The Discovery of Heaven (2001)

Filmbespreking: “The Discovery of Heaven” Gebaseerd op het boek ‘ De ontdekking van de hemel ‘ van Harry Mulisch
Regie: Jeroen Krabbé Script: Edwin De Vries
Personages: Stephen Fry (als Onno Quist), Greg Wise (als Max Delius), Flora Montgomery (als Ada Brons), Neil Mewbon (als Quinten Quist 16 jaar), Diana Quick (als Sophia Brons), Emme Fielding (als Helga), Dimitris Philippou (als Quinten Quist 5 jaar) en Jeroen Krabbé (als engel Gabriël) Probleemstelling in de film: Het ongeloof van de mens; de mensheid die zich van God losmaakt en afkeert en nu keert God zich af van de mensen.
Duur van de film: 135’ Ik ben deze film gaan bekijken op dinsdag, 29 januari 2002 in zaal ‘ Rhetorica ‘te Zottegem om 20.00u. (Ik heb geen ticket ontvangen, enkel een oranje formuliertje) De film “Discovery of Heaven” van de regisseur Jeroen Krabbé is een verfilming van het boek “De Ontdekking van de Hemel” van Harry Mulisch. Het is een magische film, een godsdienstig verhaal en tegelijkertijd heel aangrijpend. Het magische is vooral: helderblauwe ogen van Quinten, letter - en datumpuzzeltjes die rond Quinten zweven wanneer hij de Stenen Tafelen ten Hemel laat opnemen, dromen, toevalligheden die niet té toevallig zijn en de mens kippenvel bezorgen. Deze film is de duurste Nederlandse productie ooit. De film was ingedeeld in 4 delen: The beginning of the beginning, The end of the beginning, The beginning of the end en The end of the end. Het was wel nodig dat de film ingeleid werd, omdat het een raamvertelling is. Het waren eigenlijk twee verhalen die in elkaar liepen en je moest dus goed volgen. Korte inhoud: God heeft genoeg van de mensheid. Ze zijn Hem ontrouw en denken dat ze Hem niet meer nodig hebben. Daarom besluit Hij het contact met de mensheid te verbreken. Om zijn besluit te bekrachtigen wil Hij de Tien Geboden, die Hij destijds aan Mozes had gegeven, terug. Een jonge engel krijgt de taak deze opdracht te vervullen. Omdat deze opdracht ( te ) moeilijk is, laat hij zich bijstaan door de engel Gabriël. Zij moeten dus een mens creëeren die slim genoeg is de Stenen Tafelen te vinden en bereid zijn om z’n leven op te offeren opm ze naar de Hemel te brengen. In het midden van de jaren zestig hebben de engelen bijna hun doel bereikt. Twee mannen, Max Delius, een astronoom en zoon van een Nazi vader en een joodse moeder, en Onno Quist, zoon van een voormalig Minister-president, ontmoeten elkaar ( door het toedoen van de engelen) Zij ontmoeten op hun beurt Ada, een verlegen en ingetogen meisje dat een cello bespeelt. Max verleidt haar en al gouw vormen ze een koppel. Max is Ada’s eerste vriend. Maar op een dag besluit Max om de dood van zijn joodse moeder te onderzoeken en vertrekt. Terwijl Max weg is worden Ada en Onno verliefd. Als Max terug is en dit nieuws verneemt slijt de vriendschap tussen Onno en Max. Het is op dat ogenblik dat Ada uitgenodigd wordt Cuba te gaan ( dankzij het bespelen van haar cello) Van deze gelegenheid maakt ze gebruik om de verwaterde vriendschap tussen Max en Onno te herstellen. Met z’n drieën beleven ze dolle tijden op het exotische Cuba. De laatste nacht bedrijven zowel Max als Onno de liefde met Ada… Een paar weken later, wanner ze terug zijn in Nederland, ontdekt Ada dat ze zwanger is. Onno is net zoals Ada heel bij en ze beslissen om te trouwen. Maar Max, die weet dat het kind ook van hem kan zijn, is hier allemaal niet zo gelukkig mee. Wanner Ada acht maanden zwanger is, wordt ze het slachtoffer van een bizar verkeersongeval. Ze overlijdt in een coma, maar de baby kan gered worden. Onno noemt zijn zoon Quinten. Quinten wordt opgevoedt door Max en Ada’s moeder Sophia ( omdat Onno niet voor zijn zoon kan zorgen omwille van zijn carrière) Al snel krijgt Quinten visioenen van de Hemel en tekent ze. Op zijn zestiende wil hij bij zijn vader gaan wonen, maar opnieuw grijpt het toeval in: Onno’s vriendin Helga wordt vermoord. Op dat moment vertrekt Onno en niemand weet waarheen. Ongeveer een jaar later besluit Quinten zijn vader te gaan zoeken. Hij weet niet waar beginnen, maar vertrekt vastbesloten naar Rome, waar hij ‘toevallig’ zijn vader vindt. Toch heeft Quinten het gevoel dat hij niet alleen voor zijn vader naar Rome kwam. Dat dringt tot hem door via de architectuur, monumenten, historische plekken, stenen en straten van de eeuwige stad. Quinten beweert dat hij weet waar de twee Stenen Tafelen zich bevinden. Het in bezit hebben van het ultieme symbool van het Christendom bevat meer gevaar dan het bezitten
van het krachtigste menselijke vernietigingswapen. Quinten en Onno ontsnappen naar Israël. Quinten heeft het gevoel dat hij de Stenen Tafelen terug moet brengen naar hun originele plek: de Gouden Tempel van Jeruzalem. Onno probeert alles om hem tegen te houden. Hij realiseert zich het gevaar waar zijn zoon in terecht zal komen en de onafwendbare gevolgen die het zal hebben. Maar Quinten ging toch op een nacht naar de Gouden tempel van Jeruzalem, en bracht de twee Stenen Tafelen terug, hij steeg op en ging naar de hemel. ’s Morgens realiseert Onno wat er met zijn zoon is gebeurd, en neemt er genoegen mee. De engel Gabriël vindt dat zo weinig mogelijk mensen van dit af moest weten. Daarom moest Onno gedood worden (net zoals Max gedood werd door een meteoriet, wanneer hij enig vermoeden had wat er gebeurde), de jonge engel wou dit niet omdat hij vond dat het onnodig was. Daarom beloofde hij dat hij zou terugkeren op aarde. Persoonlijke mening: Het was wel een leuke film. Ik had eigenlijk verwacht dat het een hele saaie film zou zijn, maar dat viel best mee. Het was, desondanks het onderwerp mij niet echt aansprak, een heel aangename film. Er was zowel spanning, avontuur en romantiek in de film en dat vind ik belangrijk. Ik denk ook dat het een film is voor, ja, iedere leeftijd. De acteurs waren zorgvuldig gekozen! Alles paste zo mooi in elkaar, het magische, het emotionele, het godsdienstige…