De ziekte van Altzheimer

De ziekte van Altzheimer 1) Waaraan herken je de ziekte? De eerste symptomen van de ziekte van Altzheimer kunnen zijn: - Verwardheid - Verstoring in het korte termijn geheugen - Concentratieproblemen en problemen met de ruimtelijke oriëntatie - Veranderingen in de persoonlijkheid - Taalproblemen - Stemmingswisselingen
Het is belangrijk om te weten dat de ziekte van Altzheimer niet iedere patiënt op dezelfde manier treft. De stadia die hieronder zijn beschreven geven een algemeen beeld weer van het verloop van de ziekte van Altzheimer. - Het eerste stadium: vergeetachtigheid, desoriëntatie, verandering van persoonlijkheid en vermindering van reactievermogen zijn de eerste kenmerken die kunnen duiden op de ziekte van Altzheimer. De patiënten zijn lusteloos, minder spontaan en leren trager. In dit stadium van de ziekte zijn Alzheimerpatiënten nog wel in staat om zonder hulp eenvoudige handelingen te verrichten. Voor al het overige zijn ze aangewezen op begeleiding. Hun spraak en begrip verslechteren en vaak zijn ze halverwege hun verhaal vergeten wat ze willen zeggen. Voor henzelf en de buitenwereld kan dat pijnlijke situaties opleveren. - Het tweede stadium: het is nu duidelijk te zien dat de Alzheimerpatiënt belemmeringen ondervindt in het dagelijkse leven. Het korte termijn geheugen functioneert matig, terwijl herinneringen uit een ver verleden vaak helder voor ogen staan. Ze vergeten data, de tijd van de dag en hebben moeite met het herkennen van familieleden en vrienden. Doordat de patiënt sterk hulpbehoevend wordt, is professionele hulp in dit stadium van de ziekte geboden. - Het derde stadium: In het laatste stadium heeft de ziekte van Altzheimer de patiënt de essentie van het leven ontnomen. Ze hebben 24 uur per dag verzorging nodig en zijn hiervoor geheel afhankelijk van anderen. Mogelijke symptomen in dit stadium zijn slaapstoornissen, hallucinaties, slaapwandelen en verlies van controle over hun ontlasting. De lichamelijke problemen verergeren zo sterk dat vele complicaties ontstaan. Patiënten verliezen het vermogen om te kauwen en te slikken en zijn vatbaarder voor longontsteking en andere infecties. De ademhaling verloopt uiterst moeizaam, vooral bij patiënten die bedlegerig zijn. Uiteindelijk leidt dit alles tot een onvermijdelijke dood. 2) Welk zijn de oorzaken van de ziekte? Leeftijd Het risico voor het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer neemt toe naarmate men ouder wordt. 1 op de 17 personen van 65 jaar of ouder is slachtoffer van de ziekte van Alzheimer, hoewel slachtoffers van de vroege vorm de ziekte al tussen hun 30e en 60e levensjaar kunnen krijgen.
Erfelijkheid Circa 10% van de Alzheimerpatiënten lijdt aan de vroege vorm van de ziekte van Alzheimer, die in veel gevallen van generatie op generatie worden doorgegeven. Bij de late vorm, waaraan 90% van de Alzheimerpatiënten lijdt, is nog geen patroon van overerving te ontdekken, al denkt men dat er wel degelijk genetische factoren een rol spelen bij de ontwikkeling hiervan. Statistisch gezien hebben familieleden van patiënten met de late vorm van de ziekte van Alzheimer slechts een gering verhoogde kans op de ziekte. Andere Sommige wetenschappelijke studies noemen hoofdletsel op jongere leeftijd, een lager opleidingsniveau en het vrouwelijke geslacht als mogelijke risicofactoren. Hoe dan ook, op dit moment zijn er nog geen definitieve oorzaken bekend. 3) Welke preventieve maatregelen kun je treffen? Geen 4) Waaruit bestaat het onderzoek voor die diagnose? Op dit moment is er nog geen waterdichte methode die met zekerheid vast kan stellen dat iemand lijdt aan de ziekte van Alzheimer. De ziekte van Alzheimer kan alleen na het overlijden, door middel van een autopsie, met honderd procent zekerheid worden vastgesteld. Een neuroloog heeft wel de mogelijkheid om een afbeelding van de hersenen te maken. Met deze zogenaamde hersenscans kan het afsterven van de hersenen of een verminderde hersenactiviteit worden aangetoond. Er zijn ook aanvullende onderzoeken mogelijk, bijvoorbeeld door een neuropsycholoog. Deze onderzoeken hebben tot doel vast te stellen welke vormen van begeleiding en / of behandeling voor de patiënt het meest geschikt is. 5) Hoe kan je de ziekte zelf behandelen Er drie middelen verkrijgbaar die het ziekteproces tijdelijk kunnen afremmen. Dit zijn Rivastigmine (Exelon®), Donepezil (Aricept ®) en Memantine (Ebixa®). Deze medicijnen zijn zogenaamde acetylcholine esteraseremmers. Acetylcholine esterase is een stof die een van de chemische boodschappers in de hersenen, acetylcholine, vernietigt nadat deze zijn signaal heeft overgedragen van de ene naar de andere hersencel. Deze medicijnen geven de boodschapper dus meer tijd om zijn werk te doen. Ze mogen alleen door een specialist worden voorgeschreven. Een nadeel van deze medicijnen is dat bij sommige patiënten bijwerkingen zoals misselijkheid, diarree en vermoeidheid kunnen optreden. Let op: voor sommige medicijnen is het aan te raden vooraf uw ziektekostenverzekering te consulteren met betrekking tot overname van de kosten. Er zijn ook medicijnen die bepaalde symptomen van de ziekte van Altzheimer bestrijden, zoals gedragstoornissen. Voor het bestrijden hiervan zijn verschillende middelen beschikbaar; regelmatig worden hier nieuwe producten aan toegevoegd