Brave New World, Geschreven door Aldous Huxley. Jaar van publicatie: 1932, maar het verkorte boek dat wij gelezen hebben in 1982
Aantal blz. : 41
Uitgelezen op: 9 december 2003 Samenvatting: Brave New World is een wereld waar mensen worden gekloond. Ze worden gekloond van slim naar dom, van Alpha tot Epsilon. Dit hebben ze zo gedaan, omdat er ook domme en vervelende klusjes zijn,dit laten ze dan opknappen door de Epsilons, want die hebben het minste herseninhoud en vinden dat niet erg, de mensen mogen dus geen emoties hebben. In een groot gebouw genaamd het kweek- en programmeringcentrum, worden in grote getalen baby’s gekloond. De directeur begint uit te leggen hoe alles eruit ziet hoe alles werkt en wat alles inhoud. Bij hen draait alles om gemeenschap, identiteit en stabiliteit. Ze maken uit een bevruchting honderd nieuwe mensen. Deze zijn allemaal gelijk aan elkaar met dezelfde herseninhoud. Ze worden ingedeeld in groepen, van dom naar slim. De directeur laat hen zien hoe ze kinderen trainen. Bijvoorbeeld door ze pijn te laten voelen als ze naar bepaalde dingen kijken. De directeur laat zien hoe ze ervoor zorgen dat dat ze niet leren hoe de andere het hebben. Ze krijgen daarom boeken en bloemen te zien. De kinderen kijken ernaar en willen ze pakken. Als ze ze willen pakken laten ze een beetje stroom op de band waar ze zitten en alle kinderen beginnen te huilen. De volgende keer dat ze de boeken en bloemen zien beginnen ze automatisch te huilen. De boeken mogen ze niet pakken omdat ze dan in opstand zouden kunnen komen en de bloemen omdat zij voor vrijheid staan. Dat is iets wat zij niet hebben. De baby’s leren vroeg aan seks te doen en krijgen als baby zijnde al seksuele voorlichting. In hun slaap krijgen ze bandjes te horen waar hun groep word aangeprezen. Hun eigen groep is de alle beste. En later belangrijkere dingen. Als ze ouder zijn moeten ze met elkaar ‘spelen’, dan is het juist raar als ze niet aan seks doen want dat zorgt ervoor dat iedereen steeds een ander krijgt. Dan is er geen jaloersheid en geen liefde voor maar één persoon. Dan komt er de controller M. Mond. Hij gaat de leerlingen vertellen over de geschiedenis. Iets wat in deze wereld onbelangrijk is. Want dan zouden mensen niet zien hoe geweldig het nu is. Je ziet dan het verhaal opeens door Bernard Marx, een Alpha+ die verliefd word op Lenina. Een Beta. Lenina vind Bernard ook wel leuk. Ze gaan samen slapen en op vakantie. Bernard vind het fijn en vind dat ze nog even moeten wachten want hij is verliefd. Hij vindt dat iedereen zich kinderachtig gedraagt want wat ze willen krijgen ze ook meteen. Bernard gaat naar M. Mond om vergunningen te vragen. Hij vertelt hem dan over de keer dat hij naar het reservaat ging. Hij vertelt hem over de keer dat hij zijn vriendin daar kwijt raakte. Hij vertelde het zo dat je merkte dat er emoties waren. Bernard is daar helemaal jaloers om omdat hij ook gevoelens wil hebben. Als M.Mond merkt dat hij dit beter niet Aan Bernard had kunnen zeggen, immers hij is een rare snuiter die te lang in de alcohol heeft gelegen waardoor hij heel klein is. Hij vertelt hem dat hij verbeteren moet anders moet hij naar IJsland
Ze gaan toch naar het reservaat. In het hotel hebben ze van alles aan luxe. Hij vindt het overbodig, zij niet. Er is een man die hun gaat begeleiden. En vertelt over het reservaat .z e gaan naar een feest . De mensen daar a d doen anders word er een gasbom gegooid. De volgende dag gaan ze wandelen, Lenina schrikt helemaal van de indianen. Er is natuurlijk allerlei rotzooi en vuil, iets wat zij helemaal niet gewend is. E zien ook mensen die ze qua stijl niet kent, ze zijn niet burgerlijk. Lenina is ook haar soma vergeten. Ze worden aanschouwer van een ceremonie. Tijdens deze ceremonie word een jongen een ‘man’, hij wordt dan door een zweep geslagen, en de jongen mag niet krijsen. Hij moet ook over slagen lopen. Toen kwam er een blanke man. Hij wordt verliefd op Lenina. De man vertelt dat zijn moeder en hij ook vreemden waren voor het reservaat. Ze gaan naar Linda toe. Ze gelooft haar ogen niet en omhelst en zoent hen huilend. Ze snuit haar neus in haar handen en veegt het af aan haar kleren. Ze verontschuldigde zich omdat ze zo lang in het reservaat heeft geleefd. Lenina word gek en Bernard gefascineerd. Bernard komt er namelijk achter dat de directeur met Linda had, haar zwanger maakte en haar toen achter liet. Bernard besluit beiden meetenemen naar de BnW zodat M.Mond hem niet naar Ijsland kan sturen. Bernard krijg dan toestemming om de jongen en zijn moeder mee te nemen. Daar aangekomen gaat John op zijn knien en noemt hem vader. De mensen om hem heen moeten allen lachen. M. Mond word later ontslagen. John en Bernard staan beiden in het middelpunt. Iedereen wil hem ontmoeten. Ook Lenina word bekend, iedereen denkt al dat ze het gedaan hebben. Maar John wil niet omdat hij wil wachten en met haar wil trouwen. Maar dat kent ze helemaal niet zij wil gewoon met hem naar bed. Dan bedenkt John zich dat ze misschien een hoer is begint haar uit te schelden. Even later krijgt hij een telefoontje dat zijn moeder overlijd, of hij dat erg vond of niet. Hij gaat zo snel als mogelijk daar heen. Ze had te veel soma gebruikt en was overleden. In het sterftehuis is net een groep kinderen die word geleerd dat dood gaan niet erg is. John word boos omdat de kinderen zo vrolijk reageren. Hij begint te vechten en word aangehouden. Bernard moet naar Ijsland en John gaat naar een afgelegen plek. Daar zorgt hij voor eigen onderhoud. Hij wordt alleen nog steeds lastig gevallen door de pers. Dan pleegt hij zelfmoord.
Belangrijke bladzijde: A nurse rose as they entered and came to attention before the Director. "What's the lesson this afternoon?" he asked. "We had Elementary Sex for the first forty minutes," she answered. "But now it's switched over [O Elementary Class Consciousness." The Director walked slowly down the long line of cots. Rosy and relaxed with sleep, eighty little boys and girls lay softly breathing. There was a whisper under every pillow. "Elementary Class Consciousness, did you say? Let's have it repeated a little louder by the trumpet." At the end of the room a loudspeaker projected from the wall. The Director walked up to it and pressed a switch. "... all wear green," said a soft but very distinct voice, beginning in the middle of a sentence, "and Delta children wear khaki. Oh no, I don't want to play with Delta children. And Epsilons are still worse. They're too stupid to be able 10 read and write. Besides they wear black, which is such a beastly colour. I'm so glad I'm a Beta." There was a pause; then the voice began again "Alpha children wear grey. They work much harder than we do, because they're so frightfully clever. I'm really awfully glad I'm a Beta, because I don't work so hard. And then we are so much better than the Gammas and Deltas. Gammas are stupid. They all wear green, and Delta children wear khaki. Oh no, I don't want to play with Delta children. And Epsilons are still worse. They're too stupid to be able..." The Director pushed back the switch. The voice was silent. Only its thin ghost continued to mutter from beneath the eighty pillows. "They'll have thai repeated forty or fifty times before they wake; then again on Thursday, and again on Saturday. A hundred and twenty times three times a week for thirty months. After which they go to a more advanced lesson." Outside, in the garden, it was playtime. Naked in the arm June sunshine, six or seven hundred little boys and girls were running with shrill yells over the lawns, or playing ball games, or squalling silently in twos and threes among the flowering shrubs. "Strange," mused the Director, "strange to think that even in Our Ford's day most games were played without more apparatus than a ball or two and a few sticks and perhaps a bit of netting. Imagine the folly of allowing people to play elaborate games which do nothing whatever to increase consumption. It's madness." He was interrupted by a loud boo-hooing. From a neighbouring shrubbery emerged a nurse, leading by the hand a small boy, who howled as he went. As anxious-looking little girl trotted at her heels. "What's the matter?" asked the Director. The nurse shrugged her shoulders. "Nothing much," she answered. " It's just that this little boy seems rather reluctant to join in the ordinary erotic play. I'd noticed it once or twice before. And now again to-day. He started yelling just now..." "Honestly," put in the anxious-looking little girl, "I didn'i mean to hurt him "or anything. Honestly." "Of course you didn't, dear," said the nurse reassuringly. "And so," she went on, turning back to the Director, "I'm taking him in to see the Assistant Superintendem of Psychology. Just to see if anything's at all abnormal." "Quite right," said the Director. "Take him in. You stay here, little girl," he added, as the nurse moved away with her still howling charge. "What's your name?" "Polly Trotsky." "And a very good name too," said the Director. "Well, run away now and see if you can find some other little boy to play with." (Blz 12 ) Dit gehele stuk gaat over plaatsbepaling, seks en kleine kinderen. Waarom ik dit stuk uitgekozen heb? Omdat dit mij nogal shockeerde, natuurlijk is het een fictie verhaal, maar toch. Het is raar je te bedenken dat kleine kinderen vanaf jongs af aan al seksuele voorlichting krijgen en al ‘dingen’ doen. Dat zou ook wel de bedoeling van de schrijver zijn geweest, hij wist dat het mensen zou shockeren, in die tijd zeker nog meer. Ik krijg er dan ook een raar gevoel van dat iedereen dat daar zo heel normaal vind. Dan over de plaatsbepaling. Ik snap niet waarom er zo veel verschil in lagen is. Het is ook oneerlijk om iemand dom te maken als hij eigenlijk een heel slim persoon geweest zou zijn. Het is dus tegen de natuur in, maar dat vinden ze daar ( heb ik gemerkt) nogal gewoon. Het is abnormaal om iets van gevoelens te hebben en zoals blijkt in dit stuk leren ze heel goed wat hun plaats is. Ze worden naar mijn mening gewoon bevooroordeeld. Ze worden gewoon zo getraind dat ze precies zijn want de slimste mensen willen. Om dan terug te komen op de kinderen, die worden ook gewoon zo getraind dat ze van kind naar kind gaan en dat ze precies doen wat de slimste doet. Ik vind het persoonlijk een beetje achterbaks, ik weet niet of dat het goede woord is, om mensen jou wil op te leggen, als marionetten te laten leven en zelf een luizenleventje te leiden. Tien Vragen, vraag 1: De titel komt uit Shakespear. John, Lenina en Bernard gebruiken deze onafhankelijk van elkaar om hun mening te geven over “The Brave New World” Zo lijkt het voor John een heel erg moderne wereld, zo wat hij van zijn moeder had meegekregen. Maar blijkt dat wanneer hij er werkelijk is, deze Nieuwe wereld hem in zijn vrijheid te beperken, in zo’n zin dat hij geen vrijheid meer heeft. Vraag 2: Het is een toekomstnovelle, dus eigenlijk een beetje science factiën. Vraag 3: John - De zoon van de Directeur en Linda. John is het enige belangrijke teken over hoe het is om buiten de Wereld Staat te zijn opgegroeid. De complete buitenstaander, hij heeft zijn leven in het reservaat opgegeven en is naar de Nieuwe Wereld gegaan. Alles wat hij weet komt uit Shakespear, hij heeft dat ook geheel uit zijn hoofd geleerd. Hij denkt ook dat alles zo gaat. John is een hele lieve man die verliefd word op een meisje uit een totaal andere wereld. Hij wil trouwen en haar voor zich alleen hebben. Zij wil juist iedereen. Dat verward hem wel en daar kan hij ook niet tegen. John veranderd van een zachte man tot een harde en verbitterde man, vooral als zijn moeder overlijd en zijn goede vriend is verbannen. Hij gaat dan op zich zelf wonen. Bernard Marx - Een Alfa waarbij te veel alcohol is toegevoegd, hierdoor is hij nogal aan de kleine kant. Hij heeft een fascinatie voor de ‘Oude Wereld’. Dit wil zeggen dat hij ook van maar van één partner wil houden, dat er gewone zwangerschappen zouden moeten zijn. Maar omdat hij zulke ideeën heeft zijn de heersers van de brave New world niet blij. Als Bernard bedreigt word door de directeur verzint hij meteen een list en zorgt ervoor dat de directeur er nog spijt van krijt. Hij is op zijn tijd ook wel gemeen. Hij veranderd wel in het verhaal. Hij veranderd van een gekke jongen naar een gewaardeerde jongen. Dit komt natuurlijk door John, maar Bernard voelt zich hierdoor wel belangrijker. Gaandeweg verliest hij Lenina uit het oog. In het begin was hij smoorverliefd op haar, maar toen John kwam ging zij weg. Maar Bernard vond dat niet zo erg want zij was niet wat hij wilde. Lenina - Een vrouw die menig man kan verleiden. Ze is vaak het gesprek tussen mannen en krijgt twee keer achter elkaar een man die juist wel eens wat anders wil. Voor haar is dat heel moeilijk, want zij is gewoon helemaal gek op de Nieuwe Wereld. Ze vindt het fijn om verwend te worden en in luxe te lezen, ze ziet niet verder dan dat. Op het eind is ze wel wat wijzer geworden, want ze weet hoe het vroeger was en dat ze dat absoluut verschrikkelijk vind
Mustapha Mond - Een van de tien Wereld heersers. Hij experimenteerde en had onderzoeken Hij was ambitieus, maar toen ze erachter kwamen wat hij werkelijk deed is hij ook meteen ontslagen hij had de keus gekregen uit twee dingen. Hij zou of in ballingschap leven, of trainingen geven over hoe je wereld heerser/controller wordt. Hij gaat in ballingschap. Linda - Een Beta vrouw en moeder van John. Terwijl zij samen met de directeur naar het reservaat in Nieuw Mexico ging werd ze zwanger. De directeur liet haar alleen met haar baby. De indianen vingen haar op en brachten haar naar het dorp waar ze haar zoon opvoedde. Linda leek eerst heel erg op Lenina, iemand die zich thuis voelt in de Nieuwe wereld. Ze vond het ook verschrikkelijk dat ze niet terug kon. Toen ze eenmaal terug was kon ze alleen maar Soma nemen, iets waar ze ook van stierf. De Directeur - Is een gemene man. Hij is dreigend en heeft machtsmisbruik, vanuit hoe ik kijk is hij opvliegend en agressief. Hij stuurt Bernard naar Ijsland. Maar hij gaat weg omdat iedereen er achter is gekomen dat hij nog een kind had in de andere wereld. Vraag 4: Het verhaal gaat over een wereld over een paar honderd jaar en hoe mensen toen leefden. Vraag 5: het verhaal speelt zich af in 632 A.F dus 632 jaar na Ford. De Tijdbalk begint bij hen vanaf Ford met de lopende band. Het verhaal speelt zich af in Londen en even in Nieuw Mexico. Vraag 6: Het werk bestaat uit 2 delen. In het ene deel wordt er van alles over de Nieuwe wereld uitgelegd. In het tweede deel ga je mee de Nieuwe wereld in. In het boek heb ik geen echte benamingen gezien van hoofdstuk verwisseling. Het schijnt ( lees ik in andere verslagen) dat deze toch echt 18 hoofdstukken moet hebben. Vraag 7: Het verhaal wordt chronologisch vertelt en er zijn flashbacks in, bijvoorbeeld als Linda het verleden terugkijkt. Vraag 8: Het verhaal is vanuit een alwetende verteller die op hen neerkijkt. Het taalgebruik vond ik wel lastig. Af en toe kwam ik er ook echt niet uit, het zijn niet heel erg lange zinnen maar lastige woorden. scheldwoorden) Vraag 9: Een gesloten einde, John is dood. Hier onder een biografie van de schrijver: Aldous Leonard Huxley werd geboren op 26 juli 1894 en is gestorven op 22 november 1963. Hij werd opgevoed in een heel belangrijke familie in Engeland. Zijn vader was de zoon van een bekende bioloog en zijn moeder de zus van een bekende schrijfster ( Mevr Humphrey Ward). Als kind was Aldous een heel intelligente jongen, hij werd daarvoor gerespecteerd en niet gehaat. Zijn moeder is gestorven toen hij 14 was. Als hij 16 was en student aan de prestigieuze school “Eton” werd hij door een oog ziekte bijna blind. Hij genas genoeg om aan de universiteit van Oxford de studeren en met onderscheiding zijn diploma te halen. Maar door dit slecht zicht moest hij niet meevechten in WO I. Hij maakte het eerst kennis met de literaire wereld in de universiteit van Oxford waar hij verschillende schrijvers ontmoette zoals Lytton Strachey en Bertrand Russel. Aldous zijn eerste boek was een verzameling van gedichten gepubliceerd in 1916. Hij trouwde in 1919 met de Belgische Maria Nys, en kregen 1 kind Matthew Huxley. In de jaren 20 spendeerde de familie het meeste van hun tijd in Italië en Londen. Ze reisden rond de wereld in 1925 en 1926, waarin ze India bezochten en hun eerste bezoek aan de V.S. deden. Aldous schreef Heerlijke nieuwe wereld in 1931 in 4 maanden. Het verscheen 3 jaar na de publicatie van zijn bestseller Point Counter Point. In deze 3 jaar had hij 6 boeken geschreven maar geen grote stukken. In 1937 kwam de familie Huxley naar de V.S. en in 1938 ging Huxley naar Hollywood waar hij regisseur werd. Voor het grootste deel van zijn leven bleef hij in Californië.In de jaren 50 werd Huxley beroemd voor zijn interesses in geest-uitbreidende medicijnen zoals Mescaline en LSD, wat hij ongeveer 12 keer in 10 jaar bleek in te nemen. Men zegt dat hij een medicijn zocht om te ontsnappen van hemzelf mits het, ingenomen met de nodige voorzorgs maatregelen, psychisch geen kwaad kon. Huxley heeft 47 boeken geschreven in zijn lange carrière als schrijver. Huxley is bijna helemaal blind gebleven voor heel zijn leven. Maria Huxley is gestorven in 1955 en Huxley is een jaar later hertrouwd met Laura Archera. Zelf is Huxley gestorven op 22 november 1963, dezelfde dag dat da President John F. Kennedy vermoord werd. Huxley werd gecremeerd en zijn assen werden begraven in het graf van zijn ouders in Engeland. Vraag 10: Ik vond het een goed bedacht verhaal. Het zat goed in elkaar en er waren wat leuke dingen bij elkaar bedacht. Ik vond het alleen jammer dat er niets spannends in gebeurde. Het verhaal werd nu een beetje langdradig en saai. Toch heb ik wel respect voor de man omdat het heel moeilijk is om op de toekomst te schrijven die nog zo ver weg is en waar je geen benul van hebt. Ik vond het boek interessant omdat er zoveel details waren en apparaten die leuk klonken. Waarvan je denkt… die wil ik ook wel. De raarste dingen kwamen hier in voor. Ik ben ook echt blij dat ik niet in die wereld woon. Allemaal mensen die het zelfde zijn. Nooit iets kunnen doen wat je zelf wil, misschien ben je wel gedoemd om Epsillon te zijn, dan heb je ook niet echt een spannend leventje. Dan ben je toch blij dat het nu op de natuurlijke manier gaat. Dat is ook maar goed want daar moet je niet mee rommelen. Je gaat door dit verhaal toch anders naar de werkelijkheid kijken en beseffen dat het toch wel fijn is om een beetje vrijheid te hebben aangezien anders iedereen hetzelfde zou doen. Dit boek heeft me dan ook wel degelijk aan het denken gezet. Ik ben trouwens ook blij dat niemand ook echt geprobeerd heeft om de ‘nieuwe wereld’ te beginnen. Bronvermelding: Ik heb sommige dingen van het internet afgehaald omdat ik bijvoorbeeld het einde van het boek niet kon begrijpen. Dit heb ik dan overgenomen, maar wel in mijn eigen woorden gezet. Het enige dat ik niet in eigen woorden heb neergezet is de autobiografie, deze komt van
www.scholieren.com, verder heb ik nog gebruik gemaakt van de sites op u site, ik heb daar af en toe is wat vandaan gehaald en gekeken hoe ik het zelf het best vond. Ook heb ik gebruik gemaakt van www.collegenet.nl , Dat was het eigenlijk ook wel.