Orang-oetan

Ik moest voor school een verslag maken over een dier wat ik wel leuk vind. Ik heb zelf voor de orang-oetang gekozen, omdat ik het wel een schattig dier vind. Hier volgt de inhoudsopgave: 1. inleiding
2. ordening
3. uiterlijk
4. leefomgeving
5. voedsel
6. natuurlijke vijanden
7. bronvermelding 1. Inleiding. Ik heb voor de Orang-oetan gekozen omdat ik het een slim beest vind. Ik vind het een mooi beest, wat goed zijn hoofd kan gebruiken. Ik zag er een boekje van in de bibliotheek staan en vond hem wel een grappig gezicht hebben. Daarom he bik voor de Orang-oetan gekozen. 2. Ordening. De Orang-oetan hoort bij de organismen. Dat is duidelijk. Daarbij hoort hij bij de dieren, en gaat dan verder bij de gewervelden. De groep waarbij wij ook horen. Dan gaat hij verder bij de zoogdieren. De wolf, chimpansee en olifant behoren ook tot de groep van de zoogdieren waar dus de chimpansee ook bij hoort.
3. Uiterlijk lange Orang-oetang’s hebben lange, roodbruine haren. Dat is handig want daardoor valt hij in de bomen haast niet op. Hij heeft lange en sterke armen, dat moet ook wel want als je door allemaal bomen moet klimmen en slingeren heb je voor zo'n zwaar gewicht wel sterke armen nodig. De vrouwtjes hebben namelijk een gewicht van 30 tot 50 kilo en de mannetjes wel een gewicht van 60 tot 90 kilo. De baby'tjes wegen 2 kilo en de orang-oetangs uit de dierentuinen wegen meestal wel 190 kilo! Een vrouwtje wordt gemiddeld 115 cm lang, een mannetje gemiddeld 140 cm lang. De grootste orang-oetang die ooit is gevonden was 180 cm lang. Een orang-oetang heeft een grote keel en daardoor ook een grote mond, letterlijk en figuurlijk. De buik die vol zit met darmen zorgt dat het voedsel goed wordt verteerd maar dat is wel de reden dat de orang-oetang zo zwaar wordt. De ogen van een orang-oetang zitten net als bij de mens naast elkaar. Daarmee kunnen ze ook goed hun afstand inschatten (handig voor bij het slingeren en het plukken van vruchten). De lichaamskenmerken van de mens zijn eens vergeleken met die van de orang-oetang waaruit bleek dat ze maar liefst 359 kenmerken gemeen hadden. 4. De leefomgeving. Het woord orang-oetang betekent eigenlijk 'bosmens' en klopt ook wel want de orang-oetan leeft ook in de bossen. Alleen op Borneo en Sumatra leven orang-oetan’s, soms wel op 2000 meter hoogte. Natuurlijk zijn ze ook in de dierentuin te vinden. De orang-oetan komt haast nooit op de grond want hij is bijna de hele tijd in de bomen aan het slingeren. De orang-oetan is van de mensenapen zelfs de gene die het meest in de bomen voorkomt. Zelfs het slapen doet de orang-oetan in de bomen. Overdag maakt hij dan van takken en bladeren en slaapplaats in de bomen van de wouden. Orang-oetan’s van Borneo en Sumatra zijn met het uiterlijk goed uit elkaar te houden en worden daarom als ondersoorten beschouwd. Door jacht en bosvernietiging is het aantal orang-oetan’s (vooral op Sumatra) zeer terug gelopen. Men wilt in beslag genomen orang-oetan’s zelf weer terug zetten in de bossen van Sumatra en Borneo, wat niet altijd met succes gebeurd. 5. Voedsel. De Orang-oetan eet van alles wat hij tegenkomt. Vruchten die in bomen hangen, boomschors en insecten lust hij ook wel. Hij slingert dan van boom naar boom, en eet wat hij eten kan. Soms zit hij wel een hele dag in dezelfde boom. Vooral als er allemaal lekkere vruchten in hangen. En als hij eens een vrucht heeft met een harde schil? Dan bijt hij die gewoon kapot. Hij heeft toch wel van die streke tanden. Maar eieren van vogels of andere dieren die in bomen een nest hebben zijn ook niet meer zo lang veilig. De orang-oetang lust die lekkere eitjes wel. En heel soms als hij honger heeft, eet hij nog wel eens een klein dier als toetje erbij op. 6. Natuurlijke vijanden. Eigenlijk heeft de Orang-oetan geen natuurlijke vijanden. Elk dier laat hem wel met rust als hij lekker in de bomen zit te luieren en te eten. De enige eigenlijk is de mens. Wij zijn zo dom om het oerwoud waarin de Orang-oetan leeft helemaal te slopen voor onze huizen tafels, stoelen en noem maar op. Door ons komt het dus, dat de Orang-oetan haast geen ruimte meer heeft om te leven. Wij maken de bossen van borneo en Sumatra kapot en maakten zo ook het leven van alle dieren daar kapot. Dus wij zouden eens ander hout moeten gebruiken, of andere stoffen er voor in de plaats doen. We moeten de beesten en an andere organismen uit het oerwoud met rust laten, zodat die allemaal niet uitsterven. 1 daarvan is de Orang-oetan. 7. Bronvermelding. Ik heb dit verslag uit 2 informatieve boekjes, namelijk: De orang-oetang nr. 598.94 in de bieb en is geschreven door Karolien Knol. En het boekje: Apen nr. 598.94 in de bieb en is geschreven door: Marion de Graaff