Periode 1919-1939

Geschiedenis periode 1919-1939 Na de eerste wereldoorlog werd het weer even iets rustiger in Duitsland. De sociaal-democratische partij, de SPD, kwam aan de macht. De SPD, de Duitse Democratische partij en de partij van de katholieken vormden samen een regering. De rijksdag vergaderde in Weimar omdat het in Berlijn te onrustig was. De nieuwe republiek die toen kwam werd daarom de Republiek van Weimar genoemd. Er was ook een democratische grondwet. In juni 1919 werd het verdrag van Versailles ondertekend. Hierdoor raakte Duitsland 1/7 deel van zijn grondgebied en 1/10 deel van zijn bevolking kwijt. Ook verloor Duitsland al zijn koloniën. Het Duitse leger werd beperkt en Duitsland moest alle schade van de eerste wereldoorlog terugbetalen. In 1920 werd er door ontevreden oud-officieren een staatsgreep gepleegd. Maar deze actie mislukte doordat er een massale staking uitbrak. De Weimar-republiek kreeg meer problemen. In 1923 kon Duitsland de herstelbetalingen niet meer betalen. De reactie hierop was dat Franse soldaten het Ruhrgebied bezetten. Ze namen de grondstoffen en industrieproducten in beslag. Hierop reageerde de Duitse regering weer met een staking in het Ruhrgebied. Om aan genoeg geld te komen liet de Duitse regering geld bijdrukken. Hierdoor ontstond inflatie. Dat was natuurlijk niet zo gunstig voor Duitsland. Al helemaal niet omdat ze nu in deze situatie zaten dat ze veel schulden hadden. Doordat ze tijdelijk geld van de VS leenden ging het weer even wat beter met Duitsland. Maar al dat geld moest natuurlijk ook weer terugbetaald worden. Zo schiet het niet echt op en blijf je bezig. De bezetting van het Ruhrgebied werd beëindigd. De grenzen die in het verdrag van Versaille stonden werden ingevoerd. In 1929 was er wereldwijd een grote economische crisis. Duitsland werd hierin hard getroffen. De werkloosheid steeg binnen één jaar van 9% naar 16%. Een heleboel banken en bedrijven gingen failliet en de industriële productie schoot omlaag. Door de economische crisis geloofden de Duitsers niet meer in hun regering. Ze dachten dat ze de problemen niet meer op konden lossen. Hierdoor werd de Weimar-republiek aan het wankelen gebracht. Veel mensen vestigden hun hoop op antidemocratische groepen zoals de nationaal-socialisten. Tijdens de verkiezingen van 1930 werd duidelijk dat twee partijen konden profiteren van de wereldcrisis: de communistische partij (de KPD) en de Nationaal Socialistische Duitse Arbeiderspartij (de NSDAP) van Hitler. De NSDAP was eerst een nog veelal onbetekenende partij van Duitsland. Het succes kwam door de economische crisis, het Verdrag en door de propaganda van Hitler. Tijdens de verkiezingen van 1932 boekte de NSDAP weer een grote overwinning: het aantal zetels steeg enorm. De NSDAP werd de grootste partij van Duitsland. Op 30 januari 1933 besloot Von Hindenburg Hitler rijkskanselier te maken. Hitler deed veel met propaganda. Hij liet de mensen denken dat de Joden slecht waren. De Joden hoorden niet bij het Ariërs ras van de Duitsers. Dus dat was slecht. In de toespraken van Hitler deed hij de mensen geloven dat hij alle problemen weer op zou lossen. Hij beloofde dat hij Duitsland weer rijk en welvarend zou maken. Nauwelijks een maand na de benoeming van Hitler tot rijkskanselier werd het rijksdaggebouw in brand gestoken. Hitler gaf de communisten hiervan de schuld. Ondanks grootscheepse campagne en ondanks het uitschakelen van veel politieke partijen lukt het de NSDAP niet een absolute meerderheid te behalen in de rijksdagverkiezingen van maar 1933. Om toch de totale macht in handen te krijgen voerde Hitler een grondwetswijziging door. Zo lag bijna alle macht bij hem. Andere partijen werden niet meer toegestaan. Hitler maakte daarmee een einde aan de democratie. Duitsland werd een totalitaire staat. De nazi’s bepaalden alles. Er waren ook al wetten die bepaalden wat Joden wel en niet mochten. Dat waren de Neurenbergerwetten. Vb: Huwelijken tussen Joden en staatsburgers van Duitse afkomst zijn verboden. Hitler negeerde het verdrag van Versailles en voerde de dienstplicht weer in. Ook liet ij Duitsland uit de Volkenbond treden. In 1936 trok het leger van Hitler het Rijnland binnen. Hitler vond dat alle Duitssprekende volken in een land moesten wonen. In 1938 voegde Hitler Oostenrijk bij Duitsland. Hitler wilde ook het Duitssprekende noorden van Tsjechoslowakije: het Sudetenland. Maar Tjechoslowakije weigerde het gebied af te staan. Frankrijk en Engeland stonden achter het land en Tsjechoslowakije voelde zich daardoor sterk. Maar Engeland en Frankrijk wilden geen oorlog. Hitler dreigde wel met oorlog. Daarom vloog de Britse premier naar Duitsland om met Hitler te overleggen. In München werd besloten om het Sudetenland aan Duitsland te geven om zo de vrede te bewaren. Dit was de conferentie van München. Hitler kreeg dus zijn zin. Maar in begin 1939 bezette Hitler ook de rest van Tsjechoslowakije. Hitler had met de Russische leider Stalin afgesproken dat ze elkaar niet zouden aanvallen. Dit werd vastgesteld in het Molotov - Von - Ribbentroppact. Dit was om een tweefronten oorlog te voorkomen. Frankrijk en Engeland hadden beloofd Polen te helpen als Duitsland het zou aanvallen. Dus toen Hitler op 1 september 1939 Polen binnenviel verklaarden ook die bondgenoten Duitsland de oorlog. Dit was het begin van de tweede wereldoorlog.