Automutilatie

Wat is automutilatie?

Automutilatie is destructief gedrag, op het individu zelf gericht. Zelfbeschadiging dus. Agressie wordt naar binnen gericht. In plaats van met te gooien gaan ze zichzelf pijnigen. Meestal gaat men na frustratie zichzelf pijnigen. Automutilatie komt vooral voor bij puberende meiden, want in de puberteit slaan de hormonen op hol zodat sommige meiden niet weten wat ze met hun agressie aanmoeten. Automutileren doet men niet om zichzelf te vermoorden maar enkel te verwonden. Automutileren komt ook ontzettend vaak voor bij gehandicapten en zwakzinnigen. De meeste mensen weten daar weinig tot niks van. Andere voorbeelden van automutileren zijn juist heel bekend, zoals het polssnijsyndroom. Bij het polssnijsyndroom is er spraken van ernstige psychische stoornis. Dit syndroom komt voor bij patiënten met een ernstige persoonlijkheidsstoornis, hysterie, psychopathie en bordeline.
Het onderwerp automutileren zie je tegenwoordig vaak in de krant en op tv (zoals bij netwerk). Daardoor zou je misschien denken dat automutilatie onder jongeren is toegenomen, maar dat is statisch gezien niet waarschijnlijk. Alleen wordt er tegenwoordig wel veel meer over gepraat.


Waarom beginnen mensen met automutileren?

Mensen voelen zich vaak beter nadat ze zichzelf pijn hebben gedaan. Wetenschappers denken dat er in de hersenen een bepaalde stof wordt aangemaakt als je lichaam pijn heeft. Die beuren je wat op. Dus daarom lijkt dat op dat moment de oplossing, maar dat is het natuurlijk niet! Diep in je hart weet je dat het slecht is. Daardoor ga je je later heel erg rot voelen. Waardoor het risico nog groter wordt dat je je weer gaat beschadigen. Dus is het nog moeilijker om ermee te stoppen. Een andere reden dat mensen gaan automutileren is dat ze worden misbruikt, dat ze problemen thuis hebben of misschien wordt je wel gepest. Die dingen kunnen vrij hard bij je aankomen. Als er dan nog een kleine ergernis bij komt dan ‘de bom’ barsten. Vaak begrijp je zelf niet dat je opeens zo heftig wordt en je weet niet wat er moet. Voor sommigen is dat een reden om zichzelf te verwonden.

Wat is het gevolg van automutiliteit?

Dingen die je dwars zitten worden even stop gezet door automutilatie. Zodat je even niet aan je problemen hoeft te denken. Een ander gevolg van automutiliteit is dat ze hun gevoelens beter onder controle kunnen krijgen, want lichamelijke pijn is ‘grijpbaar’, geestelijk niet. Gevolgen op langere termijn is dat je er littekens aan over houdt. Je krijgt gevoelens van schuld of waardeloosheid, maar sommige mensen plegen later daardoor zelfs zelfmoord.

Wat kan je doen om de neiging tot automutiliteit af te komen?

Je moet proberen om spanningen van je af te reageren. Sla tegen een kussen, krijs en gil, en het aller allerbelangrijkste: vermijdt contact met voorwerpen waar je jezelf pijn mee kan doen. Ga bijvoorbeeld een stuk wandelen, ga eens sporten of probeer om je spanningen van je af te schrijven. Het kan ook lekker zijn om meditatieoefeningen te doen om te kunnen ontspannen. Je kan ook gaan nadenken waarom je eigenlijk zo gespannen bent en probeer daar wat aan te doen. Vaak maakt dat voor jezelf gelijk heel wat overzichtelijker. Helpt niks van dit alles? Dan is het echt tijd om met een iemand te praten. Dat kan heel erg voor je opluchten. Ze kijken er waarschijnlijk heel anders tegenover dan jij. Zo kan je ook aan je zelfvertrouwen werken, zodat je beter bestand bent tegen zulke situaties. Geef jezelf eens complimentjes om jezelf moed in te praten. Daarmee kan een psycholoog je ook goed helpen. Om van automutilatie af te komen is het belangrijk om naar een psycholoog te gaan, want hij of zij kan je echt heel goed helpen! Via de huisarts, en Bureau Jeugdzorg kan je een goede psycholoog krijgen. Je moet je vooral niet gaan schamen, want je bent echt niet de enig! Maar bedenk je wel dat het bij veel mensen weer terug komt, omdat het voor sommige moeilijk is om te laten.