Het weer

Hoofdstuk 1

De rusteloze planeet
De mens is op ontelbare manieren afhankelijk van het weer. De boeren hebben regen nodig voor hun gewassen, zeilers willen wind in de zeilen en de vakantiegangers rekenen op de zon.
Toch is het weer op aarde niet betrouwbaar. De atmosfeer van onze planeet is voortdurend onrustig: het is een chaotisch brouwsel van gas en water, dat door energie van de zon in beweging gehouden wordt. Nu en dan komt die energie vrij met plotselinge en onverwachte kracht. Tornado’s laten auto’s door de lucht vliegen, en een orkaan kan een stad in puin achterlaten.
Dankzij de meteorologen kunnen we nu beter dan vroeger voorspellen wat voor weer het wordt en waar rampen dreigen toe te slaan. Toch blijft het weer de meest dodelijke natuurlijke kracht op aarde.


Brandstof voor het weer
Doordat de zon de aarde onregelmatig verwarmt, ontstaat het weer.
Tropische landen krijgen meer warmte dan de poolgebieden en die onevenwichtigheid zorgt ervoor dat de lucht en de wolken in de atmosfeer van de aarde steeds verplaatst worden. Ook op de zon is de weer aanwezig, daar razen geweldige stormen die kokend hete gassen de ruimte in slingeren. Als deze gassen met de aarde in aanraking komen, ontstaat het prachtige aurora, het noorder-of zuider licht.

Te veel van het goede
Zonder regen zou iedereen op aarde verhongeren
Regen is heel erg belangrijk voor het verbouwen van gewassen, vooral het gewas dat de halve wereldbevolking gebruikt als voedsel en dat is rijst.
Rijst groeit op onder water gezette velden en wordt dus alleen verbouwd in landen waar het veel regent.
Maar als er zware regenval vaak voorkomt, zijn er ook veel overstromingen en die veroorzaken nog meer schade. Een overstroming vernietigd huizen en mensen, het meest dan welk noodweer dan ook.

Verschroeide aarde
Soms regent het zelfs in natte landen ook een lange tijd niet, wat dan tot droogte leidt. Grond die ooit vruchtbaar was veranderd in stof en waait weg in verstikkende stofstormen.
In andere plaatsen wordt de grond door de hitte gebakken en gaat de grond breken. Lange droogtes kan er voor zorgen dat er miljoenen mensenlevens omkomen van de hongersnood.

Blauwe planeet

De aarde bestaat voor driekwart deel uit water. De zon verwarmt het water, waardoor het water verdampt en de lucht wordt vervuld met onzichtbare damp.
Als die damp afkoelt ontstaan er wolken en komt het water in de vorm van regen of sneeuw weer terug op aarde. Als dit niet zou gebeuren, dit hergebruiken van water door de lucht, zou leven op aarde niet mogelijk zijn. Maar water is niet alleen de bron van het leven, het is ook de oorzaak van dodelijke weerverschijnselen zoals orkanen en vernietigende hagelbuien.

Hoofdstuk 2

Bliksem:

Je voelt het aankomen.
De lucht wordt donker, sommige dieren beginnen onrustig te worden.
Zo kun je merken dat er een storm aankomt.
Een mooi maar angstig gebeuren met felle bliksemschichten, harde wind, onweer en veel regen.
Bij een zomerse onweersbui komt even veel energie vrij als bij een explosie van 12.000 ton dynamiet, het meeste in een vorm van bliksem.
Bliksem verwarmt de lucht tot ongeveer 30.000 graden Celsius, dat is vijf keer zo warm als de oppervlakte van de zon.
Alleen al in de VS worden jaarlijks 100 mensen gedood door bliksem en breken er 10.000 branden uit.
Terwijl je dit leest zijn er over de hele wereld wel meer dan 2.000 onweersbuien aan de gang met wel 800 flitsen per seconde, dus meer dan 8.000.000 per dag.


Hoe bliksem ontstaat:
In een cumulonimbuswolk botsen ijskristallen tegen elkaar op door de sterke luchtstroming in de wolk.
Hierdoor wordt statische elektriciteit op gewekt.
De onder kant van de wolk krijgt een negatieve lading terwijl de boven kant en de aarde positief geladen zijn.
Deze wolken nemen toe tot er elektriciteit tussen de spanningsvelden gaan bewegen.
Dit gebeurt eerst in de wolk zelf, daarna van wolk naar aarde.

Licht verplaatst zich sneller dan geluid.
Daarom kun je uitrekenen hoever onweer van je weg is door te tellen, als er 3 seconden is dan is het 1 km van je vandaan.

Hoofdstuk 3

Weersvoorspelling
De weerman die het weer voorspelt wordt geholpen door heel veel mensen die weerwetenschappers zijn (meteorologen), ook hebben ze instrumenten op en om de hele wereld en de grootste en krachtigste computers die er maar zijn.
De eerste weerberichten werden in 1869 gegeven in Amerika.

Weerstations

Op de hele wereld staan ongeveer 10.000 weer stations, zoals de Idaho in de VS.
De meeste staan op het land, maar sommige staan op schepen die midden op zee vastliggen.
Vier keer per dag sturen weer stations rapporten naar een voor spelling centrum.
In die rapporten staat wat voorn wolken er zijn, windsnelheid, temperatuur lucht druk enz..

Plaatje

Weersatellieten
Weersatellieten draaien in een baan om de aarde en maken foto’s, houden de houden de temperatuur in de gaten en ze berekenen zelfs de hoogte van de golfen.
Sommigen komen zelfs voor bij de noord en zuid pool.

Hoofdstuk 4

Wolken
Wolken zijn eigenlijk hetzelfde als mist, grijs en vochtig van binnen.
Ze alle wolken zien er anders uit maar toch hebben ze precies allemaal hetzelfde samen stelling ze hebben allemaal waterdruppels, ijskristallen.
Die zijn zo klein als stof zodat ze in de lucht blijven zweven.
En als er genoeg zijn vormen ze samen een wolk.

Soorten wolken
Je hebt heel veel soorten wolken zoals de


Cirrus.
Boven 5.000 meter.
Sliertige wolken die door de wind op grote hoogte in de atmosfeer veroorzaakt woorden.

Cirrocumulus.
Boven 5.000 meter.
Golvende of gespikkelde wolkenrimpels hoog in de lucht die bestaan uit ijskristallen.
Soms vormen deze wolken een patroon dat lijkt op de schubben van een vis.

Altocumulus.
2.000 tot 5.000 meter.
Een gelaagde of rollende wolk met een ribbelstructuur op middel hoog niveau vaak zijn aparte wolk baan duidelijk te zien.

Cumulonimbus.
600 tot 2.000 meter.
Stapel wolken met een lage onderkant die vooral in de tropen tot grote hoogte kunnen groeien de hemel onder deze wolken is donker ze brengen zware buien met onweer mee.

Stratocumulus.
600 tot 1.800 meter.
Grijze of witte, zacht uitziende wolken op een laag niveau.
Het Zijn ronde formaties in verschillende vormen die tot een dik wolken dek kunnen uitgroeien waar mot regen valt.


Cumulus.
600 tot 1.200 meter.
Dikke, donzige wolken met een vlakke basis en een boven kant die op bloemkool lijkt.
Deze op zich zelf staande mooi-weerwolken komen vooral zomers voor maar kunnen ook een dik wolken dek vormen.

Hoofdstuk 5

KNMI.
De KNMI kijkt wat voor weer het in Nederland is en wordt.
Als er veel regen komt of weinig als er sterke of zwakke wind is als de zon gaat schijnen en nog veel meer
Het KNMI heeft over heel Nederland kleine meet stationnetjes staan.
Die kunnen alles op meten sommige staan zelfs in de zee om daar alles op te meten en zelfs de golfen meten ze op.
En dat komt allemaal weer op t.v. maar soms zijn de metingen ook van meteo consult (dat is ongeveer het zelfde als KNMI ).

Halo’s

Halo’s dat is de naam voor de belangrijkste fotometeoren. Ze worden veroorzaakt door ijskristalletjes in de dampkring en komen in de vorm van kringen, bogen, zuilen of lichtvlekken voor.

Als de ijskristalletjes voor een groot gedeelte dezelfde vorm, grootte en zwevende positie hebben dan kan het invallende licht van de zon of maan een gekleurde of heldere ring veroorzaken. Het licht wordt door de ijskristalletjes gebroken en valt, net zoals bij een prisma, uiteen in verschillende kleuren met het rode licht aan de binnenkant.

De kleine kring aan de binnenkant heeft een straal van 22 graden en is rood. De buitenste is in zeldzame gevallen violet en heeft een straal van 46 graden. Deze is minder helder maar wel mooier gekleurd.
De vlekken die soms links en/of rechts van de zon in de binnenste ring ontstaan zijn bijzonnen. Er zijn bijna nooit meer dan drie ringen om die bijzonnen en ontstaan door héél kleine waterdruppeltjes die alleen in heel dunne wolkenlagen aanwezig zijn.

Bij het voorspellen van het weer heb je weinig aan halo’s. De enige hulp die ze bieden zijn is dat er vaak een naderend neerslaggebied is als je hen kunt zien.