Socrates' standpunt, Cicero, academia I, 15-16

Socrates’ standpunt, Cicero, academia I, 15-16 Het lijkt me dat Socrates, waar iedereen mee eens is, als eerst de filosofie weggehaald heeft van de duistere onderwerpen die betrekking hebben op de natuur, waarmee alle filosofen voor hem bezig waren en gebracht heeft binnen het dagdagelijkse leven opdat hij vragen zou stellen over deugd en ondeugd en goed en kwaad in het algemeen opdat hij zou aantonen dat het hemelse ofwel ver buiten ons kenvermogen (?) lag ofwel indien ze ten zeerste gekend zouden zijn, niets bijdroegen om goed te leven. Deze die in bijna al zijn dialogen , die voor hen, die hem beluisterden, uitgebreid en overvloedig besproken zijn, discussieerde zo dat hij zelf niks bevestigde dat de anderen weerlegden, hij beweerde niets te weten, tenzij dit zelf, dat hij de anderen overtrof omdat dezen menen dat te weten wat ze niet weten; En omdat hij dit alleen weet namelijk dat hij niks weet, daarom beweert hij door Apollo als wijste van allen genoemd te zijn, omdat dit de enige wijsheid van de mens is, namelijk niet menen te weten wat hij niet weet. Hoewel Socrates dit voortdurend zei en bij deze mening bleef, bestond heel zijn dialoog slechts in het aansporen van mensen tot de deugd zoals uit de boeken van de socratici en vooral Plato kan begrepen worden.