The Eye of the World door Robert Jordan

Beoordeling 7
Foto van een scholier
Boekcover The Eye of the World
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 5e klas vwo | 2085 woorden
  • 29 augustus 2005
  • 13 keer beoordeeld
Cijfer 7
13 keer beoordeeld

Boekcover The Eye of the World
Shadow
The Eye of the World door Robert Jordan
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Zakelijke Gegevens Robert Jordan
The Eye of the World, Tom Doherty Associates, LLC, New York, 1990-1. Fantasyroman, eerste deel van de serie The Wheel of Time. Eerste Reactie The Eye of the World heb ik al enkele jaren terug in het Nederlands gelezen. Maar nu ben ik de serie in het Engels aan het verzamelen, dus dacht ik meteen hieraan. Jordan is een van mijn favoriete schrijvers en deze serie bevat ook een aantal duidelijke Tolkieniaanse kenmerken. Het is een grijpend verhaal en de wereld is uitgebreid en fascinerend. Samenvatting In de geïsoleerde boerenstreek Two Rivers zien Rand, Mat en Perrin in de dagen voor het voorjaarsfeest Bel Tine alle drie een mysterieuze zwarte ruiter. Niemand anders ziet ze. De dag voor het feest arriveren vrouwe Moiraine en haar begeleider Lan in het dorp. Alsmede de marskramer Padan Fain, die (voor de buitenwereld oud) nieuws brengt van een valse Draak in Ghealdan, en de minstreel Thom Merrilin. Op de nacht voor het feest vallen plotseling trollocs het dorp aan. Vrouwe Moiraine blijkt Aes Sedai (magiër) te zijn en Lan haar Warder. Ze vermoedt dat de trollocs, die in geen duizenden jaren in dat deel van de wereld gekomen zijn , laat staan ongemerkt, op jacht waren naar Rand, Mat en Perrin. Ze neemt hen mee, maar Thom Merrilin en Egwene, een vriendin van Rand, ontdekken het en gaan mee. Ze vluchten Two Rivers uit, naar het stadje Baerlon. Onderweg blijkt Egwene te kunnen ‘geleiden’, aanleg te hebben Aes Sedai te worden. Daar worden ze ingehaald door Nynaeve, de Wisdom van het dorp, die er ook aanleg voor blijkt te hebben. Ze besluit mee te gaan. Die nacht worden Rand, Mat en Perrin alle drie in hun dromen bezocht door Ba’alzamon, wat een van de namen voor de Dark One blijkt te zijn. Wanneer de trollocs hen op het spoor blijken te zijn, vluchten ze naar het oosten, naar dichter bewoonde streken. Onderweg worden ze opgejaagd en ingesloten door een heel leger trollocs. Ze worden gedwongen te overnachten in de duistere en verlaten stad Shadar Logoth, waar trollocs niet durven te gaan. Die nacht moeten ze vluchten omdat de trollocs er toch in gedreven worden door de Myrddraal. Ze weten de dodelijke mist van Mashadar te ontwijken, al raken ze elkaar kwijt. Vele trollocs vinden enkel de dood. Perrin en Egwene vluchten de rivier die langs Shadar Logoth stroomt over, hun paarden kwijtrakend. Rand, Mat en Thom Merrilin vluchten op een daar toevallig aangemeerd schip, dat meteen de trossen losgooit wanneer er trollocs aankomen. Moiraine, Lan en Nynaeve rijden langs de rivier naar het zuiden. Perrin en Egwene trekken de verlaten gebieden in het oosten in, met de bedoeling naar de grote stad Caemlyn te gaan. Onderweg ontmoeten ze Elyas met zijn wolven. Perrin blijkt een wolfsbroeder te zijn. Terwijl zwermen raven de landen afspeuren vluchten ze richting Caemlyn. Rand, Mat en Thom overtuigen de schipper hun mee te laten varen tot Whitebridge. Daar verschijnt een Myrddraal en terwijl Thom de Myrddraal ophoudt vluchten Rand en Mat naar het oosten over de Caemlyn road. Wanneer Moiraine, Lan en Nynaeve in Whitebridge aankomen en van de opschudding horen gaan ze direct door naar Caemlyn. Onderweg naar Caemlyn raakt Mat steeds meer onder de invloed van de dolk die hij stiekem uit Shadar Logoth meegenomen heeft. Onderweg komen ze ook steeds duistervrienden tegen die op hen jagen. In Caemlyn ontmoeten Rand en Mat de Ogier Loial. Tevens moet Rand voor de koningin van Andor, het land waar ze zich in bevinden, verschijnen nadat hij in de tuin waar de erfprinses en haar broer zaten. De Aes Sedai Elaida, de adviseur van koningin Morgase voorspelt dat Rand nog voor grote problemen zal zorgen. Wanneer Rand terug komt in de herberg ontdekt hij Moiraine daar met alle anderen, ook Perrin en Egwene, aangekomen is. Moiraine heelt Mat tijdelijk van de invloed van de dolk. En wanneer ze verhalen van Perrin en Egwene en van Loial over dat de Dark One de Eye of the World wil verblinden, besluit Moiraine over de magische en duistere Saidin Ways naar Fal Dara, in Shienar te gaan. Wat normaal weken kost overspannen ze zo in enkele dagen. In Fal Dara aangekomen gaan ze de Blight, de verwrongen en besmette woestenijen van de Dark One, in. Daar worden ze in de bergen gevonden door een magisch groen stuk land, waarop zich de Eye of the World bevindt, een poel van magische energie die alleen beroerd kan worden door de Dragon Reborn. Wanneer ze daar aangevallen worden door een tweetal Forsaken ontdekt Rand dat hij de Dragon Reborn is. Alleen Moiraine en Lan weten het verder. Ze vinden daar ook de legendarische Horn of Valere en de banier van de Dragon. Ze keren daarna terug naar Fal Dara, waar net een invasie van trollocs is afgeslagen.
Onderzoek van de verhaaltechniek The Eye of the World is in een heldere en zeer pakkende stijl geschreven. De plaats- en streeknamen zijn ook origineel. Het speelt zich af in een wereld met een Middeleeuws karakter. De volken die de wereld bewonen zijn niet aanwijsbaar geïnspireerd door bestaande volken. Er is ook een grote diversiteit, ieder met een eigen nationale identiteit. Een groot deel landen zijn redelijk bevolkt, al zijn er ook grote lege gebieden, die in het laatste millennium van bevolkingsafname zijn verlaten. Maar de verlatenheid is lang niet zo dramatisch als bij Tolkien. De naties zijn gevestigd en hebben een eigen bewustzijn. Het verhaal speelt zich vooral af in het land Andor. Het is het grootste land en zeer welvarend. De cultuur is vergelijkbaar met dat van West Europa. De hoofdstad is Caemlyn, een van de grootste in de bekende wereld, en het land wordt altijd geregeerd door een koningin. Two Rivers is een afgelegen provincie van Andor, in het westen aan de voet van een bergketen en omgeven door twee grote rivieren. Alleen 4 dorpen en omliggende boerderijen bevolken Two Rivers en door algemene bevolkingsafname in heel de wereld is er in geen eeuw een ambtenaar van Andor in de Two Rivers gekomen, vele mensen daar weten niet eens dat ze een deel van Andor zijn. Tar Valon, de stad van de Aes Sedai. De Aes Sedai is een organisatie van magiërs, het zijn altijd vrouwen. ‘Geleidende’ mannen zijn verdoemd krankzinnig te worden en worden daarom van de Saidin, de mannelijke helft van de Source, gescheiden zodra ze gevonden worden. De Aes Sedai zijn beruchte politici, hebben veel macht. Veel vorsten worden ook geadviseerd door een Aes Sedai, al zijn ze niet overal welkom. Aes Sedai kunnen zich binden aan mannen. Die mannen, Warders, worden daardoor op fysiek en psychisch gebied gesterkt. Het zijn de dodelijkste krijgers bekend. Hun trouw aan hun Aes Sedai is onvoorwaardelijk. De Children of the Light, of de Whitecloaks, is een semi-militaire orde. Het is een soort van inquisitie die duistervrienden opspoort en vernietigt. Ook Aes Sedai zien ze als duistervrienden. Ze hebben de macht in Amadicia, maar zijn net als de Aes Sedai verspreid over de hele bekende wereld. Ze gehoorzamen alleen hun orde en gedragen zich ronduit arrogant. Ze zijn machtig en gehaat. De Dark One is het kwaad, het zit sinds de schepping opgesloten in de berg Shayol Ghul, dat tegenwoordig in de Blight ligt, de door zijn invloed verwrongen landen. Zijn legers bestaan uit trollocs, een wrede mengeling tussen mens en beest. Groot, sterk, wreed en enkel belust op doden. Ze worden geleid door Myrddraal. Myrddraal zijn dodelijke vechters en hun blik is verlammende angst. Ze kunnen door schaduwen reizen
Ten zuiden van de Blight liggen de grenslanden, die de bekende wereld tegen de trollocs beschermen, één ervan is Shienar. De hele maatschappij van Shienar is één groot militair apparaat. Hun zware cavalerie is befaamd. Ogier zijn drie meter lange mensachtige wezens. Ze worden viermaal zo oud als een mens, zijn vredelievend en traag van aard. Ze leven in Steddngs, oases van ongekende vredigheid en vruchtbaarheid waar geen magie gewrocht kan worden, en trekken zich normaal weinig aan van de buitenwereld. Millennia terug was het de Dragon die de wereld brak, krankzinnig geworden door de komst van de smet op Saidin. De Dragon Reborn is al in vele voorspellingen voorspeld is. Wanneer de Dark One vrijkomt, zal hij de wereld in een laatste slag, Tarmon Gai’don, leiden. Hij is de enige hoop op redding, maar zal daarna de wereld opnieuw breken. Aan het einde van dit boek wordt duidelijk dat Rand de Dragon Reborn is. Het is een personaal verteld verhaal met een informatieve opening en een open einde. De boeken van deze serie gaan almaar door, waarschijnlijk is Jordan ook niet van plan er een einde aan te maken. Het verhaal is grotendeels chronologisch. De boeken van Jordan hebben het patroon in één of enkele verhaallijnen te starten, die splitsen allemaal op, komen samen en splitsen weer op gedurende het boek en komen in aan het einde in een grote ontknoping van plannen en gebeurtenissen grotendeels weer samen. Van flashbacks wordt gebruik gemaakt. Rand, Mat en Perrin zijn vrienden, opgegroeid in Two Rivers. Ze waren onbekend in steden en de wereld buiten Two Rivers. Perrin is een zeer stevige smidsleerling, hij is zachtaardig en voorzichtig. Tijdens de reis ontdekt hij een wolfsbroeder te zijn, iemand die kan spreken met wolven en in ‘Wolfdreams’ kan vertoeven. Het is een oud, onbekend en bijna uitgestorven talent. Perrin is er bevreesd voor en schuwt mentaal contact met wolven. Mat is de jongste, een uitgelaten schelm. Uit Shadar Logoth neemt hij een dolk mee. Die vergiftigt zijn gedachten, hij gaat iedereen wantrouwen. Uiteindelijk zal het hem doden, tenzij hun bond verbroken wordt. Rand is een koppige schaapsherder. Net als Mat en Perrin is hij Ta’veren, hij is de sterkste. Ta’veren trekken het lot aan, vormen het om zich heen. Nynaeve is de Wisdom van hun dorp, de geneesvrouw. Ze is nog opmerkelijk jong voor een Wisdom, mede omdat ze onbewust patiënten kon helen met magie. Egwene was een leerlinge van Nynaeve en blijkt ook te kunnen geleiden. Ze wil naar Tar Valon om Aes Sedai te worden. Nynaeve haat Moiraine daarvoor, maar gaat toch naar Tar Valon voor Egwene. Moiraine is een Aes Sedai, Lan haar Warder. Ze zijn al jaren op zoek naar de Dragon Reborn, wetende uit een voorspelling dat hij al geboren was, wat de reden is dat ze naar Two Rivers kwamen. Onderzoek van de thematiek Het thema is overlevingsdrang. Ze vluchten voor de trollocs en duistervrienden. Maar ze kunnen het lot niet ontlopen en zijne Ta’veren trekken ze de wereld onbewust met zich mee. En vooral Rand, die de Dragon Reborn en de sterkste Ta’veren sinds de Dragon is, kan de gebeurtenissen niet ontlopen. De Eye of the World is de plaats van de ontknoping van dit boek. Daar is het, dat het lot van Rand duidelijk wordt. Het thema zorgt er ook voor dat het verhaal in volgende boeken gewoon door kan gaan, het stopt niet. Plaats in de literatuurgeschiedenis Het is het eerste boek van de serie van The Wheel of Time. Er zijn tien delen en dat blijft stijgen. Jordan heeft zichzelf toen hij vier jaar oud was leren lezen. Na geslaagd te zijn aan de militaire academie van South Carolina heeft hij twee jaar in Vietnam gevochten. Naast The Wheel of Time schrijft hij ook geschiedkundige werken en is hij een dans en theater criticus. The Eye of the World is een voorbeeld van de moderne fantasyroman. Beoordeling Ik vind de boeken van Jordan spannend en meeslepend. The Eye of the World is dat. Er is een grote variëteit aan personages en de achtergrond is uitgebreid. De beschrijvingen ervan zijn ook lang en boeiend, maar niet langdradig. Het boek, de boeken, zitten ook vol verrassende wendingen. Dat alleen al houdt het verhaal spannend. Het thema past het genre en het verhaal. Ik vind zulke thema’s een van de pluspunten van dit genre. Het boeit en het is meeslepend. Er zijn mensen die het terugkerende patroon van splitsende en uiteindelijk in een ontknoping samenkomende patroon op een gegeven moment saai worden. Maar ik stoor me er niet aan, zolang er nieuwe, verrassende en boeiende veranderingen blijven komen, waar Jordan vooralsnog in slaagt. Het taalgebruik is mooi en helder. Voor mensen die fantasy willen lezen en willen blijven lezen is Jordan zeker een aanrader. The Eye of the World is een mooi verhaal en blijft spannend tot het einde, zeer aan te raden.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.