5.9 Over Europa

5.9 Over Europa

Jupiter verliefd

Agenor, de koning van de stad Sidon, had een zeer mooie dochter van vijftien jaar, Europa genaamd. Jupiter, die in liefde ontvlamd was, liet Mercurius, de bode van de goden, komen en zei: ‘Mijn zoon, trouwe dienaar, haast je naar de stad Sidon. Van ver zal je bergweiden zien, waar de herders van koning Agenor de koninklijke stieren hoeden. Breng die kudde van de bergen naar de kust.’ De almachtige Jupiter had die woorden nauwelijks gezegd, toen de stieren al van de bergen afdaalden naar de kust, waar Europa met haar vriendinnen bloemen plukten.

Jupiter vermomd

Jupiter zelf, die vermomd was (lett: die met het uitzicht van een sneeuwwitte stier bekleed was) als een sneeuwwitte stier, mengde zich onder de loeiende dieren. Zijn horens, waartussen een zwarte lijn te zien was, waren weliswaar klein maar schitterend als edelstenen. De dochter van Agenor kreeg de buitengewone stier in het oog en naderde nieuwsgierig het welgevormde dier. In de ogen van de stier was geen enkele bedreiging, niets angstaanjagends. Eerst, hoewel de aanblik van de stier zachtaardig was, durfde het meisje hem niet aanraken. Daarna, terwijl de stier zich aan haar voeten neerlegde, overwon ze haar angst en begon met hem te spelen. Ze hield bloemen voor zijn muil en omkranste zijn horens.

Jupiters ware aard

Ten slotte klom ze zelfs op zijn rug. Dan nam de vader van mensen en goden het meisje mee naar het water en ontvoerde plots zijn buit door de hoge golven naar het midden van de zee. Terwijl het meisje bang naar het land omkeek, smeekte ze tevergeefs om de hulp van haar vriendinnen. Terwijl ze met haar ene hand een horen vasthield, met haar andere hand de rug van de stier vastgreep, werd ze door Jupiter naar het eiland Kreta meegenomen.

(naar Ovidius, Metamorphoses)