Vertaling en Creatieve versie van gedichten uit de romantiek

Die winterreise
Verwerkingsopdracht


Inhoudsopgave

Inleiding
Opdracht 1+2
Opdracht 3
Opdracht 4 + 5
Opdracht 6


Inleiding

We hebben een muziekopdracht gemaakt over de liederen van het gedichtencuclus ‘die Winterreise’ .
We hebben gekozen voor een muziekopdracht omdat dit ons anders leek dan alle andere opdrachten die we op school hebben moeten maken. We zijn erg geinterreseerd in muziek en het leek ons interessant om meer te weten te komen over de muziek in de Duitse Romantiek.

In dit verslag kunt u zien wat we hebben gedaan.

Onder het kopje ‘opdracht 1+2’ ziet u alle acht gedichten/liederen die wij zoveel mogelijk naar correct Nederlands vertaald, bestudeerd en bekritiseerd hebben . We formuleren ook welk gevoel de dichter ermee verwoordt.
Voor opdracht 3 hebben we twee liederen uitgekozen waarvan we de begeleiding er goed gelukt vinden, met onze motivatie erbij.
Opdracht 4 en 5 gaat over liederen die ons bijzonder aanspreken. We hebben er twee gekozen. We leggen uit waarom dit ons zo aanspreekt, en we leggen uit welke beelden en gevoelens de dichter ermee verwoordt.
In het laatste hoofdstuk, Opdracht 6, ziet u een eigentijdse Nederlandse versie van het gedicht ‘der Lindenbaum’. Hierbij hebben we goed geprobeerd alles in een urbane manier opnieuw te verwoorden. Omdat we niet konden kiezen welk zelfgemaakte gedicht we zouden inleveren, hebben we er twee gegeven.


Opdracht 1+2

Gefrorene Tränen
Bevroren tranen

Gevroren druppels vallen
Van mijn wangen af:
Of is het me ontgaan,
Dat ik gehuild heb

Een tranen, mijn tranen,
En zijn jullie toch zo lauw
Dat jullie veranderen in ijs
Als koude morgen dauw

En dringt toch uit de bron
De borst zo gloeiend heet
Wanneer wilde u smelten
De hele winter ijs

Dit gedicht gaat over iemand die huilt zonder het zelf echt te beseffen
Hij is verbaasd dat zijn tranen van ijs zijn geworden
Hij vindt dat hi een warme innerlijke bron heeft,
Waarom worden de tranen zodra ze naar buiten gaan

Dan zo koud?

Zijn gevoel in dit gedicht is dus best verdrietig,
Zonder dat hij vertelt waarom hij moet huilen en verdrietig is.
Ook is zijn gevoel ‘verbaasd’.

Erstarrung
Verstijving

Ik zoek tervergeefs in de sneeuw
Naar haar voetsporen
Waar ze aan mijn armen
Doorstreek de groene grond

Ik wil de grond kussen
het ijs en sneeuw doordringen
Met mijn hete tranen
Tot ik de aarde zie

Waar vind ik een bloesem
Waar vind ik groen gras?
De bloemen zijn gestorven
Het gazon ziet zo bleek

Moet dan geen aandenken
Ik neem mee van hier
Als mijn pijn zwijgt
Wie vertelt mij dan van haar
Mijn hart is als gestorven
Koud staart haar beeld daarin
Als mijn hart weer ontdooit
Smelt ook haar beeld weg


Dit gedicht beschrijft iemand, waarschijnlijk een man,
Met (waarschijnlijk) liefdesverdriet.
Toen hij nog met haar was, was alles mooi en groen
Nu hij niet meer bij haar is,
Is zijn hart versteent van ijs en sneeuw.
Alles is verlebt en grijs
Hij is bang dat als alles ontdooit
Het beeld van zijn geliefde ook verdwijnt.

Het gevoel dat in dit gedicht wordt geuit is dus
Verdriet en angst, voor als alles ontdooit, hij het beeld van haar in gedachte ook verliest.

Der lindenbaum
De lindeboom

Bij de bron voor de toren
Daar staat een lindenboom
Ik droom in zijn schaduw
Zijn mijn zoete dromen vrij
Ik snij in zijn schors
Zo vaak het geliefde woord
In tijden van vrolijkheid en lijden,
Trekt het mij altijd aan

Ik moet vandaag ook ronddwalen

In de diepe nacht
Het was toen dat ik in het donker
Mijn ogen heb toegedaan
En zijn takken ruiste
Alsof ze me toeriepen
Kom hier bij mij, ,maatje
Hier vind je je rust   

De koude wind blaast
Me tegen mijn gezicht
Mijn hoed vliegt van mijn hoofd
Maar ik kijk niet om
Nu ben ik enkele uren
Verwijderd van die plek
Maar nog altijd hoor ik fluisteren
Daar vind je je rust

Der Lindenbaum is een lied met een pianobegeleiding. Het is een nummer in de richting van Operamuziek, en het geeft een rustig gevoel.
Het lied is tegelijkertijd een gedicht, en gaat over een persoon die vaak bij een Lindeboom zit en dan volledig kan wegdromen in de schaduw van de boom. Elke keer weer wordt hij/zij naar diezelfde boom “toegetrokken”, en de boom heeft een rustgevend effect.
Het gevoel dat de dichter verwoord met het gedicht/lied is een rustgevend gevoel. De boom zorgt voor een plek waar het drukke leven kan worden ontvlucht, en waar de persoon in het gedicht zijn fantasie en dromen de vrije loop kan laten. De plek in het gedicht komt over als een veilige en rustige plek waar iedereen wel eens behoefte aan heeft en graag zou willen zijn.


Wasserflut
Waterstand

Een traan uit mijn ogen,
Is in de cocaine gevallen
Zijn koude vlokken zuigen
Dorstig in de hete pijn

Wanneer het gras
Waait daar een luide wind
En het ijs verspringt in echo
En de wijde cocaine krimpt

Cocaine,  jij bent van mijn verlangen
zeg, waarheen gaat jou gracht
Cocaine, jij weet van mijn verlangen
Zeg, waarheen gaat jou gracht
Volg nou maar mijn tranen
Neem je zometeen de stroming mee

Eerst met hem de stad doorzien,
De straten in en uit
Voel je mijn tranen gloeien
Dat is mijn liefste huis

Wasserflut is ook een lied met pianobegeleiding. Ook dit lied is richting Operamuziek, en klinkt heel droevig. (Dit heeft dan ook te maken met het thema van het gedicht/lied).
Het lied gaat over een persoon die duidelijk niet gelukkig is met zijn/haar leven en probeert te vluchten van de werkelijkheid door het gebruik van geestverruimende middelen (cocaïne). De persoon voelt zich duidelijk ongelukkig doordat hij/zij huilt en een uitvlucht zoekt. Hij/zij weet duidelijk niet waar anders heen te gaan, en heeft een onbeantwoord verlangen. De cocaine vult een klein deel van dit verlangen in.

Het gedicht maakt een depressieve indruk en geeft ook een ongelukkig gevoel wanneer je het leest. De schrijver verwoord dan ook dit depressieve en ongelukkige gevoel.

Gute Nacht
Goede nacht

Als een vreemde ben ik er bij gekomen,
en als een vreemde ga ik weer weg.
Mei was mij goedgezind.
Met een of andere bos bloemen
Sprak het meisje over liefde
De moeder zelfs van een huwelijk
Nu is de wereld zo droevig,
de weg gehuld in de sneeuw.

Ik kan niet bepalen
wanneer ik op reis ga
Ik moet mezelf de weg wijzen
In deze duisternis
De schaduw van de maan
Trekt mij als een partner mee
En op de witte matten
Zoek ik de sporen van wilde dieren.

Waarom zou ik langer wachten
Totdat ik uitgewoond ben
Laat uwe honden janken
Voor hun herenhuis
De liefde houdt van wandelen
God heeft het zo gewild
Van het een tot het ander

Slaap zacht lieveling!

Ik zal je droom niet verstoren
Het zou jammer zijn om dat te doen
Je zou mijn voetstappen niet moeten horen
Zacht, zacht, sluit ik de deur.
Ik schijf in de voorbijgang:
Op je deur: Slaap zacht
Daarmee mag jij zeggen,
dat ik aan je heb gedacht.


Dit vind ik een heel mooi gedicht. Het is begeleid met een mooi stuk piano, en het gevoel wat de schrijver over wil brengen is duidelijk. Als een vreemde komt hij, en als een vreemde gaat hij. Zijn ‚geheime’ liefde uit hij door middel van een briefje op de deur. Ik vind het vooral een heel lief gedicht.
Het woordgebruik vind ik ook heel mooi gekozen. Zoals; Slaap zacht, lieveling in plaats van: slaap lekker schat.
De persoon in het gedicht vind ik niet per se ongelukkig verkomen. Hij weet niet zo goed wat hij precies wil, en waar hij heen gaat en wanneer, maar hij weet wel wat de liefde voor hem is.



Die wetterfahne
De windwijzer

De wind speelt met de windwijzer
Boven mijn lieveling haar huis
Daar liep ik in mijn waan
Ze floot de armen van de vluchteling uit

Hij had het eerder moeten opmerken
Het uitgestoken bord van het huis
Dan had hij nooit hoeven zoeken
In het huis van een vrouwenbeeld

Binnen speelt de wind met
Harten
Zoals op het dak maar dan niet zo luid
Wat maakt hen mijn pijn nou uit,
Hun kind is een welzijnde bruid

Dit gedicht begrijp ik niet zo heel erg goed. Ik begrijp dat hij voor het huis van zijn verloofde staat en beseft dat hij dit eerder had moeten doen.
Ik vind het geen zielig gedicht. Het is niet heel emotioneel. Het gaat er vooral om dat deze persoon zich bedenkt dat hij dit veel eerder had kunnen doen
Wat wel zielig is, is dat blijkbaar niemand geeft om de pijn van deze persoon.

Een Romantisch element: De wind speelt. Dat gaat over de natuur, en dat is een typisch element uit die tijd. 

Die Krahe
De kraai

Een kraai was met mij
Uit de stad getrokken,
Is tot het heden altijd
Om mijn hoofd gevlogen.

Kraai, wonderlijk dier
Wil je me niet verlaten?
Meen jij wel, snel als buit hier
Mijn lijf te pakken

Nu, ik hoef meer niet ver meer te gaan
Aan de wandelsport
Kraai, laat me eindelijk zien,
Trouw tot het graf

Net als alle andere gedichten wordt ook dit ondersteund door de piano. Maar ik vind dit niet zo’n mooi gedicht. De muziek vind ik erg mooi, maar omdat de tekst mij niet aanspreek vind ik het minder mooi. De romantische kenmerken in dit gedicht zijn weer de eenzaamheid en de natuur. De eenzaamheid wordt gekenmerkt doordat de hoofdpersoon de enige is samen met de kraai, en daarmee wordt ook gelijk het andere romantische element beantwoord; de natuur.


Einsamkeit
Eenzaamheid

Als een bedroefde wolk,

Door een vrolijke lucht gaat.
Wanneer in de dennen top
Een doffe lucht waait.

Zo trek ik mijn straat
Daarheen met lome voet.
Door lichte, opgewekte leven
Eenzaam en zonder groet.

Ach, dat die lucht zo kalm
Ach, dat die wereld zo licht
Als de storm nog woedt,
Was ik zo alleen nog niet.

Dit liedje wordt begeleid door een piano. In het begin is het heel droevig en de manier waarop het wordt gespeeld, geeft ook een hele eenzame indruk. De persoon in dit gedicht wekt een hele ongelukkige indruk. Ik krijg sterk het gevoel dat dit willekeurige persoon erg in zichzelf is gekeerd maar aan de andere kant ook hunkert naar een simpele groet. In het begin van het gedicht bezwijkt de persoon in zelfmedelijden maar daarna herstelt hij zichzelf. De romantische kenmerken die sterk zichtbaar zijn in dit gedicht, is de eenzaamheid en de natuur. De natuur is ook duidelijk een belangrijk aspect in dit geheel aangezien de hoofdpersoon zijn of haar gevoelens vergelijkt met natuurlijke aspecten zoals een troebele wolk in een vrolijke lucht.


Opdracht 3

Kies twee liederen waarvan jij vindt dat de begeleiding geslaagd is.

Motiveer waarom.

Over het algemeen vonden wij de begeleiding van alle liedjes niet zo leuk.
Het is heel erg ouderwets, doordacht en zo denderend droevig.

Ik vond zelf het piano stuk van Goede Nacht het mooist. Dit is het meest met een mooi ritme, een steeds terugkerende melodie.

We vonden ook die van Bevroren Tranen mooi. Dit omdat deze erg goed bij de tekst pas en heel droevig is.
Je hebt aan het begin van dit liedje een mooi stukje solo, en wij vinden dat veel mooier dan wanneer de zanger er doorheen zingt.

Bij Goede nacht is het een heel mooi stukje rustig piano. Bij sommige stukjes piane herhaalt hij een stukje gedicht.

De sfeer van beiden teksten sluit goed aan bij de pianostukken.


Opdracht 4+5

Zoek twee liederen die jou aanspreken.
Motiveer waarom.
Welke beelden en gevoelens verwoordt de dichter bij deze liederen

Wij vonden wij Goede Nacht en Eenzaamheid het mooist.
Goede nacht is een heel mooi gedicht. Het is begeleid met een mooi stuk piano, en het gevoel wat de schrijver over wil brengen is duidelijk. Als een vreemde komt hij, en als een vreemde gaat hij. Zijn ‚geheime’ liefde uit hij door middel van een briefje op de deur. Ik vind het vooral een heel lief gedicht.
Het woordgebruik vind ik ook heel mooi gekozen. Zoals; Slaap zacht, lieveling in plaats van: slaap lekker schat.

De persoon in het gedicht vind ik niet per se ongelukkig verkomen. Hij weet niet zo goed wat hij precies wil, en waar hij heen gaat en wanneer, maar hij weet wel wat de liefde voor hem is.

Het liedje Eenzaamheid wordt begeleid door een piano. In het begin is het heel droevig en de manier waarop het wordt gespeeld, geeft ook een hele eenzame indruk. De persoon in dit gedicht wekt een hele ongelukkige indruk. Ik krijg sterk het gevoel dat dit willekeurige persoon erg in zichzelf is gekeerd maar aan de andere kant ook hunkert naar een simpele groet. In het begin van het gedicht bezwijkt de persoon in zelfmedelijden maar daarna herstelt hij zichzelf. De romantische kenmerken die sterk zichtbaar zijn in dit gedicht, is de eenzaamheid en de natuur. De natuur is ook duidelijk een belangrijk aspect in dit geheel aangezien de hoofdpersoon zijn of haar gevoelens vergelijkt met natuurlijke aspecten zoals een troebele wolk in een vrolijke lucht.

Opdracht 6
Hier is onze eigentijdse versie van het lied / gedicht Der Lindenbaum.

De Linda-droom
Moet je nou is horen!
Bij de fontein van de toren,
Daar staat toch zo’n lindenboom?
Ik ging er zitten, een beetje loom.

Ik had honger dus zat te snacken,
En een beetje meisjes te checken. 
Ik snij onbewust, dromend, in de boom zijn bast
Totdat een oogverblind mooi meisje mij verrast
En ze zegt mij de geliefde zin:
Weet je dat ik jou bemin?

Ze noemt haar naam en die is Linda.
Van schrik valt uit mijn hand de pinda
Die ik net wilde gaan eten
Maar dat kon ik toen vergeten

Toen werd ik wakker, bij de boom

Besefte ik me: het was een droom.
Wat baalde ik, oh wat een pech
Die droom jonge, die leek net eg!

Ik moest de boom vannacht even zien
Linda was er niet, ik telde tot tien.
Ze kwam maar niet en ik werd gek
Uit mijn jas pakte ik mijn shag

Toen ben ik gaan heel hard gaan lopen
En stiekem ook heel hard gaan hopen
Op die ene dag dat ik weer kon dromen
Dat Linda voor eeuwig terug zou komen.



De Lindenboom
Bij de fontein bij de toren,
Daar staat een lindenboom
Ik zit in zijn schaduw en,
met mijn muziek in mijn oren
Heel diep in gedachten, verzonken in mijn droom.
Ik snij in zijn bast
Zovaak het geliefde woord
Welke stemming ik ook heb, hij houdt mijn gevoelens vast.

Ik moest de boom vannacht even zien

met het neonlicht door zijn takken
Ho! Daar gleed ik bijna uit op mijn hoge hakken
Toen deed ik mijn ogen dicht en telde tot tien
Ik hoorde de boom roepen
’Peace man’

de koude wind blaast in mijn gezicht als een fan
mijn pet viel af, het deerde me niet
nu ben ik ver weg nog steeds hoor ik de boom spreken
hier vind je je rust man