Vampieren

Waarom dit onderwerp? Ik vind vampieren en dat soort dingen wel interessant. Mijn favoriete serie is ook Buffy the vampire slayer, dat gaat over een meisje, zij vecht tegen vampieren. Zij is de uigekozene. Dat is een persoon en die moet alle vampieren en andere nachtwezens vermoorden. Er is er altijd maar een, en als zij sterft komt er een nieuwe. Hoe wordt je een vampier? · In Griekenland en Normandië (Frankrijk) werden weerwolven en boosdoeners na hun dood meestal een vampier. · In Bulgarije was de neiging tot vampirisme erfelijk. Ergens anders geloofde men dat het nakomelingen waren van een heks en de duivel. · Op andere plaatsen dacht men dat iedereen die een schaap at dat gedood was door een wolf, in een vampier zou veranderen. · En iemand die door de kerk Geëxcommuniceerd werd, kon er met name in Griekenland op rekenen dat hij vampier werd. · Men geloofde ook dat zelfmoordenaars vampier werden. Dit had veelal te maken met het Christelijk geloof, vandaar dat vampieren ook alle religieuze voorwerpen verafschuwde. En ander vreemde vampierzaak waarin veel mensen geloofde was als een kat over een lijk sprong dan zou de dode in een vampier veranderen. En zo heb je nog veel meer volksgeloof die je vampier kon maken: · Aangevallen worden door een vampier · Ongedoopt sterven · Meineed plegen of leugen vertellen over iemand · Als 7e meisje of jongen geboren worden van dezelfde ouders · Geboren worden rond kerstmis · Met een vlies over het hoofd geboren worden · Als een vampier zijn kwade oog op een zwangere vrouw liet vallen. · Als een zwangere vrouw geen zout op haar eten wilde zou haar kind veranderen in een vampier. Het lijkt nu dus dat eigenlijk iedereen gedoemd is om een vampier te worden. Maar er is een troost. Volgens de inwoners van Yokshire in Engeland is iemand die op een zaterdag geboren is nooit een vampier kan worden en ook nooit aangevallen kan worden door een vampier. De kenmerken van een vampier · De Bulgaarse vampier had maar een neusgat. · De Russische vampier zoog het bloed direct uit het hart in plaats van uit de hals. · De Griekse vampier (wat in het Grieks Vrykolakas is, betekent zowel vampier als weerwolf) was boosaardig maar at ook wel eens "gewoon" voedsel. · In Indië, Arabië, Afrika en het Midden-Oosten kwamen vooral de lijkenetende vampiers voor. · Een vampier heeft geen spiegelbeeld. Dat kwam omdat mensen geloofden dat een spiegel de ziel kon openbaren. Een zielloos wezen kon men daarom herkennen aan het feit dat het geen spiegelbeeld heeft. · Bijna alle vampiers kunnen de gedaante aannemen van een vleermuis of van een wolf. · In veel Christelijke landen werd rood haar beschouwd als een teken van vampirisme, waarschijnlijk omdat Judas de verrader ook rood haar had. · In Griekenland waren de vampiers blauwogig, want iedereen daar had bruine ogen. · De Roemeense hadden grijze ogen, De Ierse zwarte.
Hoe ziet een vampier er dan uit? Een vampier heeft helderrode lippen en een bleek gezicht. Hij heeft wrede puntige hoektanden. Zijn "ondode" adem stinkt en in zijn ogen brandt een duivels vuur. Hoe weer je een vampier af? Als je een vampier wilt doden met je een houten staak, dat van essehout gemaakt is, zoals ook het kruis van Jezus, door zijn hart drijven en het lichaam daarna verbranden. Om ze te verjagen of te verstijven van de geur kan je knoflook gebruiken, waardoor hun krachten ook verminderen. Mensen droegen het ook om hun hals, in een vaas die in de kamer stond of voor de deuren en ramen en andere ingangen. Als je knoflook in de kist van de vampier deed, voorkwam je het opstaan van de ondode. Religieuze voorwerpen gaven in christelijke landen goede bescherming, en begroef je hem met een kruis ook dan kon hij niet opstaan. Als je de dode met zijn gezicht naar beneden begroef, dan graafde hij de verkeerde kant op. Of midden op een kruising begraven, want dan wist hij niet welke kant hij op moest. Er waren ook landen waar ze graankorrels over het graf strooide want dan moest de vampier alle korrels tellen (erg dwangmatig) en dan vergat hij de zonsopgang en verbrande hij. Wat ook mogelijk is Porfyrie is een zeldzame ziekte, een stofwisseling stoornis, die het meest voorkomt in kleine afgelegen dorpen, waar de mensen nauw met elkaar verbonden zijn. Vaak had heel het gezin het. En ten gevolge van die ziekte konden ze zich vreemd gaan gedragen, ze waren bijvoorbeeld ook gevoelig voor zonlicht en konden dus alleen ‘s nachts naar buiten net als vampiers. Juist in zulke plaatsen houden de vampieren verhalen hardnekkig stand. Al deze feiten samen lijken erop te wijzen dat Porfyrie, tenminste in een aantal delen van de wereld, een belangrijke verklaring geeft voor de vampierlegenden. Een andere ziekte die verantwoordelijk geweest kan zijn voor de verspreiding van vampierbijgeloof is kanker. Sommige vormen van kanker hebben geen andere uiterlijke kenmerken van algemeen verzwakking en een groot gewichtsverlies. Kanker kan snel toeslaan of het kan lange tijd duren voor de ziekte sterft. De bloedziekte anemie, die in vele vormen voorkont, is een andere kandidaat. Ook hier blijven uiterlijke kenmerken van de ziekte beperkt tot algehele verzwakking. Een andere kandidaat, de grootste, op tbc na, is de pest. Daaraan stierven veel mensen. Wie kreeg hier allemaal de schuld van? Inderdaad de vampier. Niet alle vampieren zijn slecht. De meeste wel. Op het Griekse vampiereiland Santorini woonde weleens een goede vampier, een schepsel dat gedoemd was tot vampirisme, ofschoon het niets dan vriendelijke daden deed in zijn ondode toestand. Een van deze "goede" vampiers paste lange tijd op zijn vrouw en kinderen, hakte zelfs hout voor hen en putte water uit de dorpsbron. Uiteindelijk moest hij er mee ophouden, omdat de buren zenuwachtig werden. Soms hadden vampieren kenmerken met spoken in plaats van met lijkeneters. In de volksverhalen noemen de vertellers de schepsels die hen achternazaten liever vampiers van spoken. Spoken en andere geesten zijn dood. Vampiers zijn nog levend nog dood. Ze zijn iets halverwege deze twee uiterste. Ze zijn schijnbaar op de gewone menselijke wijze overleden, maar hun lichaam blijft intact en blijft naar voedsel hunkeren. Overdag ligt de vampier bewegingloos in zijn doodskist, die in zijn geboorteland begraven moet zijn of aarde moet bevatten uit dat geboorteland. Bij nader onderzoek valt er soms een lichte ademhaling te bespeuren, sommige vampiers tonen geen enkel teken van leven, maar na zonsondergang komt hij weer "tot leven". Films over vampieren De eerste film over vampieren werd gemaakt door Bram Stoker. Hoe kwam hij op het idee van vampieren? In de 15e eeuw leefde er in Transsylvanië (streek in Roemenië) echt iemand die soldaat en onbelangrijk leider was en bekend stond als Vlad Tepes of Dracul. Tepes betekende spietser, een bijnaam die hij kreeg omdat hij er van hield om de lichamen van de mensen die hij gedood had op scherpe staken te spietsen. Vlad Tepes was lid van een organisatie die de Orde van de Draak heette en het is mogelijk dat het symbool van die Orde hem de naam "Dracul" heeft gegeven. Dracul betekent zowel draak als duivel. Hij was zo wreed omdat hij een slechte jeugd gehad heeft. Als kind was hij gevangen gezet door de Turken, die hem zwaar mishandelden, en later werd hij nog eens gevangen genomen, ditmaal door de Hongaren. Toen begon hij satanistische neigingen te vertonen. Bram Stoker kende de echte Dracula en liet een gedeelte van zijn verhaal spelen in de streek waar de echte Dracula woonde. Maar het grootste deel van de Dracula-figuur was gewoon een fantasie van Bram Stoker. De eerste filmversie van dit boek werd gemaakt in 1921, terwijl het boek al in 1897 geschreven was. Die film werd gemaakt door de Duitse regisseur F.W.Murnau. Deze film, genaamd Nosferatu, speelde in Bremen in plaats van Londen. En Dracula heette hier Graaf Orlock. Bram Stoker was in 1912 overleden, er waren problemen met auteursrechten, niemand kon namelijk zonder toestemming van de auteur een film maken. De weduwe van Stoker spande een rechtszaak aan. In 1925 besliste het hof dat alles vernietigd moest worden. Een kopie bleef echter gespaard en die bereikte in 1929 de Verenigde Staten. De eerste Amerikaanse Dracula-film verscheen in 1931. Met in de hoofdrol de onbekende Hongaarse immigrant Bela Lugosi. Hij was in de veertig toen hij de film maakte. Hij was groot en donker en leek veel op Dracula zoals Stoker hem beschreven had. Daarbij sprak hij zowel binnen als buiten de scènes met een Engels accent. In de meeste films speelde hij vampier. The Mark of the Vampyre, The Return of the Vampyre, House of Dracula. De op den duur aan morfineverslaafde acteur stierf in augustus 1956, en werd op verzoek in zijn Dracula mantel met zijn indrukwekkende rode satijnen voering begraven. Mijn stelling: Ik denk niet dat vampieren bestaan en dat ze ook nooit bestaan hebben. Ik denk wel dat Vlad Tepes echt bestaan heeft, maar dat Dracula echt gewoon verzonnen is door Bram Stoker. Ik denk niet dat er wezens rond lopen op deze wereld, die bloed uit mensen hun nek drinken, die geen spiegelbeeld hebben en die alleen maar ‘s nachts leven.