Christendom, Jodendom en Islam

Christendom De Ontstaansgeschiedenis De stichter van het Christendom is Jezus. Jezus is de zoon van God. Je denkt snel dat God de stichter is, maar dat is niet zo. Hij speelt hierbij wel een belangrijke rol. God heeft de aarde geschapen en ook de mensen. Hij deed dit met het doel: een prachtige wereld waarin mensen in vrede en geluk zouden leven. Dit is misgegaan. Er zijn veel oorlogen en er is veel onrecht in de wereld. De bijbel zegt dat de breuk tussen God en de mensen komt doordat de mensen de neiging hebben om als God te zijn. Om de relatie te herstellen heeft God zijn zoon (Jezus) gestuurd. Jezus werd geboren in het jaar 6 v. Chr. In Palestina. Hij groeit op als timmermanszoon in Nazareth in Galilea. Jezus kreeg onderwijs in de Joodse geschriften, de Wet en de Profeten. Toen hij dertig jaar was, ging hij naar Jeruzalem. Hij laat zich dan dopen in de Jordaan door Johannes de Doper. Vanaf dit moment roept hij mensen op zich te bekeren en te geloven in de “goede boodschap” (dat ook het evangelie is) van het Koninkrijk Gods. Hij verzamelt een groep volgelingen om zich heen die de discipelen worden genoemd. Met deze mensen trekt hij het land door. Hij geneest zieken en onderwijst de mensen in de Joodse wet. De redevoeringen van Jezus onder de naam de Bergrede zijn ook erg beroemd. Hij roept hierbij de mensen op om God lief te hebben boven alles. Dit is het eerste gebod. Door het tweede gebod kwam Jezus in conflict met de Joodse leider en wordt hij gekruisigd, maar na twee dagen staat hij weer op. De kern van het Christendom is de verering van Jezus Christus als Zoon van God. Jezus heeft hier de functie om de relatie met God mogelijk te maken en ervoor te zorgen dat zonde die relatie niet meer belemmert. Hij is de Messias. God is voor de Christenen de vader van Jezus. Hij wordt ook wel Abba genoemd dat vader betekent. De Christenen vinden dat God liefde is en dat God gerechtigheid zoekt en mensen vrijheid geeft om te kiezen tussen goed en kwaad. Godsdienstige feesten Pasen

De datum van de eerste paasdag valt op de eerste zondag na volle maan na het begin van de lente. De oorsprong van de Christelijke paasviering ligt in de joodse liturgie, die na een lange ontwikkeling uitdrukkelijk wordt geconcentreerd op de herdenking van de bevrijding uit Egypte, van de tocht door het water en de woestijn naar het beloofde land. De Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Stille- of Paaszaterdag zijn een voorbereiding op de Paaszondag. Hierna komt de Paaswake, die een nachtelijke liturgische viering is, waarin licht en water als symbolen van het nieuwe leven een grote plaats innemen. Pasen werd in de oerkerk elke zondag gevierd. Het werd gezien als het feest van de wederopstanding van de Heer en zijn zege op de dood, het hoogtepunt van het kerkelijk jaar. De aanleiding van dit feest is de opstanding van Christus. De betekenis is de herdenking van de dood en verrijzing van Jezus Christus. Op Goede Vrijdag stierf Jezus aan het kruis. Hij nam de schulden van ons op zich. Drie dagen later stond hij op uit zijn graf. Bij dit feest zijn veel symbolen en gebruiken. In de stille week, de week voor Pasen, worden dagelijks korte vieringen gehouden. Op Witte Donderdag delen christenen brood en wijn met elkaar en op paaszaterdag is er ’s nachts een paaswake. Er worden dan kinderen gedoopt en ook wordt de paaskaars aangestoken. Dit is een teken, da de donkere tijd is afgelopen en dat het licht komt. Deze kaars brandt tot en met Hemelvaartsdag bij de belangrijke liturgische plechtigheden. Op de eerste paasdag worden nieuwe kleren aangetrokken. Er zijn paaseieren als symbool van vruchtbaarheid en herleving van de natuur. De eieren worden met Pasen versierd en geverfd en meegenomen naar de kerk. Daar worden ze verborgen. Na het vinden mogen de kinderen ze opeten. Door het feest komen de mensen bij elkaar om het met elkaar te vieren. Godsdienst van vandaag Huwelijk en echtscheiding
In het christendom wordt het huwelijk gezien als iets dat God verbonden heeft en wat de mens niet mag scheiden. Als eerst ga je naar het gemeente huis, waar je voor de burgerlijke stand in het huwelijk treed. Hier wordt officieel geregistreerd dat je man en vrouw bent. Dit doe je door elkaar het jawoord te geven en de huwelijksakte te tekenen. Deze huwelijksakte moet door twee getuigen van de bruid en twee van de bruidegom worden getekend. Nadat dit is gebeurt, ga je naar de kerk. Hier wordt nog een keer het jawoord gegeven, maar dit heeft eigenlijk geen recht meer. Ook de ringen worden hier om de ringvingers geschoven. Na afloop is er vaak nog een feest of een receptie. In het christendom mag je met een vrouw trouwen. Als je wilt scheiden kan dat wel. De man en de vrouw mogen beiden de scheidingspapieren aanvragen. Als de ene wil scheiden en de ander niet, dan moeten ze samen tot een overeenstemming komen. Nadat je bent gescheiden, kan je gaan biechten bij God. Je vraagt dan om vergeving en of je opnieuw mag beginnen. De vrouw in het christendom heeft ongeveer de zelfde taak als de man. De vrouw kan namelijk het huishouden doen, maar de man ook. Eerst was het zo dat alleen de vrouw het huishouden deed, maar dat is aan het veranderen. Veel vrouwen werken nu ook. De man doet dan niet altijd het huishouden, want je kunt ook beiden werken en samen het huishouden doen. Jodendom De ontstaansgeschiedenis De stichter en de stamvader van het Jodendom is Abraham. God sloot met Abraham een verband waarbij Hij hem en zijn nakomelingen het land Kanaan beloofde. Later op de berg Sinai werd het verbond tussen God en Abraham uitgebreid tot het volk Israël. Het volk Israël is de naam voor de groep van nomadische stammen die toen onder leiding stond van Abraham. Het volk trok vanuit Haran naar Palestina en nadat ze hier een lange periode waren gebleven, trokken ze verder naar Egypte, waar ze zich vestigden op het land van de Oostelijke Nijldelta. Toen zij daar door de Egyptenaren verdrukt werden, trokken zij weg uit het land om een nieuwe woonplaats te vinden. De leider van deze emigratie was Mozes. Ook hij wordt de stichter van de Israëlische godsdienst genoemd. Hij heeft niet iets heel nieuws gemaakt, maar hij heeft aangeknoopt bij het bestaan. Mozes is geïnspireerd door het Egyptische geloof aan een God. Op de berg Sinai ontving Mozes ook de Thora. Het volk deed toen de belofte de geboden te onderhouden. De Joden vinden dat JHWH (je zegt ja(h)weh) een grootheid is. JHWH is de naam voor God. Hij troont boven de aarde en de hemel en de zee. Deze God heeft Israël uitgekozen om als knecht de kennis over hem onder de mensen bekend te maken. Ook door het verbond van het volk van Israël met God, heeft Hij het volk uitgekozen om grote dingen te verrichten en dat het middelpunt vormde voor het gehele gebeuren op aarde. Godsdienstige feesten Pesach
De Joden vieren Pesach. Dit is de naam van zowel het paaslamoffer als van het Joodse paasfeest. Dit feest begint in de maand Nisan bij vollemaansnacht. Het feest duurt zeven dagen in Israël en in liberale kring. Buiten Israël en in orthodoxe kring acht dagen. De aanleiding voor dit feest is de herdenking van de bevrijding uit Egypte. Het feest is oorspronkelijk een lentefeest, afgeleid van het hebreeuwse pasach, dat springen, rondhuppelen van lammetjes betekent. Het wordt ook wel een familiefeest genoemd met uitgebreide, in huis te volbrengen liturgie. In de bijbelse tijden vond op Pesach een grote bedevaart naar de tempel in Jeruzalem plaats. Omdat alles wat is zuur is uit huis verwijderd moet zijn, breidden deze rituelen zich in de loop der jaren steeds verder uit tot een “grote schoonmaak” als voorbereiding op de feestdagen. Aan de viering van Pesach zijn vele voorschriften en gebruiken verbonden. Als eerste de Haggada. Dit is een bijzonder verhaal van de uittocht uit Egypte, de traditionele voordracht in het joodse gezin op de 1e twee avonden van het paasfeest. Als tweede hebben we de matse (ook wel matsa genoemd). Dit is ongezuurd brood, dat de bevrijde joodse slaven in de haast uit Egypte hadden meegenomen en dat daarom een herinnering bleef aan de uittocht uit Egypte. Het joodse voorschrift om de matse te gebruiken heeft alleen betrekking op de eerste avond of de eerste twee avonden van het Pesachfeest. Het derde voorschrift is de seder. Dit is de naam van de maaltijd, die in de joodse gezinnen op de eerste avond van het Pesachfeest wordt gehouden. De cedermaaltijd bestond in de dagen van de tempel uit het eten van het pesachlam met ongezuurde broden en bittere kruiden. Het is uitgegroeid tot een maaltijd met als centrum de cederschotel, waarop ongezuurd brood, een stukje aan been gebraden vlees (als herinnering aan het lam) een ei (als herinnering aan het feestoffer) en bittere kruiden (als herinnering aan de slavernij in Egypte). Om het toch een beetje zoet te maken, is er ook charoset, een zoet vruchtenmengsel. Tijdens de seder worden ook vier bekers wijn gedronken. Op de eerste en de laatste twee dagen is er ook een werkverbod . De middelste dagen zijn halve feestdagen. Er geldt dan geen werkverbod, maar er mag geen gezuurd brood gegeten worden. Jom Kippoer
Jom Kippoer, grote verzoendag, valt precies tien dagen na Rosj Hasjana. Van alle Hoogheilig Dagen is het de heiligste dag. Op deze dag, zo geloven de joden beslist God het levenslot van de mens in het komende jaar. Jom Kippoer is een vastendag. Een dag waarop door de joden vijfentwintig uur lang geen brood gegeten word en water gedronken. Zij brengen bijna alle tijd door in de synagoge. Het vasten helpt hun om hun geest helder te houden. Zij willen graag alle tijd van Jom Kippoer doorbrengen met bidden en boeten. De mensen komen naar de synagoge in hun beste kleren. Sommige mensen dragen een wit kleed, dat kittel word genoemd. De witte kleur helpt hen om zichzelf rein te voelen. Ook veel vrouwen dragen witte kleren. Het is een joods gebruik om de dag voor Jom Kippoer een kip te vangen en het driemaal boven je hoofd zwaaien onder het opzeggen van een speciale gebeden. Dit gebruik met de naam Kapara is heel oud. Lang geleden hoopten de mensen dat alle zonden overgaan; dat de straf die zij te goed hadden in plaats aan de vogel zou worden gegeven. Vandaag nog onderhouden veel mensen dit gebruik door middel van geld, dat zij uitgeven aan liefdadige doeleinden. Zoals alle andere bijzondere dagen bij de joden, begint ook Jom Kippoer de avond tevoren. De opening is in de synagoge met het zingen van een gebed door de voorganger, dat wordt Kol Nidrei genoemd. De joden bidden uit een Jom-Kippoer-gebedenboek en beginnen ook hun hart en in hun geest gebeden uit te spreken. Heel deze grote dag brengen zij door met nadenken over hun wegen, over de vraag hoe zij betere mensen kunnen worden. Dat doe ze met gebeden en dan vragen zij voor al het kwaad hebben gedaan vergeving. Veel gebeden worden hardop opgezegd, luid tezamen door alle mensen in de synagoge. In de namiddag wordt in de synagoge het bijbelverhaal van de profeet Jona voorgelezen. Het verhaal van Jona herinnert de joden aan het verlangen van God dat de mensen zich breken. Als de mensen zich goed breken, komt God terug op Zijn Besluit. Hij zal hen opschrijven in het boek van het Leven voor een goed jaar. Als de zon ondergaat op Jom Kippoer dan is het tijd om het slotgebed, Ne’iala, te beginnen, het heiligste gebed van de joden. En dan klinkt er een langgerekt bazuingeschal, één sjofartoon, een sjofar is gemaakt uit een ramshoorn. De heilige dag is teneinde. De mensen gaan naar huis om hun eerste maaltijd te nemen na het vasten en om zich voor te bereiden op het komende feest, Soekot, dat al over vier dagen begint.
Godsdienst vandaag Huwelijk en echtscheiding
Een jood die wil trouwen wordt op de sabbat voor de trouwdag opgeroepen om in de synagoge voor te lezen uit de bijbel. De huwelijksinzegening wordt ook wel choeppa genoemd. Deze vindt plaats onder een baldakijn, als symbool van het samenzijn in een nieuw huis. Ze drinken ook wijn uit dezelfde beker. Bij de inzegening schuift de man de vrouw een ring aan haar vinger onder getuigenis van twee getuigen. Alleen de vrouw ontvangt een ring. Hierna wordt de huwelijksakte getekend. Deze wordt Ketoebe genoemd. Nadat de lofzegeningen zijn uitgesproken, wordt er een glas stuk getrapt als herinnering aan de verwoesting van de tempel in Jeruzalem. De bruid en de bruidegom verlaten dan de synagoge en de mensen die aanwezig zijn roepen dan luid: “mazzel tov”! Als een echtpaar in het jodendom wil gaan scheiden, is dat mogelijk. De echtscheing moet dan wel op gang worden gebracht door de man. De man overhandigt zijn vrouw dan een scheidingsbrief die ook wel “get” wordt genoemd. Wanneer de vrouw niet wil scheiden maar de man wel, dan kan dit niet gebeuren, omdat de echtgenoot niet van zijn vrouw mag scheiden tegen haar wil. De taak voor de vrouw in het huis is voor alles zorgen voor de joodse sfeer thuis. Zij is vrijgesteld van alle godsdienstige plichten die op een vaste tijd plaats vinden. Hier staat wel tegenover dat zij naast de opvoeding van de kinderen ook te zorgen heeft voor de juiste toepassing van de spijswetten en voorbereidingen moet treffen voor de sabbat. Islam De ontstaansgeschiedenis Het woord “Islam” betekent letterlijk de “overgave” aan de wil van God. Iemand die dit doet, is een moslim. Alle moslims samen vormen de ummah, de geloofsgemeenschap van de islam. Moslims worden liever niet “mohammedanen” genoemd, omdat ze niet in Mohammed vereren maar in God, die ze Allah noemen. Mohammed is wel de stichter van het islam. Hij werd rond 570 n. Chr. Geboren in de Arabische stad Mekka. Toen hij 25 jaar was, trouwde hij met Khadija. Hierdoor kwam er een ommekeer in zijn leven, want hij voerde diepe filosofische gesprekken en trok zich hele nachten terug in de bergen. In 611 n. Chr. Kreeg Mohammed een visioen in de berggrot. De engel Gabriel zei: “Jij bent Gods gezant, de profeet van Allah”. Het eerste hoofdstuk van de koran werd hem geopenbaard en hij kreeg de opdracht er uit te citeren. Mohammed had dus de functie om profeet van god te zijn en de boodschappen door te geven. Hij riep de mensen in Mekka op om die Ene God te aanbidden en te breken met andere goden. Ook zei hij dat je rechtvaardig moest handelen en op moet komen voor de zwakken. Hierdoor kwam hij in conflict met de aristocratie van Mekka en vluchtte hij naar Medina. Dit jaar wordt beschouwd als het eerste jaar. Hij kwam in conflict met de Joden in Medina en Mekka. Hij ging hierdoor weer terug naar Mekka en begon een gerechtvaardige oorlog en hij won deze. Mohammed liet alle afbeeldingen van de stamgoden verwijderen en verklaarde de rechthoekige ka’be tot centraal heiligdom van de islamitische gemeenschap. Iedereen ging over tot dit geloof. Mohammed stierf in 632 n. Chr. De moslims vinden dat er maar een god is en dat is God (Allah). Alles wat er gebeurt, geschiedt volgens de wil van God, ook kwaad. Je moet volgens de koran leven, want dit is “het tot boek geworden woord Gods”. Godsdienstige feesten Het offerfeest
In de Islam wordt het feest dat wij Pasen noemen het offerfeest genoemd. Soms wordt het ook wel het “Grote Feest” of “Id al-abha” genoemd. Het offerfeest valt op ongeveer zeventig dagen na afloop van de ramadan en valt samen met de afsluiting van de jaarlijkse pelgrim in en om Mekka. Het wordt aan het einde van de hadj gevierd, dat in de gehele islamitische wereld wordt gevierd. De moslims over de hele wereld slachten dan op de tiende dag van de twaalfde moslim-maand offerdieren. Meestal zijn dit schapen of kamelen. Ook dit feest duurt meerdere dagen. Moslims herdenken hiermee dat Abraham zijn zoon Ismael aan God zou offeren. De engel Gabriel stuurde hiervoor in de plaats een schaap, die Abraham in plaats van zijn zoon mocht slachten. De symbolen en gebruiken zijn dat iedereen die er financieel in staat voor zijn, zelf dieren slachten. Twee derde deel van het vlees is men verplicht aan anderen te schenken. Men draagt op het offerfeest feestelijke kleding en men groet elkaar op bijzondere wijze. Ook wenst men elkaar “Aid-mubarak”, dat gezegend offerfeest betekent. In Mekka zijn miljoenen gelovigen aanwezig bij de heilige steen de Kaaba. Scholen, bedrijven en overheidsdiensten zin in de islamitische wereld dan drie dagen gesloten. Godsdienst vandaag Huwelijk en echtscheiding

Bij de Islam kiezen de ouders of de familie de partners. Vaak spelen de vrouwelijke familieleden van de toekomstige echtgenoot een belangrijke bemiddelaarsrol. Voor het tot stand komen van het huwelijk. Omdat de man niet zelf in contact mag treden met het uitgekozen meisje, laat hij haar door zijn moeder of zus bekijken en beschrijven. Vroeger was dit de taak van een huwelijksbemiddelaarster, die een onderzoek instelde naar het uiterlijk, gezondheidstoestand, reputatie, intellectuele vorming en karakter. De schoonheid van het vrouwelijk lichaam werd daarbij beschouwd als een goed, waarvan de prijs bij de huwelijksonderhandeling blijkt. Als de vrouwelijke familieleden klaar waren met het bekijken van de vrouw, werden ze het eens over de hoogte van de bruidschat en het mahr (bruidsgeld), dat de bruidegom aan de bruid moet betalen. De bruidsprijs en ook de gouden sieraden geven de vrouw financiële zekerheid in het geval van een scheiding of overlijden van de echtgenoot. Ook geeft het een economische band tussen de betrokken families en dient het voor de opbouw van nieuwe, uitgebreider relaties. De huwelijkssluiting vormt een burgerlijk opgesteld contract. De huwelijksceremonie zelf begint met de instemming van de bruidegom en de vertegenwoordiger van de bruid, die bindend uitgesproken wordt. Hierna volgt een uitgebreide voordracht uit de koran. Pas dan vindt de voorbereiding voor de eerste ontmoeting van het bruidspaar plaats. Hiervoor wordt vooral de vrouw helemaal opgedoft. In de bruidstoet wordt de bruid dan met haar uitzet naar het huis van de bruidegom geleid, waar het v feestmaal plaatsvindt. Het hoogte punt van de ceremonie vormt de huwelijksnacht, waarin het bewijs van de maagdelijkheid geleverd moet worden. Vaak wordt voor de gasten het beddenlaken als bewijsstuk voor de maagdelijkheid voorgelegd en de eer van de familie bekend gemaakt. De overname van de huiselijke taken, de gehoorzaamheid ten opzichte van de man en het baren van kinderen garanderen de Islamitische vrouw vanaf dan haar maatschappelijk aanzien. Het huwelijk, het huis en de familie is nu haar werk en geeft haar maatschappelijke bescherming. Dit kan wel door de man opgeheven worden. Door de angst voor scheiding groeit daardoor bij de vrouw de bereidheid haar rol tot tevredenheid op zich te nemen. Als een vrouw alleen probeert te leven, wordt ze als mislukt gezien en niet geaccepteerd. Een man mag trouwen met maximaal vier vrouwen, maar dan mimet hij wel de aandacht gelijk verdelen. Dit wordt een polygaam huwelijk genoemd, maar weinig mannen kunnen dit doen, omdat e niet voldoende geld hebben voor de financiële belasting om de vrouwen te kunnen onderhouden. Een vrouw mag alleen echtscheiding aanvragen bij impotentie of gevangenisstraf van de man, als hij langer dan vier maanden weigert het bed met haar te delen of als hij haar niet onderhoud. In een polygaam huwelijk kan een vrouw echtscheiding aanvragen als zijn kan aantonen, dat haar man haar slechter behandelt dan zijn andere vrouw(en). Het lijkt of deze huwelijken gevoelloos zijn, maar wat bij ons gemakkelijk kapot gaat, ontpopt zich daar misschien tot een laat liefdesgeluk.