Het museum.
Het schoenmuseum staat op het industrieterrein in Waalwijk. Er zijn twee dingen die je meteen opvallen. Als je aan komt fietsen zie je een heel groot gebouw met een stenen toren waar schoenmuseum op staat. Het heeft veel kleuren zoals blauw, bruin, oranje, geel en groen. Het fietsenrek is ook heel apart het is een zwart schuurtje met ijzeren ringen waar je de fiets op kunt hangen. En verder is het dus een heel opvallend gebouw. De binnenkant van het schoen museum is heel erg groot, vroeger was dat de langstraat en werden er ook nog echt schoenen gemaakt. Als je er binnen komt dan kom je in het nieuwe stuk die ze aangebouwd hebben. Daar staan allemaal vitrines met schoenen van vroeger en nu en een speel bos voor de kinderen. In de achterkant van het gebouw staat het nog echt zoals vroeger met al die machines om de schoenen te maken. Er zijn ook schoenen winkeltjes van vroeger wat heel interessant is. Je kunt er een rondleiding krijgen en als je klaar bent kun je der nog wat drinken en eten.
De opkomst van de leder en schoennijverheid.
De bevolking in de langstraat leefde van oorsprong van de landbouw, veeteelt en turfontginning. In de zestiende eeuw waren er in deze regio al wat schoenmakers, maar het boerenbedrijf was tot de zeventiende eeuw de belangrijkste bron van bestaan.
Vanaf de zeventiende eeuw liep de welvaart terug. een groot aantal arme boeren bewerkte leer tijdens de wintermaanden om het hoofd boven water te houden. In de eeuwen daarna werden deze extra inkomsten langzaam maar steeds belangrijker. Veel boeren ruilden hun boerenbedrijf in voor een looierij of schoenmakerij.
Patroon of fabriek.
Tot 1880 werden de schoenen in de langstraat helemaal met de hand gemaakt.
Fabrieken waren er in die tijd nog niet, de schoenmakers werkten nog thuis, meestal voor een patroon.
De patroon leverden de grondstoffen en haalde de schoenen op.
Met de komst van de singer naaimachine rond het midden van de negentiende eeuw kwam de massaproductie op gang. ondanks het verzet van de thuiswerkers, die de machine als een bedreiging zagen, werden er steeds meer van die machines ingezet. De huisnijverheid bleef lange tijd naast de fabrieksmatige productie bestaan.
De schoenen die met de hand werden gemaakt waren beter van kwaliteit dan die met de machine gemaakt waren. Toch waren de fabrieken een concurrent van de patronen. In de fabrieken waren de lonen hoger daardoor werden de beste schoenmakers naar de fabriek gelokt. In het eind van de negentiende eeuw werden thuiswerkers steeds erger uitgebuit door hun patroon, om de prijs van de schoen te drukken.
De eerste schoenen.
Al duizenden jaren dragen mensen schoenen.
Gotelingen van soms wel 15.000 jaar oud tonen mensen die dierenhuiden of bont om hun voeten gewikkeld hebben. Waar de eerste echte schoen opdook, is niet bekend. het is niet moeilijk te raden waarom mensen schoenen gingen maken. Onze voeten hebben geen natuurlijke bescherming. Daarom omwikkelden ze ze vroeger met een stuk huid ter bescherming tegen een koud, warm of nat klimaat, tegen scherpen voorwerpen, giftige planten en beten van slangen of insecten.
Al snel kregen schoenen ook een symbolische betekenis. Maatschappelijke groepen onderscheiden zich door hun schoenen. Vooral belangrijke, machtige personen hadden schoenen aan. Slaven mochten geen schoenen dragen. Schoen mode is economisch, maatschappelijk, politiek of technisch terug te vinden in de schoen mode.
Het leer.
Leer is een verrassend en veelzijdig product. Het is sterk, soepel, isolerend en ademend. Er kunnen allerlei vormen van gemaakt worden. Geplooid, gespannen of in een vaste vorm gemodelleerd. De dikte van het leer is afhankelijk van het dier of bewerking. Niet alleen de huis van koeien of varkens worden geplooid
eigenlijk is de huid van ieder koud of warm bloedig dier geschikt.
Leer zien we dagelijks in schoenen, meubels, kleren, tassen en instrumenten.
Leer kan ook een inspiratie bron zijn voor kunstenaars en muzikanten.
De laars.
De beschermende laars is bij Pool volken ontstaan en vanaf het poolgebied verspreid over de rest van de wereld. De laars is geschikt voor een koud klimaat. Ook in tijden van oorlog worden er veel laarzen gedragen. Die bieden de soldaten meer bescherming dan schoenen. Een laars is eigenlijk een schoen met een verhoogde schacht ter bescherming van het onderbeen. Maar voor een laars is meer leer nodig dan voor een schoen. En een laars is veel duurder. Daarom was de laars als mode-artikel vooral voor de rijkere mensen. De hoogte van de schacht licht aan de mode, klimaat of beroep van de drager.
Klompen.
Klompen zijn schoenen van hout of schoenen met een houten zool en een ander materiaal op de bovenkant. Al meer dan duizend jaar is de klomp geschikt voor een nat klimaat zoals dat bij ons hier in Nederland is. Ook in Frankrijk en België werden klompen tot het eind van de achttiende eeuw door het grootste deel van de mensen gedragen. Niet alleen klompen zijn van hout maar ook sandalen zijn vaak van hout. Klompen bieden goede bescherming bij zware werkzaamheden.
De sandaal.
Voor de meeste culturen was het sandaal de basisschoen. In het Egypte van de farao's, het klassieke Griekenland, het oude Perzische rijk en het oude Romeinse Rijk was de sandaal in verschillende vormen bekend. Ook bij volken uit warme gebieden is de sandaal al eeuwen het dominante schoen type. Een sandaal beschermt de voetzool. Aan de voet draagt men een zool dat is overal zo van natuurlijke dingen zoals leer, gras of boomschors.
Eigen mening.
Ik hoorde van een vriendin iets over het schoen museum en dacht dat kan ik goed voor CKV gebruiken. Het was voor mij ’t eerste echte museum wat ik bezocht. Ik verwachtte er niet veel van ik dacht een museum is heel saai gewoon dingen bekijken en verder niks. We kwamen er binnen en we werden meteen geholpen door een vriendelijke mevrouw en kregen een soort telefoon mee, dat was voor de uitleg over de schoenen en schoenfabriek. Dat vond ik ook erg leuk en heel interessant. Het gebouw vond ik ook erg leuk omdat het veel kleuren heeft. Er was ook een speelbos voor kinderen dat was ook erg leuk. Er hingen lampen van schoenlepels, dat vond ik ook erg apart om te zien. En ik vind het leuk dat ze ook aan kinderen denken want er is een kinderspeelbos en een kindermuseum.
Het schoenmuseum staat op het industrieterrein in Waalwijk. Er zijn twee dingen die je meteen opvallen. Als je aan komt fietsen zie je een heel groot gebouw met een stenen toren waar schoenmuseum op staat. Het heeft veel kleuren zoals blauw, bruin, oranje, geel en groen. Het fietsenrek is ook heel apart het is een zwart schuurtje met ijzeren ringen waar je de fiets op kunt hangen. En verder is het dus een heel opvallend gebouw. De binnenkant van het schoen museum is heel erg groot, vroeger was dat de langstraat en werden er ook nog echt schoenen gemaakt. Als je er binnen komt dan kom je in het nieuwe stuk die ze aangebouwd hebben. Daar staan allemaal vitrines met schoenen van vroeger en nu en een speel bos voor de kinderen. In de achterkant van het gebouw staat het nog echt zoals vroeger met al die machines om de schoenen te maken. Er zijn ook schoenen winkeltjes van vroeger wat heel interessant is. Je kunt er een rondleiding krijgen en als je klaar bent kun je der nog wat drinken en eten.
De opkomst van de leder en schoennijverheid.
De bevolking in de langstraat leefde van oorsprong van de landbouw, veeteelt en turfontginning. In de zestiende eeuw waren er in deze regio al wat schoenmakers, maar het boerenbedrijf was tot de zeventiende eeuw de belangrijkste bron van bestaan.
Patroon of fabriek.
Tot 1880 werden de schoenen in de langstraat helemaal met de hand gemaakt.
Fabrieken waren er in die tijd nog niet, de schoenmakers werkten nog thuis, meestal voor een patroon.
De patroon leverden de grondstoffen en haalde de schoenen op.
Met de komst van de singer naaimachine rond het midden van de negentiende eeuw kwam de massaproductie op gang. ondanks het verzet van de thuiswerkers, die de machine als een bedreiging zagen, werden er steeds meer van die machines ingezet. De huisnijverheid bleef lange tijd naast de fabrieksmatige productie bestaan.
De schoenen die met de hand werden gemaakt waren beter van kwaliteit dan die met de machine gemaakt waren. Toch waren de fabrieken een concurrent van de patronen. In de fabrieken waren de lonen hoger daardoor werden de beste schoenmakers naar de fabriek gelokt. In het eind van de negentiende eeuw werden thuiswerkers steeds erger uitgebuit door hun patroon, om de prijs van de schoen te drukken.
De eerste schoenen.
Al duizenden jaren dragen mensen schoenen.
Gotelingen van soms wel 15.000 jaar oud tonen mensen die dierenhuiden of bont om hun voeten gewikkeld hebben. Waar de eerste echte schoen opdook, is niet bekend. het is niet moeilijk te raden waarom mensen schoenen gingen maken. Onze voeten hebben geen natuurlijke bescherming. Daarom omwikkelden ze ze vroeger met een stuk huid ter bescherming tegen een koud, warm of nat klimaat, tegen scherpen voorwerpen, giftige planten en beten van slangen of insecten.
Al snel kregen schoenen ook een symbolische betekenis. Maatschappelijke groepen onderscheiden zich door hun schoenen. Vooral belangrijke, machtige personen hadden schoenen aan. Slaven mochten geen schoenen dragen. Schoen mode is economisch, maatschappelijk, politiek of technisch terug te vinden in de schoen mode.
Leer is een verrassend en veelzijdig product. Het is sterk, soepel, isolerend en ademend. Er kunnen allerlei vormen van gemaakt worden. Geplooid, gespannen of in een vaste vorm gemodelleerd. De dikte van het leer is afhankelijk van het dier of bewerking. Niet alleen de huis van koeien of varkens worden geplooid
eigenlijk is de huid van ieder koud of warm bloedig dier geschikt.
Leer zien we dagelijks in schoenen, meubels, kleren, tassen en instrumenten.
Leer kan ook een inspiratie bron zijn voor kunstenaars en muzikanten.
De laars.
De beschermende laars is bij Pool volken ontstaan en vanaf het poolgebied verspreid over de rest van de wereld. De laars is geschikt voor een koud klimaat. Ook in tijden van oorlog worden er veel laarzen gedragen. Die bieden de soldaten meer bescherming dan schoenen. Een laars is eigenlijk een schoen met een verhoogde schacht ter bescherming van het onderbeen. Maar voor een laars is meer leer nodig dan voor een schoen. En een laars is veel duurder. Daarom was de laars als mode-artikel vooral voor de rijkere mensen. De hoogte van de schacht licht aan de mode, klimaat of beroep van de drager.
Klompen.
Klompen zijn schoenen van hout of schoenen met een houten zool en een ander materiaal op de bovenkant. Al meer dan duizend jaar is de klomp geschikt voor een nat klimaat zoals dat bij ons hier in Nederland is. Ook in Frankrijk en België werden klompen tot het eind van de achttiende eeuw door het grootste deel van de mensen gedragen. Niet alleen klompen zijn van hout maar ook sandalen zijn vaak van hout. Klompen bieden goede bescherming bij zware werkzaamheden.
De sandaal.
Voor de meeste culturen was het sandaal de basisschoen. In het Egypte van de farao's, het klassieke Griekenland, het oude Perzische rijk en het oude Romeinse Rijk was de sandaal in verschillende vormen bekend. Ook bij volken uit warme gebieden is de sandaal al eeuwen het dominante schoen type. Een sandaal beschermt de voetzool. Aan de voet draagt men een zool dat is overal zo van natuurlijke dingen zoals leer, gras of boomschors.
Ik hoorde van een vriendin iets over het schoen museum en dacht dat kan ik goed voor CKV gebruiken. Het was voor mij ’t eerste echte museum wat ik bezocht. Ik verwachtte er niet veel van ik dacht een museum is heel saai gewoon dingen bekijken en verder niks. We kwamen er binnen en we werden meteen geholpen door een vriendelijke mevrouw en kregen een soort telefoon mee, dat was voor de uitleg over de schoenen en schoenfabriek. Dat vond ik ook erg leuk en heel interessant. Het gebouw vond ik ook erg leuk omdat het veel kleuren heeft. Er was ook een speelbos voor kinderen dat was ook erg leuk. Er hingen lampen van schoenlepels, dat vond ik ook erg apart om te zien. En ik vind het leuk dat ze ook aan kinderen denken want er is een kinderspeelbos en een kindermuseum.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden