Het zonnestelsel

Hoe is het zonnestelsel ontstaan? Ooit was het zonnestelsel een enorme wolk van gas en stof, deze wolk werd door de zwaartekracht langzaam samengetrokken. Tijdens het samentrekken ging deze wolk steeds sneller ronddraaien en kreeg daardoor de vorm van een platte schijf. Het meeste materiaal kwam in het midden terecht en daaruit ontstond de zon. Omdat de planeten allemaal in die platte schijf zijn ontstaan, vind je ze nu ook nog in dezelfde platte vlak. Waaruit bestaat het zonnestelsel? 1. In het zonnestelsel

2. Buiten het zonnestelsel
1. In het middelpunt van het zonnestelsel ligt de zon. Om onze zon draaien 9 planeten. Iedere planeet heeft zijn eigen baan om de zon, dus de ene planeet draait dichter om de zon dan de andere. Zo kunnen we dus een rijtje opnoemen van alle planeten in ons zonnestelsel van de planeet die het dichtst bij de zon ligt tot de planeet die er het verste vanaf ligt: Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus, Neptunus en Pluto. De planeten verschillen allemaal van elkaar, op de 1 is het steenkoud en op de ander is het weer snikheet. Naast deze planeten heb je ook nog kometen en meteoren. Kometen bestaan uit stof en ijs. Kometen bewegen zich in banen om de zon, zodra ze in de buurt van de zon komen smelten ze. Meteoren zijn misschien wel beter bekend als vallende sterren. Meteoren bestaan uit stofjes en steentjes die uit de ruimte komen vallen. Zodra ze door de atmosfeer gaan zie je een enorme lichtflits. 2. Buiten ons zonnestelsel bevinden zich de sterren. Je kunt ze zien als je s nachts naar de lucht kijkt. Aan de sterrenhemel zie je dan allemaal kleine lichtpuntjes. Ze lijken klein maar ze zijn meestal groter dan de aarde. Omdat sterren licht geven, zijn ze heel erg heet. Dit komt omdat sterren uit gloeiend hete gassen bestaan. Omdat de zon het middelpunt van het zonnestelsel is, hebben we er meer informatie over opgezocht. De zon 1. Kenmerken zon
2. Over de zon
3. Zonsverduistering
1. De zon bestaat uit drie kwart waterstof en een kwart helium. Wanneer je met een speciale filter naar de zon kijkt, kun je vlekken zien zitten. Dit zijn stukken op de zon waar de temperatuur iets lager is. Deze vlekken zijn er niet altijd, ze kunnen soms plotseling ontstaan. Aan de hand van deze vlekken is men erachter gekomen dat ook de zon draait. Het is namelijk zo dat als je deze vlekken een paar dagen volgt, dat ze zich lijken te verplaatsen. verder heeft de zon een kern. Dit is het binnenste van de zon en die heeft een temperatuur van 15 miljoen °C. 2. Wanneer je omhoog kijkt lijken de zon en de maan even groot. Toch staat de zon 400 keer verder weg dan de maan. De zon is echter ook veel groter dan de maan. De zon is een ster, net als alle andere sterren die we 's nachts aan de hemel zien staan. Maar omdat de zon zo dichtbij staat, is het de enige ster waarvan we details op het oppervlak kunnen zien, zoals donkere zonnevlekken en heldere zonnevlammen. Door de zon te bestuderen, kunnen astronomen ook veel leren over andere sterren. 3.De zon lijkt een mooie gladde bol, maar bij een zonsverduistering is te zien dat dit niet zo is. Bij een zonsverduistering staat de maan precies voor de zon. Dit komt omdat de maan om de aarde heen draait en dan gebeurd het soms dat de maan voor de arde schuift. De maan is veel kleiner dan de zon, maar doordat hij veel dichter bij de aarde staat dan de zon, lijkt hij even groot en wordt de zon geheel door de maan bedekt. Als de zon een gladde bol zou zijn, dan zou er niks te zien zijn bij een zonsverduistering, maar dit is niet het geval. Ver buiten de zon zie je licht. Dit licht bestaat uit gassen, ook wel corona genoemd. Ontwikkelingen
De planeten zijn het belangrijkste deel van de familie van de zon. De Poolse astronoom Nicolaus Copernicus bracht in 1543 het idee van het zonnestelsel naar voren daarmee verwierp hij het eeuwen oude beeld dat de aarde het middelpunt van het heelal was. Door de ontwikkelingen in de ruimtevaart kon het zonnestelsel worden verkend. Vooral de Russen en Amerikanen hielden zich hier mee bezig. Zo hebben de Russen Venus bezocht, maar hebben de Amerikanen Mars, Jupiter en Saturnus bezocht. Meer info over de 9 planeten Mercurius: Mercurius is genoemd naar de gevleugelde boodschapper van de Romeinse goden. Mercurius is de snelste planeet in ons zonnestelsel. Hij draait in 88 dagen rond zijn hete buurman, de zon en staat nog het dichtst bij de zon. Hij heeft ook wel grote temperatuurverschillen: Bij een hele lange middag is hij 470°C! En bij een lange nacht –173°C! Het oppervlak van Mercurius lijkt op die van de maan.
Venus: Venus is de God van de liefde en de schoonheid. De planeet is waarschijnlijk zo genoemd omdat ze de helderste is van de planeten die gekend waren in de oudheid. Net als de Aarde heeft Venus een korst en mantel van steen; onder de steen ligt de kern van ijzer. Omdat ze trager rond haar as draait is er geen magneetveld gevonden. Venus is een veel vlakkere planeet dan de Aarde. Het grootste deel van de oppervlakte bestaat uit zacht gloeiende vlakte, maar ook uit vulkanen. De Aarde: De Aarde oftewel “de blauwe planeet” is de misschien wel de enige planeet met leven in ons zonnestelsel. De atmosfeer bevat zuurstof, stikstof en heel weinig koolzuurgas. Rond de Aarde zweven een aantal satellieten en ruimtestations. De aarde is verdeeld in verscheidene lagen (diepte in km): Mars Mars is de god van de oorlog. Waarschijnlijk kreeg de planeet deze naam wegens haar rode kleur. Mars wordt ook wel de Rode Planeet genoemd. De naam van de maand maart is afgeleid van Mars. Mars heeft een gezicht, maar eigenlijk is het een berg waar kraters inzitten! Jupiter Jupiter was de Koning van de Goden, de heerser over Olympos en de patroon van de Romeinse staat. Zeus was de zoon van Saturnus. Jupiter is de grootste en zwaarste object in het zonnestelsel. De temperatuur van Jupiters wolkentoppen bedraagt ongeveer -153°C. Jupiter heeft 16 manen en 2 ringen. Saturnus In de Romeinse mythologie was Saturnus de god van de landbouw. Saturnus is duidelijk zichtbaar met het blote oog. Galileo was in 1610 de eerste die Saturnus observeerde door een telescoop. Galileo merkte eigenaardige verschijnsels rond Saturnus op maar kon er niet achter komen wat het was. Het was Christiaan Huygens die in 1695 erachter kwam dat dit verschijnsel een soort ringen waren. Lange tijd dacht met dat Saturnus het enige hemellichaam met ringen was. In 1977 werden een paar dunne ringen rond Uranus ontdekt en een paar jaar later ontdekte men er ook rond Jupiter en Neptunus. Uranus Uranus was de eerste planeet die werd ontdekt. Omdat de andere planeten naar mythologische figuren werden genoemd werd de planeet Uranus genoemd. Deze planeet heeft in totaal 26 manen. Over Uranus is nog het minst ontdekt.
Neptunus De samenstelling van Neptunus is vergelijkbaar met Uranus: verschillende vormen van "ijs" met gesteenten. Net zoals Uranus, maar in tegenstelling tot Jupiter en Saturnus, heeft de planeet geen duidelijk te onderscheiden kern. De atmosfeer bestaat voornamelijk uit waterstof en helium met een kleine hoeveelheid methaan. De blauwe kleur van Neptunus is het gevolg van absorptie van rood licht door de methaan in de atmosfeer. Hevige stormen en wervelwinden zijn een belangrijk kenmerk van Saturnus. De winden op Neptunus zijn de snelste van heel het zonnestelsel: zij gaan tot 2000 km/uur. Net zoals Jupiter en Saturnus heeft Neptunus een interne hittebron : de planeet straalt tweemaal meer energie uit dan ze ontvangt van de zon. Pluto In de Romeinse mythologie was Pluto de god van de onderwereld. De planeet kreeg uiteindelijk zijn naam omdat ze zo ver van de zon staat en ze zich dus steeds in het donker bevindt. Pluto werd ontdekt in 1930 door een gelukkig toeval. Pluto staat het verst van de zon en is ook veruit de kleinste "planeet", sommige wetenschappers twijfelen of het wel een planeet is omdat hij kleiner is dan de meeste manen.