Architectuur Frank Lloyd Wright
Geschiedenis
Edgar Kaufmann Sr Pittsburgh was een succesvol zakenman en oprichter van Kaufmann’s Department Store.c. Zijn zoon, Edgar J. Kaufmann studeerde Architectuur, o.a. aan de school van Frank Lloyd Wright. Toen zijn zoon afstudeerde, nodigde hij de directeur van zijn school uit om langs te komen. Het huis van de Kaufmann’s heette “la Tourelle”, een Frans Noorman meesterwerk, gecreëerd door de handen van de beroemde architect Benno Janssen. Het huis stond in Pittsburgh. Toen Frank Lloyd te gast was zei hij tegen Edgar Jr.: ‘Edgar, dit huis is niet waardig voor jouw ouders”. Dit spoorde Edgar Jr. aan om een nieuw huis te maken. Fallingwater zou daarvan het eindresultaat zijn. De familie Kaufmann kocht een nieuw eigendom buiten Pittsburgh, waarop een waterval aanwezig was en enkele hutten. De familie besloot om Frank Lloyd te vragen om een ontwerp te maken. De waterval en bomen moesten echter bij het huis betrokken raken. Dat deed Frank Lloyd en de kosten van het huis bedroegen zo’n 155.000 pond. Fallingwater werd “geboren “ in 1935, toen was de bouw begonnen. In het weekend was de familie Kaufmann in Fallingwater. Dat deden ze van 1937 tot 1963. In 1964 werd het gebouw als museum geopend.
De stijl
Fallingwater behoort tot de biologische stijl, ook wel de organische stijl genoemd.
Een belangrijk kenmerk is dat het de harmonie bevordert tussen mens en natuur. Frank Lloyd Wright was een belangrijke architect op dit gebied. Hij noemde zijn eigen stijl Usonian.
De openhaard is gemaakt van gevonden keien in de buurt. Sommige trappen staan direct aan het water. Hieronder staat een overzicht van de algemene dingen van het gebouw die behoren tot de onderstaande afbeelding.
Naam van het bouwwerk Fallingwater
Plaats van bevinden Mill Run, Pa. Amerika. (dichtbij Pittsburgh)
Tijd waarin het gebouwd is Ongeveer 1935 tot 1937
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Organische stijl
Kenmerken van deze bouwstijl Veel natuur gebruikt, natuurlijke elementen en steen en hout
Structurele problemen
Al vanaf het begin van de bouw van Fallingwater waren er problemen met het huis. Aangezien het huis aan het water lag, kwamen er vochtige plekken waaruit later schimmel ontstond. Uit onderzoek bleek dat Wright het plan voor het huis te overhaast had gemaakt, waardoor er dus allerlei problemen ontstonden. Een andere probleem was de wapening van het huis. Het gebouw stond niet stevig genoeg waardoor het ieder moment kon instorten, wat dus uiteindelijk toch niet gebeurd is. Waarschijnlijk werd dit verhinderd door de structuur van het huis.
De verticale en horizontale lijnen laten het huis opvallen.
Taliesin Fellowship.
In 1931 gaven Frank Lloyd en zijn echtgenote een plan door om een school te stichten in de vallei Spring Green. Zij zouden hun school “Beurs Taliesin” noemen. Het idee om een school in deze vallei te openen was niet zomaar een idee. Het gaat terug op een eerdere gebeurtenis.
In 1886 openen Jane en Nell Lloyd-Jones, Franks Lloyd ‘s tantes, de “School van het Huis van de Helling”. Hun principe was: te leren, door te doen. Echter, deze school sloot in 1915. Frank Lloyd streefde voortdurend naar het idee om zelf een architectenschool op te richten. De School van het Huis van de Helling was inmiddels al gesloten, dus dit was een perfecte locatie. Op een nabijgelegen helling bouwde Frank Lloyd zijn woonplaats, hij herbouwde de school niet. Zijn woonplaats noemde hij Taliesin. Echter, in 1928 besloten Frank Lloyd en zijn vrouw de schade van de school te herstellen.
Zijn vrouw, Olgivanna, blonk uit in de vakken dans en muziek. Zij had allemaal ideeën voor de school en Frank Lloyd keurde deze gemakkelijk goed. Ook zij heeft dus haar steentje bijgedragen aan het eindresultaat van de school.
Naam van het gebouw Taliesin Fellowship
Plaats van bevinden Spring Green, Wisconsin. Amerika. (z.o.z.)
Tijd waarin het gebouwd is 1911
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl (kenmerken zie blz. 5) Organische stijl, Biologische architectuur
Frank Lloyd had weinig commissies waardoor hij zijn leerlingen aan het werk moest zetten.
Hij liet ze werken aan de onderhoud van de school en liet ze nieuwe dingen bouwen. De leerlingen hakten stenen uit de grond, hakten en zaagden bomen om en bouwden vervolgens een studio, op het Nationale Register van Historische Plaatsen, dat nog als centrum van het leren: actieve architecturale, studio dient. Ze moesten veel bouwen met een zeer lage begroting. En hierbij konden ze de natuur goed gebruiken.
Tegenwoordig wordt het huis niet meer bewoont, maar als school gebruikt.
De site van de school staat vermeld bij de bronvermelding.
Allen-Lambe House
Geschiedenis
Het Allen-Lambe House heeft Frank Lloyd speciaal ontworpen voor de journalist Henry J. Allen en zijn vrouw Elsie Nuzman J. Allen, die erg actief was in de plaatselijke kunstorganisaties.
Frank Lloyd begon met het ontwerp in 1915 en het huis werd door de familie bewoond in 1918.
Hier bleef de familie wonen t/m het einde van 1947.
Het Allen-Lambe huis wordt gezien als een van de twee ‘prairie huizen’ in Wichita. Prairie huizen zijn een bepaalde bouwstijl waarin de huizen gemaakt zijn.
Ze zijn aan het volgende te herkennen:
- Laag dak
- Overhangende vleugels
- Horizontale lijnen
- Centrale schoorsteen
- Open plattegrond
Frank Lloyd zelf beschouwde het Allen-Lambe House als: ”een van mijn beste”.
Stijl
Stilistische kenmerken aan de buitenkant zijn dingen zoals de ‘water tafel’, gebruikt als een overgangsdesign tussen de prairie en de verdieping van het huis. Ook de dakpannen, gemaakt van duur klei, zijn opvallende kenmerken, want dakpannen worden daar vaak niet van gemaakt en het geeft een dure, aparte uitstraling.
Het interieur heeft hetzelfde kleurengebruik als aan de buitenkant, ze zijn erg continu. De woon & eetkamer omvatten de tuin, waarin een grote vijver ligt. De tuin wordt afgemaakt met een tuinhuis en een muur, begrensd door grote betonnen vazen. Frank Lloyd heeft zo’n beetje overal hetzelfde materiaal gebruikt, zoals dezelfde stenen, gips en kleuren. Hierdoor ontstaat er een sterke indoor/uitdoor design relatie.
Hieronder vallen de beschreven dingen te bezichtigen. Het iInterieur is erg origineel.
Naam van het gebouw Allen-Lambe House
Plaats van bevinden 255 N. Roosevelt, Wichita, Kansas.
Tijd waarin het gebouwd is 1915 t/m 1918
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Prairie stijl, organische stijl (biologische)
Op 20 september 1990 werd het huis verkocht door de Kansas State University Endowment Association aan de Allen-Lambe House Foundation.
Zij maakten van het huis een museum dat dagelijks nog veel bezocht wordt.
William H. Winslow House
William Winslow was een zeer succesvolle man. Hij was de uitgever van House Beautiful.
In 1893 opende Frank Lloyd zijn eigen architectenbureau in Chicago.
William Winslow was de eerste klant die Frank Lloyd heeft gekregen op zijn architectenbureau.
Het William Winslow House was het huis waar de eerste stap richting de prairie stijl werd gezet. Het ontwerp werd eerst zelfs zo ongewoon, dat Frank Lloyd het moest veranderen om boosheid van de buren te voorkomen. Hiernaast is het plattegrond van de benedenverdieping te bezichtigen.
De stijl
De voorzijde van het huis is volledig symmetrisch in verschijning.
De elementen van het metselwerk zijn gemaakt in de stijl van Louis Sullivan. Romeinse bakstenen is het basismateriaal, terwijl het gips en steen ook erg werkzaam zijn. De ramen werden gemaakt van de gehele ruimte van de verlenging van de kroonlijst aan het gieten onder het dak. Het resultaat daarvan is dat het dak lijkt te zweven boven de bakstenen massa, alsof het gescheiden is van de rest van de structuur.
Hieronder is een tabel te bezichtigen die behoort tot de afbeelding op de volgende pagina.
Naam van het gebouw William H. Winslow House
Plaats van bevinden Illinois, Cook County, River Forest, 515 Auvergne Place
Tijd waarin het gebouwd is 1893-1895
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl (kenmerken zie blz.5) Prairie stijl, organische stijl
In 1970 werd het gebouw toegevoegd aan het Nationale register van Historische plaatsten.
Robie House
Geschiedenis
Het Robie House werd in 1908 ontworpen door Frank Lloyd Wright, in zijn Oak Park Studio.
Het contract van het project begon op 15 april 1909.De herkomst van de bouw werd echter voltooid in mei 1910. Na definishing touch werd de bouw afgesloten in januari 1911.
Door de dood van George T. Robie, de vader van Frederik Robie, kwam de familie in financiële problemen. Na 14 maanden van bewonen moest de familie het huis alweer verkopen en verlaten.
Twee andere families bewoonden het huis tot juni 1926, waarna een commissaris het pand koopt met het voornemen om het huis te slopen voor een grote slaapzaal.
Het huis werd gered van de sloop als gevolg van de Grote Depressie, de Tweede wereldoorlog en de Koreaanse oorlog. Op een punt, verscheen Frank Lloyd, op 90-jarige leeftijd, om te protesteren tegen de sloop van het huis. In 1958 kocht William Zeckendorf het Robie huis heeft het vijf jaar later geschonken aan de universiteit van Chicago, die later het huis gebruikte als hoofdkwartier van de universiteit Alumnivereniging. Sinds 1997 werd het gebruikt als architectonisch huis museum, opgericht door de Frank Lloyd Wright Preservation Trust. Begin maart 2002, is het gebouw begonnen met een historisch herstel, t.w.v. 8 miljoen dollar. Deze bouw zal naar verwachting worden afgesloten in 2010.
(volgende blz. valt de tabel te lezen)
Naam van het gebouw Robie House
Plaats van bevinden Chicago, Cook County, Illinois, Amerika
Tijd waarin het gebouwd is 1910
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl (zie blz.8) Prairie stijl
Kenmerken en de stijl van het gebouw
Het Robie Huis is een van de belangrijkste voorbeelden in de prairie stijl.
Het gebouw beschikt over kunststofglazen ramen en veel andere natuurlijke materialen.
De vier haarden kom in een schoorsteen bijeen. De wanden van het huis zijn gemaakt van Romeins baksteen dat de kleur rood-oranje heeft. Het buitenkant trimwerk, zoals de gigantische plantenbak op de afbeelding, is gemaakt van Bedford kalksteen. De schoorsteen en de openhaarden zijn van hetzelfde kalksteen gemaakt. Het ontwerp van de ramen en de deuren zijn hetzelfde als eerdere ontwerpen van Frank Lloyd, zoals wandtapijten en tuinpoorten. Horizontale en verticale lijnen laten het gebouw opvallen.
Unity Temple
Geschiedenis
In 1905 kreeg Frank Lloyd het aanbod om een nieuw ontwerp te maken voor een kerk, die dat jaar verwoest was tijdens een storm en door een brand. Frank Lloyd ging in het aanbod mee en ging, in samenwerking met de gemeente en de minister een nieuw ontwerp maken. Het resultaat hiervan was Unity Temple. De samenwerking tussen Frank Lloyd, de gemeente en de minister verliep echter niet soepel. De begroting was vrij klein voor de behoeftes die de kerk had, namelijk 40.000 dollar. Dat was niet het enige probleem: het bouwterrein was lang, maar niet echt breed. De locatie was ook nog om een andere reden niet ideaal: het lag bij een drukke straat, waar moeilijk gebouwd kon worden. En het laatste probleem: er werd van de architect verwacht dat hij niet alleen de structuur van het gebouw zou ontwerpen, maar ook de meubels moesten door hem ontworpen worden.
Hier naast is een plattegrond te bezichtigen van de 1e verdieping.
Het ontwerp en de bouw
Omdat de begroting voor het plan erg laag was, besloot Frank Lloyd om staalgewapend beton te kiezen als belangrijkste bouwmateriaal voor de Unity Temple. Door dit bouwmateriaal werd de Unity Temple een belangrijk gebouw. Het gebouw staat bekend als het eerste gebouw op de wereld waarmee staalgewapend beton is gebruikt als bouwmateriaal. Dit is echter niet waar, in 1903 werd het eerste gebouw gebouwd van staalgewapend beton, een wolkenkrabber in Cincinnati.
Om het andere probleem op te lossen,namelijk het geluid van de straat, plaatste Frank Lloyd geen ramen aan de voorkant, waar de weg liep. Het natuurlijke zonlicht kon wel naar binnen, doordat er glas-in-loodramen waren gemaakt in het dak. Omdat er niet naar buiten gekeken kon worden, werden de glas-in-loodramen gemaakt in de kleuren groen, geel en bruin om kleuren op te roepen van de natuur. Frank Lloyd heeft het gebouw zo ontworpen dat er een zeer goede akoestiek was.
Dit ontwerp voor de Unity Temple was een echte sprong voorwaarts voor de ontwerpen van Frank Lloyd. Frank Lloyd zei: “dit is de eerste keer dat ik me realiseer dat het hart van een gebouw de ruimte is, niet de muren”.
De bouw werd voltooid in 1908. De oorspronkelijke Universalist congregatie is nog steeds in het bezit van het gebouw en maken er ook nog steeds gebruik van (om te bidden). Momenteel zijn ze nog steeds bezig met de restauratie van het gebouw en men probeer deze te eindigen in 2008, de 100e verjaardag van het gebouw! Alvast gefeliciteerd!
Naam van het gebouw Unity Temple
Plaats van bevinden Oak Park, Cook County, Illinois, Amerika
Tijd waarin het gebouwd is 1905-1908
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Modern
Kenmerken van deze bouwstijl De vorm volgt de functie, historische stijlen als bron van architectonische vorm.
Midway Gardens
De Midway Gardens is een tuin dat ontworpen is door Frank Lloyd Wright.
De tuinen hadden hun eerste en beste seizoen in 1914. Helaas werd dit onderbroken door de eerste wereldoorlog. De tuin in Chicago ging er erg onder lijden. In en na 1916 is het oorspronkelijke grote succes van de tuin niet teruggekeerd. Zelfs een van de grootste tuinballerina’s van de 19e eeuw, namelijk Anna Pavlova, had op de tuin gedanst, maar zonder succes.
Uiteindelijk werd de Midway Garden verkocht aan de Edelweiss Brewing Company die de tuin omtoverden tot een biertuin.
Niet alleen om het bijbehorende huis is Midway Gardens beroemd geworden, ook de beelden voor de decoratie in de tuin zijn zeer bijzonder. Een van de voorbeelden van deze beelden, die overigens zelf bij Frank Lloyd Wright ontworpen zijn, zijn de Biltmore Sprites.
Het gebouw was echter zó onsuccesvol dat er in 1920 de laatste klap werd gegeven: het gebouw moest gesloopt worden. Het werd uiteindelijk gesloopt in oktober 1929. De Biltmore Sprites leken voor de zon verdwenen, helemaal in stukken geslagen. Maar er gebeurde een wonder. Na de tweede wereldoorlog werd er in Taliesin een vondst gedaan. Het bleek dat Frank Lloyd een paar van de beelden had opgeslagen in zijn huis. Het verhaal gaat dat hij een van de toenmalige werkleden van de Midway Gardens de beelden nog net voor de vernietiging had weg weten te halen. Hij had ze toen niet naar Taliesin gebracht, maar in stukken verdeeld en in het veld bij zijn boerderij neergelegd.
Later zou hij ze naar Taliesin gebracht hebben, waar vervolgens de beelden opknapte en herstelde.
Naam van het gebouw Midway Gardens
Plaats van bevinden Illinois, USA
Tijd waarin het gebouwd is Ca. 1914
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Prairie Stijl
Kenmerken van deze stijl (zie andere hoofdstukken)
Imperial Hotel
Wanneer een oude man uit Tokyo denkt aan het Imperial hotel, denkt hij ongetwijfeld aan het luxe gebouw die tussen 1923- 1967 goede, rijke bezoekers welkom heette in Tokyo. Ook was het gebouw beroemd door 2 dingen belangrijke dingen: het overleefde de maanden van de aardbeving Kanto en het was het beroemdste gebouw in Japan van de 4 gebouwen van Frank Lloyd Wright.
Het originele gebouw werd gebouwd in 1890 in Tokyo, echter niet door Frank Lloyd Wright. De eigenaren van het huis wilden het houten structuur van het huis veranderen en vroegen aan Frank Lloyd Wright of hij een ontwerp zou willen maken. Dat deed Frank Lloyd en in 1923 werd de bouw van het huis/paleis voltooid. De tijd nam zijn tol en in 1976, werden de voorzijden van het gebouw en de pool verplaatst naar “The Museum Meiji Mura”, een inzameling van gebouwen. De rest van de structuur werd vernietigd om plaats te maken voor een nieuw hotel.
Een vertaalde naam voor Imperial Hotel is het keizer hotel. De afbeelding hieronder zegt veel over de naam.
Naam van het gebouw Imperial hotel
Plaats van bevinden Tokyo, Japan
Tijd waarin het gebouwd is 1915-1923
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Maya Heropleving Stijl
Kenmerken van deze bouwstijl Zie de volgende blz.
Maya Heropleving stijl
De Maya Heropleving stijl verwijst naar moderne architectuur en decoratieve kunsten van culturen trekken zoals Pre-ColumbianMesoamerican. De Mesoamerican is een regio in Noord-Amerika. Het Imperial hotel is gebouwd in de vorm van een Mesoamerican piramide. Mensen die in deze vorm bouwden waren bijvoorbeeld de Maya’s. Maya’s is een groep mensen van Zuid-Mexico en Noord middellijk Amerika.
Het hoofdmateriaal van het Imperial hotel is vulkanisch steen en gewapend beton. Al bij het begin van de bouw waren er problemen. Veel ongelijkheden in de zachte ondergrond en erg lage gangen waardoor de ruimtes erg benauwd werden. Omdat het gebouw dus al slecht was en er een hotel moest komen, moest Imperial hotel aan de kant. Het enige wat er nog over is van het huis is de voorzijde van het hotel. Dit staat niet meer op de plek waar het huis ooit gestaan heeft.
Tegenwoordig is het een luxe hotel, in bezit van Imperial hotel Ltd., een ketting van luxe hotels in Tokyo.
Hieronder is een plaatje te zien van het Imperial hotel tegenwoordig. Alle gegevens van de tabel op de vorige bladzijde blijven hetzelfde, behalve de tijd waarin het gebouwd is en de bouwstijl.
Tijd waarin het gebouwd is Rond 1976
Bouwstijl Modern
Johnson research tower
De Johnson Research Tower gebouw is het hoofdkwartier en het administratiegebouw van de SC. Johnson & Son Company. De Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright heeft het gebouw ontworpen voor de toenmalige leider van het bedrijf, Herbert F. Johnson.
Naam van het gebouw Johnson research tower
Plaats van bevinden Racine, Wisconsin, USA
Tijd waarin het gebouwd is 1936-1939
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl De late 19e en vroege 20e eeuw, Amerikaanse mutaties
Kenmerken van deze bouwstijl Splitsing tussen modern en de wat ‘oudere’ architectuur, specifieke kenmerken niet kunnen vinden
De stijl
De kleuren die de architect gebruikt heeft bij dit gebouw zijn roomkleuren en “Cherokee Red”.
Deze kleuren zijn gebruikt voor de vloeren, bakstenen en meubels. De meubels zijn echter ook ontworpen bij de architect zelf. Het gebouw is 14 verdiepingen hoog. De parkeerplaats creëert een compressie in de ruimte. De grootste uitgestrekte kamer in het gebouw is de “workroom”, zoals Frank Lloyd het zelf noemde. Deze kamer was oorspronkelijk bedoeld voor secretaresses van het bedrijf. Op het plafon van deze grote werkruimte waren een paar grote cirkels te zien, zoals de architect het noemde: “het leliepad”. Je kon hierdoor de ruimte indelen in kolommen. De cirkels waren natuurlijk erg zwaar, bouw inspecteurs eisten dat er eerst een test gedaan werd of de palen de zware cirkels wel konden houden. Frank Lloyd deed een test en uiteindelijk kreeg hij zijn bouwvergunning. Ondanks een aantal problemen was Johnson toch heel blij met het ontwerp en liet later Frank Lloyd een eigen huis voor hem bouwen, dat ook wel bekend staat als Wingspread.
De toren is niet langer in gebruik vanwege brandveiligheid. Op 7 januari 1976 is het gebouw, Johnson Was Zetels, toegevoegd aan het National Historic Landmark. Op 27 december 1974 was het al toegevoegd aan het Nationaal register van Historische plaatsten.
Guggenheim Museum
(New York)
Solomon Guggenheim, een miljonair en groot liefhebber van moderne kunst, verzamelde een groot aantal kunstwerken en hij verzocht de grootste moderne architect Frank Lloyd Wright ruimten te ontwerpen waarin zijn verzameling ondergebracht kon worden. Het resultaat was een heel bijzonder gebouw.
Het Guggenheim Museum is een museum voor moderne kunst, voornamelijk schilderkunst uit de 20e eeuw. Het is één van de belangrijkste museums voor moderne kunst.
Het gebouw is niet alleen beroemd geworden wegens zijn functie. Het gebouw is een museumstuk op zich, door zijn prachtige architectuur, dat ontworpen is door de architect Frank Lloyd Wright. Het gebouw heeft een spiraalvorm in een rechthoekige ruimte, dat maakt het zo bijzonder.
Is het een enorme parkeergarage, of is het een omgekeerde bijenkorf? Wat men ook vindt van het Guggenheim Museum te New York, het gebouw steelt absoluut de show. Elke denkbare plek in het museum is ontworpen rond zijn belangrijkste doel: kunstwerken zodanig presenteren dat de bezoeker een spirituele en geestelijke reis maakt.
Het eerste permanente huis voor het Guggenheim Museum werd ontworpen door Frank Lloyd Wright. Hij zag een gebouw voor zich, dat niet alleen de regelmaat van Manhattan doorbrak, maar ook bestaande onderdelen van wat een museum kon zijn. Hij bedacht de kromme lijnen en de onafgebroken ruimte als een “tempel van de geest”, waar kijkers een nieuwe manier van kijken konden koesteren. De opening in 1959 trok een groot aantal belangstellenden en tot op de dag van vandaag heeft het gebouw zijn aantrekkingskracht niet verloren. Tegenwoordig staat het bekend als één van de grootste gebouwen der architectuur van de afgelopen eeuw.
Het Solomon R. Guggenheim Museum in New York ontwikkelde zich naast een zusterinstituut in Venetië: de Peggy Guggenheim Collection. Gevestigd in het Palazzo Venier dei Leoni op het Grand Canal, herbergt het een rijke collectie van objecten van objecten in de stijl van kubisme en surrealisme tot aan abstract expressionisme. In 1979 werd het overgedragen aan de Guggenheim stichting, zodat de musea uit Venetië en New York samen de basis vormden voor het wereldwijd oriënteren van het instituut.
In 1992, onder leiding van directeur Thomas Krens, breidde het Guggenheim zich veel verder uit. Het Frank Lloyd Wright gebouw was gerestaureerd en er was een nieuwe toren aangebouwd, waardoor er extra expositieruimte werd gecreëerd, terwijl Wright’s rotonde en het hoofdgebouw gewoon te zien bleven. Op hetzelfde moment opende het Guggenheim een nieuwe ruimte in de binnenstad van Manhattan, het Guggenheim Museum SoHo. In 1997 breidde het Guggenheim zich internationaal aanzienlijk uit door de bouw van twee nieuwe plekken: het Guggenheim Museum Bilbao en Deutsche Guggenheim Berlin.
Naam van het gebouw Guggenheim Museum
Plaats van bevinden Manhattan, New York, Amerika.
Tijd waarin het gebouwd is 1959
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Modern
Kenmerken van deze bouwstijl Strak, veel wit gebruikt.
Het Guggenheim museum in New York is één van de vijf Guggenheim museums over de hele wereld. De andere vier heten en liggen in: Guggenheim Hermitage Museum in Las Vegas, Guggenheim Museum in Bilbao, Deutsche Guggenheim in Berlijn en Guggenheim Museum in Venetië.
Het Guggenheim Museum staat ook wel bekend als Solomon R. Guggenheim Museum. Dit museum staat op 5th Avenue in New York City. Alle 5 musea maken deel uit van de Solomon R. Guggenheim Foundation.
Een aantal werken die te bezichtigen zijn in het museum zijn:
- Parijs, vanuit het venster gezien van Marc Chagall.
- Gele koe van Franz Marc.
- Naakt van Amedeo Modigliani.
- Blonde vrouw van Picasso.
- Strijkende vrouw van Picasso .
- Voor de spiegel van Édouard Manet.
- Vrouw met vaas van Fernand Léger.
- Zwarte lijnen van Wassily Kandinsky.
- De huilende krokodil van Karel Appel.
Marin County Civic Center
In 1957 kwam de selectie voor de architect van het Civic Center. Hieruit werd Frank Lloyd Wright gekozen. Het gebouw moest een overheidsgebouw worden. Frank Lloyd was inmiddels al 90 jaar en dit was zijn eerst overheidsproject in zijn hele leven. Tijdens zijn eerste bezoek aan de site had hij het concept al vastgelegd: "I'll bridge these hills with gracefull arches", terwijl hij met zijn handen bogen beschreef. Hij overleed nog voor de eerste fase voltooid was.
Tijdens het project besluit de raad van beheer, de toezicht houders op het project, dat het misschien toch beter zou zijn om het project te stoppen en een ziekenhuis op te richten, iets waar misschien meer belangstelling voor zou zijn. Echter, het Marin Independent Journal komt met een overweldigende enquête om de bouw toch door te zetten. Die steunden de bevelhebbende behoorlijk en besloten om verder te gaan waar ze aan begonnen waren. Een halve week later begon de bouw opnieuw.
Het gebouw bestaat uit twee "bruggen" die elk een vallei overspannen, op het knooppunt van de twee een cirkelvormig grondplan met koepel. De gebouwen zijn van boven tot beneden doorsneden met een atrium dat zacht licht brengt op alle verdiepingen. De decoratie, het bladgoud zijn er soms wat over, maar de ruimtes blijven meer dan 40 jaar na oplevering nog steeds goed.
De onderstaande tabel hoort bij de foto op de volgende bladzijde.
Naam van het gebouw Marin County Civic Center
Plaats van bevinden San Rafael, Californië
Tijd waarin het gebouwd is 1960
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Moderne beweging
Kenmerken van deze bouwstijl Soort van moderne architectuur, strakkere stijl, horizontale en verticale lijnen
Weetjes:
- De oorspronkelijke kleur van het dak was een goud , maar werd in 1961 in blauw veranderd.
- Het Civic center is aangeduid als de ‘mars ambassade’ als gevolg van het toekomstige uiterlijk van de torenspits en de ‘vliegende schotel’ ten zuiden van het gebouw.
Graycliff
Geschiedenis
Het Graycliff landgoed was het eigendom van Isabelle R. Martin en haar echtgenoot, de ondernemer Darwin, genaamd D. Martin. Het huis, Graycliff, was de tweede van de 4 gebouwen die Frank Lloyd Wright voor deze familie gemaakt had. Het eerste huis dat hij maakte was hun eerdere huis in de stad (Buffalo), het huis heette Darwin D. Martin house. Tegen de tijd dat de familie vroeg aan Frank Lloyd of hij het huis Graycliff zou willen ontwerpen, was de familie l 20 jaar persoonlijk goed met hem bevriend.
In de eerste jaren van hun lange vriendschap, was Darwin Martin actief betrokken bij de selectie voor een architect voor het gebouw “Larkin Administration Building”, waarbij Frank Lloyd werd uitgekozen (- Dit was Frank Lloyd zijn eerste commerciële project, hij had dus weinig ervaring).
Darwin Martin werkte bij Larkin Soap Company en Frank Lloyd ontwierp huizen in de stad waar D. Martin werkte, Buffalo. Frank Lloyd heeft o.a. het huis van de familie Martin ontworpen, wat de familie erg mooi vond. D. Martin kon dus Frank Lloyd adviseren. Zo ontstond er een lange relatie.
Isabelle R. Martin was de opdrachtgeefster van het Graycliff huis en het was door Wright ontworpen voor haar plezier. Graycliff is een van de meest ambitieuze en uitgebreide landgoederen dat Frank Lloyd ooit ontworpen heeft. Graycliff is een van de slechts vijf ontworpen huizen die Frank Lloyd ontworpen heeft tussen 1925 en 1935. Het huis is ook de enige door Frank Lloyd ontworpen structuur van steen dat gebouwd is tussen Taliesin en Fallingwater.
Naam van het gebouw Graycliff
Plaats van bevinden Derby, New York, Amerika
Tijd waarin het gebouwd is 1926
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Prairie Stijl/ Biologische stijl
Kenmerken van deze stijl Laag dak, overhangende vleugels, centrale schoorsteen enz.
De stijl van het huis
Graycliff is een huis van 3 gebouwen op elkaar, met uitzicht op Canada, Lake Erie en daarbuiten. Er zijn in het huis een heleboel kleinere gebouwen. Het grootste gebouw is de Isabelle R. Martin house. Het Foster huis, het midden gedeelte van alle gebouwen was oorspronkelijk ontworpen als garage met een appartement hierboven voor de chauffeur en zijn gezin. Beide gebouwen beschikken over veel balkons en veel ramen. Het kleinste gebouw staat bekend als de ‘heat hut’.
Net als de andere 2 gebouwen is dit gebouw gemaakt van steen dat gevonden is bij het meer, warm oker stucwerk en bedekt door een opvallend rood dak.
Alhoewel de familie veel geld verloren heeft aan de Grote depressie en hun huis moesten af staan in de stad, bleven ze in Graycliff tot 1943. Toen werd het pand gekocht door de familie Piarists. Ook deze familie besloot eind 1996 dat ze het huis niet meer konden betalen en zette het te koop.
Tegenwoordig is het huis genoteerd op de lijst van het Nationale Register van historische plaatsten.
Price Tower
Geschiedenis
Harold C. Price, een succesvolle zakenman, zocht een hoofdkwartier voor zijn bedrijf in Bartlesville.
Hij had 2 zonen, Harold Jr. en Joe Price. De familie Price werd door gewezen naar Frank Lloyd Wright door iemand anders, genaamd Bruce Goff, een architect en decaan Bouwkunde aan de universiteit waar Harold Price zijn zonen hadden gestudeerd. Frank Lloyd ontwierp een hoofdkwartier voor het bedrijf van de familie Price.
Het resultaat van hun hoofdkwartier was de Price Tower.
Wright gaf de Price Tower een bijnaam: “de boom die het drukke bos ontsnapte”. Dit verwijst niet alleen naar het gebouw zelf, maar ook naar de oorsprong van het ontwerp. De Price Tower wordt ondersteund door een centrale ‘stam’ van vier schachten hoog, net zoals een boom wordt bevestigd door zijn lange wortels. De 19 verdiepingen van dit gebouw zitten allemaal vast aan deze kern, centrale stam, zoals takken aan een boom zijn stam vast zitten.
- Het ontwerp is gebaseerd op een diamant module van 30 ° en 60 ° driehoeken, die wordt gebruikt als een patroon in het gebouw en kan zelfs worden gezien scoorden op de vloer.
- Interieur muur achter de toren verdelen in vier afzonderlijke kwadranten. De zuidwest kwadrant bestaat uit acht twee-verhaal kantoren, en de andere drie zijn gewijd aan appartementen.
- 20-inch breed koper louvers schaduw van de vensters. Deze zijn verticaal gepositioneerd in de SW-kwadrant, de breedte en in de andere drie.
- Prijs Tower is een van slechts twee afgesloten wolkenkrabbers die volledig ontworpen zijn door Frank Lloyd Wright, samen met de SC Johnson Onderzoek Tower in Racine, Wisconsin.
- In 1983 werd dit gebouw de 14e ontvanger van de ‘American Institute of Architects' prestigieuze Twenty-Five Year Award.
Naam van het gebouw Price Tower
Plaats van bevinden 510 Dewey Avenue, Bartlesville, Oklahoma, USA
Tijd waarin het gebouwd is 1952-1956
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Moderne Architectuur
Kenmerken van deze stijl Strakke stijl, rechte ramen en horizontale en verticale lijnen
Kentuck Knob
Geschiedenis
De start van de bouw van het huis begon in 1953, toen de familie Hagan, eigenaren van een groot zuivelbedrijf in Pennsylvania, een 80 are groot stuk land kochten ten Noorden van hun geboorteland Uniontown.
De familie Hagan was goed bevriend met de familie Kaufmann, de bezitters van de nabijgelegen Fallingwater. De Kaufmanns adviseerden hun favoriete architect, de inmiddels al 86 jaar oude Frank Lloyd Wright. Frank Lloyd ontwierp vervolgens een luxe huis voor de familie. Het huis werd voltooid in 1956, en de familie Hagan bleef er voor 30 jaar wonen.
In 1986 kocht Lord Peter Palumbo van Londen, het huis voor maar liefst $600000, slechts als een vakantiehuisje. Sinds 1996 heeft de familie Palumbo het huis geopend als een openbare toer, waarin ze meer de Engelse geschiedenis naleefden dan de Amerikaanse.
Naam van het gebouw Kentuck Knob
Plaats van bevinden Stewart Township, Pennsylvania, USA
Tijd waarin het gebouwd is 1953-1956
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Prairie Stijl
Kenmerken van deze stijl Zie Allen-Lambe house
Willits House
Een plattegrond van het huis, begane grond
Het Willits house wordt beschouwd als een van de eerste grootste huizen in de prairiestijl. Het huis is in 1901 ontworpen door de architect Frank Lloyd Wright. Het was gebouwd in de voorstad van Chicago Highland Park, in Illinos.
Geschiedenis
Ward Willits was de voorzitter van een belangrijke messing en bronzen gieterij. Zijn bedrijf maakte veel bijdragen aan architectonische projecten. Hierdoor hebben klant en cliënt elkaar ontmoet.
Frank Lloyd en Ward Willits werden vrienden in 1905; Wright maakte toen zijn eerste reis naar China met hen. In tegenstelling tot veel andere vrienden van Frank Lloyd bleef de familie niet echt lang bevriend, dat kwam doordat de verhouding tussen Wright en zijn vrouw niet goed was en Wright had ook veel onbetaalde rekeningen. Kortom, een vriend waarvoor je je eigenlijk moet schamen. Ward Willits woonde in het huis tot zijn dood in 1954. Hierna kocht Milton Robinson het huis renoveerde het in de jaren van 1980. Zijn vrouw Sylvie en hij deden de restauratie voor het grootste deel zelf. Dit is een van de 17 Wright gebouwen die door de American Institute of Architects (AIA) wordt bewaard als voorbeelden van zijn architecturale bijdragen aan de Amerikaanse cultuur.
Naam van het gebouw Willits House
Plaats van bevinden Chicago Highland Park, Illinois, USA
Tijd waarin het gebouwd is 1901
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Prairie stijl
Kenmerken van deze bouwstijl Zie blz. 8
Biografie over Frank Lloyd Wright
Op 8 juni 1869 werd Frank Lloyd Wright, de grootste Amerikaanse architect van de twintigste eeuw, in Wisconsin geboren. Zijn vader, Wiliam Russell Cary Wright, kwam uit een Engelse familie die zich in New England in Amerika vestigde. Hij studeerde rechten maar verdiende zijn brood als rondtrekkende muziekleraar. Hij trouwde met Permilia Holcomb, met wie hij drie kinderen kreeg. Toen Permilia in 1864 stierf, verliet Wiliam Wright zijn kinderen en hervatte hij zijn zwerftochten.
Enige tijd later ontmoette hij Anna Lloyd Wright, op een muziekfestival en ondanks hun grote leeftijdsverschil (hij was 46 en zij 29) werden ze verliefd. Ze trouwden en Frank werd geboren.
Op een gegeven moment ontdekte Anna "het Froebel kindergarten concept" een radicale nieuwe benadering om kinderen op te voeden. Het lijkt erop dat Anna al beslist had dat haar zoon een architect zou worden en dat ze wist hoe heilzaam dit type educatie voor hem zou zijn. Er bleek een dergelijke kleuterschool in Boston te zijn maar aangezien het onmogelijk was om de kleuter elke dag op en neer te laten reizen kocht Anna het nodige aan en begon Frank thuis les te geven
De Froeble benadering houdt in dat kinderen aangemoedigd worden om te spelen. Hierbij wordt hun spel omgevormd tot de herkenning en waardering van natuurlijke objecten en de basisregels waarvan het leven der volwassenen afhangt. De kinderen krijgen speelgoed aangeboden als geschenken maar het zijn simpele basisvormen in primaire kleuren. Er kan op verscheidene manieren mee gespeeld worden en geleidelijk wordt de moeilijkheidsgraad verhoogd. Men begint met tweedimensionale vormen en later driedimensionale vormen waarmee patronen en structuren gemaakt worden. De kinderen worden vooral aangemoedigd om hun fantasie te gebruiken en hun bouwsels een naam te geven, een boot, een huis of wat dan ook. Met deze methode wordt de kinderen aangeleerd dat deze simpele geometrische vormen de basis- vormen zijn van alle vormen en dingen.
Bij Frank Lloyd Wright zouden deze Froebeliaanse schema's en oefeningen zijn leven lang hun invloed behouden. Zijn benadering van de architectuur was er een met onmiddellijke uitdrukking van functie en simpele vormen.
Rond 1880 was het gezin ondertussen uitgebreid met twee dochters: Jane en Maginel. Tijdens de schoolvakanties leefden en werkten de kinderen bij familie op een boerderij. De kinderen leerden hier hard werken, maar het bracht hen ook een voorliefde voor de streek en de natuur bij.
Er kwam een breuk in de relatie van Frank zijn ouders en in 1885 verliet William zijn gezin om nooit terug te keren. Op zestienjarige leeftijd bevond Frank zich plots aan het hoofd van een familie die hij ook financieel moest onderhouden. En meteen lanceerde Anna Wright haar zoons carrière. Hij kon beginnen als leerjongen op het kantoor van een lokale aannemer, Allen D. Connover.
Connover was in die tijd de enige professionele bouwkundige in Madison. Hij was in wezen geen architect aangezien hij veel meer aandacht besteedde aan constructie dan aan ontwerp. Behalve het toezien op de bouw van ontwerpen, door anderen getekend, was Connover ook het hoofd van de afdeling ingenieurs bouwkunde aan de universiteit. Wat als gevolg had dat wat Wright leerde in Connover's kantoor bouwkunde in de praktijk was. De werkjes die hij moest opknappen waren niet altijd papierwerk. Gedurende de twee jaar dat Wright in dienst was van Connover volgde hij elke dag enkele uren colleges aan de universiteit. Het was het dichtste dat Wright ooit zou komen bij een architectuur opleiding. Van de vier jaar durende cursus, die technische instructies en teken-oefeningen bevatte volgde Wright nog geen twee jaar.
In de zomer van 1887 ging Wright ervan door, naar Chicago, wat een berekend risico was. Zijn gebrek aan een officiële opleiding op hoger niveau was in zijn nadeel. Terwijl zijn vaardigheid en kennis opgedaan in Connover's bedrijf en zijn boekenkennis dit tekort weer goed maakten.
Via een oom kwam hij in contact met ene Silsbee en de volgende dag werd hij al aan het werk gesteld aan het All-Souls project: het ontwerp voor een kerk voor zijn oom. Het was een speciaal ontwerp voor een kerk en Silsbee's invloed was sterk zichtbaar. Het geheel leek meer op een clubhuis dan op een kerk, door het informele, asymmetrische ontwerp en de mix van metselwerk en bruine shingels.
Wright bleek zeer begerig om nieuwe uitdagingen aan te gaan, hij werkte dan ook maar zeven of acht maanden bij Silsbee. Toch vergat hij nooit wat hij geleerd had bij Silsbee. Later zouden er nog sporen terug te vinden zijn in zijn werken die getuigden van Silsbees invloed.
In de herfst van 1887 hoorde hij over een vacature bij Adler en Sullivan en Wright solliciteerde voor de baan van tekenaar. Wright werkte verscheidene nachten door om een serie tekeningen uit te kiezen die hij Sullivan zou laten zien. Sommige van de tekeningen waren verwerkingen van Silsbee's tekeningen, anderen waren wel overwogen 'Sullivanistisch'. Tijdens het interview bestudeerde Sullivan de tekeningen en Wright werd aangenomen voor 25 dollar per week.
Sullivan had als partner Dankmar Adler (1844-1900) die meer verantwoordelijk was voor de zakelijke kant en de boekhouding van de zaak. Sullivan staafde in zijn boek zijn geloof dat er voor de oude stijlen, tradities en waarden, aanwezig in architectuur en maatschappij, geen plaats was in het nieuwe moderne Amerika. Sullivan geloofde ook dat de beste bron van inspiratie de natuur zelf was.
Zijn ideeën zie je tot de dag van vandaag nog terug in Frank Lloyd Wright zijn gebouwen.
Geschiedenis
Edgar Kaufmann Sr Pittsburgh was een succesvol zakenman en oprichter van Kaufmann’s Department Store.c. Zijn zoon, Edgar J. Kaufmann studeerde Architectuur, o.a. aan de school van Frank Lloyd Wright. Toen zijn zoon afstudeerde, nodigde hij de directeur van zijn school uit om langs te komen. Het huis van de Kaufmann’s heette “la Tourelle”, een Frans Noorman meesterwerk, gecreëerd door de handen van de beroemde architect Benno Janssen. Het huis stond in Pittsburgh. Toen Frank Lloyd te gast was zei hij tegen Edgar Jr.: ‘Edgar, dit huis is niet waardig voor jouw ouders”. Dit spoorde Edgar Jr. aan om een nieuw huis te maken. Fallingwater zou daarvan het eindresultaat zijn. De familie Kaufmann kocht een nieuw eigendom buiten Pittsburgh, waarop een waterval aanwezig was en enkele hutten. De familie besloot om Frank Lloyd te vragen om een ontwerp te maken. De waterval en bomen moesten echter bij het huis betrokken raken. Dat deed Frank Lloyd en de kosten van het huis bedroegen zo’n 155.000 pond. Fallingwater werd “geboren “ in 1935, toen was de bouw begonnen. In het weekend was de familie Kaufmann in Fallingwater. Dat deden ze van 1937 tot 1963. In 1964 werd het gebouw als museum geopend.
De stijl
Fallingwater behoort tot de biologische stijl, ook wel de organische stijl genoemd.
De openhaard is gemaakt van gevonden keien in de buurt. Sommige trappen staan direct aan het water. Hieronder staat een overzicht van de algemene dingen van het gebouw die behoren tot de onderstaande afbeelding.
Naam van het bouwwerk Fallingwater
Plaats van bevinden Mill Run, Pa. Amerika. (dichtbij Pittsburgh)
Tijd waarin het gebouwd is Ongeveer 1935 tot 1937
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Organische stijl
Kenmerken van deze bouwstijl Veel natuur gebruikt, natuurlijke elementen en steen en hout
Structurele problemen
Al vanaf het begin van de bouw van Fallingwater waren er problemen met het huis. Aangezien het huis aan het water lag, kwamen er vochtige plekken waaruit later schimmel ontstond. Uit onderzoek bleek dat Wright het plan voor het huis te overhaast had gemaakt, waardoor er dus allerlei problemen ontstonden. Een andere probleem was de wapening van het huis. Het gebouw stond niet stevig genoeg waardoor het ieder moment kon instorten, wat dus uiteindelijk toch niet gebeurd is. Waarschijnlijk werd dit verhinderd door de structuur van het huis.
De verticale en horizontale lijnen laten het huis opvallen.
In 1931 gaven Frank Lloyd en zijn echtgenote een plan door om een school te stichten in de vallei Spring Green. Zij zouden hun school “Beurs Taliesin” noemen. Het idee om een school in deze vallei te openen was niet zomaar een idee. Het gaat terug op een eerdere gebeurtenis.
In 1886 openen Jane en Nell Lloyd-Jones, Franks Lloyd ‘s tantes, de “School van het Huis van de Helling”. Hun principe was: te leren, door te doen. Echter, deze school sloot in 1915. Frank Lloyd streefde voortdurend naar het idee om zelf een architectenschool op te richten. De School van het Huis van de Helling was inmiddels al gesloten, dus dit was een perfecte locatie. Op een nabijgelegen helling bouwde Frank Lloyd zijn woonplaats, hij herbouwde de school niet. Zijn woonplaats noemde hij Taliesin. Echter, in 1928 besloten Frank Lloyd en zijn vrouw de schade van de school te herstellen.
Zijn vrouw, Olgivanna, blonk uit in de vakken dans en muziek. Zij had allemaal ideeën voor de school en Frank Lloyd keurde deze gemakkelijk goed. Ook zij heeft dus haar steentje bijgedragen aan het eindresultaat van de school.
Naam van het gebouw Taliesin Fellowship
Plaats van bevinden Spring Green, Wisconsin. Amerika. (z.o.z.)
Tijd waarin het gebouwd is 1911
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl (kenmerken zie blz. 5) Organische stijl, Biologische architectuur
Frank Lloyd had weinig commissies waardoor hij zijn leerlingen aan het werk moest zetten.
Hij liet ze werken aan de onderhoud van de school en liet ze nieuwe dingen bouwen. De leerlingen hakten stenen uit de grond, hakten en zaagden bomen om en bouwden vervolgens een studio, op het Nationale Register van Historische Plaatsen, dat nog als centrum van het leren: actieve architecturale, studio dient. Ze moesten veel bouwen met een zeer lage begroting. En hierbij konden ze de natuur goed gebruiken.
Tegenwoordig wordt het huis niet meer bewoont, maar als school gebruikt.
Allen-Lambe House
Geschiedenis
Het Allen-Lambe House heeft Frank Lloyd speciaal ontworpen voor de journalist Henry J. Allen en zijn vrouw Elsie Nuzman J. Allen, die erg actief was in de plaatselijke kunstorganisaties.
Frank Lloyd begon met het ontwerp in 1915 en het huis werd door de familie bewoond in 1918.
Hier bleef de familie wonen t/m het einde van 1947.
Het Allen-Lambe huis wordt gezien als een van de twee ‘prairie huizen’ in Wichita. Prairie huizen zijn een bepaalde bouwstijl waarin de huizen gemaakt zijn.
Ze zijn aan het volgende te herkennen:
- Laag dak
- Overhangende vleugels
- Horizontale lijnen
- Centrale schoorsteen
- Open plattegrond
Frank Lloyd zelf beschouwde het Allen-Lambe House als: ”een van mijn beste”.
Stijl
Stilistische kenmerken aan de buitenkant zijn dingen zoals de ‘water tafel’, gebruikt als een overgangsdesign tussen de prairie en de verdieping van het huis. Ook de dakpannen, gemaakt van duur klei, zijn opvallende kenmerken, want dakpannen worden daar vaak niet van gemaakt en het geeft een dure, aparte uitstraling.
Het interieur heeft hetzelfde kleurengebruik als aan de buitenkant, ze zijn erg continu. De woon & eetkamer omvatten de tuin, waarin een grote vijver ligt. De tuin wordt afgemaakt met een tuinhuis en een muur, begrensd door grote betonnen vazen. Frank Lloyd heeft zo’n beetje overal hetzelfde materiaal gebruikt, zoals dezelfde stenen, gips en kleuren. Hierdoor ontstaat er een sterke indoor/uitdoor design relatie.
Naam van het gebouw Allen-Lambe House
Plaats van bevinden 255 N. Roosevelt, Wichita, Kansas.
Tijd waarin het gebouwd is 1915 t/m 1918
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Prairie stijl, organische stijl (biologische)
Op 20 september 1990 werd het huis verkocht door de Kansas State University Endowment Association aan de Allen-Lambe House Foundation.
Zij maakten van het huis een museum dat dagelijks nog veel bezocht wordt.
William H. Winslow House
William Winslow was een zeer succesvolle man. Hij was de uitgever van House Beautiful.
In 1893 opende Frank Lloyd zijn eigen architectenbureau in Chicago.
William Winslow was de eerste klant die Frank Lloyd heeft gekregen op zijn architectenbureau.
Het William Winslow House was het huis waar de eerste stap richting de prairie stijl werd gezet. Het ontwerp werd eerst zelfs zo ongewoon, dat Frank Lloyd het moest veranderen om boosheid van de buren te voorkomen. Hiernaast is het plattegrond van de benedenverdieping te bezichtigen.
De stijl
De voorzijde van het huis is volledig symmetrisch in verschijning.
Hieronder is een tabel te bezichtigen die behoort tot de afbeelding op de volgende pagina.
Naam van het gebouw William H. Winslow House
Plaats van bevinden Illinois, Cook County, River Forest, 515 Auvergne Place
Tijd waarin het gebouwd is 1893-1895
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl (kenmerken zie blz.5) Prairie stijl, organische stijl
In 1970 werd het gebouw toegevoegd aan het Nationale register van Historische plaatsten.
Robie House
Geschiedenis
Het Robie House werd in 1908 ontworpen door Frank Lloyd Wright, in zijn Oak Park Studio.
Het contract van het project begon op 15 april 1909.De herkomst van de bouw werd echter voltooid in mei 1910. Na definishing touch werd de bouw afgesloten in januari 1911.
Door de dood van George T. Robie, de vader van Frederik Robie, kwam de familie in financiële problemen. Na 14 maanden van bewonen moest de familie het huis alweer verkopen en verlaten.
Twee andere families bewoonden het huis tot juni 1926, waarna een commissaris het pand koopt met het voornemen om het huis te slopen voor een grote slaapzaal.
(volgende blz. valt de tabel te lezen)
Naam van het gebouw Robie House
Plaats van bevinden Chicago, Cook County, Illinois, Amerika
Tijd waarin het gebouwd is 1910
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl (zie blz.8) Prairie stijl
Kenmerken en de stijl van het gebouw
Het Robie Huis is een van de belangrijkste voorbeelden in de prairie stijl.
Het gebouw beschikt over kunststofglazen ramen en veel andere natuurlijke materialen.
De vier haarden kom in een schoorsteen bijeen. De wanden van het huis zijn gemaakt van Romeins baksteen dat de kleur rood-oranje heeft. Het buitenkant trimwerk, zoals de gigantische plantenbak op de afbeelding, is gemaakt van Bedford kalksteen. De schoorsteen en de openhaarden zijn van hetzelfde kalksteen gemaakt. Het ontwerp van de ramen en de deuren zijn hetzelfde als eerdere ontwerpen van Frank Lloyd, zoals wandtapijten en tuinpoorten. Horizontale en verticale lijnen laten het gebouw opvallen.
Unity Temple
Geschiedenis
In 1905 kreeg Frank Lloyd het aanbod om een nieuw ontwerp te maken voor een kerk, die dat jaar verwoest was tijdens een storm en door een brand. Frank Lloyd ging in het aanbod mee en ging, in samenwerking met de gemeente en de minister een nieuw ontwerp maken. Het resultaat hiervan was Unity Temple. De samenwerking tussen Frank Lloyd, de gemeente en de minister verliep echter niet soepel. De begroting was vrij klein voor de behoeftes die de kerk had, namelijk 40.000 dollar. Dat was niet het enige probleem: het bouwterrein was lang, maar niet echt breed. De locatie was ook nog om een andere reden niet ideaal: het lag bij een drukke straat, waar moeilijk gebouwd kon worden. En het laatste probleem: er werd van de architect verwacht dat hij niet alleen de structuur van het gebouw zou ontwerpen, maar ook de meubels moesten door hem ontworpen worden.
Het ontwerp en de bouw
Omdat de begroting voor het plan erg laag was, besloot Frank Lloyd om staalgewapend beton te kiezen als belangrijkste bouwmateriaal voor de Unity Temple. Door dit bouwmateriaal werd de Unity Temple een belangrijk gebouw. Het gebouw staat bekend als het eerste gebouw op de wereld waarmee staalgewapend beton is gebruikt als bouwmateriaal. Dit is echter niet waar, in 1903 werd het eerste gebouw gebouwd van staalgewapend beton, een wolkenkrabber in Cincinnati.
Om het andere probleem op te lossen,namelijk het geluid van de straat, plaatste Frank Lloyd geen ramen aan de voorkant, waar de weg liep. Het natuurlijke zonlicht kon wel naar binnen, doordat er glas-in-loodramen waren gemaakt in het dak. Omdat er niet naar buiten gekeken kon worden, werden de glas-in-loodramen gemaakt in de kleuren groen, geel en bruin om kleuren op te roepen van de natuur. Frank Lloyd heeft het gebouw zo ontworpen dat er een zeer goede akoestiek was.
Dit ontwerp voor de Unity Temple was een echte sprong voorwaarts voor de ontwerpen van Frank Lloyd. Frank Lloyd zei: “dit is de eerste keer dat ik me realiseer dat het hart van een gebouw de ruimte is, niet de muren”.
De bouw werd voltooid in 1908. De oorspronkelijke Universalist congregatie is nog steeds in het bezit van het gebouw en maken er ook nog steeds gebruik van (om te bidden). Momenteel zijn ze nog steeds bezig met de restauratie van het gebouw en men probeer deze te eindigen in 2008, de 100e verjaardag van het gebouw! Alvast gefeliciteerd!
Naam van het gebouw Unity Temple
Plaats van bevinden Oak Park, Cook County, Illinois, Amerika
Tijd waarin het gebouwd is 1905-1908
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Modern
Kenmerken van deze bouwstijl De vorm volgt de functie, historische stijlen als bron van architectonische vorm.
Midway Gardens
De Midway Gardens is een tuin dat ontworpen is door Frank Lloyd Wright.
De tuinen hadden hun eerste en beste seizoen in 1914. Helaas werd dit onderbroken door de eerste wereldoorlog. De tuin in Chicago ging er erg onder lijden. In en na 1916 is het oorspronkelijke grote succes van de tuin niet teruggekeerd. Zelfs een van de grootste tuinballerina’s van de 19e eeuw, namelijk Anna Pavlova, had op de tuin gedanst, maar zonder succes.
Uiteindelijk werd de Midway Garden verkocht aan de Edelweiss Brewing Company die de tuin omtoverden tot een biertuin.
Het gebouw was echter zó onsuccesvol dat er in 1920 de laatste klap werd gegeven: het gebouw moest gesloopt worden. Het werd uiteindelijk gesloopt in oktober 1929. De Biltmore Sprites leken voor de zon verdwenen, helemaal in stukken geslagen. Maar er gebeurde een wonder. Na de tweede wereldoorlog werd er in Taliesin een vondst gedaan. Het bleek dat Frank Lloyd een paar van de beelden had opgeslagen in zijn huis. Het verhaal gaat dat hij een van de toenmalige werkleden van de Midway Gardens de beelden nog net voor de vernietiging had weg weten te halen. Hij had ze toen niet naar Taliesin gebracht, maar in stukken verdeeld en in het veld bij zijn boerderij neergelegd.
Later zou hij ze naar Taliesin gebracht hebben, waar vervolgens de beelden opknapte en herstelde.
Naam van het gebouw Midway Gardens
Plaats van bevinden Illinois, USA
Tijd waarin het gebouwd is Ca. 1914
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Prairie Stijl
Kenmerken van deze stijl (zie andere hoofdstukken)
Imperial Hotel
Wanneer een oude man uit Tokyo denkt aan het Imperial hotel, denkt hij ongetwijfeld aan het luxe gebouw die tussen 1923- 1967 goede, rijke bezoekers welkom heette in Tokyo. Ook was het gebouw beroemd door 2 dingen belangrijke dingen: het overleefde de maanden van de aardbeving Kanto en het was het beroemdste gebouw in Japan van de 4 gebouwen van Frank Lloyd Wright.
Het originele gebouw werd gebouwd in 1890 in Tokyo, echter niet door Frank Lloyd Wright. De eigenaren van het huis wilden het houten structuur van het huis veranderen en vroegen aan Frank Lloyd Wright of hij een ontwerp zou willen maken. Dat deed Frank Lloyd en in 1923 werd de bouw van het huis/paleis voltooid. De tijd nam zijn tol en in 1976, werden de voorzijden van het gebouw en de pool verplaatst naar “The Museum Meiji Mura”, een inzameling van gebouwen. De rest van de structuur werd vernietigd om plaats te maken voor een nieuw hotel.
Naam van het gebouw Imperial hotel
Plaats van bevinden Tokyo, Japan
Tijd waarin het gebouwd is 1915-1923
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Maya Heropleving Stijl
Kenmerken van deze bouwstijl Zie de volgende blz.
Maya Heropleving stijl
De Maya Heropleving stijl verwijst naar moderne architectuur en decoratieve kunsten van culturen trekken zoals Pre-ColumbianMesoamerican. De Mesoamerican is een regio in Noord-Amerika. Het Imperial hotel is gebouwd in de vorm van een Mesoamerican piramide. Mensen die in deze vorm bouwden waren bijvoorbeeld de Maya’s. Maya’s is een groep mensen van Zuid-Mexico en Noord middellijk Amerika.
Het hoofdmateriaal van het Imperial hotel is vulkanisch steen en gewapend beton. Al bij het begin van de bouw waren er problemen. Veel ongelijkheden in de zachte ondergrond en erg lage gangen waardoor de ruimtes erg benauwd werden. Omdat het gebouw dus al slecht was en er een hotel moest komen, moest Imperial hotel aan de kant. Het enige wat er nog over is van het huis is de voorzijde van het hotel. Dit staat niet meer op de plek waar het huis ooit gestaan heeft.
Hieronder is een plaatje te zien van het Imperial hotel tegenwoordig. Alle gegevens van de tabel op de vorige bladzijde blijven hetzelfde, behalve de tijd waarin het gebouwd is en de bouwstijl.
Tijd waarin het gebouwd is Rond 1976
Bouwstijl Modern
Johnson research tower
De Johnson Research Tower gebouw is het hoofdkwartier en het administratiegebouw van de SC. Johnson & Son Company. De Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright heeft het gebouw ontworpen voor de toenmalige leider van het bedrijf, Herbert F. Johnson.
Naam van het gebouw Johnson research tower
Plaats van bevinden Racine, Wisconsin, USA
Tijd waarin het gebouwd is 1936-1939
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl De late 19e en vroege 20e eeuw, Amerikaanse mutaties
Kenmerken van deze bouwstijl Splitsing tussen modern en de wat ‘oudere’ architectuur, specifieke kenmerken niet kunnen vinden
De stijl
De kleuren die de architect gebruikt heeft bij dit gebouw zijn roomkleuren en “Cherokee Red”.
Deze kleuren zijn gebruikt voor de vloeren, bakstenen en meubels. De meubels zijn echter ook ontworpen bij de architect zelf. Het gebouw is 14 verdiepingen hoog. De parkeerplaats creëert een compressie in de ruimte. De grootste uitgestrekte kamer in het gebouw is de “workroom”, zoals Frank Lloyd het zelf noemde. Deze kamer was oorspronkelijk bedoeld voor secretaresses van het bedrijf. Op het plafon van deze grote werkruimte waren een paar grote cirkels te zien, zoals de architect het noemde: “het leliepad”. Je kon hierdoor de ruimte indelen in kolommen. De cirkels waren natuurlijk erg zwaar, bouw inspecteurs eisten dat er eerst een test gedaan werd of de palen de zware cirkels wel konden houden. Frank Lloyd deed een test en uiteindelijk kreeg hij zijn bouwvergunning. Ondanks een aantal problemen was Johnson toch heel blij met het ontwerp en liet later Frank Lloyd een eigen huis voor hem bouwen, dat ook wel bekend staat als Wingspread.
Guggenheim Museum
(New York)
Solomon Guggenheim, een miljonair en groot liefhebber van moderne kunst, verzamelde een groot aantal kunstwerken en hij verzocht de grootste moderne architect Frank Lloyd Wright ruimten te ontwerpen waarin zijn verzameling ondergebracht kon worden. Het resultaat was een heel bijzonder gebouw.
Het Guggenheim Museum is een museum voor moderne kunst, voornamelijk schilderkunst uit de 20e eeuw. Het is één van de belangrijkste museums voor moderne kunst.
Het gebouw is niet alleen beroemd geworden wegens zijn functie. Het gebouw is een museumstuk op zich, door zijn prachtige architectuur, dat ontworpen is door de architect Frank Lloyd Wright. Het gebouw heeft een spiraalvorm in een rechthoekige ruimte, dat maakt het zo bijzonder.
Is het een enorme parkeergarage, of is het een omgekeerde bijenkorf? Wat men ook vindt van het Guggenheim Museum te New York, het gebouw steelt absoluut de show. Elke denkbare plek in het museum is ontworpen rond zijn belangrijkste doel: kunstwerken zodanig presenteren dat de bezoeker een spirituele en geestelijke reis maakt.
Het eerste permanente huis voor het Guggenheim Museum werd ontworpen door Frank Lloyd Wright. Hij zag een gebouw voor zich, dat niet alleen de regelmaat van Manhattan doorbrak, maar ook bestaande onderdelen van wat een museum kon zijn. Hij bedacht de kromme lijnen en de onafgebroken ruimte als een “tempel van de geest”, waar kijkers een nieuwe manier van kijken konden koesteren. De opening in 1959 trok een groot aantal belangstellenden en tot op de dag van vandaag heeft het gebouw zijn aantrekkingskracht niet verloren. Tegenwoordig staat het bekend als één van de grootste gebouwen der architectuur van de afgelopen eeuw.
Het Solomon R. Guggenheim Museum in New York ontwikkelde zich naast een zusterinstituut in Venetië: de Peggy Guggenheim Collection. Gevestigd in het Palazzo Venier dei Leoni op het Grand Canal, herbergt het een rijke collectie van objecten van objecten in de stijl van kubisme en surrealisme tot aan abstract expressionisme. In 1979 werd het overgedragen aan de Guggenheim stichting, zodat de musea uit Venetië en New York samen de basis vormden voor het wereldwijd oriënteren van het instituut.
In 1992, onder leiding van directeur Thomas Krens, breidde het Guggenheim zich veel verder uit. Het Frank Lloyd Wright gebouw was gerestaureerd en er was een nieuwe toren aangebouwd, waardoor er extra expositieruimte werd gecreëerd, terwijl Wright’s rotonde en het hoofdgebouw gewoon te zien bleven. Op hetzelfde moment opende het Guggenheim een nieuwe ruimte in de binnenstad van Manhattan, het Guggenheim Museum SoHo. In 1997 breidde het Guggenheim zich internationaal aanzienlijk uit door de bouw van twee nieuwe plekken: het Guggenheim Museum Bilbao en Deutsche Guggenheim Berlin.
Plaats van bevinden Manhattan, New York, Amerika.
Tijd waarin het gebouwd is 1959
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Modern
Kenmerken van deze bouwstijl Strak, veel wit gebruikt.
Het Guggenheim museum in New York is één van de vijf Guggenheim museums over de hele wereld. De andere vier heten en liggen in: Guggenheim Hermitage Museum in Las Vegas, Guggenheim Museum in Bilbao, Deutsche Guggenheim in Berlijn en Guggenheim Museum in Venetië.
Het Guggenheim Museum staat ook wel bekend als Solomon R. Guggenheim Museum. Dit museum staat op 5th Avenue in New York City. Alle 5 musea maken deel uit van de Solomon R. Guggenheim Foundation.
Een aantal werken die te bezichtigen zijn in het museum zijn:
- Parijs, vanuit het venster gezien van Marc Chagall.
- Gele koe van Franz Marc.
- Naakt van Amedeo Modigliani.
- Blonde vrouw van Picasso.
- Strijkende vrouw van Picasso .
- Voor de spiegel van Édouard Manet.
- Zwarte lijnen van Wassily Kandinsky.
- De huilende krokodil van Karel Appel.
Marin County Civic Center
In 1957 kwam de selectie voor de architect van het Civic Center. Hieruit werd Frank Lloyd Wright gekozen. Het gebouw moest een overheidsgebouw worden. Frank Lloyd was inmiddels al 90 jaar en dit was zijn eerst overheidsproject in zijn hele leven. Tijdens zijn eerste bezoek aan de site had hij het concept al vastgelegd: "I'll bridge these hills with gracefull arches", terwijl hij met zijn handen bogen beschreef. Hij overleed nog voor de eerste fase voltooid was.
Tijdens het project besluit de raad van beheer, de toezicht houders op het project, dat het misschien toch beter zou zijn om het project te stoppen en een ziekenhuis op te richten, iets waar misschien meer belangstelling voor zou zijn. Echter, het Marin Independent Journal komt met een overweldigende enquête om de bouw toch door te zetten. Die steunden de bevelhebbende behoorlijk en besloten om verder te gaan waar ze aan begonnen waren. Een halve week later begon de bouw opnieuw.
Het gebouw bestaat uit twee "bruggen" die elk een vallei overspannen, op het knooppunt van de twee een cirkelvormig grondplan met koepel. De gebouwen zijn van boven tot beneden doorsneden met een atrium dat zacht licht brengt op alle verdiepingen. De decoratie, het bladgoud zijn er soms wat over, maar de ruimtes blijven meer dan 40 jaar na oplevering nog steeds goed.
De onderstaande tabel hoort bij de foto op de volgende bladzijde.
Naam van het gebouw Marin County Civic Center
Plaats van bevinden San Rafael, Californië
Tijd waarin het gebouwd is 1960
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Moderne beweging
Kenmerken van deze bouwstijl Soort van moderne architectuur, strakkere stijl, horizontale en verticale lijnen
Weetjes:
- De oorspronkelijke kleur van het dak was een goud , maar werd in 1961 in blauw veranderd.
- Het Civic center is aangeduid als de ‘mars ambassade’ als gevolg van het toekomstige uiterlijk van de torenspits en de ‘vliegende schotel’ ten zuiden van het gebouw.
Geschiedenis
Het Graycliff landgoed was het eigendom van Isabelle R. Martin en haar echtgenoot, de ondernemer Darwin, genaamd D. Martin. Het huis, Graycliff, was de tweede van de 4 gebouwen die Frank Lloyd Wright voor deze familie gemaakt had. Het eerste huis dat hij maakte was hun eerdere huis in de stad (Buffalo), het huis heette Darwin D. Martin house. Tegen de tijd dat de familie vroeg aan Frank Lloyd of hij het huis Graycliff zou willen ontwerpen, was de familie l 20 jaar persoonlijk goed met hem bevriend.
In de eerste jaren van hun lange vriendschap, was Darwin Martin actief betrokken bij de selectie voor een architect voor het gebouw “Larkin Administration Building”, waarbij Frank Lloyd werd uitgekozen (- Dit was Frank Lloyd zijn eerste commerciële project, hij had dus weinig ervaring).
Darwin Martin werkte bij Larkin Soap Company en Frank Lloyd ontwierp huizen in de stad waar D. Martin werkte, Buffalo. Frank Lloyd heeft o.a. het huis van de familie Martin ontworpen, wat de familie erg mooi vond. D. Martin kon dus Frank Lloyd adviseren. Zo ontstond er een lange relatie.
Isabelle R. Martin was de opdrachtgeefster van het Graycliff huis en het was door Wright ontworpen voor haar plezier. Graycliff is een van de meest ambitieuze en uitgebreide landgoederen dat Frank Lloyd ooit ontworpen heeft. Graycliff is een van de slechts vijf ontworpen huizen die Frank Lloyd ontworpen heeft tussen 1925 en 1935. Het huis is ook de enige door Frank Lloyd ontworpen structuur van steen dat gebouwd is tussen Taliesin en Fallingwater.
Naam van het gebouw Graycliff
Plaats van bevinden Derby, New York, Amerika
Tijd waarin het gebouwd is 1926
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Prairie Stijl/ Biologische stijl
Kenmerken van deze stijl Laag dak, overhangende vleugels, centrale schoorsteen enz.
De stijl van het huis
Graycliff is een huis van 3 gebouwen op elkaar, met uitzicht op Canada, Lake Erie en daarbuiten. Er zijn in het huis een heleboel kleinere gebouwen. Het grootste gebouw is de Isabelle R. Martin house. Het Foster huis, het midden gedeelte van alle gebouwen was oorspronkelijk ontworpen als garage met een appartement hierboven voor de chauffeur en zijn gezin. Beide gebouwen beschikken over veel balkons en veel ramen. Het kleinste gebouw staat bekend als de ‘heat hut’.
Net als de andere 2 gebouwen is dit gebouw gemaakt van steen dat gevonden is bij het meer, warm oker stucwerk en bedekt door een opvallend rood dak.
Tegenwoordig is het huis genoteerd op de lijst van het Nationale Register van historische plaatsten.
Price Tower
Geschiedenis
Harold C. Price, een succesvolle zakenman, zocht een hoofdkwartier voor zijn bedrijf in Bartlesville.
Hij had 2 zonen, Harold Jr. en Joe Price. De familie Price werd door gewezen naar Frank Lloyd Wright door iemand anders, genaamd Bruce Goff, een architect en decaan Bouwkunde aan de universiteit waar Harold Price zijn zonen hadden gestudeerd. Frank Lloyd ontwierp een hoofdkwartier voor het bedrijf van de familie Price.
Het resultaat van hun hoofdkwartier was de Price Tower.
Wright gaf de Price Tower een bijnaam: “de boom die het drukke bos ontsnapte”. Dit verwijst niet alleen naar het gebouw zelf, maar ook naar de oorsprong van het ontwerp. De Price Tower wordt ondersteund door een centrale ‘stam’ van vier schachten hoog, net zoals een boom wordt bevestigd door zijn lange wortels. De 19 verdiepingen van dit gebouw zitten allemaal vast aan deze kern, centrale stam, zoals takken aan een boom zijn stam vast zitten.
- Het ontwerp is gebaseerd op een diamant module van 30 ° en 60 ° driehoeken, die wordt gebruikt als een patroon in het gebouw en kan zelfs worden gezien scoorden op de vloer.
- 20-inch breed koper louvers schaduw van de vensters. Deze zijn verticaal gepositioneerd in de SW-kwadrant, de breedte en in de andere drie.
- Prijs Tower is een van slechts twee afgesloten wolkenkrabbers die volledig ontworpen zijn door Frank Lloyd Wright, samen met de SC Johnson Onderzoek Tower in Racine, Wisconsin.
- In 1983 werd dit gebouw de 14e ontvanger van de ‘American Institute of Architects' prestigieuze Twenty-Five Year Award.
Naam van het gebouw Price Tower
Plaats van bevinden 510 Dewey Avenue, Bartlesville, Oklahoma, USA
Tijd waarin het gebouwd is 1952-1956
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Moderne Architectuur
Kenmerken van deze stijl Strakke stijl, rechte ramen en horizontale en verticale lijnen
Kentuck Knob
Geschiedenis
De start van de bouw van het huis begon in 1953, toen de familie Hagan, eigenaren van een groot zuivelbedrijf in Pennsylvania, een 80 are groot stuk land kochten ten Noorden van hun geboorteland Uniontown.
De familie Hagan was goed bevriend met de familie Kaufmann, de bezitters van de nabijgelegen Fallingwater. De Kaufmanns adviseerden hun favoriete architect, de inmiddels al 86 jaar oude Frank Lloyd Wright. Frank Lloyd ontwierp vervolgens een luxe huis voor de familie. Het huis werd voltooid in 1956, en de familie Hagan bleef er voor 30 jaar wonen.
In 1986 kocht Lord Peter Palumbo van Londen, het huis voor maar liefst $600000, slechts als een vakantiehuisje. Sinds 1996 heeft de familie Palumbo het huis geopend als een openbare toer, waarin ze meer de Engelse geschiedenis naleefden dan de Amerikaanse.
Plaats van bevinden Stewart Township, Pennsylvania, USA
Tijd waarin het gebouwd is 1953-1956
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Prairie Stijl
Kenmerken van deze stijl Zie Allen-Lambe house
Willits House
Een plattegrond van het huis, begane grond
Het Willits house wordt beschouwd als een van de eerste grootste huizen in de prairiestijl. Het huis is in 1901 ontworpen door de architect Frank Lloyd Wright. Het was gebouwd in de voorstad van Chicago Highland Park, in Illinos.
Geschiedenis
Ward Willits was de voorzitter van een belangrijke messing en bronzen gieterij. Zijn bedrijf maakte veel bijdragen aan architectonische projecten. Hierdoor hebben klant en cliënt elkaar ontmoet.
Frank Lloyd en Ward Willits werden vrienden in 1905; Wright maakte toen zijn eerste reis naar China met hen. In tegenstelling tot veel andere vrienden van Frank Lloyd bleef de familie niet echt lang bevriend, dat kwam doordat de verhouding tussen Wright en zijn vrouw niet goed was en Wright had ook veel onbetaalde rekeningen. Kortom, een vriend waarvoor je je eigenlijk moet schamen. Ward Willits woonde in het huis tot zijn dood in 1954. Hierna kocht Milton Robinson het huis renoveerde het in de jaren van 1980. Zijn vrouw Sylvie en hij deden de restauratie voor het grootste deel zelf. Dit is een van de 17 Wright gebouwen die door de American Institute of Architects (AIA) wordt bewaard als voorbeelden van zijn architecturale bijdragen aan de Amerikaanse cultuur.
Plaats van bevinden Chicago Highland Park, Illinois, USA
Tijd waarin het gebouwd is 1901
Architect Frank Lloyd Wright
Bouwstijl Prairie stijl
Kenmerken van deze bouwstijl Zie blz. 8
Biografie over Frank Lloyd Wright
Op 8 juni 1869 werd Frank Lloyd Wright, de grootste Amerikaanse architect van de twintigste eeuw, in Wisconsin geboren. Zijn vader, Wiliam Russell Cary Wright, kwam uit een Engelse familie die zich in New England in Amerika vestigde. Hij studeerde rechten maar verdiende zijn brood als rondtrekkende muziekleraar. Hij trouwde met Permilia Holcomb, met wie hij drie kinderen kreeg. Toen Permilia in 1864 stierf, verliet Wiliam Wright zijn kinderen en hervatte hij zijn zwerftochten.
Enige tijd later ontmoette hij Anna Lloyd Wright, op een muziekfestival en ondanks hun grote leeftijdsverschil (hij was 46 en zij 29) werden ze verliefd. Ze trouwden en Frank werd geboren.
De Froeble benadering houdt in dat kinderen aangemoedigd worden om te spelen. Hierbij wordt hun spel omgevormd tot de herkenning en waardering van natuurlijke objecten en de basisregels waarvan het leven der volwassenen afhangt. De kinderen krijgen speelgoed aangeboden als geschenken maar het zijn simpele basisvormen in primaire kleuren. Er kan op verscheidene manieren mee gespeeld worden en geleidelijk wordt de moeilijkheidsgraad verhoogd. Men begint met tweedimensionale vormen en later driedimensionale vormen waarmee patronen en structuren gemaakt worden. De kinderen worden vooral aangemoedigd om hun fantasie te gebruiken en hun bouwsels een naam te geven, een boot, een huis of wat dan ook. Met deze methode wordt de kinderen aangeleerd dat deze simpele geometrische vormen de basis- vormen zijn van alle vormen en dingen.
Bij Frank Lloyd Wright zouden deze Froebeliaanse schema's en oefeningen zijn leven lang hun invloed behouden. Zijn benadering van de architectuur was er een met onmiddellijke uitdrukking van functie en simpele vormen.
Rond 1880 was het gezin ondertussen uitgebreid met twee dochters: Jane en Maginel. Tijdens de schoolvakanties leefden en werkten de kinderen bij familie op een boerderij. De kinderen leerden hier hard werken, maar het bracht hen ook een voorliefde voor de streek en de natuur bij.
Er kwam een breuk in de relatie van Frank zijn ouders en in 1885 verliet William zijn gezin om nooit terug te keren. Op zestienjarige leeftijd bevond Frank zich plots aan het hoofd van een familie die hij ook financieel moest onderhouden. En meteen lanceerde Anna Wright haar zoons carrière. Hij kon beginnen als leerjongen op het kantoor van een lokale aannemer, Allen D. Connover.
Connover was in die tijd de enige professionele bouwkundige in Madison. Hij was in wezen geen architect aangezien hij veel meer aandacht besteedde aan constructie dan aan ontwerp. Behalve het toezien op de bouw van ontwerpen, door anderen getekend, was Connover ook het hoofd van de afdeling ingenieurs bouwkunde aan de universiteit. Wat als gevolg had dat wat Wright leerde in Connover's kantoor bouwkunde in de praktijk was. De werkjes die hij moest opknappen waren niet altijd papierwerk. Gedurende de twee jaar dat Wright in dienst was van Connover volgde hij elke dag enkele uren colleges aan de universiteit. Het was het dichtste dat Wright ooit zou komen bij een architectuur opleiding. Van de vier jaar durende cursus, die technische instructies en teken-oefeningen bevatte volgde Wright nog geen twee jaar.
In de zomer van 1887 ging Wright ervan door, naar Chicago, wat een berekend risico was. Zijn gebrek aan een officiële opleiding op hoger niveau was in zijn nadeel. Terwijl zijn vaardigheid en kennis opgedaan in Connover's bedrijf en zijn boekenkennis dit tekort weer goed maakten.
Via een oom kwam hij in contact met ene Silsbee en de volgende dag werd hij al aan het werk gesteld aan het All-Souls project: het ontwerp voor een kerk voor zijn oom. Het was een speciaal ontwerp voor een kerk en Silsbee's invloed was sterk zichtbaar. Het geheel leek meer op een clubhuis dan op een kerk, door het informele, asymmetrische ontwerp en de mix van metselwerk en bruine shingels.
Wright bleek zeer begerig om nieuwe uitdagingen aan te gaan, hij werkte dan ook maar zeven of acht maanden bij Silsbee. Toch vergat hij nooit wat hij geleerd had bij Silsbee. Later zouden er nog sporen terug te vinden zijn in zijn werken die getuigden van Silsbees invloed.
In de herfst van 1887 hoorde hij over een vacature bij Adler en Sullivan en Wright solliciteerde voor de baan van tekenaar. Wright werkte verscheidene nachten door om een serie tekeningen uit te kiezen die hij Sullivan zou laten zien. Sommige van de tekeningen waren verwerkingen van Silsbee's tekeningen, anderen waren wel overwogen 'Sullivanistisch'. Tijdens het interview bestudeerde Sullivan de tekeningen en Wright werd aangenomen voor 25 dollar per week.
Zijn ideeën zie je tot de dag van vandaag nog terug in Frank Lloyd Wright zijn gebouwen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden