Grand Cnayon

THE GRAND CANYON Vele miljoenen jaren geleden werd een ganse landstreek omhooggestuwd als een plateau. Daar doorheen heet de Colorado rivier zich een bedding moeten uitgutsen. Indien dit niet was gebeurd dan zouden wij nu niet kunnen genieten van de pracht en de praal die “The Grand Canyon” ons heden ten dag te bieden heeft. Van dit plateau heeft men lang gedacht dat het koepelvormig was maar eigenlijk was het meer blaarvormig. De Canyon loopt dwars door die blaar heen, even ten zuiden van de middellijn. Dat verklaart meteen waarom de noordrand ongeveer 400 m hoger ligt dan de zuidrand. Doordat de noordrand afglooit vloeit alle neerslag naar de Canyonwand, terwijl het water dat op de zuiderrand terecht komt er juist van weg vloeit. Er is dus meer water over de noordrand naar omlaag gestroomd en door de water-erosie is deze dan ook veel meer “open-gewerkt”. De Grand Canyon is 445 km lang, 1609 m diep en op sommige plaatsen tot 29 km breed. Hij is ontstaan door de erosie van de Cororado Rivier en de onweerstaanbare krachten van sneeuwvlokken, regendruppels, ijs en lucht. De Canyon bestaat uit vele kloven, amphitheaters, uitspringende bergflanken, glooiiingen en verschillende vormen met een waaier van kleuren. Water is één van de grootste factoren in het uitdiepen en verwijden van de Canyon. Door regen of gesmolten sneeuw zakt dit water in de barsten van de bovenrand en door bevriezing en dooi maakt het die wijder en doet het gesteente splijten. Uiteraard levert water de meeste energie wanneer het met kracht door de kloven naar beneden stort. Eén enkele keer gebeurt het dat er zulke kracht aan het water gegeven wordt dat dit in staat is enorm grote rotsen mee te sleuren of rotswanden zelfs kan ondermijnen. Hellingen die honderden jaren reeds bestaan kunnen plotseling mee naar omlaag gespoeld worden. Vele mensen kunnen niet begrijpen waarom water zulk een impact heeft vermits de Canyon toch in een woestijngebied gelegen is. Maar dit is juist de reden waarom het zo’n impact heeft. De bodem van de Canyon ligt in de blakerende zon en wordt dus keihard. Wanneer het dan regent dan kan het water niet in de bodem trekken, het vloeit gewoon weg. Plantjes die er groeien blijken maar een heel ondiep wortelgestel te hebben en kunnen daardoor de bodem niet samen houden. Tijdens een fikse regenbui slaan zij zoveel mogelijk water op zodat ze kunnen overleven tot de volgende bui. De Colorado rivier heeft eveneens bijgedragen bij het ontstaan van de huidige Grand Canyon. Ze is eigenlijk een soort graafmachine. Zij sleurt gruis, kiezels, keien, rotsblokken en zand met zicht mee. Per dag zou dit een gemiddelde van ongeveer 500.000 ton zijn ! Waar komen nu al die rotsen vandaan ? Men kan dit verklaren door de continentale verschuivingen, vulkanisme en klimaatsveranderingen. De continenten drijven op zee en door heel wat miljoenen jaren heen hebben ze heel wat verschuivingen ondergaan. Zo kunnen we op de volgende pagina afbeeldingen zien hoe het er ongeveer 550 miljoen jaar geleden heeft uitgezien. Het rode puntje situeert de Grand Canyon. De Noord-Amerikaanse plaat beweegt naar het westen en komt in botsing met de Pacifische plaat die naar het Noordwesten voortbeweegt. De Pacifische plaat breidt zich uit vanuit het midden en aan haar westerzijde wordt ze, omdat ze lichter is, onder de Noord-Amarikaanse plaat geduwd wanneer beiden met elkaar in contact komen. Wanneer de Pacifisch plaat zich onder de Noord-Amerikaanse plaat bevindt zal de rots waaruit ze is samengesteld enorm verhit worden. Het water dat dan vrij komt begint te stijgen. Dit water, wat uiteraard zeer heet is, zal andere lichtere mineralen doen smelten en zal zo lava vormen die uiteindelijk de vulkanische gebieden zal voeden die zich uitstrekken van Alaska tot Chili. De roots van dit oud gebergte werd overspoeld door slib veroorzaakt door de kustgebieden die onderhevig zijn aan eb en vloed. Doordat het klimaat van onze planeet verwarmt en afkoelt, stijgt en daalt de zeespiegel. Als het zeeniveau stijgt zal het landgedeelte dat dicht tegen de kust ligt en relatief laag gelegen is overstromen. Dit was het geval voor het gebied van de Grand Canyon en daarom bestaan er zoveel verschillende lagen gesteenten. Elk van deze gesteenten werd gevormd in een andere periode al naargelang de oceaan zich bewoog, een gebied overstroomde en zich daarna weer terugtrok.