Inleiding Vijfjarenplan
Dit werkstuk zal gaan over het Vijfjarenplan van Rusland, in de tijd van Stalin. Het Vijfjarenplan hield in dat erin 5 jaar tijd een grote, zware industrie moest worden opgebouwd, Rusland wilde hiermee Amerika voorbij gaan en niet gezien worden als de ‘achterblijvers’. Het plan werd uitgevoerd door Stalin, een, in die tijd, grote machthebber in Rusland. De bedoeling was dat Rusland in 1928 met het plan begon en dat het in 1933 helemaal af was en dus dat Rusland Amerika voorbij was gekomen. De belangrijkste vraag in mijn werkstuk, de hoofdvraag, zal zijn; Was het Vijfjarenplan een succes of niet? Om deze vraag te kunnen beantwoorden zal ik eerst de volgende deelvragen moeten beantwoorden en daar nader op ingaan; - Wat waren de belangrijkste doelen van het plan? - Hoe reageren de arbeiders op het plan? - Hoe reageren de boeren op het plan? - Hoe ging het met de zware en lichte industrie en met de akkerbouw en veeteelt? - Zijn de doelen van het plan uiteindelijk bereikt? Als ik deze deelvragen heb beantwoord en behandeld kan ik een conclusie trekken, en heb ik dus het antwoord op de hoofdvraag. Wat waren de belangrijkste doelen van het plan? Rond 1925 woonde en werkte er drie kwart van de bevolking van Rusland op het platteland. In 1950 leefde ongeveer twee derde van de bevolking in steden. Er was urbanisatie opgetreden, urbanisatie wil zeggen dat mensen van het platteland naar de steden verhuizen. In de tijd dat Stalin aan de macht was, is de economie van Rusland ingrijpend veranderd, dit betekende het begin van een tweede Russische Revolutie. Een revolutie wil zeggen dat er in een omgeving een snelle en ingrijpende verandering plaats vind. Hierdoor werd de Sovjetunie de 2e industriële mogendheid van de wereld, na Amerika die op de 1e plaats stond. Één van de doelen was dan ook om Amerika voorbij te komen. Hiervoor was het stijgen van de productie hard nodig en dus moest die omhoog. Onder andere om de mensen in de stad van voedsel te voorzien, zij werkte in de zware industrie. Bij deze productie werd er niet gelet of dat er wel vraag naar het product was en ook de kwaliteit ervan speelde kennelijk geen rol, als de hoeveelheid maar genoeg was. De economie werd nu gelid door de regering, dit noem je een planeconomie het tegenovergestelde hiervan is een vrijemarkteconomie. De doelen van het plan waren dus om ten eerste Amerika voorbij te komen en ten tweede dat de productie moest stijgen. Zodat alle mensen meer dan voldoende te eten hadden. De boeren en arbeiders waren hier voornamelijk de dupe van. Hoe ging het met de zware en lichte industrie en met de akkerbouw en veeteelt? Dat het met de zware en lichte industrie en met de akkerbouw en veeteelt goed moest gaan dat was vanzelfsprekend, anders zou het plan zeker niet slagen. Om te kunnen kijken of dat het goed ging met de industrie etc. nemen we de ‘streefgetallen’ en de behaalde getallen en we vergelijken deze met elkaar. Zo weet je ook of dat het gelukt is om de zogenaamde ‘streefgetallen’ te halen. Enkele tabellen; Cijfers over de industrie
Producten 1928 1930 1931 1932
Steenkool (miljoen ton) 35,4 47,8 56,8 64,4
Aardolie (miljoen ton) 11,7 18,5 22,4 21,4
Elektriciteit (mil.kWh) 5,1 8,4 10,7 13,5
IJzer 5,8 5,6 5,9
Wol (miljoen meter) 97,0 93,3
Katoen (miljard meter) 2,3 2,2 2,7
Producten Het behaalde percentage
van de zware industrie Steenkool 71,6 % Aardolie 79,3 % Elektriciteit 79,4 % IJzer 65,6 % . De conclusie van in ieders geval de zware industrie is dat er bij alle producten zeker niet meer dan 80% is gehaald en het dus niet gelukt was. We gaan nu kijken naar de akkerbouw en de veeteelt. Producten (in miljoen ton) 1928 1929 1930 1931 1932
Graan 73,3 71,7 83,5 66,1 66,4
Aardappels 46,4 45,6 49,4 44,8 43,2
Suikerbieten 10,1 6,2 14,0 12,0 6,6
Melk 30,1 30,7 27,9 24,8 19,6
Aantal vee (in miljoenen) Koeien 70,5 38,4
Varkens 26 12
Schapen 146,7 50,2
Paarden 33 17 . Als je naar de ontwikkelingen van de landbouw kijkt zie je dat deze ieder jaar heel verschillend waren, het ene jaar ging het goed en het andere jaar weer minder. Het wisselde elkaar dus steeds af. Wat kun je hier nou voor een conclusie uittrekken? Nou, bij de landbouw wisselt het steeds, met de zware industrie ging het steeds beter de getallen zijn bijna ieder jaar onhoog gegaan. Met de lichte industrie ging het in 1930-1931 helemaal niet zo goed, er werd bijna niets geproduceerd, pas in 1932 kwam de productie weer op gang. Dus je zou kunnen zeggen dat het redelijk ging met de industrie etc. , maar lang niet volgens het plan. Hoe reageren de arbeiders op het plan? De arbeiders waren boos en ontevreden over plan dat Stalin had bedacht, ze vonden dat het tempo veel te hoog lag en dat ze te hard moesten werken. Op 4 februari 1931 hield Stalin een toespraak. Daarin vroegen de arbeiders of dat het tempo niet wat omlaag kon omdat het nu niet meer bij te houden was. Hierop antwoordde Stalin dat dit niet kon, Rusland liep volgens Stalin al een achterstand van 50 tot 100 jaar vergeleken met de andere ontwikkelende landen. Vanwege zijn achterstand werd het door iedereen verslagen en dat wilde Stalin niet meer, hij wilden niet langer als de verslagenen aangezien worden. En om dit te voorkomen moest het tempo zo hoog blijven en zeker niet verlaagd worden. De arbeiders waren boos op Stalin maar waren ook bang voor de gevolgen als zij niet luisterden. Als conclusie kun je hieruit trekken dat de arbeiders het ook niet eens waren met het plan en dat ze zich vooral ergerden aan het hoge tempo van Stalin en dat Stalin niet wilde luisteren naar hen en gewoon bleef doorgaan. Hoe reageren de boeren op het plan? De arbeiders reageerden slecht op het plan, de boeren deden dat ook maar dan op een andere manier. De landbouw moest veel opleveren, de productie moest meer en meer omhoog, het moest snel, geld opleveren en of de kwaliteit goed was, dat maakte niet uit. Alleen dan was het goed volgens Stalin. Dit alles kon het beste door collectivisatie, collectivisatie is het samenvoegen van kleine bedrijven tot een groot bedrijf, deze werd dan beheerd door een aantal boeren bij elkaar onder leiding van de regering, Stalin dus. Zo’n samengevoegd bedrijf noem je in het Russisch een Kolchoz. De boeren waren het hier helemaal niet mee eens, zij wilden hun eigen huis niet kwijt raken en ook bijvoorbeeld het vee en de paarden die zij hadden niet. Ze wilden gewoon hun eigen bedrijfje blijven lijden en produceren wat ze zelf konden. Ze werden iedere dag geconfronteerd met propagandisten die probeerden de boeren dringend te verzoeken voor eeuwige slavernij te tekenen in een Kolchoz. De kranten schreven dat alle boeren als vrijwilligers de kolchozzen in gingen maar dat was helemaal niet zo. Slechts 25% van alle boeren tekenden vrijwillig de rest werd bedreigd met arrestatie en dwangarbeid als hij tegensprak. Dus op de vraag hoe de boeren reageerden kun je als conclusie trekken dat ze het er, net zoals de arbeiders, helemaal niet mee eens waren en boos waren om het feit dat ze hun bedrijven moesten opgeven voor Stalin’s plannen, en dat hun voor hem moesten werken om zo Amerika voorbij te gaan. Wat waren de belangrijkste doelen van het plan? Rond 1925 woonde en werkte er drie kwart van de bevolking van Rusland op het platteland. In 1950 leefde ongeveer twee derde van de bevolking in steden. Er was urbanisatie opgetreden, urbanisatie wil zeggen dat mensen van het platteland naar de steden verhuizen. In de tijd dat Stalin aan de macht was, is de economie van Rusland ingrijpend veranderd, dit betekende het begin van een tweede Russische Revolutie. Een revolutie wil zeggen dat er in een omgeving een snelle en ingrijpende verandering plaats vind. Hierdoor werd de Sovjetunie de 2e industriële mogendheid van de wereld, na Amerika die op de 1e plaats stond. Één van de doelen was dan ook om Amerika voorbij te komen. Hiervoor was het stijgen van de productie hard nodig en dus moest die omhoog. Onder andere om de mensen in de stad van voedsel te voorzien, zij werkte in de zware industrie. Bij deze productie werd er niet gelet of dat er wel vraag naar het product was en ook de kwaliteit ervan speelde kennelijk geen rol, als de hoeveelheid maar genoeg was. De economie werd nu gelid door de regering, dit noem je een planeconomie het tegenovergestelde hiervan is een vrijemarkteconomie. De doelen van het plan waren dus om ten eerste Amerika voorbij te komen en ten tweede dat de productie moest stijgen. Zodat alle mensen meer dan voldoende te eten hadden. De boeren en arbeiders waren hier voornamelijk de dupe van. De conclusie, antwoord op de hoofdvraag
De doelen van het plan waren om allereerst Amerika voorbij te gaan en dat de productie van alles flink moest stijgen. De boeren en arbeiders waren hier voornamelijk de dupe van en moesten steeds harder werken, niet voor hun zelf, nee voor de mensen in de stad die in de zware industrie werkte en dus voldoende eten moesten hebben. De arbeiders reageerden niet positief op het plan van Stalin, volgens hen lag het tempo veel te hoog en moesten ze te hard werken, Stalin daarin tegen vond dat het zo nog wel even door kon gaan en luisterde niet echt. De boeren reageerden ook niet positief zij waren weer boos omdat hun bedrijfjes werden afgenomen en dat ze maar in een kolchoz moesten gaan werken. Slechts 25 % tekende vrijwillig. De rest werd bedreigd met dwangarbeid en arrestatie. En dan ging het ook al niet vlekkeloos met de zware en lichte industrie. De lichte industrie kwam pas 2 jaar na de start van het echt goed op gang en met de zware industrie verliep het meeste wel volgens plan maar lang niet alle producten gingen even goed. Dan de akkerbouw en veeteelt, bij de akkerbouw wisselde het ieder jaar en ging het op den duur steeds slechter. De veeteelt was ook niet veel meer, van de 146,7 miljoen schapen in 1928 waren er nog maar 50,2 miljoen over in 1932! De doelen zijn dus niet echt bereikt en van een geslaagd plan kun je ook niet spreken. Nee, volgens mij was dit vijfjarenplan toch niet zo’n succes en had Stalin er beter niet aan kunnen beginnen dan had je ook niet al die protesterende boeren en arbeiders gehad en misschien was het dan uiteindelijk toch nog beter gegaan met Rusland dan dat het toen is geëindigd. Ik geef dit antwoord omdat, als ik naar alle gegevens die ik nu bij elkaar heb gezet kijk zie dat er in heel de industrie van Rusland weinig omhoog is gegaan en ik het maar een stom idee vind van Stalin om zijn eigen volk zo onder druk te zetten.
Dit werkstuk zal gaan over het Vijfjarenplan van Rusland, in de tijd van Stalin. Het Vijfjarenplan hield in dat erin 5 jaar tijd een grote, zware industrie moest worden opgebouwd, Rusland wilde hiermee Amerika voorbij gaan en niet gezien worden als de ‘achterblijvers’. Het plan werd uitgevoerd door Stalin, een, in die tijd, grote machthebber in Rusland. De bedoeling was dat Rusland in 1928 met het plan begon en dat het in 1933 helemaal af was en dus dat Rusland Amerika voorbij was gekomen. De belangrijkste vraag in mijn werkstuk, de hoofdvraag, zal zijn; Was het Vijfjarenplan een succes of niet? Om deze vraag te kunnen beantwoorden zal ik eerst de volgende deelvragen moeten beantwoorden en daar nader op ingaan; - Wat waren de belangrijkste doelen van het plan? - Hoe reageren de arbeiders op het plan? - Hoe reageren de boeren op het plan? - Hoe ging het met de zware en lichte industrie en met de akkerbouw en veeteelt? - Zijn de doelen van het plan uiteindelijk bereikt? Als ik deze deelvragen heb beantwoord en behandeld kan ik een conclusie trekken, en heb ik dus het antwoord op de hoofdvraag. Wat waren de belangrijkste doelen van het plan? Rond 1925 woonde en werkte er drie kwart van de bevolking van Rusland op het platteland. In 1950 leefde ongeveer twee derde van de bevolking in steden. Er was urbanisatie opgetreden, urbanisatie wil zeggen dat mensen van het platteland naar de steden verhuizen. In de tijd dat Stalin aan de macht was, is de economie van Rusland ingrijpend veranderd, dit betekende het begin van een tweede Russische Revolutie. Een revolutie wil zeggen dat er in een omgeving een snelle en ingrijpende verandering plaats vind. Hierdoor werd de Sovjetunie de 2e industriële mogendheid van de wereld, na Amerika die op de 1e plaats stond. Één van de doelen was dan ook om Amerika voorbij te komen. Hiervoor was het stijgen van de productie hard nodig en dus moest die omhoog. Onder andere om de mensen in de stad van voedsel te voorzien, zij werkte in de zware industrie. Bij deze productie werd er niet gelet of dat er wel vraag naar het product was en ook de kwaliteit ervan speelde kennelijk geen rol, als de hoeveelheid maar genoeg was. De economie werd nu gelid door de regering, dit noem je een planeconomie het tegenovergestelde hiervan is een vrijemarkteconomie. De doelen van het plan waren dus om ten eerste Amerika voorbij te komen en ten tweede dat de productie moest stijgen. Zodat alle mensen meer dan voldoende te eten hadden. De boeren en arbeiders waren hier voornamelijk de dupe van. Hoe ging het met de zware en lichte industrie en met de akkerbouw en veeteelt? Dat het met de zware en lichte industrie en met de akkerbouw en veeteelt goed moest gaan dat was vanzelfsprekend, anders zou het plan zeker niet slagen. Om te kunnen kijken of dat het goed ging met de industrie etc. nemen we de ‘streefgetallen’ en de behaalde getallen en we vergelijken deze met elkaar. Zo weet je ook of dat het gelukt is om de zogenaamde ‘streefgetallen’ te halen. Enkele tabellen; Cijfers over de industrie
Producten 1928 1930 1931 1932
Aardolie (miljoen ton) 11,7 18,5 22,4 21,4
Elektriciteit (mil.kWh) 5,1 8,4 10,7 13,5
IJzer 5,8 5,6 5,9
Wol (miljoen meter) 97,0 93,3
Katoen (miljard meter) 2,3 2,2 2,7
Producten Het behaalde percentage
van de zware industrie Steenkool 71,6 % Aardolie 79,3 % Elektriciteit 79,4 % IJzer 65,6 % . De conclusie van in ieders geval de zware industrie is dat er bij alle producten zeker niet meer dan 80% is gehaald en het dus niet gelukt was. We gaan nu kijken naar de akkerbouw en de veeteelt. Producten (in miljoen ton) 1928 1929 1930 1931 1932
Graan 73,3 71,7 83,5 66,1 66,4
Suikerbieten 10,1 6,2 14,0 12,0 6,6
Melk 30,1 30,7 27,9 24,8 19,6
Aantal vee (in miljoenen) Koeien 70,5 38,4
Varkens 26 12
Schapen 146,7 50,2
Paarden 33 17 . Als je naar de ontwikkelingen van de landbouw kijkt zie je dat deze ieder jaar heel verschillend waren, het ene jaar ging het goed en het andere jaar weer minder. Het wisselde elkaar dus steeds af. Wat kun je hier nou voor een conclusie uittrekken? Nou, bij de landbouw wisselt het steeds, met de zware industrie ging het steeds beter de getallen zijn bijna ieder jaar onhoog gegaan. Met de lichte industrie ging het in 1930-1931 helemaal niet zo goed, er werd bijna niets geproduceerd, pas in 1932 kwam de productie weer op gang. Dus je zou kunnen zeggen dat het redelijk ging met de industrie etc. , maar lang niet volgens het plan. Hoe reageren de arbeiders op het plan? De arbeiders waren boos en ontevreden over plan dat Stalin had bedacht, ze vonden dat het tempo veel te hoog lag en dat ze te hard moesten werken. Op 4 februari 1931 hield Stalin een toespraak. Daarin vroegen de arbeiders of dat het tempo niet wat omlaag kon omdat het nu niet meer bij te houden was. Hierop antwoordde Stalin dat dit niet kon, Rusland liep volgens Stalin al een achterstand van 50 tot 100 jaar vergeleken met de andere ontwikkelende landen. Vanwege zijn achterstand werd het door iedereen verslagen en dat wilde Stalin niet meer, hij wilden niet langer als de verslagenen aangezien worden. En om dit te voorkomen moest het tempo zo hoog blijven en zeker niet verlaagd worden. De arbeiders waren boos op Stalin maar waren ook bang voor de gevolgen als zij niet luisterden. Als conclusie kun je hieruit trekken dat de arbeiders het ook niet eens waren met het plan en dat ze zich vooral ergerden aan het hoge tempo van Stalin en dat Stalin niet wilde luisteren naar hen en gewoon bleef doorgaan. Hoe reageren de boeren op het plan? De arbeiders reageerden slecht op het plan, de boeren deden dat ook maar dan op een andere manier. De landbouw moest veel opleveren, de productie moest meer en meer omhoog, het moest snel, geld opleveren en of de kwaliteit goed was, dat maakte niet uit. Alleen dan was het goed volgens Stalin. Dit alles kon het beste door collectivisatie, collectivisatie is het samenvoegen van kleine bedrijven tot een groot bedrijf, deze werd dan beheerd door een aantal boeren bij elkaar onder leiding van de regering, Stalin dus. Zo’n samengevoegd bedrijf noem je in het Russisch een Kolchoz. De boeren waren het hier helemaal niet mee eens, zij wilden hun eigen huis niet kwijt raken en ook bijvoorbeeld het vee en de paarden die zij hadden niet. Ze wilden gewoon hun eigen bedrijfje blijven lijden en produceren wat ze zelf konden. Ze werden iedere dag geconfronteerd met propagandisten die probeerden de boeren dringend te verzoeken voor eeuwige slavernij te tekenen in een Kolchoz. De kranten schreven dat alle boeren als vrijwilligers de kolchozzen in gingen maar dat was helemaal niet zo. Slechts 25% van alle boeren tekenden vrijwillig de rest werd bedreigd met arrestatie en dwangarbeid als hij tegensprak. Dus op de vraag hoe de boeren reageerden kun je als conclusie trekken dat ze het er, net zoals de arbeiders, helemaal niet mee eens waren en boos waren om het feit dat ze hun bedrijven moesten opgeven voor Stalin’s plannen, en dat hun voor hem moesten werken om zo Amerika voorbij te gaan. Wat waren de belangrijkste doelen van het plan? Rond 1925 woonde en werkte er drie kwart van de bevolking van Rusland op het platteland. In 1950 leefde ongeveer twee derde van de bevolking in steden. Er was urbanisatie opgetreden, urbanisatie wil zeggen dat mensen van het platteland naar de steden verhuizen. In de tijd dat Stalin aan de macht was, is de economie van Rusland ingrijpend veranderd, dit betekende het begin van een tweede Russische Revolutie. Een revolutie wil zeggen dat er in een omgeving een snelle en ingrijpende verandering plaats vind. Hierdoor werd de Sovjetunie de 2e industriële mogendheid van de wereld, na Amerika die op de 1e plaats stond. Één van de doelen was dan ook om Amerika voorbij te komen. Hiervoor was het stijgen van de productie hard nodig en dus moest die omhoog. Onder andere om de mensen in de stad van voedsel te voorzien, zij werkte in de zware industrie. Bij deze productie werd er niet gelet of dat er wel vraag naar het product was en ook de kwaliteit ervan speelde kennelijk geen rol, als de hoeveelheid maar genoeg was. De economie werd nu gelid door de regering, dit noem je een planeconomie het tegenovergestelde hiervan is een vrijemarkteconomie. De doelen van het plan waren dus om ten eerste Amerika voorbij te komen en ten tweede dat de productie moest stijgen. Zodat alle mensen meer dan voldoende te eten hadden. De boeren en arbeiders waren hier voornamelijk de dupe van. De conclusie, antwoord op de hoofdvraag
De doelen van het plan waren om allereerst Amerika voorbij te gaan en dat de productie van alles flink moest stijgen. De boeren en arbeiders waren hier voornamelijk de dupe van en moesten steeds harder werken, niet voor hun zelf, nee voor de mensen in de stad die in de zware industrie werkte en dus voldoende eten moesten hebben. De arbeiders reageerden niet positief op het plan van Stalin, volgens hen lag het tempo veel te hoog en moesten ze te hard werken, Stalin daarin tegen vond dat het zo nog wel even door kon gaan en luisterde niet echt. De boeren reageerden ook niet positief zij waren weer boos omdat hun bedrijfjes werden afgenomen en dat ze maar in een kolchoz moesten gaan werken. Slechts 25 % tekende vrijwillig. De rest werd bedreigd met dwangarbeid en arrestatie. En dan ging het ook al niet vlekkeloos met de zware en lichte industrie. De lichte industrie kwam pas 2 jaar na de start van het echt goed op gang en met de zware industrie verliep het meeste wel volgens plan maar lang niet alle producten gingen even goed. Dan de akkerbouw en veeteelt, bij de akkerbouw wisselde het ieder jaar en ging het op den duur steeds slechter. De veeteelt was ook niet veel meer, van de 146,7 miljoen schapen in 1928 waren er nog maar 50,2 miljoen over in 1932! De doelen zijn dus niet echt bereikt en van een geslaagd plan kun je ook niet spreken. Nee, volgens mij was dit vijfjarenplan toch niet zo’n succes en had Stalin er beter niet aan kunnen beginnen dan had je ook niet al die protesterende boeren en arbeiders gehad en misschien was het dan uiteindelijk toch nog beter gegaan met Rusland dan dat het toen is geëindigd. Ik geef dit antwoord omdat, als ik naar alle gegevens die ik nu bij elkaar heb gezet kijk zie dat er in heel de industrie van Rusland weinig omhoog is gegaan en ik het maar een stom idee vind van Stalin om zijn eigen volk zo onder druk te zetten.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
K.
K.
je wordt heel erg bedankt.
En dat meen ik echt
door jouw werkstuk heb ik een 8 gehaalt
je hebt me echt uit de brandt geholpen
heel veel liefs Sanne
22 jaar geleden
Antwoorden