Motieven voor zelfmoord

1. Stijging van het aantal zelfmoord pogingen. Deze tijd is het aantal zelfmoordpogingen flink gestegen. Terwijl er in deze tijd steeds meer dingen openlijk besproken kunnen worden, zijn er steeds meer mensen die zich afzonderen of de samenleving de rug toe keren en andersom. Wat dit fenomeen veroorzaakt is niet duidelijk maar toch zijn er een aantal zeer logische verklaringen te bedenken. Bijvoorbeeld de welvaart van vandaag speelt een grote rol in die stijging. Het klinkt misschien absurd maar het kan makkelijk aangetoond worden. Te veel wensen kunnen tegenwoordig snel en gemakkelijk vervuld worden omdat met geld praktisch alles gekocht en geregeld kan worden innerlijke vrede en harmonie zijn niet te koop. Zelfacceptatie evenmin. Het snelle bevredigingspatroon in materiële dingen heeft verwennend en gewennend gewerkt. Dat innerlijke conflicten meestal niet even snel opgelost kunnen worden als het verlangen naar luxe en comfort, maakt ongeduldig en irriteert. In een depressie kunnen mensen zo sterk het gevoel krijgen en houden dat het nooit meer goed komt dat ze besluiten er tussenuit te stappen. Een depressie wordt dikwijls veroorzaakt door een probleem, situatie of angst wat iemand niet lijkt te kunnen oplossen. Het probleem gaat hun leven overheersen en zelfmoord is het ultieme gevolg. De laatste uitweg in een schier eindeloze lijdensweg. In gedachten vliegt men terug naar tijden waarin alles geweldig leek te zijn en vraagt zich af waar het fout gegaan is. Want als je dat eenmaal zou weten kun je het probleem aanpakken. Door zich telkens en steeds vaker met het probleem bezig te houden raakt iemand geïsoleerd. Men wil dikwijls niemand meer zien doordat ze zich zwak voelen of bang zijn raar gevonden te worden en daardoor nog meer in depressie te raken. Door dezelfde reden wordt geen poging gedaan om er met iemand over te gaan praten. Men zit vast. Door voortdurend terug te denken aan betere tijden tekent de toekomst zich alleen maar donkerder af. De toekomst moet weer opgepakt worden want de toekomst is simpelweg onvermijdelijk. Zelfs de dood maakt misschien geen einde aan je toekomst. De depressie kan pas verdwijnen als men wat heeft gevonden in de toekomst. Iets om naar uit te kijken, een sprankje hoop, een reden om de draad weer op te pakken, een zonnestraal door de regenwolken. Maar als dat gevonden is betekent dat niet automatisch dat je veilig bent van de depressie of van nieuwe teleurstellingen. Dat hangt natuurlijk af van je persoon. Sommige mensen kunnen dan in ene door het kleinste onbenullige voorval alsnog besluiten er een einde aan te maken. Hierdoor ontstaan er bij nabestaanden en de omgeving vaak misverstanden over de reden van zelfmoord. Maar omdat de betreffende persoon meestal met niemand wenste te spreken of om te gaan, en doordat het sowieso moeilijk is om vast te stellen wat er precies in iemand omgaat, is dat niet meer dan logisch. Het hierboven beschreven fenomeen wordt in vaktermen TRIGGEREFFEKT genoemd. Het woord heeft wat mij betreft een beetje een dubbelzinnige toon in deze context.
2. De betekenis van een zelfmoordpoging Zelfmoord is een onderwerp dat ten alle tijden serieus genomen dient te worden. Dit betekent niet dat men er geen grapjes over kan maken in het algemeen maar wel als het om een persoon gaat. Lang niet altijd worden zelfmoordpogingen uitgevoerd met als doel de uiteindelijke dood van de persoon. Tussen een zelfmoord en een zelfmoord poging zit vaak een groot verschil. Het is eigenlijk een zeer agressieve roep om aandacht. Zo van, kijk wat er gaat gebeuren als jullie mij niet willen helpen. Dit middel wordt vaak gebruikt omdat het in een keer duidelijk maakt dat er wat mis is en doordat het begrip en medelijden voert. Het wordt vaak verkozen boven gewoon met iemand gaan praten omdat men geen zelfmedelijden wil laten tonen in de angst niet serieus genomen te worden. Als de mislukte zelfmoordpoging is gedaan ontfermt iedereen zich over de persoon. In het kader van; "als de kalf verdronken is." Dit gebeurt natuurlijk niet als de persoon daadwerkelijk niemand meer heeft en door iedereen genegeerd wordt, maar ik mag hopen dat deze situatie niet al te vaak in de realiteit voorkomt. Vaak krijgt iemand wel zo'n soort gevoel dat iedereen hem/haar links laat liggen. Dat komt meestal voort uit zelfmedelijden doordat de persoon zelf iedereen de rug toekeert door onbegrip over zijn situatie. Ook succesvolle zelfmoordpogingen worden gedaan om iets te uiten. Er wordt geprobeerd een soort schuldgevoel bij mensen op te wekken. Zo van; kijk wat je nu gedaan hebt. Vaak wenst de zelfmoordenaar juist anderen de ergste dingen toe en vaak de dood, zelfdoding is het extreme gevolg van die achtergehouden agressie. 3. Sexuele, financiële of sociale problemen Sexuele, financiële of sociale problemen kunnen ook tot zelfmoord lijden. Als bijvoorbeeld een relatie verbroken wordt terwijl één van de twee nog hopeloos verliefd is kan dit tot een depressie lijden. De een wil voortdurend de relatie herstellen terwijl de ander niks meer van hem of haar wil weten. De liefde blijft voortdurend onbeantwoord. Dit gebeurt natuurlijk niet iedere keer als deze situatie zich voordoet. De meeste mensen zullen na een tijd van verdriet, of misschien dat niet eens, de draad weer oppakken. Alleen zeer gevoelige personen of misschien zeer verlegen mensen zijn een risico groep. Men kan niet zonder de ander meer verder want zonder hen kunnen ze zichzelf niet meer zijn. Bij sociale problemen moet je denken aan problemen bij de omgang met anderen buiten de familie. Als iemand niet durft om te gaan met anderen omdat hij of zij bang is voor kritiek. Bang dat anderen hem of haar raar zullen vinden of achterlijk of onbedoeld lachwekkend. Dit kun je beschouwen als een soort van verlegenheid. Verlegen mensen maken moeilijker contact met andere mensen omdat ze niet zomaar durven te spreken of zichzelf te zijn in het bijzijn van anderen. Bij sommigen is dit zo erg dat ze helemaal nooit contact durven te maken. Het feit dat ze altijd zo op zichzelf zijn doet hen van de buitenwereld vervreemden. Als ze dan bij het opgroeien zien hoe anders anderen zijn dan hem/haar komen er ernstige twijfels bij hen op. Altijd alleen zien ze hoe anderen met elkaar lachen, met elkaar ruziën en met elkaar spelen. Doordat ze juist altijd alleen zijn roepen ze reacties op van mensen/kinderen die de kunst van het omgaan met anderen zich wel eigen gemaakt hebben. De persoon waant zich op een andere planeet. Familie vraagt waarom ze nooit eens een vriendje mee naar huis brengen en waarom ze altijd thuis zitten. Alle vragen, twijfels en slechte ervaringen vormen een pikzwart spook in het hoofd van de persoon. "Ben ik anders dan anderen, waarom begrijpt niemand me, hoe kan ik dit uitleggen." Al deze angsten en vragen vormen een enorme druk op hun schouders. Maar het probleem is juist dat er nooit geen sprake is van "hun". Juist doordat ze altijd alleen staan in hun problemen laat de maatschappij hen slechts één keuze . . . Door de grote belangstelling van de media in alles wat met sex te maken heeft tegenwoordig, in combinatie met de afkeer van een hoop mensen tegen bijv. homoseksualiteit en travestie enz., ontstaan er veel seksuele problemen. Terwijl juist op TV over alles gesproken kan worden en alles normaal lijkt is daar in het dagelijks leven niks van waar. Stel dat iemand door persoonlijke ervaringen en duidelijke aanwijzingen er achterkomt dat hij homoseksueel is. Overal beweert iedereen dat het eigenlijk niet uit moet maken, terwijl homo, flikker en poot veelvuldig gebruikte en erkende scheldwoorden zijn. Iedereen zegt het geen probleem te vinden maar zodra het over hen persoonlijk gaat willen ze er niks van weten en gaan zich gedragen alsof zij de vleesgeworden heteroseksualiteit zijn. Over deze maatschappelijke schijnheiligheid is eens een aflevering van "Seinfeld" geweest.( een comedy ) Telkens als er in de aflevering zoiets werd gezegd als; "I never knew he was gay" of "he's gay" werd er aan toegevoegd; "not that there is anything wrong with that." Om niet af te dwalen van het onderwerp, deze tegenstrijdige situatie roept vragen op bij de betreffende persoon. Hij is alleen in theorie normaal. In het echte leven is hij nog steeds een buitenbeentje, een minderheid en een verschoppeling. Alleen in een omgeving van wat grotere geesten of misschien van gelijk geaarden kan hij een leven opbouwen. Zo niet zal hij altijd moeten vluchten voor en liegen over zijn geaardheid. Tenzij het natuurlijk een eigenzinnige egoïst is. Die kan het geen ruk schelen wie wat over hem denkt. Of hij moet een zeer sterke, rotsvaste persoonlijkheid hebben en zich net zo lang voorbereiden tot hij in staat is voor zichzelf te zorgen opdat hij de huidige omgeving kan verruilen voor één die hem wel zal accepteren zoals hij is. Als dit alles niet het geval is staat zijn noodlot in de lucht geschreven. Ook seksuele verwarring is zo'n probleem. Dit komt vaak voor bij mensen die bijna geen zelfvertrouwen hebben. Ze kunnen gewoon een doodnormale seksualiteit hebben maar doordat ze allerlei dingen zien en horen gaan ze aan zichzelf twijfelen. Ook zij zijn bang voor de mening van anderen. Ze horen hoe anderen denken over mensen die anders zijn. En mensen met weinig zelfvertrouwen willen alles behalve anders zijn dan anderen. Ze worden bang dat ze misschien wel anders zijn op seksueel gebied. Telkens als ze wat zien of horen waar ze volgens de "goeie" seksualiteit niet opgewonden van kunnen raken roepen hun angsten en twijfels allerlei onnatuurlijke reacties op. Volgens mij zal dit probleem slechts in extreme gevallen tot zelfmoord leiden aangezien de ware seksualiteit over het algemeen zeer sterk naar voren treed. Er bestaat ook een grote diversiteit aan financiële problemen die ieder op zich een motief kan zijn voor zelfmoord. Hieronder vallen gokverslaving, gok schulden en faillissement. Maar ook drugsverslaving in combinatie met financiële problemen kan tot zelfmoord lijden. De film "Bad lieutenant" toont hier een voorbeeld van. Een politie rechercheur is verslaafd aan drugs, en gokt op honkbal wedstrijden, met zeer hoge bedragen. Niet alleen wordt hij steeds corrupter en gaat hij steeds zwaardere drugs gebruiken, zijn schulden worden ook enorm. Aan het eind pleegt hij geen zelfmoord maar wordt geëlimineerd door een schuldeiser. Zijn geestelijke situatie was op dat moment echter zo slecht dat zelfmoord zeer begrijpelijk zou zijn. Eerlijk gezegd had ik ook verwacht dat dat het geval zou zijn. De drugs zorgde ervoor dat hij zich niet zo beroerd voelde maar de zware schulden blokkeerde alle mogelijkheden in de toekomst. 4. Drugs/alcoholverslaving Iemand kan door wat voor probleem dan ook drugs of overmatig alcohol gaan gebruiken. Dat gaat meestal onbewust. Men probeert door het gebruik van deze dingen hun problemen weg te laten gaan of in ieder geval het nare gevoel wat er aan die problemen verbonden zit. Onbewust van het feit dat ze een heel nieuw probleem erbij krijgen. De verslaving. Dat er tegenwoordig veel mensen zijn met persoonlijke psychologische problemen is te merken aan het feit dat er steeds meer drugs gebruikt wordt. Ook omdat er steeds meer soorten drugs gemaakt worden. Men probeert tegenwoordig ook de effecten van drugs te bereiken door gebruik van allerlei natuurlijke rotzooi zodat verslaving en schadelijke effecten zoveel mogelijk beperkt kunnen blijven. Alcohol wordt eveneens flink gebruikt in de huidige samenleving. Allerlei regeltjes en gedragscodes uit vroeger tijden hebben ervoor gezorgd dat de mens in het bijzijn van anderen op een feestelijke gelegenheid een vloeistof nodig heeft om al die regeltjes en beperkingen compleet te vergeten, en de persoon te zijn die hij of zij eigenlijk wil zijn. Mensen met grote problemen of dingen wat zij als groot probleem beschouwen, gebruiken drank en drugs om hun grote problemen compleet te vergeten en de persoon te zijn die hun willen zijn. Verschil echter met de feestganger is dat het probleem van zodanige grootte is dat het hen dag en nacht achtervolgd. Dit zorgt ervoor dat zij de hele tijd door zullen moeten gebruiken om hun probleem achter zich te laten i.p.v. alleen in het weekend en op feestjes. Dit vormt de verslaving. Als zij proberen uit de vicieuze cirkel van de verslaving proberen te breken zullen zij nuchter hun problemen weer terug vinden en de verslaving weer voortzetten. Of ze besluiten er gewoon helemaal een punt achter te zetten. Hetgeen wat ons weer terug brengt bij het onderwerp waarom zelfmoord. Om eerst uit de verslaving te breken en vervolgens de draad weer op te pakken en de problemen onder ogen zien moet je van goede huize komen. Bij drugsverslaafden komt heel vaak het begrip overdosis kijken. Vaak worden er junkies gevonden nadat ze zichzelf een overdosis hebben toegediend. Het is vaak onduidelijk of dit simpelweg per ongeluk is geweest of dat het in de planning lag. Zelfmoord zou een zeer logische verklaring voor een overdosis zijn. De persoon moet iedere dag op straat de smerigste dingen uit halen om geld te verdienen om die vervolgens te spenderen aan drugs. Alleen na gebruik is er een moment van rust. Dit bestaan kan nooit bevredigend zijn en afkicken is een mission impossible. Een te grote hoeveelheid drugs kan heel eenvoudig een punt zetten achter deze lijdensweg. Vaak genoeg plegen junkies zelfmoord op andere manieren om dezelfde redenen. Maar een overdosis hoeft geen zelfmoord te zijn. Het verschil tussen genoeg en te veel is niet overduidelijk. Het komt er op neer dat als een verslaafde wil leven dat hij/zij keihard voor zijn leven moet vechten. Als hij/zij doorgaat met hun verslaving wacht hen een vroege dood. Dat zo staat goed als vast. Al is het niet door overdosis dan wel door lichamelijke afbrekingen of door een vorm van zelfmoord anders dan een overdosis. Om van de verslaving af te raken moet men doorgaans een ijzeren wil bezitten. Ook junkies staan vaak alleen in hun problemen. Aangezien andere junkies niet te vertrouwen zijn en andere mensen junkies niet vertrouwen en bovendien smerig vinden. Ik heb me vaak verbaasd over hoe sommigen over junkies denken. Ze zien het als een soort mens. Alsof een junkie verslaafd geboren is.(hoewel dit natuurlijk wel mogelijk is als hun moeder tijdens de zwangerschap verslaafd is) Niemand vraagt zich af waar de junkie vandaan komt en hoe hij vroeger leefde in de tijd dat hij misschien wel gelukkig was. De junkie krijgt al deze signalen maar al te vaak door en krijgt het gevoel alsof hij daadwerkelijk niemand is. Dit kan bijdragen tot een besluit om er een einde aan te maken. 5. Zelfmoord per leeftijd In het aantal zelfmoordpogingen in de verschillende leeftijdsgroepen kun je een duidelijk verschil zien. Bij kinderen tot de 12 zie je zelden gevallen van zelfdoding. Waarschijnlijk omdat kinderen onder de tien en iets daarboven nog weinig weten over de dood. Niet dat volwassenen daar wel een hoop over weten. Kinderen van die leeftijd hoeven niet persé allemaal gelukkig te zijn, maar ze hebben gewoon nog te veel levenslust om op te geven. Om te denken dat het nooit goed zal komen. Volgens de statistieken is zelfmoord bij kinderen een zeldzaamheid. Volgens sommigen zijn die statistieken misleidend. Volgens hen is de werkelijkheid anders. Er zijn natuurlijk wel gevallen van zelfmoord. Sommige kinderen spelen vaak dingen na die ze gezien hebben en waardoor ze gefascineerd werden. Soms kan dit per ongeluk in een zelfdoding resulteren. Dan is er eigenlijk meer sprake van een ongeluk dan van zelfmoord. Maar er schijnen ook echte zelfmoord gevallen bekent te zijn o.a.; een jongen van elf werd geplaagd omdat hij slecht was in sport en werd totaal niet geaccepteerd in de groep, hij sprong van een flat gebouw. Een Marokkaans meisje van twaalf werd uitgelachen om haar traditionele kleren en als dom beschouwd om haar gebrekkige Nederlands. Ze werd bewusteloos in een ziekenhuis opgenomen nadat ze een groot aantal pijnstillende tabletten had ingenomen. Een twaalfjarige jongen in West-Duitsland durfde niet naar huis met een slecht rapport. Hij hing zich op in een bos. Als deze dingen waar zijn zijn het nog steeds uitzonderingen. De leeftijdsgroep na de 12 en tot de 18 is een veel risico vollere dan die daarvoor. Logisch vanwege de puberteit en de ontwikkeling van de seksualiteit en het lichaam en de vele problemen die zij met zich meebrengen. En natuurlijk de vele veranderingen zoals andere school en allerlei nieuwe mensen. Ik heb helaas geen statistieken tot mijn beschikking maar ik gok dat de meeste zelfmoordpogingen worden gedaan bij mensen tussen de leeftijd van 15 en 25. Ook oudere mensen plegen zelfmoord. Vaak om verlies van hun dierbaren of vanwege hun gebrekkige oude lichamen. 6. Euthanasie, lichamelijke klachten en gebreken In aansluiting op het laatste nu de motieven in verband met het zieke lichaam. De moderne geneeskunde heeft er voor gezorgd dat makkelijk verspreidende virussen uit het verleden ook daadwerkelijk tot het verleden behoren. Maar nieuwe, zeer agressieve ziektes, proberen nu het aantal mensen in evenwicht te houden. Uit het niets verschijnende kankers en het door gemeenschap verspreidende AIDS virus teisteren deze planeet. Mensen krijgen exact te horen hoe lang ze nog te leven hebben en dat het laatste eindje geen picknick zal zijn. (lees: geen pretje zal zijn.) Mensen raken in diepe coma's en klinisch dode mensen kunnen door de hedendaagse techniek kunstmatig in "leven" gehouden worden. Vaak zijn mensen zo oud dat ze door anderen niet in staat worden geacht over hun eigen leven te kunnen beslissen. Familie moet dan bepalen of er euthanasie zal worden gepleegd of niet. Maar hoe zit het met diegenen die zelf bepalen dat het niet meer hoeft. Dat ze liever pijnloos en na lange overdenking en een groot afscheid sterven, dan na lang te hebben geleden uiteindelijk op een natuurlijke manier vaarwel tegen het leven zeggen. Wat is hun motief. Is het de ondraaglijke pijn of is het de uitzichtloze situatie die hen tot die beslissing brengt. Misschien een combinatie van allebei. Zeker is dat de motivatie tot euthanasie altijd de ziekte is. Er zijn ook mensen die natuurlijk niet in aanmerking komen voor euthanasie maar er zelf een einde aan maken om hun eindeloze pijnen te stillen. Zwaar gehandicapte mensen kunnen het niet aan om altijd maar op te vallen op een negatieve manier, en om iedere keer de uitingen van medelijden moeten aanhoren van anderen. En mensen met een zwaar gehavend gezicht zien zich gedwongen om thuis te blijven als ze de gezichten van verbazing, meelij en afschuw willen vermijden. Vaak komen ook hun daardoor in een isolement terecht en kunnen het niet meer aan. Bij het besluit tot zelfmoord komt een hoop op een nieuwe kans en een nieuw ongehavend leven kijken. Alleen als zij de kunst, van het van niemand wat aantrekken, zich eigen kunnen maken, maken zij kans op een enigszins bevredigend bestaan.
7. Ik sterf liever dan dat ik sterf Ook het leven en de dood zelf kunnen tot frustraties leiden. Mensen blijven hangen in de grote vragen van het leven. Als ze op een zwak moment iemand horen praten over een persoon die omgekomen is raken ze zomaar van de leg. Ineens beseffen ze weer hoe makkelijk iemand dood kan gaan. Ze hebben verhalen gehoord over plotselinge hartstilstanden bij heel gewone mensen. Een stukje zekerheid, zijnde de zekerheid van het leven, is plotseling van hen weggerukt. Ze snappen niet meer hoe anderen en henzelf ooit vrolijk door konden leven zonder bij de dood stil te staan. Dit veroorzaakt wederom vaak een depressie en soms een hele zware. En weer is het dus een vraag of een kwestie waar iemand gewoon geen antwoord op weet te vinden dat de boosdoener is. In heel zware gevallen kiest men de dood boven de dood. Met andere woorden ze nemen liever zelf het initiatief dan verder te moeten leven in onzekerheid over en in afwachting van, de tijd, plaats en vorm van hun noodlot. Ze gaan dus liever dood dan dood. In hopelijk en waarschijnlijk de meeste gevallen van zo'n depressie zal men er weer uit komen op de manier zoals al eerder beschreven in mijn stuk. 8. Sektes Wat natuurlijk niet mag ontbreken in een stuk als dit is het fenomeen sektes, en dan natuurlijk de sektes die collectieve zelfmoord als geloofsovertuiging met zich meebrengen. Er staat me iets bij van één of andere "zonnetempel" sekte. De leden pleegden met een groep zelfmoord en ik geloof dat het vaker voorkwam. Ik bedoel dat van diezelfde sekte vaker een groep zelfmoord pleegde. Het is natuurlijk helemaal niet grappig, maar ik vraag me dan toch af wie dan de volgende vergadering gaat organiseren. Blijft er eentje over of zo? Of zijn er priesters die hun volgelingen zichzelf van kant laten maken en daar net zo lang mee door gaan tot iedereen geweest is en dan zelf "aan de slag gaan." Wat de sekteleden ertoe beweegt de meestal absurde, controversiële en ongeloofwaardige rituelen en overtuigen uit te voeren is vrij onduidelijk. Vaak komt dat om dat de sekte uiterste geheimhouding als beleid heeft en absoluut geen plek voor de media, wetenschap of andere geïnteresseerden vrijgeeft. De leden mogen dikwijls niet met anderen omgaan en vaak verblijft de gehele sekte met al zijn leden in haar eigen nederzetting. Ondanks de onduidelijkheid over hun motieven zijn hier ook een aantal mogelijke verklaringen voor. De sekteleider is doorgaans een zeer dominante en overredende persoonlijkheid. Met zijn vlotte babbels over gouden bergen en achter meteorieten verborgen ruimteschepen weet hij niet al te sterke karakters over te halen tot allerlei absurde dingen. Waaronder ook zelfmoord. Doordat de sektes meestal uit een redelijk aantal leden bestaan worden ze eerder geloofd door deze zwakke zielen. Als anderen het ook geloven zal het wel waar zijn. ( een soort kudde gedrag ) De sekte wordt vaak ondersteund door mensen die net zo verdwaald zijn in psychopatische waanideeën als de oprichter en/of leider(s) zelf. Nog een mogelijke verklaring kan gevonden worden in dezelfde ontevredenheid en depressiviteit als al velen malen besproken. Een persoon is niet tevreden, is zijn weg in het leven kwijtgeraakt en dan komt de sekte aan zetten met alle mooie verhalen en beloftes en alle mystieke gebruiken. Makkelijke prooien voor deze sektes. Vaak probeert men de betreffende sektes te beschermen tegen zichzelf, dit wordt echter bemoeilijkt door het feit dat ze niet beschermd willen worden en dat de harde kern in ieder geval hun besluit gemaakt hebben. Voor de twijfelaars is ook geen uitweg meer. 9. Kamikazes en andere zelfmoordstrijders Als laatste rest ons nog de motieven van deze gevallen van zelfdoding proberen te verklaren. Een ding is duidelijk. Het gaat hier niet om persoonlijke ontevredenheid en ook niet om een depressie or what so ever. Alleen eer en haat spelen een rol in deze, fascinerende en moeilijk te begrijpen, manier van oorlog voeren. Wat kamikazes (kamikaze = wind der goden. Jap.) overhaalt tot deze vorm van zelfdoding is ook een beetje terug te vinden bij de sektes. De gedachte door iedereen als een man van eer herinnerd te worden, de druk van het keizerrijk (weigeren werd waarschijnlijk bestraft met de dood) en wellicht de enorme haat jegens de vijand doen de kamikaze ontwaken. Als je het mij vraagt hebben de terroristen in het Midden-Oosten exact dezelfde motieven als de vroegere kamikaze. De eer, pressie en haat doet al hen hun waarden en normen aan de kant zetten. En naar mijn idee zijn de waarden en normen in gebieden waar deze taferelen zich voordoen toch al niet erg hoog. De aanslagen creëren een vreemde situatie omdat zowel de slachtoffers als de schuldige er bij omkomen. Nog iets wat ik in dit gedeelte wou opnoemen is het volgende. Veel soldaten die belangrijke informatie of voorwerpen bij zich hadden werden voorzien van iets om zichzelf en soms ook de vijand te doden. Ook commando's kregen gif mee. Motief hier is dat de informatie absoluut niet in verkeerde handen mocht vallen en de soldaat moest als dit wel stond te gebeuren zorgen dat hij het leven liet. Dit om te voorkomen dat de vijand hem zou martelen en hij zou lijden en de info los te laten. Ook gewone strijders kozen vaak voor zelfdoding om de vijand niet de eer te gunnen hem gevangen te nemen of te doden. Ik geloof dat astronauten ook een middel meekregen of krijgen voor als ze per ongeluk los in de ruimte terechtkomen en daar moeten wachten tot hun zuurstof opraakt. 10. Conclusie Uit al de dingen in dit stuk kun je natuurlijk conclusies trekken over zelfmoord en pogingen daartoe. Zelfmoord wordt in veel gevallen veroorzaakt door depressies die op hun beurt weer veroorzaakt worden door twijfels, problemen, angsten, onbeantwoorde vragen, en onzekerheden. In deze gevallen, kunnen veel praten, veel leuke dingen doen en veel omgaan met anderen die je kunt vertrouwen en als vriend kunt beschouwen, een oplossing bieden voor de depressie en daarmee ook de zelfdoding. Alleen in zeer ernstige psychologische gevallen zou dat niet kunnen werken. De oplossing blijft echter vaak uit door dat de betreffende persoon het zal verbergen. Bij de ernstige ziektes is euthanasie meestal zelf de enige oplossing naast lijden. Ook voor de strijders valt weinig op te lossen. De zelfmoordstrijder zou uit zijn gebied moeten vluchten om zijn taak niet te hoeven uitvoeren en zijn leven te behouden. De verslagen strijder zou zich gevangen kunnen laten nemen met het plan te ontsnappen of als de vijand geen martelmethodes gebruikt gewoon gevangen blijven. Maar in veel gevallen zal de zelfdoding toch zijn laatste speelkaart zijn. Bronvermelding Bij het maken van dit stuk heb ik voor een klein aantal punten gebruik gemaakt van het boek "Voor mij hoeft het niet meer" van Mink van Rijsdijk. "Teveel wensen" t/m "irriteert" uit "Stijging van het…" en de voorbeelden van kinderzelfmoord zijn hieruit geciteerd.