanhopig te herinneren wat hij fout gedaan zou kunnen hebben. ‘Vertel me alsjeblieft wat ik fout gedaan heb! Ik weet echt niet wat ik heb gedaan.’ In de meeste van dit soort gesprekken spreekt de man de waarheid. Hij ziet het probleem niet. ‘Goed dan,’ zegt Linda, ‘ik zal je het probleem vertellen, ook al hou je je weer eens enorm van de domme.’ Joost houdt zich niet van de domme, want hij weet echt niet wat nou het probleem is. ‘Die hoer,’ begint Linda, ‘hing de hele avond om je heen en maakte voortdurend avances en je deed er niets aan om van haar af te komen. Je moedigde haar zelfs aan.’ Nu is Joost met stomheid geslagen. ‘Welke hoer? Welke avances?’ Hij had echt niets in de gaten. Terwijl de ‘hoer’ (hoer is een typisch vrouwelijke uitspraak. Mannen zouden zo’n vrouw eerder als sexy beschrijven) met hem stond te praten, had hij niet gemerkt dat ze haar heupen naar hem toe draaiden, haar voeten in zijn richting wezen, ze haar haar naar achteren wierp, over de steel van haar wijnglas wreef, over haar dijbeen streelde, hem langere blikken dan normaal toe wierp en voortdurend praatte als een schoolmeisje. Hij is nog steeds een jager en zal een zebra aan de horizon zien rennen en je kunnen vertellen met welke snelheid het dier zich verplaatst. Zijn zintuigen zijn er echter niet op getraind dit soort lichaamssignalen op te vangen, die hem zouden vertellen dat deze vrouw op de versiertoer was.

De vrouw moet als drager van het kind en verdedigster van het nest aan kunnen voelen of er iets gebeurd in haar omgeving en als er iets gebeurd ook nog weten wat. Ze moet in staat zijn subtiele veranderingen in haar directe omgeving waar te nemen in de gemoedstoestand van andere. Het is namelijk belangrijk te weten wanneer je kind honger heeft, pijn heeft of verdrietig is of zo iets. De mannen bevonden zich nooit lang genoeg in of rond het kamp om deze vaardigheid te ontwikkelen, omdat ze constant bezig waren met de jacht. De vrouwen merken niet alleen meer, ze zien ook letterlijk meer.
Het oog is een verlengstuk van de hersenen, die zich buiten de schedel bevind. Het netvlies, achter aan de binnenkant van je oog bevat zo’n 130 miljoen staafcellen die fotoreceptoren worden genoemd en die zwart-wit kleuren verwerken en 7 miljoen kegelvormige cellen, die er voor zorgen dat we met genoeg licht kleuren kunnen zien. De staafjes zijn veel gevoeliger dan de kegeltjes. Daarom is het zo dat je ’s avonds nauwelijks kleuren kunt onderscheiden. De aanleg voor de kegelvormige cellen (de ‘kleur cellen’) ligt in het X chromosoom. Aangezien een vrouw een XX is, heeft zij meer aanleg voor kegelcellen, ontwikkelt ze er dus meer en kan ze beter kleuren zien.
Een menselijk oog heeft zichtbaar oogwit, wat bij bijna geen enkel ander dier voorkomt. Door dit zichtbare oogwit kunnen de ogen gericht kijken. Het aankijken van personen is van groot belang bij het communiceren. De ogen van de vrouwen vertonen meer oogwit. Meer oogwit betekend dat er een grotere reeks signalen verstuurd kan worden.
Ook hebben de vrouwen een perifeer gebied, dat een flink stuk groter is dan bij de mannen. Vrouwen kunnen naar boven en beneden in een hoek van minimaal 45º en bijna 180º in de breedte scherp zien. Dit is de reden waarom vrouwen zelden op lonken betrapt kunnen worden. Terwijl ze dat bijna net zo veel doen als mannen. Er is zelfs een onderzoek geweest, waaruit is gebleken dat vrouwen in een zwembad meer naar mannen kijken dan andersom. Mannen moeten echt helemaal van boven naar beneden kijken, om de vrouw goed te bekijken. Vrouwen hoeven dat niet te doen, ze zien namelijk de man in een keer helemaal. De mannen echter beschikken over een soort tunnelvisie, die er voor zorgde dat ze zich beter op hun prooi konden concentreren. De man kan dus wel veel verder beter zien dan de vrouw. De man evolueerde zo alsof hij een soort van oogkleppen op had. Dit had tot voordeel dat hij beter in de verte zijn prooi kon zien en er minder snel van was afgeleid. De vrouw echter had haar ogen nodig om in een keer zo veel mogelijk te zien, om te zien of er geen roofdieren haar nest beslopen. Vrouwen zijn dus over het algemeen een stuk sneller afgeleid dan mannen. De goede blik voor lange afstand is in combinatie met het richtingsgevoel is de reden waarom mannen wel over grote afstand hun stamkroeg weten te vinden, maar nooit iets in hun kledingkast of koelkast kunnen vinden. Ook is het de reden dat elke vrouw voor een winkel meteen het bordje ‘KORTING’ ziet, maar zodra ze binnen is de uitgang niet meer weet te vinden.
Dit verschil in gezichtsvermogen heeft een belangrijke betekenis op ons hele leven. Statistieken van autoverzekeringen laten bijvoorbeeld zien dat het veel minder waarschijnlijk is dat een vrouw op een kruispunt van de zijkant wordt aangereden, omdat ze een veel breder gezichtsveld heeft. Het is waarschijnlijker dat de vrouw haar auto beschadigd aan de voor of achterkant tijdens het inparkeren, omdat de vrouw niet over een ver ontwikkeld ruimtelijk inzicht beschikt. De mannen beschikken dus wel over een goed ontwikkeld ruimtelijk inzicht en zal dus zijn auto veel beter tussen twee andere auto’s in kunnen zetten, alleen met hulp van een spiegeltje, terwijl de vrouw hier vaak de grootste moeite mee heeft. Het veiligste zou dus zijn als de vrouw zou rijden en de man de kaart zou lezen. Alleen duurt het dan wat langer, omdat vrouwen niet zo hard durven, omdat ze bang zijn fouten te maken, door hun slecht ontwikkeld ruimtelijk inzicht. Ze kunnen namelijk de afstanden tussen auto’s niet zo goed inschatten. Het ruimtelijk inzicht is bij de man zelfs zo ver ontwikkeld dat mannen objecten in hun hoofd kunnen roteren. Ook kunnen ze van een bouwkaart of iets dergelijks, die van boven is getekend al een drie dimensionaal beeld vormen in hun hoofd. Vrouwen hebben echt een maquette of een 3d tekening nodig om te kunnen zien hoe het 2d getekende op de kaart er in het echt uit gaat zien.
Vrouwen zijn dus een stuk slechter in ruimte inschatten dan mannen. Mannen kunnen een complex beeld vaak niet goed overzien. Als je dus als vrouw binnenshuis een verbouwing doet en je zoon helpt je en hij zegt dat de bank echt niet tussen dat raam en de muur past, dan is de kans groter dat hij gelijk heeft dan zijn moeder. Hij kan immers de maten van de bank in zijn hoofd opnemen, en het dan, met behulp van zijn ruimtelijk inzicht, in de hoek tussen de muur en het raam plaatsen en zien dat het niet past. En mannen, als je vrouw zegt dat de boter wél in de koelkast ligt, vertrouw haar dan, want hij ligt hij er hoogstwaarschijnlijk ook.

5
Gehoor

In ons verre verleden hebben de oren van mensen er net zo uitgezien als die van een hond, een kat of een paard namelijk gepunt. De oren van een hond, die nu de vorm bezit zoals onze menselijke oren er oorspronkelijk uit hebben gezien, zijn in staat ultrasone geluiden op te vangen. Onderzoek toont aan dat de oren van een hond tot aan ongeveer 50.000 trillingen per seconde waar kunnen nemen, en in sommige gevallen zelfs tot aan 100.000. Onze oren hebben dat waarschijnlijk vroeger dus ook gekund. De oren van een menselijke baby kunnen geluiden tot zo’n 30.000 hertz (trillingen per seconde) waarnemen. Dit loopt gedurende je leven terug naar 20.000 aan het einde van je tiener jaren en 12.000 tegen je zestigste.
In een menselijk oor zijn ook nog steeds overblijfselen te zien van negen spieren, die onze vroegere, puntige oren, hebben kunnen laten draaien, zoals honden, katten en paarden dat nog steeds kunnen. 20% van de mensen kan met behulp van deze overblijfselen nog steeds zijn of haar oren wiebelen. Deze spieren zijn zo onderontwikkeld geraakt, omdat mensen hun hoofd in de richting van het geluid draaiden. De randen van onze oren hebben zich waarschijnlijk omgevouwen, om luide vervorming van geluid te dempen. Charles Darwin ontdekte zelfs een bobbeltje aan de binnenkant van de bovenste vouw van het menselijk oor, dat het overblijfsel is van de oorspronkelijke punt van onze gepunte oren. Dit wordt dan ook de Darwin’s punt genoemd.


Vrouwen zijn zeer gevoelig voor geluid. Ze zijn meer sociaal gericht en zijn daarom ook heel gevoelig voor verandering in stemvolume en hoogte. Vandaar dat vrouwen tijdens een ruzie ook vaker roepen dan mannen: ‘sla niet zo’n toon tegen mij aan!’ De hersenen van een vrouw zijn zo geprogrammeerd, dat ze meteen wakker wordt, als ze ’s nachts een baby hoort huilen, terwijl de man daar vaak doorheen slaapt. De hersenen van de man zijn echter zo geprogrammeerd, als beschermer van zijn familie, dat hij meteen wakker wordt, als hij een geluid hoort dat in verband staat met beweging. Iets als een brekend takje of een wegvliegende vogel of iets dergelijks, zal de man dus eerder doen ontwaken. Ook kunnen mannen richting horen. Dit was ook belangrijk voor de jacht. Als je je concentreerde op je prooi en er lag gevaar op de loer, moest je natuurlijk wel meteen weten aan welke kant het zich bevond. Vrouwen zijn dus gevoeliger voor geluid, mannen kunnen horen waar het vandaan komt. Als beschermer moest de man vijanden bevechten. De eerste die dus tussen de vijand en de familie stond, was de man. Daarom sliep hij het dichtste bij de ingang van de grot. Tegenwoordig is het vaak zo dat mannen instinctief de kant van het bed kiezen die het dichtste bij de deur is. De deur staat namelijk nog symbool voor de ingang van de grot. Als hij om wat voor een reden dan ook niet aan die kant slaapt, slaapt hij vaak erg onrustig of kan hij zelfs niet slapen.
Meisjesbaby’s kunnen, wanneer ze een week oud zijn, de stem van hun moeder of het gehuil van een andere baby onderscheiden van andere geluiden in dezelfde kamer. De vrouwelijke hersenen bezitten het vermogen geluid te onderscheiden, te categoriseren en beslissingen te nemen ten aanzien van elk geluid. Door hun grotere corpus callosum is het mogelijk voor vrouwen om tijdens een gesprek ook nog een ander gesprek te volgen. Doordat het bij de mannen wat kleiner is, kunnen ze maar een gesprek tegelijk voeren, en zullen ze, als de telefoon gaat, vragen of de tv wat zachter kan en iedereen even wil stoppen met praten.
Jongens krijgen vaak op hun kop van leerkrachten en ouders omdat ze niet luisteren. Een excuus zou voor hen kunnen zijn dat terwijl jongens opgroeien en vooral tijdens de puberteit, ondergaan de gehoorskanalen groeispurts, die tijdelijke doofheid kunnen veroorzaken.
Er is ontdekt dat vrouwelijke leerkrachten meisjes anders een standje geven dan jongens. Als een meisje oogcontact weigert te maken, terwijl leerkracht haar een uitbrander geeft, zal een vrouwelijke leerkracht haar blijven berispen. Als een jongen oogcontact weigert, begrijpen de vrouwelijke leerkrachten meestal instinctief dat hij haar niet kan horen of niet luistert, vanwege zijn tijdelijke doofheid. Ze zullen dan zeggen: ‘Kijk me aan als ik tegen je praat!’ Jongens zijn dusdanig uitgerust dat ze effectief kunnen zien in plaats van horen. Een eenvoudig testje om te bewijzen dat jongens beter zien en meisjes beter horen is de volgende:
Hoeveel letters ‘v’ bevat de volgende zin?
Voltooide archieven zijn het gevolg van jaren van wetenschappelijk onderzoek.
Over het algemeen scoren de jongens hoger bij het tellen van de letter v. Als de zin echter wordt opgezegd, zullen de meisjes weer een hogere score halen.

6
Praten.

We weten al duizenden jaren lang dat mannen in vergelijking tot vrouwen geen goede praters zijn. Niet alleen beginnen meisjes eerder met praten, maar een meisje van drie bezit gemiddeld een woordenschat die bijna twee keer zo groot is als die van een jongen. Voor mannen is spraak geen specifieke vaardigheid, en bezit de man dus ook geen specifiek spraakgebied in de hersenen. Het spraakvermogen is alleen werkzaam in de linker hersenhelft en bevat, zoals ik al zei, geen specifieke locatie. MRI scans laten zien dat als een man praat, de linker hersenhelft actief op zoek gaat naar een spraakcentrum, maar deze nergens kan vinden, met als gevolg dat mannen niet graag veel praten. Jongens hebben de neiging om woorden slordig uit te gaan spreken en te gaan mompelen. Je krijgt dan dat ze bijvoorbeeld de letter ‘n’ niet goed uitspreken aan het einde van een woord, met het gevolg dat jongens ‘komme’ en ‘renne’ gaan zeggen. Meisjes zijn ook taalgevoeliger dan jongens. Jongens doen het in het begin niet zo goed op school, omdat er dan voornamelijk op lezen en schrijven lesgegeven wordt. Later echter zullen de meisjes achter beginnen te raken, zodra de exacte vakken komen, zoals natuurkunde en wiskunde, wat om ruimtelijk inzicht vraagt. Bij vrouwen is spraak een specifiek gebied, wat zich voornamelijk aan de voorkant van de linkerhersenhelft bevind. Ze hebben ook nog een kleiner spraakcentrum in de rechterhersenhelft. Omdat spraak zich dus in beide hersenhelften bevind, zijn vrouwen goede praters, en kunnen ze tijdens het praten ook nog andere dingen doen. De hersenen van de man zijn in hoge mate in ‘vakjes’ verdeeld. Hij bezit het vermogen om informatie te scheiden en op te slaan. Aan het einde van een drukke dag vol met problemen kan een man dus alles in zijn ‘archief’ opslaan en rustig gaan slapen. De vrouwelijke hersens slaan de problemen niet op een dergelijke manier op; de problemen blijven maar in haar hoofd rondmalen. De enige manier waardoor de vrouw van haar problemen afkomt is door erover te praten. Het doel van een vrouw is dus, wanneer ze aan het einde van een dag praat, om van haar problemen af te komen, niet om een oplossing of conclusie te vinden.
Aangezien vrouwen van oudsher hun dagen hebben doorgebracht met andere vrouwen en kinderen in de groep, hebben ze het vermogen tot succesvolle communicatie ontwikkeld, om aldus de relaties te handhaven. Voor een vrouw blijft spraak een duidelijk doel dienen: relaties opbouwen en vriendschap sluiten. Bij mannen heeft praten het doel feiten over te brengen. Een man ziet een telefoon als communicatiemiddel om informatie aan anderen over te brengen, maar een vrouw ziet hem als een middel om emotionele banden mee op te bouwen. Een vrouw kan twee weken met een vriendin op vakantie gaan en zodra ze terug is diezelfde vriendin opbellen om vervolgens nog eens twee uur met haar aan de lijn te zitten.

Mannen hebben zich ontwikkeld als jagers, beschermers en probleemoplossers. Wanneer je naar een man toe gaat om hem te vragen een probleem op te lossen zegt hij vaak dat hij erover na zal denken. Dat is ook precies wat hij doet. Tijdens het denken praat de man als het ware in zijn hoofd. Ze kunnen hele gesprekken met zichzelf houden. Een hersenscan laat zelfs zien dat wanneer een man door het raam zit te staren hij echt een gesprek voert, alleen dan in zijn hoofd. Praten in zijn hoofd is geen probleem wanneer een man met andere mannen te maken heeft. Mannen kunnen langere perioden gezamenlijk stil zijn, zonder dat het een ongemakkelijke stilte wordt. Als een man samen is met een groep vrouwen zullen de vrouwen hem waarschijnlijk afstandelijk of chagrijnig vinden of denken gewoon dat hij niet mee wil doen. Vrouwen echter denken, door hun hoog ontwikkelde spraakvermogen, hardop na. Ze zien het ook als een teken van vriendschap en delen. Mannen zien dit echter anders. Op persoonlijk niveau denkt de man dat een vrouw hem, wanneer ze het over haar problemen heeft, opzadelt met een waslijst van problemen, waarvan ze verwacht dat hij ze oplost. Dat is alleen niet zo. Erover praten is haar manier van verwerken.
Vrouwen gebruiken woorden ook als een soort beloning. Als een vrouw veel tegen je praat betekent dit dat ze je aardig vind en je vriendin wil zijn. Echter, als ze niet tegen je praat betekent dit dat ze je niet aardig vindt of zelfs boos op je is. Mannen noemen dit vaak de ‘stiltebehandeling’. Het dreigement van een vrouw ‘Ik praat nooit meer tegen je!’, is er dus een die serieus genomen moet worden.

De zinnen van mannen zijn over het algemeen kort, direct, oplossingsgeoriënteerd en terzaken, waarbij de mannen uit een grotere woordenschat putten en deze doorspekken met feiten. De man heeft een grotere woordenschat dan de vrouw, omdat hij met zo min mogelijk woorden, zo veel mogelijk informatie moest overbrengen. Bij vrouwen zijn de woorden niet van doorslaggevend belang en vertrouwen ze op stembuigingen en lichaamstaal, om de boodschap echt over te brengen. De hersenen van een vrouw zijn erop gericht om de lichaamssignalen te verwerken en daar de echte vraag of bedoeling uit te halen. Mannen halen veel meer informatie uit de woorden en zeggen ook vaak veel letterlijker wat ze bedoelen:
-Maak een omelet voor het ontbijt!
-Wil je voor het ontbijt een omelet voor me maken?
-Zou je asjeblieft voor het ontbijt een omelet voor me willen maken?
-Denk je dat we een omelet voor het ontbijt moeten eten?
-Zou het niet geweldig zijn als we voor het ontbijt een omelet namen?
-Heb jij zin in een omelet voor het ontbijt?
De eerste drie van deze zinnen zullen het meeste door mannen gebruikt worden. Je ziet daaraan dat ze veel duidelijker aangeven dat ze graag willen dat de ander een omelet voor hun ontbijt maakt. De laatste drie zijn indirect en worden vaak niet begrepen door mannen.

Wanneer mannen bij elkaar komen om een voetbalwedstrijd op tv te kijken zul je niet veel meer horen dan ‘geef de chips eens door?’ of ‘Heb je nog een biertje voor me?’ Terwijl als vrouwen bij elkaar komen om iets op tv te zien is dat meer een excuus om met elkaar te gaan babbelen. Ook zullen ze eerder een soapaflevering gaan kijken, waarin de personages en intriges bekend zijn, in plaats van een ingewikkeld moorddrama.
Vergeet niet dat de man zich als jager heeft ontwikkeld en niet als communicator. De jacht werd uitgevoerd met een reeks non-verbale signalen en de jagers zaten vaak uren in stilte op hun prooi te wachten. Ze praatten niet en gingen geen band aan. Je kunt nu ook nog steeds merken dat als twee mannen gaan vissen, ze vaak uren naast elkaar kunnen zitten, zonder iets te zeggen. Toch zullen ze na afloop vinden dat ze het heel erg leuk hebben gevonden. Ze genieten enorm van elkaars gezelschap, maar voelen geen behoefte om dit aan elkaar in woorden uit te drukken. Als twee vrouwen langere tijd met elkaar in stilte door brengen zou dit wijzen op een ruzie tussen de twee. Vrouwen hebben dus minder vaak comfortabele stilte hebben. Mannen wel.


7
Onze chemische huishouding.

Vroeger werd gedacht dat hormonen alleen invloed hadden op ons lichaam en niet op onze hersenen. Inmiddels weten we dat hormonen vanaf onze geboorte onze hersenen programmeren en ons gedrag en denken voor een groot deel sturen.
Oestrogeen is het vrouwelijke hormoon en zorgt voor een algeheel gevoel van tevredenheid en welzijn. Ook speelt het een rol in het zorgende en nestverdedigende gedrag van de vrouwen. Deze stof wordt ook vaak toegepast bij veelvuldig agressief gedrag, vanwege het kalmerende effect. Oestrogeen bevorderd tevens het geheugen, wat verklaart dat veel vrouwen na de menopauze aan geheugenverlies beginnen te lijden, omdat hun oestrogeenspiegel daalt. Progesteron is het hormoon dat ervoor zorgt dat er ouderlijke en zorgende gevoelens vrijkomen. Het hormoon dient om de vrouw aan te moedigen haar taak als opvoedster en verzorgster succesvol te volbrengen. Progesteron komt vrij wanneer een vrouw een baby ziet. Onderzoek toont aan dat het vooral de vorm van een baby is, die het proces van het vrijkomen van de hormonen in werking zet. Een baby heeft korte, dikke armen en benen, een ronde, mollige romp, een groot hoofd en grote ogen. Deze vormen staan bekend als ‘deblokkerende’ prikkels. De reactie van vrouwen op deze vormen is zelfs zo gevoelig, dat het progesteron ook al wordt vrijgegeven als ze een voorwerp met deze vormen zien, zoals een teddybeer.

De mannelijke hormonen, met name testosteron, zijn de agressiehormonen die ervoor zorgen dat mannen op een prooi jagen en deze ook daadwerkelijk doden. Testosteron is grotendeels verantwoordelijk geweest voor de overleving van de mens, omdat deze stof mannen ertoe aanzetten prooien te doden en aanvallers af te weren. Ook is het het hormoon dat ervoor zorgt dat de stem lager wordt, er baardgroei komt, kaalheid veroorzaakt en het vermogen tot ruimtelijk inzicht verbeterd. De meeste mensen die een testosteron kuur hebben gekregen, hebben minder problemen met het lezen van een kaart of stratenboek.
De keerzijde van testosteron is voor de moderne man dat het, tenzij hij hier een uitlaatklep voor heeft, agressie en antisociaal gedrag gaat vertonen. Jongens tussen de twaalf en zeventien jaar bereiken, terwijl testosteron door hun lichamen vloeit, het hoogste niveau van mannelijke agressie. Als je een man dus een shot testosteron geeft zal hij agressiever en onafhankelijker worden. Wanneer je een vrouw dezelfde dosering testosteron geeft zal ook haar agressie toenemen, maar zal nooit hetzelfde effect hebben als op een man. Zijn hersenen zijn erop voorgeprogrammeerd te reageren op testosteron, terwijl dat bij een vrouw niet tot nauwelijks het geval is.

Wanneer een man vijftig, zestig jaar wordt, neemt de testosteronspiegel af, te gunste van het kleine beetje oestrogeen wat een man heeft. Dit zal er dus voor zorgen dat een man minder agressief wordt en meer gaat zorgen. Bij vrouwen gebeurd dus het omgekeerde. De oestrogeenspiegel neemt af ten gunste van het testosteron en vrouwen zullen agressiever worden en onafhankelijker. Helaas voor de vrouwen zorgt dit er ook voor dat zich haargroei in het gezicht kan gaan ontwikkelen, omdat er nog te weinig oestrogeen is om het testosteron te onderdrukken.

De hoeveelheid testosteron ligt bij een gemiddelde tienerjongen vijftien tot twintig keer hoger dan bij een tienermeisje en de hormoonstroom wordt bij een jongen gecontroleerd en gereguleerd, naar behoefte van het lichaam. Tijdens de adolescentie van een jongen golft er een stroom testosteron door zijn lichaam, waardoor het lichaam naar zijn mannelijke taakomschrijving zal gaan groeien.
Jongens zijn over het algemeen beter in sport omdat hun lichaam hormonaal zo gestructureerd is dat de ademhaling effectief verloopt en de rode bloedlichaampjes de zuurstof zeer goed over het lichaam verdelen. Dit stelt hem in staat beter en langer te kunnen rennen, springen en grijpen. Een man maakt steroïden aan, mannelijke hormonen, die voor extra spieropbouw zorgen, wat hem weer nog effectiever kan laten bewegen. Hiermee heeft de man een groot voordeel boven meisjes en vrouwen, die geen steroïden aanmaken. De vrouwelijke hormoon, oestrogeen, heeft op tienermeisjes een ander effect;. Ze worden niet gereguleerd, zoals bij jongens, maar komen in golven, in een cyclus van ongeveer achtentwintig dagen. Veel meisjes en vrouwen krijgen daardoor op emotioneel gebied pieken en dalen te verwerken. Het hormoon van de vrouw zorgt ervoor dat het lichaam tot een verhouding van 26 procent vet en 20 procent proteïne komt, vaak tot grote frustratie van de vrouw. Terwijl bij de mannen zorgt het testosteron voor een verhouding van 15 procent vet tegenover 45 procent proteïne.

Testosteron is een bijzonder hormoon, wat ervoor zorgt dat mensen willen presteren. Professor James Dabbs had een onderzoek gedaan. Hij nam speekselmonsters van mannen, die varieerden van zakelijk leidinggevenden en politici, tot sporters en geestelijken. Hij ontdekte dat degenen die binnen hun gebied topprestaties leverden, meer testosteron dan degenen die minder goed presteerden. De laagste score werd gemeten bij de geestelijken, wat erop wijst dat er geringe dominantie en seksuele activiteiten waren. Ook ontdekte hij dat vrouwen die goed presteerden, zoals advocaten of verkoopsters of zo iets, een hoger testosteronspiegel hebben dan de gemiddelde vrouw. Hij deed nog een interessante ontdekking. Hij merkte dat testosteron niet alleen tot betere prestaties leidden, maar ook dat een goede prestatie meer testosteron laat vrijkomen. Je merkt ook wel dat als je iets heel goed doet, dat je er dan een kick van krijgt. Dat is gedeeltelijk de testosteron die door je aderen heen spuit. Heb je die kick eenmaal gehad, dan wil je een nog grotere en zul je dus nog beter moeten presteren.


De liefde is natuurlijk ook een grote chemische reactie van allerlei hormonen die zich van je hersenen meester maken. Je hebt net iemand speciaal ontmoet. Je hart gaat als een razende tekeer, je handen gaan zweten, je hebt vlinders in je buik en je voelt je hele lichaam tintelen.
Jullie gaan samen uit eten en je bent totaal in een roes beland. Aan het einde van de avond krijg je een magische kus. Je smelt helemaal weg en kunt ter plekke moeiteloos overlijden, zo gelukkig ben je. Nog dagen daarna eet je nauwelijks, maar je hebt je nog nooit zo ontzettend goed gevoeld. Ook merk je dat je kleine vervelende griepje en verkoudheid weg zijn. Onderzoek heeft aan getoond dat het verschijnsel ‘verliefd worden’ uit een reeks chemische reacties bestaat, die mentale en lichamelijke reacties veroorzaken. Er zijn naar schatting
100 miljard neuronen die het communicatienetwerk van de hersenen vormen. Een baanbrekend onderzoek heeft ons neuroptiden laten ontdekken, een aaneenschakeling van aminozuren die in ons lichaam rondzweven. Ze hechten zich aan ontvankelijke receptoren. Tot nu toe zijn er zestig verschillende neuroptiden ontdekt die het lichaam aanzetten tot emotionele reacties, wanneer ze zich aan ontvangers hechten. Met andere woorden, al onze emoties, blijdschap, verdriet, liefde, smart geluk, etc, zijn biochemisch van aard. Een van de belangrijkste chemische stoffen die vrijkomt is PEA (fenylethylamine) die gerelateerd is aan amfetamine (wat in chocolade voor komt!). Dit is een van de chemische stoffen die maakt dat je hart tekeer gaat, je handen gaan zweten en vlinders in je buik krijgt. Als je verliefd bent komt er ook adrenaline vrij, wat ervoor zorgt dat je heel alert bent en je constant een soort ‘kick’ hebt. Endorfinen zijn ook vrij gekomen toen je verliefd werd. Dit is een stof die helpt je immuunsysteem op te bouwen en te versterken. Dit verklaart waarom je heel weinig ziek bent als je verliefd bent en een eventuele verkoudheid zo overwonnen is. Verliefd zijn is dus heel goed voor je gezondheid.

In de hersenen van zowel de mannen als de vrouwen zit een gebied dat geprikkeld moet worden voordat we seks kunnen hebben. Dit heet de Hypothalamus. De Hypothalamus maakt deel uit van het stuk van de hersenen, dat ook emoties, hartslag en bloeddruk beheerst. Bij mannen is dit ‘seksgebied’ groter dan bij vrouwen. Ook is het bij een heteroseksuele man groter dan bij een homoseksuele of transseksuele man. De hypothalamus is het gebied waarin hormonen, met name testosteron, het verlangen naar seks stimuleren. Aangezien mannen testosteron in overvloed hebben, kunnen mannen op elk moment van de dag seks hebben.
De man met het hoogste testosteronspiegel is meestal de natuurlijke leider van een gemeenschap. Daarom is het ook eigenlijk niet zo gek dat topsporters en wereldleiders, die dus een hoog testosterongehalte hebben en makkelijk prikkelbaar zijn voor seks, wel eens een slippertje hebben. Het had ook een duidelijke functie, waarom mannen zoveel seks wilden. Uiteindelijk is dát namelijk wat ervoor zorgde dat er nakomelingen kwamen. Wat de man dus eigenlijk deed was de zekerheid van de overleving van de mensen vergroten, door zoveel mogelijk nageslachten te krijgen. Hij moest zo veel en zo vaak mogelijk zijn zaad verspreiden. Er wordt geloofd dat zonder de sociale regels van de maatschappij bijna alle mannen vrij seksueel verkeer zouden hebben, zoals dit het grootste gedeelte van de mensheid bijna tachtig procent van bijna alle menselijke gemeenschappen het geval is geweest. Sinds de komst van het nieuwe tijdperk der monogamie (je aan één partner binden) heeft de biologische drang van de mannen echter voortdurend chaos veroorzaakt voor stellen die een relatie proberen op te bouwen. Monogamie is een van de grootste aspecten van de moderne relatie problemen.
Mannen zullen dus makkelijker vreemd gaan dan een vrouw. De man bezit echter wel de vaardigheid, door zijn zeer in ‘hokjes’ verdeelde hersenen, liefde en seks van elkaar te kunnen scheiden. Dit is een vaardigheid die vrouwen over het algemeen niet bezitten. Bij de vrouwen zitten het ‘seks’ gebied en het ‘liefdes’ gebied in de hersenen aan elkaar gekoppeld. De vrouw moet eerst haar liefdesgebied prikkelen, voordat het sekscentrum geactiveerd kan worden.

Een man kan dus zonder te liegen zeggen dat het niets betekende als hij is vreemd gegaan. Een vrouw zal dit veel minder snel kunnen.

8
Huwelijken en liefde

Over liefde heb ik al een verhandeling gegeven. Je weet nu wat het chemisch gezien is. Maar mannen en vrouwen hebben van het huwelijk totaal andere verwachtingen.
Van nature zijn mensen niet monogaam, maar polygaam. Dit houdt in dat een man of vrouw, meerdere relaties aan gaat. Toch willen vrouwen een monogame relatie hebben, waarin de man zich bindt aan haar en aan niemand anders. Een vrouw wil speciaal zijn voor een man. Zo speciaal zelfs dat hij bereid is alle andere relaties met vrouwen op te geven voor haar. Dan voelt de vrouw zich heel erg geaccepteerd en kan ze smoorverliefd op hem worden. In het begin van een relatie gaat alles vaak heel erg goed. Zo goed zelfs dat je besluit te trouwen. De vrouw is dol gelukkig en houdt zielsveel van haar man. Ze kan dan dus ook veel seks hebben. Hierdoor is de man blij en dat stelt hem weer in staat zijn vrouw lief te hebben. Toch na een jaar of twee gaat het allemaal wat minder. De vrouw wil meer aandacht en minder seks. Het is alleen jammer dat de man veel beter in staat is om lief te hebben na seks. Als een man net seks heeft gehad daalt zijn testosteronspiegel, krijgt het oestrogeen een grotere rol en is de man dus beter in staat zijn emoties te uiten. De vrouw heeft dus liefde nodig om seks te hebben, de man heeft seks nodig om lief te kunnen hebben.
Voordat vrouwen zich echt fijn bij een man kunnen voelen, moet ze zich eerst helemaal geaccepteerd voelen. Dit gebeurt bij de vrouw door middel van communicatie. De vrouw wil tijdens een relatie dus veel praten en emoties uitwisselen, om zich geliefd te kunnen voelen. Dat is haar manier van zelfrespect verkrijgen en zich geliefd voelen. Vrouwen zijn ook heel gevoelig voor aanraking. Verwar aanraking echter niet met betasten. Dat kon nog wel eens slecht uitpakken. Vrouwen vinden het heerlijk om af en toe gewoon even geaaid of geknuffeld te worden. Mannen zien hier vaak het nut niet zo van in, omdat ze zelf veel minder gevoelig zijn voor aanraking. Dit komt ook door de jacht. De man moest, als hij aangevallen werd, niet meteen omrollen van de pijn, maar dapper door kunnen vechten. Daarom ligt de gevoelsdrempel van mannen veel hoger dan die van vrouwen. Mannen zijn op hun rug gemiddeld vier keer minder gevoelig dan vrouwen.


Mannen zien het huwelijk als iets dat een warm en veilig toevluchtsoort is, waar alles vertrouwd is en het eten op hen staat te wachten. Ook zien mannen het vaak als een soort sleutel tot de deur naar bijna onbeperkte seks. Vrouwen zien het huwelijk als een openbaring aan de wereld dat haar man haar zo speciaal vind dat hij bereid is relaties met andere vrouwen op te geven voor haar. Vrouwen willen romantische avonden op een maanverlicht terrasje met een wijntje en een klein doosje bonbons. Haar man moet haar voortdurend complimenten maken over haar ogen, handen en elegante schouderbladen en heupen. Dan pakt hij de lekkerste bonbon en stopt hij die met enorme souplesse en voorzichtigheid in haar mond. Vervolgens moet de man haar, met een knalrode, verbluffend mooie roos in zijn handen haar ten dans vragen en een geweldige leider zijn op de dansvloer. Als mannen een gezellig avondje willen hebben met hun vrouw, vinden ze het heerlijk om een pizza te bestellen en naar een leuke film of voetbalwedstrijd te kijken.
Ook hieraan merk je weer dat de vrouw wil praten en de man gewoon even tot rust wil komen.

Bij de mannen en vrouwen die in een modern geciviliseerd land wonen, zijn de gewoontes, die de mens honderdduizenden jaren heeft gevolgd, overboord gezet. Ineens is het niet meer nodig dat de man jaagt en brood op de plank krijgt. Door de sterk verbeterde omstandigheden is zware arbeid niet meer nodig en wordt heel veel werk overgenomen door machines. Er ontstonden heel veel beroepen ontstaan waarbij communicatie een belangrijke rol speelt. Vrouwen kunnen zich beter scholen en gaan werken. Doordat het kindertal sterk afnam door de anticonceptie konden vrouwen plaatsen in de arbeidsmarkt gaan veroveren, wat eerst het gebied van de man was. Uiteraard wordt er nu dus van de man verwacht dat hij gaat helpen met het opvoeden van de kinderen, en dat hij lief kan hebben zonder seks, terwijl zijn hersenen daar, na tienduizenden jaren evolutie, totaal niet op gebouwd zijn. Aan de andere kant wordt er nu ook van vrouwen verwacht dat ze een gedeelte van het inkomen gaan verzorgen en ook af en toe eens een fietsband plakken, terwijl hun hersens daar weer niet geschikt voor zijn.
De eeuwenoude tradities zijn in een keer overboord gegooid, en de mens negeert zijn natuurlijke instincten. Daarvoor in de plaats heerst er nu grote chaos, verwarring en worden mensen snel ongelukkig. Je kunt namelijk niet zomaar tienduizenden jaren evolutie even in vijftig jaar wegwerken. Dat kost tijd en waarschijnlijk veel ook.

De gezinseenheid is voor de overleving ineens niet meer afhankelijk van de mannen en er wordt niet langer van de vrouwen verwacht dat ze thuis blijven als huisvrouwen en verzorgsters. Voor het eerst in de geschiedenis van ons soort verkeren de meeste mannen en vrouwen in verwarring over hun taakomschrijving. Onze generatie is de eerste die wordt geconfronteerd met een reeks omstandigheden die je voorvaderen en moeders niet hoefden aan te pakken. Voor het eerst ooit zijn we bij onze partners echt op zoek naar liefde, hartstocht en persoonlijke vervulling, omdat de basisbehoefte aan overleving niet langer doorslaggevend is. Dat wordt allemaal geregeld door middel van sociale voorzieningen, beschermingswetten en pensioenfondsen. Er zijn dus nieuwe ‘regels’ nodig waar we naar kunnen leven om ons gelukkig te voelen. Die ‘regels’ moeten door ons (de generatie vanaf ongeveer 1960)ontdekt worden en zoals de meeste wel zullen merken, dat valt niet mee.

9
Wat nu te doen?

Zoals je wel gemerkt hebt tijdens het lezen van dit werkstuk, hebben mannen en vrouwen goed met elkaar samen gewerkt. Tienduizenden jaren lang was er een duidelijke rolverdeling. De laatste decennia is de rolverdeling onder druk komen te staan, door de verandering in de maatschappij. Verstandelijk kunnen wij deze verandering begrijpen en accepteren, allen zijn we er biologisch gezien nog niet aan toe. Maar hoe kunnen we dan een nieuw evenwicht vinden? Ik denk persoonlijk dat we in grote lijnen het oude systeem, waarin de vrouwen zorgen en de mannen het inkomen verzorgen moeten aanhouden. Het moet alleen aangepast worden, zodat de man ook kan leren zorgen voor huis en kinderen en de vrouw ook een carrière buiten het gezin op zou kunnen bouwen. Vrijheid hierin blijft echter belangrijk. Er zijn nou eenmaal vrouwen die graag willen zorgen en zich erg ongelukkig voelen als ze hun kinderen in de steek moeten laten om te gaan werken en je hebt het omgekeerde. Uiteraard geld precies hetzelfde voor de mannen. Ik denk toch dat vrouwen de hoofdopvoeders moeten blijven, want zij kunnen een ding wat mannen nooit zullen kunnen: kinderen baren. Dat maakt hun, vind ik, al zorgers. Ze hebben dan al bijna een jaar een hele hechte band met het kind en zijn, als ze hoogzwanger zijn, niet in staat om te werken. Dat maakt de man automatisch degene die dan voor het inkomen moet zorgen.

In de toekomst moeten we dus, volgens mij, een aangepast verleden zien te krijgen. Mannen moeten respect krijgen voor het werk dat de vrouwen verrichten en vrouwen moeten het werk van de mannen respecteren. Op die manier respecteert iedereen elkaar. Ondertussen zouden we ook nog eens veel van elkaar kunnen leren, wat ook niet onverstandig is lijkt mij.


Men moet echter wel heel goed begrijpen dat een evolutie die al zoveel duizenden jaren heet geduurd, niet in een periode van honderd jaar, zonder enig probleem, omgegooid kan worden. Geduld en respect blijven dus heel erg nodig om een beter evenwicht te vinden tussen mannen en vrouwen.

Nawoord

Tijdens het maken van dit werkstuk heb ik echt heel erg veel geleerd. Ik ben ook heel anders naar vrouwen gaan kijken en heb nu pas echt beseft hoe verschillend mannen en vrouwen wel niet zijn. Zoals ik in het begin al zei: mannen en vrouwen zijn gelijkwaardig, maar zeker niet gelijk. Ook heb ik iets ingezien, wat naar mijn idee heel erg fout is gegaan. Er wordt gedacht dat werken voor geld een voorrecht is boven het krijgen en opvoeden van kinderen. Maar vrouwen kunnen werken als ze dat willen. Mannen kunnen zorgen als ze dat willen, maar nooit zullen ze kinderen kunnen krijgen. Heeft de vrouw daar eigenlijk niet een heel groot voorrecht mee? Ik persoonlijk zou het heel bijzonder vinden als er een kind in mijn buik zou groeien, maar ik moet accepteren dat dat niet kan en dat het iets is dat we aan de vrouwen over moeten laten.

Ik heb dus heel veel van dit werkstuk opgestoken en ik hoop u ook!