Globalisering

Het begrip… Volgens Wolters’ woordenboek is globalisering (=mondialisering): het wereldwijd worden of maken van... Een modern woord voor een 500-jaar oude fenomeen. Globalisatie komt voor in alle culturen en op alle vlakken. Nu weliswaar in grotere en in meer openbare (commerciële) mate, maar het is van alle tijden. Elk volk heeft een zeker nationalistisch gevoel. Ofwel sluiten ze zich af van de buitenwereld om eigen cultuur te bewaren, ofwel willen ze door gebiedsuitbreiding de nadruk op hun eigen grootsheid leggen. Julius Caesar en zijn vriendjes de Romeinen, de Ottomanen, Lodewijk XIV, Napoleon, Otto von Bismarck, onze vriend Hitler,…allemaal wilden ze de wereldrijk stichten. Globalisering is een wereldeconomie creëren door onder andere multinationale ondernemingen. Hierbij wordt de kleine man onderdrukt en nemen grote ketens de markt over. Douaneposten worden afgeschaft, de prijzen verlaagd en de omzettingen verhoogd. Men streeft naar privatisering wat zoveel betekent als privé-handel. Bijvoorbeeld de ketens van H&M, Mc Donalds, Benetton, … Grote bazen met al het geld. Maar ook deregularisering is van belang. Hoe minder beperkingen en reglementering, hoe beter. De bedrijfswereld gebruikt internationale akkoorden om de openbare diensten te privatiseren of nationale wetten en regulieren te verwerpen. Globalisering berust op het idee dat de moderne communicatiemiddelen alle uithoeken van de wereld met elkaar verbinden. Alles en iedereen staat in verbinding met elkaar. De top van de ketens azen op winst en doen aan delokatie. Ze plaatsen hun fabrieken in lageloonlanden. Er zijn weinig of geen taksen en het loon kan verlaagd worden tot het minimum. Een goed voorbeeld is de Nike-industrie. Toch schept het werkgelegenheid, wat derdewereldlanden serieus uit de problemen kan helpen. Je hebt verschillende soorten van globalisering namelijk economische, militaire, politieke en culturele globalisering. Antiglobalisten of liever Andersglobalisten komen op voor een nieuwe wereldorde. Ze nemen het op voor de zwakkere in de maatschappij en reageren tegen de Westerse (en VSA’se) kapitalistische dictatuur over de wereld. Ze streven naar globalisering van de solidariteit en zijn bereid tot gesprek. Op hun agenda staat ook de vraag naar zelfbeschikkingsrecht en mondiale democratie. Ze hellen meer over naar de linkse kant, willen gelijke kansen voor iedereen en Che Guevara is hun boegbeeld (zie rechtvaardigheid, waardigheid en vrijheid). Het verschil tussen Globalisten en Antiglobalisten Globalisering kreeg door de Wereldbank, het Internationaal Muntfonds, het topoverleg van G8 in Genua en Wereldhandelsorganisaties vooral economische doelstellingen. Anti-globalisten willen die globalisering anders zien. Het zijn vooral de jongeren uit het Westen en ze streven in de eerste plaats naar een andere vorm van globalisering die oog heeft voor het menselijke, de sociale problemen en de zwaar lijdende ecologie. Globalisten en anti-globalisten zijn voor een grotere samenwerking maar ze hebben andere manieren om dit te bereiken.
Rechtvaardigheid, waardigheid en vrijheid Dit zijn de idealen van Che Guevara. Iedereen kent de naam en zijn gezicht is de laatste tijd veel te zien in protestacties en in de muziekwereld. Geboren op 14 juni 1928 groeit Ernesto Guevara op in een welgestelde familie in Argentinië. In die tijd heerste daar een dictatuur van Juan Peron (na de vroege dekolonisatie van Latijns-Amerika). Op 22-jarige leeftijd onderneemt Guevara een trektocht door Zuid-Amerika. Hij wordt met de schrijnende situatie van de indianen geconfronteerd. Wat later vertrekt Che op reis naar Midden-Amerika. In Mexico sluit hij vriendschap met de gebroeders Raul en Fidel Castro. Guevara voegt zich bij hun guerrillabeweging. Hier zet Guevara voor het eerst zijn revolutionaire, communistische en anti-imperialistische gedachten om in daden. Maar hij wordt gearresteerd en weer vrijgelaten. Later plant hij een overtocht naar Cuba waar de dictator Batista het woord voert. Hier wordt hij het hoofd van een rebellenleger. In augustus 1957 valt Havana (hoofdstad van Cuba) onder de opmars van het rebellenleger. Cuba wordt een republiek met Fidel Castro als president. Guevara krijgt van Fidel verschillende titels toegewezen. Namelijk hoofd van het Nationaal Instituut voor Landbouwhervorming, hoofd van de Nationale bank, minister van de Industrie). Hij controleert zo in zijn eentje de landbouw en economie van Cuba. Als voorstander van Marx onteigent hij onmiddellijk de grootgrondbezitters en streeft naar het communisme. De buitenwereld kijkt toe en Che valt in de smaak Maar hij haalt sterk uit naar de Sovjet-Unie en beschuldigt Moskou van zelfzucht. Che vlucht naar Kongo, die al jarenlang lijdt onder het Westerse (onder andere Belgische) imperialisme. Hier mislukt zijn poging tot staatsgreep en keert hij terug naar Bolivia. Daar loopt hij in een hinderlaag en wordt in Higuera geëxecuteerd. Che Guevara is vanaf 9 oktober 1967 een martelaar en voorbeeld voor vele rebellen. Guevara kan gezien worden als de anti-globalist. Hij wou aandacht en verbetering voor de kleine man en afschaffing van onderdrukking. Hij is het symbool voor sommige jongeren die rebelleren tegen het gezag van de ouders en de school. Deze jongeren misbruiken Che Guevara als symbool om hun rebellie goed te praten. Voordelen en nadelen Globalisering betekent een betere samenwerking in de wereld. Een betere economie en handel, wereldwijde overeenkomst en vrede. Dit klinkt als een droomwereld maar dat is het voor sommigen zeker niet. De wet van de sterkste (= meeste geld en potentieel). En de zwakkere lijdt hieronder. Niet iedereen geniet onder deze vooruitgang. Voor sommige landen betekent het verbetering, voor andere is het de ondergang. Het brengt dus met alle voordelen bepaalde problemen mee. Er zullen altijd winnaars en verliezers zijn. Door globalisering zal de cultuur niet verloren gaan. Via het Internet, wat een zeer goed voorbeeld van globalisering, worden verschillende culturen bekend voor buitenstaanders en breiden ze uit. Door globalisering ontstaat er concurrentie. En dat is gezond. Het houdt de prijzen laag en vooral, de techniek gaat erop vooruit. Maar alleen grotere bedrijven kunnen deelnemen in deze harde concurrerende maatschappij. De contrapartij wil alles anders zien gebeuren. De kleine man moet te allen tijde verdedigd worden. Vooral Latijns-Amerika zit in grote problemen. Grootgrondbezitters boren de kleine man de grond in en maken een leven dat voldoet aan de basisbehoeftes onmogelijk. Anti-Globalisten willen de wereldwijde samenwerking op een andere manier zien gebeuren. Hierbij zouden ze de vooruitgang kunnen belemmeren. 11 september, (zie foto’s) Wie niet met ons is, is tegen ons
Uit Heilige motieven haalden 19 jongemannen uit de Golfstaten de kracht om aan een collectieve zelfmoordactie deel te nemen. Ze aanriepen hun Meester en boorden zich met gekaapte vliegtuigen in de WTC-torens in New York en in het Pentagon in Washington. Duizenden onschuldigen werden het slachtoffer en de wereldpolitiek nam een andere wending. De nieuwe wereldorde die men probeerde te scheppen bleek een illusie. De Verenigde Staten en zijn West-Europese bondgenoten voerden het grote woord in de nieuwe wereldorde. Blijkbaar was niet iedereen daarmee akkoord. De mensen die het minder goed hebben, zeg maar slecht, zijn boos. Die boosheid slaat om in agressie, blindheid en fanatisme. Combineer dit met ongeduld en je hebt terreur. ‘De groeipijnen van de geglobaliseerde wereld brachten ook de terreur van 11 september voort. Sindsdien is de vijand ook onder ons en is vooral de oorlog geglobaliseerd.’ (Knack, 2001 in beeld, 26 december 2001). Osama Bin Laden is hoofdverdachte van de terreuraanslagen op 11 september. Bin Laden had een plan om van Afghanistan het centrum van een wereldwijd moslimrijk te maken. Zonder het Taliban-regime was Bin Laden machteloos. Hij voerde Mohammed Omar geld. Omar werd zo machtig dat hij zich de eretitel van Bevelhebber van de Trouwe Moslims toeeigende. Omar en Bin Laden hadden elkaar nodig. Omar voor het geld en Bin Laden voor het hoofdkwartier van zijn al-Qaeda waarmee hij de wereld wilde veroveren. De VSA is hun vijand dus ze plegen een terreuractie die voor het eerst in de Amerikaanse geschiedenis op eigen VSA’se bodem plaatsvindt. De onteerde Verenigde Staten houden een klopjacht in een poging hun eer te herstellen en de slachtoffers te wreken (zie citaat). Ahmed Shah Massoud was de oppositieleider die in Europa steun vroeg voor zijn strijd tegen de Taliban. Zahir Shah, koning van Afghanistan, en de oppositie tekenen voor de vorming van een Afghaanse Hoge Raad van Nationale Eenheid. Deze heeft als doel de Taliban van de machtspositie te verdrijven. Terwijl roept de al-Qaeda, de organisatie van Bin Laden, de moslimwereld op tot een jihad of heilige oorlog tegen de VSA. De strijders van de Noordelijke Alliantie slagen erin de Taliban te verdrijven, samen met de hulp van de Amerikaanse bomaanslagen in het Torra Borra gebergte. ‘Wie niet met ons is, is tegen ons’. Alles moet wijken voor de strijd tegen de terreur. De top van Europa In het Italiaanse Genua zijn verschrikkelijke rellen geweest van Anti-globalisten tijdens de Europese Top. (zie foto) Ook in Brugge (6 en 7 september) en in Laken (15 en 16 december) zijn er protestacties geweest. Maar die verliepen eerder op een rustige manier, een stel Duitse heethoofden niet meegerekend. Op 15 en 16 december 2001 was er een top van Europese leiders die spraken over de Europese situatie en de aanslagen van 11 september. Aanwezigen waren onder andere onze eerste minister Guy Verhofstadt, minister van buitenlandse zaken Louis Michel, de Franse president Jacques Chirac, de Duitse kanselier Gerhard Schröder, de Duitse minister van buitenlandse zaken Joschka Fischer, de Britse premier Tony Blair, de Italiaanse premier Berlusconi, Javier Solana de topdiplomaat van de Europese Unie,... Louis Michel kondigde op deze top in Laken aan dat er een Europese troepenmacht de ‘stabilisatiemacht’ naar Afghanistan gestuurd worden en dat alle Europese landen mee zouden doen. Maar zijn partners floten hem gauw terug. Ze verklaarden dat, zelfs als ze het wilden, het niet mogelijk was doordat men nog niet klaar is met de defensiestructuren. Het kon trouwens niet om een Europese troepenmacht gaan want ook andere niet-Europese landen zoals Jordanië en Turkije stonden klaar om deel te nemen. En sommige Europese landen wilden niet participeren. In onze geglobaliseerde wereld moet een vrij verkeer heersen maar voor mensen is daarvan geen sprake. Tijdens het Belgische voorzitterschap wilde Verhofstadt werk maken van het asiel –en migratiebeleid maar tijdens de zes maanden kwam daar ook geen vooruitgang voor. Uit de top van Laken volgt een Verklaring van Laken. Een goed voorbeeld van de Europese samenhang is de euro. Beschuldigingen Anti-globalisten maken gebruik van hun standpunt van een wereld waar het individu primeert om de globalisten van vanalles te beschuldigen. "Als de politiek alles overheerst, spreken we van totalitarisme; als godsdienst alles overheerst, spreken we van theocratie. Maar als de economie alles overheerst, noemen we dat…vrijheid. Terwijl het natuurlijk ook tirannie is, een zachte tirannie." Benjamin Barber in: De Morgen, 18 december 1999. Ze beschuldigen hen van ‘verlies van de identiteit en individualiteit’. In zekere zin hebben ze gelijk. Een globalisering van de taal is zeer zeker aanwezig, vele talen sterven uit. Maar conservatisme is niet meer van deze wereld. Ook milieuproblemen worden in de schoenen van de globalisten geschoven en men beschouwt globalisten als onwetenden. Milieuproblemen zijn voor een aanzienlijk deel een gevolg van de globalisering en de daarbij gaande toenemende consumptie. In de Derde Wereld is ook de bevolkingstoename een belangrijke factor. Respect voor de omgeving kan enkel resulteren in de beheersing van de vooruitgang, die al te dikwijls gekenmerkt wordt door individualisering, utilitarisme en mondialisme. (dhr Janssen) De mondialisering lijkt zich op te dringen als een beweging van wereldhervorming waarop niemand nog enige vat heeft. (Alain de Benoits) Voorstellen en commentaar De antiglobalisten stellen een belastingssysteem voor die uitgedokterd is door ene heer Tobin. De Tobintaks zou een wereldwijde belasting worden op het internationale geldverkeer. De opbrengst van deze belasting zou gaan naar de derde wereldlanden. De antiglobalisten willen dit invoeren, hoewel Tobin zelf zei dat het niet mogelijk was. Het is niet denkbaar dat alle landen deze belasting zouden invoeren. Bijvoorbeeld Irak, dit is een soepketel van illegale gebeurtenissen. Het land dat niet participeert, zou een belastingsparadijs worden en er ontstaat een onevenwicht. Dit aardt uit in nog grotere uitbuiting. De antiglobalisten hebben als symbool Che Guevara maar ze zijn tegen gewelddadig verzet (zie flyer vrijdag 19 oktober, Gent GEWELDLOOS MANIFEEST). Naar mijn wete was Che Guevara voor revolutie mét geweld. Guevara wordt misbruikt in het protest van de antiglobalisten. Hij had ten eerste geen wereldbeeld maar enkel een beeld voor het land waarin hij vocht. Ten tweede was hij tegen misbruik en tegen het kapitalistische systeem van uitbuiting. Hij volgde Marx en wilde communisme. Hij onteigende grootgrondbezitters. Is dat het beeld dat de antiglobalisten hebben voor de wereld? Ze willen vrede via geweldloosheid, Guevara via verzet met geweld.
Eigen mening Ik beschouw mezelf als globalist. De progressievellingen die de wereld als middel beschouwen om betere doelen te bereiken. Maar dit moet op menselijke manier gebeuren en het moet nog grijpbaar zijn. Als we onszelf te prestigieus beschouwen zullen we de macht over de economie en de wereld verliezen. De antiglobalisten hebben geen beeld voor de wereld, alleen een illusie. Het zijn dromers en kennen soms de grond van de zaak niet. Een totaalbeeld ontbreekt hen. Ze hebben wel schitterende beelden en oplossingen voor sommige problemen maar die zijn onmogelijk uit te voeren (Tobintax). Op sommige vlakken hebben ze echter wel gelijk. De kloof tussen rijk en arm wordt op sommige plaatsen gigantisch. Ze willen open grenzen en stemrecht overal voor iedereen. De gevolgen zouden catastrofaal zijn. Iedereen zou naar Europa vluchten en een crisis wacht om de hoek. We moeten problemen bijvoorbeeld in Zuid-Amerika plaatselijk verhelpen door steun via goederen of geld. Het probleem in het Midden Oosten houdt zo lang aan door de tussenkomst van de Verenigde Staten. Deze steunen Israël door het grote aantal joden in de Verenigde Staten. Maar deze problemen zullen niet opgelost worden door een antiglobalistisch regime. De wereld zit in verschrikkelijke problemen gewikkeld (zie bv Israël en Pakistan) waar er nog lang geen oplossing voor is.