Hoge hakken, echte liefde door Dimitri Frenkel Frank

Titel:
hoge hakken, echte liefde
Schrijver:
Dimitri Frenkel Frank
Eerste druk:
oktober 1980
Door mij gelezen druk:
vierde druk 1981
Uitgeverij:
Elsevier Manteau
Illustraties:
alleen omslag
Omslagontwerp:
Marius van leeuwen
Omslagillustratie:
Milou Hermus
Bladzijden:
186
Hoofdstukken:
zijn niet aangegeven

motto’s:

‘wer immer strebend sich bemüht,
Den können wir erlösen!’
Goethe

‘tragedy is when I cut my finger,
comedy is when you walk into an open sewer and die’

Mel Brooks

‘jij en ik… ‘
Robert long

De samenvatting
Semijns roggeveen stond voor zijn immense grote raam van Amcon en keek neer op zijn keizerrijk. Vol verveling keek hij naar de vrachtwagens die zorgvuldig hun werk uitoefenden. Misschien wou hij vandaag nog wel even nar Olga, zijn vriendin in Amsterdam, die hij samen moest delen met een jonge schaker. Even Annemarie vragen of ze belt.
Inmiddels was het rond etenstijd was Semijns alweer thuis. Olga was zoals gewoonlijk meteen to the point gegaan, hup het bed in. Gelukkig vond ze het niet erg dat Semijns alleen maar voor de seks kwam. Semijns woonde in een grote villa in het gooi. Zijn vrouw Mirabelle was buiten de tafel al aan het dekken voor het avond eten. Met de nieuwe place- mats was ze helemaal blij, het vertelde een soort verhaal van een rare stam, het zal wel, dat Semijns. Mirabelle vond ze heel erg mooi, ze hadden met de Mahatma te maken. Volgends Semijns was de Mahatma een grote oplichter in het Hilton die rijke mensen uit het gooi dingen laat geloven die er helemaal niet zijn. Mirabelle daar in tegen wilde graag dat hij naar de Mahatma ging omdat ze hem de laatste tijd er niet blij vond uitzien.
Semijns zat op de bar in de Hilton, had al een paar borreltjes gehad en zat nu aan een dubbele whisky. Hij had een afspraak met de Mahatma, zoals Mirabelle had gevraagd. ’s Middags had hij wat oudere en goedkopere kleren aan gedaan en was lekker gaan eten in Amsterdam, heerlijk niemand herkende hem, geen mensen die de rijke baas nakeken.
“De Mahatma had toch wel een goede invloed voor hem gehad” dacht Semijns. Hij had hem verteld dat je het leven zo kon zien als je wou, je maakt er je eigen feest van, je bent wie je wil zijn. Semijns zag hier wel wat in, hij kocht een nep snor, zo eentje die de jeugd deze dagen in de krotten altijd hadden. Hij huurde een piepklein huisje in Amsterdam en kocht een beetje ordinaire kleren. Daar ging hij dan, onderweg naar zijn eigen bedrijf om te solliciteren. Hij wou graag kijken hoe het was om te werken als vrachtwagen chauffeur. Hij kon meteen beginnen. Tegen Mirabelle had hij gezegd dat hij op een reis was om zich zelf te leren kennen, dit onder leiding en advies van de Mahatma.
Voordat de lieden gingen werken dronken ze koffie in de kantine. Hier maakte Semijns, nu bekend onder de naam Arie Snoek, meteen bonje. Gelukkig geen vecht partij alleen een flinke stomp in zijn buik. Eenmaal klaar van het werk vermoeid maar zeker niet verveeld liep hij op de trappen naar zijn etage, een etage later leerde hij de buren kennen een zwarte vrouw, een zwarte man en een klein dochtertje. Het waren wel aardige mensen, wel echt apart.

Toen Semijns wakker werd had hij al een stuk minder last van de stomp. Hij ging naar Amcon, dit keer gewoon als Semijns. Zijn onder directeur John mocht Semijns niet zo daarom ging hij hem lekker jennen. “beter opletten John gevechten in de kantine, waarom ben je niet op de hoogte? Ik wil zulk soort onzin hier niet hebben”
Toen Arie snoek weer in de kantine verscheen kwam hij meteen weer in opstand. Hij vond het schandalig dat de meisjes zonder elektrische kassa daar maar stonden te pielen. Bij de kantine bas kreeg hij het niet voor elkaar, de volgende dag dan maar naar de baas. Jenny het koffie meisje was een mooi meisje op hoge hakken. Hij had al vaak naar haar zitten kijken in de kantine. Toen hij na het werk naar zijn auto liep zag hij haar staan bij haar brommertje, belachelijk dat arme kind kan overal verkracht worden. Hij praatte wat met haar mij zij keek erg verveeld en ging er al snel vandoor.
De volgende dag gaat Arie Snoek naar het hoofd kantoor toe. Hier vond hij natuurlijk niet de baas, maar wel John. Hij werd best wel boos op John. De meisjes moesten een elektrische kassa, de wc’s moesten schoner ene r moest veilig vervoer worden geregeld.
John gaf het ongeval van Arie Snoek door aan Semijns, John vond ergens wel dat Arie gelijk had, weer een rede voor Semijns om boos op hem te worden.
Alweer zijn vijfde en laatste dag als vrachtwagen chauffeur was onderweg. Deze dag moest het gebeuren, het barmeisje, Jenny, moest hij mee uit vragen.
Semijns was weer even terug naar vrouw en kinderen, waar hij ‘gezellig’ had zitten praten met Mirabelle en een vriend Jan-Willem. De volgende dag had hij een afspraakje met Jenny, tegen Mirabelle had hij gezegd dat zijn reis nog wat langer duurde.
De avond met Jenny liep redelijk soepel, ze wou zelfs bij hem blijven slapen. Ze wilde alleen eerst geen seks, Arie werd eerst boos maar kwam er al snel achter dat het kwam omdat ze gewoon nog weinig en verkeerde ervaring had. Dus hij troostte haar en legde wat dingen uit.
Olga had hem gebeld of hij langs wou komen dus hij was maar even naar haar toe gegaan naar het werk. Haar vriend was er ook zag hij Hobbe “wat heeft dit te betekenen”vroeg Semijns. Olga wou kappen met de relatie omdat Hobbe haar vriend was en die wou verder met haar. Boos liep Semijns de deur uit.
Semijns rende de trap op, door die onzin bij Olga een kwartier te laat voor Jenny. Buurvrouw versperde hem de weg en vertelde dat Jenny al weg was. Semijns stapte meteen in de auto en reedt naar haar huis toe. Haar ouders wilde hem spreken, fijn gesprek, hoe leg je dat nou uit, ik date met je dochter, het leftijdsverschil is maar 28 jaar…?! Jenny kreeg ruzie en samen liepen ze weg naar Arie’s huis. Zonder dat Semijns inspraak had, had Jenny al besloten bij hem in te trekken en dat deed ze dan ook .
Een paar weken later wou Semijns wel is kijken uit de ogen van Semijns hoe Jenny eruit zou zien. Hij liep langs haar heen en keek haar aan, nog steeds even mooi, hij wou wat zeggen, en zij toen maar “mooi opgevuld bloesje” Jenny had hem even aangekeken en was weer door gelopen.

Thuis had zij het wel aan Arie verteld die meteen razend werd, een ruzie met Jenny, gelukkig snel weer over. Maar ook een brief naar Semijns met een uitdaging voor een duel. Dit was groot nieuws bij de vrienden van Arie maar ik die van Semijns. Op het feest van Jan-Willem viel hi om van de vragen en op het werk van Arie snoek ook.
Semijns had besloten om een brief terug te schrijven het duel was aangenomen. Al snel waren er mensen op Arie afgestapt die hem wilde helpen, een perfect stukje voor in de krant zo’n gevecht! Semijns huurde twee kennissen in om mee te oefenen. Het duel zou met pistolen zijn en beide mensen waren druk aan het oefenen.
Jenny en Mirabelle waren allebei heel bezorgd, Semijns wist nog niet hoe hij het probleem ging oplossen, hoe kon hij ooit met zichzelf duelleren? De volgende ochtend was iedereen om de afgesproken plek behalve Arie en Semijns. Na een half uur wachtten werd er een brief gebracht, hierop stond dat de twee mannen het liever zonder iedereen hadden uitgevochten en dat dat was gebeurd, ze waren met vrede uit elkaar gegaan.
een half jaar later:
Mirabelle had nog een paar maanden met haar liefde Arthur door gebracht, daarna was hij gestorven. Toen is zij op reis gegaan naar de Mahatma die inmiddels ver weg in een of ander stadje zat.
De kinderen, Patricia en Boudewijn zaten in een Zwitsers internaat.
Olga was bij Hobbe weg gegaan en wonde nu samen met een 62-jarige tandarts.
Semijns woonde bij Jenny, maar had nog niet durven zeggen wie hij was. Jenny had een koffie shop opgericht waar de buren na het joggen(had Semijns hun aangeraden) gezellig even zaten. Semijns was gestopt met het werk als chauffeur.

Thema
Voor mij is het thema de tweestrijd in de mens en het zoeken naar geluk. In het hele boek leeft Semijns een dubbel leven, hij heeft commentaar op allebei de milieus waarin hij terecht komt. Hij is ook opzoek naar liefde en vind het lastig om geluk te vinden, bijna alles vat hij negatief op.

Titelverklaring
De titel `hoge hakken, echte liefde` staat voor het meisje Jenny. Zei was ordinair had en altijd hoge hakken aan. Toch werd Semijns blij van haar en houd van haar, ``echte liefde``. Semijns kiest dus niet voor het rijke gooise leven maar voor het simpele krottenwijkje samen met zijn liefde.


Hoofdpersonages
Allereerst hebben we Semijns de hoofdpersoon in het boek. Semijns is een rokkenjager uit het rijke leven van de gooi, hij houd flink van een borrel hij is erg seksistisch zo nu en kan erg boos worden, op zo een moment houd hij niet altijd zijn handje thuis. Hij is directeur van een groot bedrijf en heeft geld zat, toch raakt hij verveeld en gaat hij werken als vrachtwagenchauffeur, op zoek naar uitdaging. In zijn dubbelleven als vrachtwagen chauffeur heb je soms het gevoel alsof hij er zelf in gelooft dat Arie Snoek (zijn dubbel naam ) echt bestaat.
De vriendin van Semijns is Jenny, zij is een jong meisje van 19. Een beetje ordinair type, ze kijkt altijd of ze alles al weet, maar eigenlijk kan ze best onzeker en angstig zijn. Zij werkt als barvrouw in het bedrijf van Semijns. Jenny heeft altijd hoge hakken aan waar ze nauwelijks op kan lopen, lage shirtjes draagt ze ook graag. Ze heeft een lichaam waar veel mannen naar omkijken en loopt altijd met kauwgom in haar mond, haar niets zeggende slome ogen heeft ze ook bijna altijd bij zich.
Mirabelle, de vrouw van Semijns, wordt niet heel veel over verteldin het boek. Voor haar leeftijd ziet ze er nog redelijk goed uit. Ze gelooft heilig in de Mahatma.
Olga, de in het begin van het boek genoemde vriendin van Semijns, valt op een stuk oudere mannen ze vindt het niet erg als de mannen alleen voor seks komen. Ze heeft naast Semijns een vriend, waar het al snel tussen uit is.
De kinderen van Semijns, Boudewijn en Patricia, zijn erg verwent , verder wordt er niet veel over hen in het boek geschreven.

Eigen mening
Ik vond ``hoge hakken, echte liefde`` een heel bijzonder boek. In het boek wordt zowel het rijke gooische leven als het harde agressieve wereld van vrachtwagenchauffeurs in de achterbuurten van Amsterdam.
Ik vond het boek heel makkelijk te lezen en heb het dan ook snel uitgelezen. Wat voor mij minder duidelijk was waren de verwijzingen naar bepaalde mensen uit de geschiedenis of films, dit werd vaak gebruikt als Semijns een sfeer in een ruimte wou aanduiden of karakter trekken en het uiterlijk van mensen wou omschrijven. Ook verbaasde het mij dat Semijns zonder problemen zich als Arie kon verkleden zonder dat iemand het merkte. Een beetje onrealistisch vond ik dat. Semijns sloeg ook zijn vriendin in het boek en werd vaak agressief als hij Arie was.
De mooiste passage´s vond ik wanneer Arie snoek Jenny pijn (fysiek of geestelijk) doet in zijn razernij maar toch merkt als Jenny begint te huilen dat hij fout bezig was en zijn excuses aan moest bieden. Op deze momenten zei hij ook de liefste dingen. De volgende passage vond ik ook erg mooi: ze klemde zich aan Semijns vast. Hij keek neer op haar sidderende schouders en voelde haar verscheurdheid. Jij ook al, dacht hij, het valt niet mee hé, hik had het misschien nooit moeten opzeggen, dat onheilspellende ´ik wou dat ik twee hondjes was´

Van dit boek heb ik zeker wat geleerd. Het wordt goed duidelijk in het boek hoe moeilijk het leven wel niet kan zijn, ook al lijkt het voor buitenstaanders zo perfect bloeiend. In het komt ook naar voren dat het leven grotendeels is wat je er zelf van maakt en dat de cadeau´s die je krijgt (het vele familie geld en rijke leven) niet altijd het geen is waar je geluk van wordt en jezelf mee kan zijn.

Eigen opdracht
Ik heb gekozen om een boze brief te sturen naar de krant over het boek.
Geachte meneer/ mevrouw,
Ik heb het nieuwe boek `hoge hakken, echte liefde` laatst gelezen. Nou zal ik maar meteen zeggen dat ik er niet over te spreken ben. Ondanks de goede reacties die dit boek heeft gekregen kan ik niet begrijpen dat dit boek ooit op de markt heeft mogen verschijnen.
De tijd waarin we nu leven is bezig met de emancipatie van de vrouw en het ontwikkelen van de laag opgeleiden mensen. wat dacht u dat dit boek allemaal te wegen bracht? Een man die zijn vrouw slaat, waarna de vrouw alsnog in zijn armen springt en verder geen kik verroerd? Daarbij een leeftijdsverschil van 27 jaar, hoe kan zulke pedofilie omschreven worden. Een meisje op hoge hakken met dikke busten wordt meteen door elke man geaccepteerd. Met mensen naar bed gaan, je echtgenote bedriegen wordt in het boek uitgebreid omschreven en als `normaal` beschouwd. Stel nou dat mijn kinderen dit boek hadden gelezen, waarin ook wordt beschreven dat geld niet gelukkig maakt. Wat was er dan met ze gebeurt? Dan zouden mijn dochters op hun negentiende als zwanger zijn met een lapzwans getrouwd en zonder opleiding want dat zou niet gelukkig maken, ziet u het al voor zich. De economie zou instorten zonder genade, meisjes zouden die ordinaire kledij en spraak zien als prachtig, iets waar je respect voor kreeg. Nee mij gaat dit allemaal te boven en ik kan me niet voorstellen dat ik de enige ben in Nederland, van oudsher een beschaafd land.
Het denk beeld wat deze man al bijna vanaf het begin heeft is ook niet bepaald goed voor de mens. Het idee dat je van alles om je heen kon maken wat je zou willen inclusief jezelf, noemen we zoiets niet schizofreen? Nee je wordt geboren en bent wie je bent dat kan je natuurlijk nog veranderen maar wel als jezelf en niet in schoenen van je zogenaamde tweede personage. Het leven is geen groot verkleed feest. Hoe zouden mensen nog rekening met elkaar kunnen houden als zie iedereen voor logen en de verhalen verdraaide tot dat het hun beviel.
Op de achterkant van het boek staat nog ´de roman beschrijft genadeloos en liefdevol`. Genadeloos geschreven is het zeker zonder enig blad voor de mond wordt het verteld alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Maar liefdevol... hoe komen ze op het idee om een man van 47 die op een vrouw van 19 zou vallen en zijn vrouw en kinderen in de steek laat liefdevol te noemen? Voor mij en vele andere mensen zal liefdevol meer betekenis hebben, iets zoals `nog lang en gelukkig..` op zij minst zonder bedrog in het huwelijk en zorg voor de kinderen en de omgeving.
Misschien is het een beetje duidelijk geworden waarom ik groot bezwaar heb tegen dit boek, ik zou graag een stukje in de krant willen schrijven om mensen te laten zien dat ze niet de enige zijn die het niet vinden kloppen dat er zo een boek op de markt mag verschijnen.

Met vriendelijke groet Catherina van sloten