Doel voor ogen door Zohra Zarouali

1. Schrijfster: Zohra Zarouali
2. Titel: Een doel voor ogen
Genre: 3. Het boek is in 2000 in Houten voor het eerst uitgegeven
4. Bahar: Bahar is een Marokkaans meisje, en ze is opgegroeid in Antwerpen. Ze studeert Nederlands. Ze woont in een flatje in Amsterdam en is de hoofdrolspeler in het boek. Rachid: Door zijn vrienden wordt hij Ricco genoemd. Rachid is verliefd op Bahar. Maar hij is de zoon van de tante van Bahar, tante Fatima. Rachid is 25 jaar oud. Hij heeft Bahar leren kennen op de bruiloft van zijn nichtje Hajat. Rachid is ook Marokkaans en hij heeft een eigen bedrijf: een café. Hij wordt erg vaak gebeld door zijn werkers, en hij heeft het vaak erg druk. Ook organiseert hij feesten en hij woont net zoals Bahar in Amsterdam. Robbert: Robbert is verliefd op Bahar maar Bahar niet op hem. Voor Bahar is Robbert een goede vriend, ook kan ze veel met hem bespreken. Hij heeft blauwe ogen, en lang blond haar dat hij meestal in een staart heeft. Hij is fotograaf en hij wil graag dat Bahar een model wordt. Hij is ongeveer 32 jaar en hij is Belgisch. Vader: Hij is vader van Bahar, Nabil, en Alham. Hij is Marokkaans en is op zijn 17de in Nederland komen wonen. Nu is hij 52 jaar en zijn vader is overleden toen hij 32 was. De vader van Bahar heeft ook al 20 jaar ruzie met de moeder van Rachid: tante Fatima. Moeder: Ze is Marokkaans en is de moeder van: Bahar, Nabil, en Alham. Ze is ongeveer 48 jaar en lang en dun. Ze draagt een hoofddoek voor haar geloof. Ze woont samen met haar kinderen behalve met Bahar, ook woont ze er samen met haar man. Hajat: Hajat is het nichtje van Bahar, en ze gaat trouwen met Allal. Ze heeft geen kinderen, maar in de loop van het verhaal wordt ze zwanger en krijgt ze een miskraam. Ze woont niet samen met Allal. Ze woont met haar oma in Antwerpen. Ze is ongeveer 23 jaar, en ze kan het heel goed vinden met Bahar. Ze gaan ook samen naar feesten en bespreken samen heel veel leuke en minder leuke dingen. Sandra: Sandra is de kamergenoot van Bahar, ook is ze haar beste vriendin. Sandra is Hindoestaanse, en kan het heel goed vinden met Bahar. Ze vertellen elkaar ook graag hoe het nou zit met hun geloof. Ze studeert net als Bahar Nederlands. Ze is 20 jaar, en heeft lang zwart haar. Haar ouders zijn gescheiden en wonen in Limburg. Ahlam: Ahlam is het zusje van Bahar. Ze is 19 jaar en woont nog bij haar ouders in huis. Ze heeft lang blond haar, groene ogen, en een klein, tenger postuur. Nabil: Nabil is het broertje van Bahar, ook hij woont nog thuis. Hij heeft een rijbewijs en een auto. Mahjouba: Zij is de tante van Bahar en heeft een kind: Hajat. Ze is ongeveer 50 en draagt geen hoofddoek. Ze is een beetje mollig, heeft blond haar en groene ogen. Fatima: Ze is de tante van Bahar. Fatima heeft vier kinderen waar Rachid een van is. Ze heeft al 20 jaar ruzie met de vader van Bahar. Ze is erg lang en draagt een hoofddoek. Bahar heeft haar tante Fatima nog nooit gezien
Oma: Ze is de oma van Bahar en ze is erg ouderwets. Ze woont samen met het nichtje Hajat in Antwerpen. Samira: Ze is een vriendin van Bahar. Ze woont nog thuis en ze is 17 jaar Bahar en Samira kunnen het erg goed vinden met elkaar. Ze is ook Marokkaans en ze studeert het laatste jaar van Atheneum. Ze speelt niet een grote rol in het verhaal. Het enige wat je over haar leest is dat ze even is langsgekomen bij Bahar thuis en dat ze een keer zijn uitgegaan. Malika: Malika is een vriendin van Bahar, ze komt pas later in het verhaal voor. Bahar neemt haar in huis omdat ze illegaal was en haar eigen broer had haar uit huis gezet. Allal: is de man van Hajat en woont ook in België. 5. Ik vind dat alle personen levensecht in het verhaal zijn gezet. Alle gevoelens en emoties spelen zich ook in het echte leven af. Ik vond dat Fatima, de tante van Bahar, vroeger harteloos was omdat ze haar eigen moeder op straat heeft gezet en daardoor de hele familie te schande heeft gezet zodat zijzelf er beter van zou worden. Haar moeder heeft haar wel vergeven omdat ze erg liefhebbend is maar haar broer, Bahar’s vader, heeft dat nooit meer gedaan. Ik vind wel dat Bahar’s vader het weer

moet proberen goed te maken met zijn zus omdat er dan misschien toch nog iets goed uitkomt voor zijn dochter. Zo’n ruzie mag niet in de weg staan voor het geluk van zijn dochter. Robbert lijkt me een lief typetje. Hij heeft veel voor Bahar over en bezoekt haar zo nu en dan ook al laat zij bijna niks van haar horen. Ze belt hem bijna nooit behalve als ze moet uithuilen bij iemand anders dan Sandra en probeert hem ook niet op te zoeken. Daarom zie je dat verder in het verhaal een hele tijd niks over Robbert wordt verteld. Sandra is de beste vriendin van Bahar. Ze probeert zich nooit op te dringen aan Bahar heb ik gemerkt. Toen Bahar een keer nadat ze laat was thuisgekomen lag te huilen op bed probeerde Sandra met haar te praten. Maar toen Bahar haar afsnauwde ging Sandra er niet verder op in met b.v. vragen als: wat is er nou? Of: vertel het me maar. Dat vond ik wel heel opmerkelijk. Het zou me juist irriteren. Ik zou me dan afvragen of het haar wel wat kan schelen. Alham is een heel erg lief zusje. Ze geeft veel om Bahar, en in het verhaal lees je dat ze Bahar stimuleert om haar studie af te maken en om Ricco even opzij te zetten. De ouders van Bahar zijn nog best ouderwets. Ze willen het liefst dat ze de man van hun dochter uitzoeken
6. Het verhaal is verdeeld in 20 hoofdstukken. De hoofdstukken hebben geen titel. 7. a. Het verhaal speelt zich grotendeels in Amsterdam af. Daar heeft Bahar samen met Sandra een flatje. Bahar is geboren en getogen in Antwerpen, België. De belangrijkste ruimte was toch wel de huiskamer van Bahar’s flatje. Daar heeft ze Ricco vaak binnengelaten en ze hebben daar elkaar altijd verteld wat ze dwars zat. 7. b. 8. De titel is: een doel voor ogen. Bahar die heeft maar 1 doel die ze wil halen: haar studie Nederlands halen. Dit wordt echter moeilijk wanneer ze Ricco ontmoet. Uiteindelijk heeft ze het toch gehaald. 9. Het verhaal heeft geen motto. Maar in het einde van het boek staat er een gedicht op een aparte lege bladzijde: Laat het lot zijn weg vervolgen en slaap gerust. Slaap de slaap van de onverstoorbare
Want op het moment van je benauwdheid
Heeft de Almachtige de loop der gebeurtenissen veranderd
In dingen die niet zo gebeuren zullen. Er wordt mee bedoeld dat je het lot zo moet laten zoals het is en niet moet proberen het te vermijden of te veranderen. 10. Het verhaal wordt verteld in een ik-vorm. B.v.: ‘Tijdens het eten zei hij niet veel, maar ik zag hem af en toe kijken. Hij maakte na het eten nog wat grapjes en informeerde naar mijn studie. Toen kwam het gevoelige onderwerp ter sprake: waarom ik als jonge, ongehuwde vrouw niet thuis woonde.’ 11. a. Het wordt in de verleden tijd verteld. B.v. ‘Die was raak, ik zag het aan zijn gezicht. Het betrok en zijn gezichtsspieren spanden zich.’ 11. b. Terugverwijzingen: 1). Ik had Robbert in Antwerpen ontmoet, tijdens een congres over mode. Ik was daar samen met mijn zus, die op de modeacademie zat. Blz. 7
2) Vijfendertig jaar geleden was mijn vader naar België gekomen. Hij was toen 17 jaar. Mijn opa kwam achter hem aan om hem over te halen terug te keren naar Marokko, maar uiteindelijk bleef hij zelf ook hier. Blz. 7
3) Mijn oma vergaf Fatima na een jaar, maar mijn vader heeft plechtig gezworen nooit meer iets tegen haar te zeggen. Blz. 8
4) Naast hen woonde een aardig Marokkaans gezin met een dochter. Oma vroeg om de hand van het meisje, mijn moeder. Blz. 8
5)’Jullie tante’ zei hij tegen mij en Ahlam, ‘heeft ons door advocaten op straat laten zetten. Ze heeft ons vernederd en onze naam door het slijk gehaald. ‘Van het geld dat ze kreeg kocht ze een woning in Amsterdam’. Blz. 9
Vooruitwijzingen: 1)‘Ik bel je als ik terug ben uit Italië, zaterdag over twee weken’. Blz. 7
2) ‘Oma, ik wil eerst mijn studie afmaken. Onafhankelijk zijn vind ik belangrijker dan trouwen. Ik wil eerst docente Nederlands worden en niet moeder of echtgenote. Dat komt later wel. 3)’Zeg Hajat, hoeveel mensen komen er op je bruiloft?’ ‘ongeveer 150 personen. Er komen veel mensen uit Nederland, Frankrijk, familie van Allal. Ja, en onze vrienden, familie en kennissen’ 12. Thema’s: Marokkaanse migranten, Nederland, Cultuurverschillen. Onder Marokkaanse migranten worden grotendeels de ouders en oma van Bahar bedoeld. Het verhaal speelt zich grotendeels af in Nederland en er worden ook normen en waarden van Nederlandse mensen in genoemd. Met cultuurverschillen worden de verschillen bedoeld waar Bahar tussenin leeft. Ze voelt zich niet helemaal Marokkaanse maar ook niet helemaal Belgisch of Nederlands. 13. motieven: 1)’Bedankt dat je bleef wachten, mijn moeder deed een beetje moeilijk’ zei Bahar. Hiermee kun je zien dat de moeder van Bahar haar niet helemaal vrijlaat. Het blijft een aardige maar toch nog wat strenge moeder. Zo lees je dat ook verderop in het verhaal. 2)’Hallo’ zei ik en ging naast mijn moeder op de witte bank zitten. Vader keek me aan. ‘Als we binnenkomen zeggen we ‘Salam’, zei hij. ‘’Hallo’ zeg je maar op straat.’ In dit stukje kun je lezen dat ook de vader van Bahar erg religieus is. Hij vindt zijn kinderen ook veel te Belgisch. 14. Ik heb als bron onder andere de internetsite:
www.scholieren.com gebruikt. Daar kon ik 4 uittreksels vinden van het boek de niveaus van de uittreksels waren van: 2VWO, 3VWO, en 4 VWO
15. Mijn mening: Ik had een heel andere verwachting van het boek. Ik dacht dat het een gesloten einde zou hebben en dat het wat meer spannender zou zijn. Niemand heeft mij het boek aangeraden. Ik zag in de literatuurlijst die ik had gekregen van mijn docente dat Zohra Zarouali er op stond met haar boek: ‘Sanea’. Toen ik in de bibliotheek ging zoeken naar het boek kwam ik het boek: ‘een doel voor ogen’ tegen. Ik heb ze toen maar allebei genomen om er 2 boekverslagen over te maken. ‘Sanea’ en ‘een doel voor ogen’ hebben zo ongeveer hetzelfde thema. Allebei hebben ze een liefde die hun studie in de weg zit. Het was wel zo dat het begin echt een introductie was. Dus de eerste 2 hoofdstukken. Dat vond ik wel handig. Het boek zou zo in de realiteit kunnen gebeuren. Zelf heb ik niet echt zoiets meegemaakt. Het boek heeft me niet echt aan het denken gezet omdat ik al veel van het onderwerp weet. B.v. de hele gedachte van uithuwelijken en dat de ouders er ergens niet mee eens zijn. Alle personen in het boek waren echt, en je kunt soortgelijke karakters makkelijk als vriend(in) hebben. Het boek was helemaal niet lastig te lezen. Het had een heel goede opbouw. Het verhaal heeft een open einde want de laatste zin is: ‘en wat Rachid betreft: ik zou wel zien wat de toekomst en het lot ons zouden brengen’. Het taalgebruik vond ik erg goed. Het was niet moeilijk maar ook niet te makkelijk dat je denkt: ik ben geen kind van 8 jaar hoor. Heel veel dingen waren heel mooi gezegd zoals b.v.: _Bahar: ‘Ik ben niet ouderwets Ahlam, ik heb mijn principes. Ik wil niet een rij jongens verslijten tot ik de man van mijn dromen ontmoet.’ _Of: ‘Ik wil eerst carrière maken en dan pas aan een man denken ik wil nu niets met mannen, behalve vriendschap. Op de universiteit hebben sommige meisjes van mijn leeftijd nooit een vriend, omdat ze daar geen tijd voor hebben, terwijl de meeste Marokkanen een meisje van in de twintig al oud vinden. Oma zei laatst nog tegen mij: ‘’Waar wacht je op? Je hoort al verloofd of getrouwd te zijn’’. Wat een onzin! Ik denk dat ik nooit trouw, in elk geval niet zolang ik nog plannen heb om model te worden of verder te studeren.’ Dit vond ik de 2 mooiste stukjes omdat Bahar zegt waar het op staat.