Campagnevoeren en stressen
“… en onze benjamin van vandaag: Geke!” roept de juryvoorzitter van de voorronde. Ik schrik me dood. De benjamin? O god, dat ben ik.
Geke (17-jarige vwo'er) is als enige scholier in de race met een aantal studenten om Nederlandse jongerenvertegenwoordiger van de Verenigde Naties te worden. Tussen het campagnevoeren door schreef ze een gastblog over haar belevenissen.
Ik ben de aller, allerjongste kandidaat in de verkiezing voor jongerenvertegenwoordiger naar de Verenigde Naties. De rest is allemaal student en ik ben nog 'n scholier. Ik sta op en loop met m’n mooie jurkje naar voren terwijl mijn zelfvertrouwen bij elke stap een beetje groeit. Als ik op het podium aankom, voel ik me totaal 'de Mark' op een VVD-feestje. Hij stapt. Hij lacht. Hij geeft handen. En hij lacht nog breder.
Nog geen 10 minuten later rol ik in het circus der awkwardness: het begint met de fotoshoot “Pose, pose, pose!”, daarna het filmpjes maken “Stem Geke (AAN!) naar 5040 of ga naar www.dewereldvandeVN.nl!” en eindigt met een interview “Zo, wat vind jij nou écht belangrijk?”. Tussendoor proberen wij, de zes kandidaten, elkaar een beetje te leren kennen door in het wilde weg wat random opmerkingen de groep in te slingeren. Van “jee nou heb ik wel honger, jij?” naar “meer Europese integratie, ja of nee?”.
Team bouwen
Campagne voeren, hoe pakt een mens dit aan? Afgelopen jaar heb ik als vice-voorzitter van het LAKS wel met een hele crew een staking georganiseerd, maar toen.. waren we met een hele crew. Conclusie: snel een team bouwen. Vrienden worden opgepiept en we meeten in ‘het echte’ en in ‘het virtuele’ (facebookgroepen kunnen echt heel handig zijn!). We nemen grote vellen mee naar een Utrechts café en we brainstormen totdat we het woord ‘nationaliteit’ even niet meer kunnen horen of zien.
Zonder ID-kaart
O ja, dat ‘nationaliteit’ kan ik beter even uitleggen: ik wil namelijk jongerenvertegenwoordiger worden, omdat ik vind dat sommige problemen in de wereld makkelijk kunnen worden opgelost, maar dat eigenwijze overheden niet meewerken. Voorbeeld: in Nederland zijn meer dan 20.000 jongeren zonder nationaliteit. Ze hebben dus ook geen ID-kaart of paspoort. En bedenk even waar je die ID-kaart allemaal voor nodig hebt: uitgaan, ja helaas. Op vakantie, natuurlijk. Maar ook naar de tandarts gaan en later: stemmen, trouwen, autorijden, studeren en nog veel meer! Niet zo handig dus, als je geen officiele nationaliteit hebt..
Dwaze Dagen
Tussen alle bedrijvigheden van ontwerpen, filmen, bellen en organiseren door, moet ik ook nog gewoon naar school. En ondertussen, midden in de nacht, combinaties van campagnemails sturen, kassatraining voor De Bijenkorf (ik vond het een maand geleden wel een grappig idee om te werken tijdens de Drie Dwaze Dagen) en werken aan mijn boekverslag.
Maar goed, als je de stress even niet meerekent: ideeën verzinnen en uitvoeren met vrienden is natuurlijk gewoon het leukste wat er is! Ik leef even niet in het verleden, niet in het heden, maar van 8 tot 14 oktober en daarna zien we wel weer verder. Ondertussen ben ik overal, in het echt en op m’n webstekkie.
Nu rest mij alleen nog jullie te zeggen: Vote baby vote!
Vanaf vandaag tot en met zondag kun je op Geke stemmen! Hoe dan? Check even de website van de VN of Gekes webstekkie.
1 seconde geleden