Het lijkt er op dat je browser advertenties blokkeert. Scholieren.com kan alleen bestaan door inkomsten van advertenties. We
zouden het lief vinden als je de blokkade voor onze site uit zet. Dankjewel!
Examenleerlingen opgelet: over 50 dagen is het zo ver! Wil jij ook slim leren, zeker slagen? Ontdek alle tips, tests, trucs en tools van Examenbundel en sleep dat diploma binnen. Wil je zeker weten dat je niks mist? Meld je dan snel aan en ontvang alle tips in je mail!
Ik wil slagen!
Feitelijke gegevens
1e druk,
2019
234 pagina's
Uitgeverij: Atlas Contact
Flaptekst
Vonne van der Meers nieuwe roman "Vindeling' begint in Boedapest in 1956. Jutka Horvath vlucht tijdens de chaotische dagen van de Hongaarse opstand samen met haar moeder via Oostenrijk naar Amsterdam. Haar leven begint met verlies: van haar familie, haar taal, haar vader. Door de toevallige vondst – in haar nieuwe vaderland – van een handtas raakt Jutka in de ban van het vinden. Wat ze vindt brengt ze terug, maar zelf blijft ze zoek.
Eerste zin
Het was nacht, de torenklok had juist twee keer geslagen,
toen ze op weg naar huis gehuil hoorde. Ze stond
stil en keek om zich heen. Het geluid kwam niet uit een
open raam en op straat was niemand te zien, geen man of
vrouw met een draagzak op de borst. Een doos met halfverzopen
poesjes dan misschien of een tas met puppy’s,
vroeg ze zich af totdat ze het niet langer kon ontkennen.
Samenvatting
Proloog.
Een vrouw van achter in de veertig hoort een kind huilen in een afvalcontainer. Ze waarschuwt de hulpdiensten. Ze wil het jongetje graag houden, maar dat kan niet. Ze besluit daarna het 'vinden ' op te geven. [De vrouw is Jutka Horvath]
Jutka is een Hongaars meisje dat tijdens de opstand tegen de Russen (1956) met haar moeder naar Nederland vlucht. Ze houdt ervan om op straat dingen te vinden. Ze begint ermee als ze een fraaie tas vindt van een mevrouw. Ze krijgt als beloning een Winterboek, waarin een verhaal staat van "Nick en de vis. Een jongetje blijft zijn leven lang verlangen naar de plastic vis die hij in zijn jeugd kreeg, kwijt raakt en tenslotte weer terugvindt.
Jutka besluit dan 'vindeling' te worden. Daarvoor kijkt ze steeds naar de grond. Uiteindelijk heeft dat invloed op haar figuur. Ze krijgt een bult op haar rug. Ze kan inderdaad van alles vinden, en maakt er een soort sport van om alles weer aan de eigenaars terug te brengen.
Er wordt in het begin van het romanverhaal ook aandacht besteed aan de vlucht van Jutka en haar moeder uit Hongarije. Omdat haar vader een andere vriendin heeft, gaat hij niet mee naar Nederland. Jutka kent haar vader dus nauwelijks. Jutka's moeder moet zichzelf bedruipen en wordt pianiste in een luxe hotel. Daar speelt ze voor de gasten en ze ziet ook hoe veel mannen vreemd gaan met andere vrouwen. Jutka heeft een schoolvriendin die haar beschermt. Dat is Wilma maar na vijf jaar verhuist dat meisje.
Verhalen van de eigenaren die iets verloren hebben in de ik-vorm: Jutka is nog jong.
- man is zijn vrouw kwijt geraakt aan een man, komt later weer bij haar terug als ze terminaal is. Hij heeft een kettinkje van haar verloren en hij is erg blij dat Jutka het heeft gevonden.
- een jong stel heeft een leuke liefdesrelatie. Ze laten bij een bezoek aan een park het voorleesboekje van hun zoontje liggen. Jutka vindt het en brengt het terug. De moeder is erg blij.
Jutka wordt ouder en ze volgt een gymnasiumopleiding. Als haar moeder op een avond optreedt, zoekt ze in haar klerenkast. Ze vindt een doos met veel brieven van haar vader aan haar; haar moeder heeft haar die nooit gegeven. Ze is erg boos en na haar eindexamen besluit ze om een tijdje als aupair te gaan werken in Parijs. Het is dan 1969/1970. Ze werkt in een gezin met een dominee. Ze schrijft vanuit Parijs een brief aan haar vader en krijgt ook een brief terug. Hij wil haar wel komen opzoeken in Parijs. Daar ontmoet ze bij toeval een Algerijn Hamid die erg grote invloed op haar uitoefent. Met hem heeft ze ook voor de eerste keer seks. Hij praat wel over haar fysieke handicap de bult. Hij heeft radicale politieke ideeën en ze gaat er flink tegen in. Na vier maanden verbreekt hij de relatie en de manier waarop is nogal beledigend voor haar.
Wanneer haar vader op bezoek komt (drie dagen) is er niet direct een klik. Ze heeft ook het idee dat hij niet alleen voor haar naar Parijs is gekomen. Dan wordt Parijs een stad vol eenzaamheid, ze krijgt heimwee en ze wil Kerstmis thuis vieren in Amsterdam. Maar haar moeder is ontslagen bij het hotel en leeft in armoede. Ze praten samen over haar ex-man.
Ik-verhalen in deze periode
- een jonge vrouw is bruut verkracht op straat; ze verliest een gouden broche en die wordt door Jutka gevonden.
- ik-verteller is ook haar vader die een heel ander verhaal geeft over het afscheid in Parijs: hij is wel degelijk alleen voor Jutka gekomen. Maar Jutka blijft hem lelijke brieven schrijven. Ze vraagt hem ook een keer of hij haar wel gewild had, toen haar moeder zwanger was.
Hoewel Jutka intelligent is, maakt ze haar studies niet af. Ze wordt gewoon boekhouder en ziet uit de financiële gegevens hoe het met de eigenaar van de bankrekening is gesteld. In die periode vindt ze ook een hondje. Diens baasje George begint een relatie met haar, en hebben ook seks met elkaar maar vanwege de bult verbreekt ze de relatie. George is er kapot van.
Ik-verhaal van de priester
Een priester heeft zijn hostiedoosje verloren. Jutka vindt het en ze krijgt een verhaal te horen over de betekenis van de doop . Die heeft twee symbolische betekenissen: de doop is een nieuw begin. Bovendien laat de doop zien hoe een mens van de binnenkant naar de buitenkant wordt gebracht. Intussen is Jutka's moeder ziek geworden: ze heeft kanker en Jutka vraagt aan de priester of hij haar in zijn gebed wil herdenken. De man vertelt ook dat hij verliefd was geworden op een leuke vrouw, maar dat hij er toch voor gekozen had om zijn leven te wijden aan de opvang van (Vietnamese) bootvluchtelingen.
Jutka's moeder is ziek vertrokken naar Hongarije. Dan boekt Jutka ook een vlucht en ze bezoekt zowel haar moeder (die daarna sterft) en haar vader. Haar vader neemt haar mee naar een openluchtbad in de kou. Daar wordt een symbolische handeling verteld: de gang naar het water die een nieuw begin moet aanduiden.
Intussen is Jutka van vindeling iemand geworden die zelf iets verloren heeft. Een map met aantekeningen over haar leven. Een jonge man Jonas vindt die en raakt door haar verhalen geïmponeerd Ze gaan een tijdje met elkaar om. Maar hij is te jong voor minnaar en te oud voor een pleegzoon. Hij is namelijk zelf een vondeling. Hij zet haar er haar toe aan om alles te weten te komen van het jongetje uit de afvalcontainer. Dat is nu alweer 15 jaar geleden (Jutka is dus ruim zestig)
In een soort epiloog bezoekt ze haar vader in Boedapest. Ze doet het twee keer per jaar. Op het station is het erg druk. Er zijn een heleboel vluchtelingen aangekomen die Hongarije niet binnen mogen. Wanneer ze met haar vader is praten ze elkaar bij over hun geschiedenis. Zij vertelt hem hoe de jaren In Amsterdam waren. Daarna gaan ze naar het zwembad. Jutka geeft haar vader een arm, pas in het water laat ze hem los.
Jutka is een jong meisje wanneer ze naar Nederland komt. Ze is gevlucht met haar moeder, omdat haar vader een andere vriendin had. Ze heeft het best moeilijk in het begin van haar leven. Maar ze heeft een geweldige hobby: het vinden van spullen en het terugbezorgen aan de eigenaren.
Wanneer ze haar eindexamen heeft afgerond, vindt ze een belangrijke dood met brieven van haar vader. Ze heeft die nooit gekregen, maar hij heeft trouw geschreven. In Parijs ontmoet ze hem voor de eerste keer. Ze twijfelt eraan dat hij speciaal voor haar gekomen is. Die twijfel blijft ze houden.
Ze krijgt wel een aantal vrienden (Hamid in Parijs en George in Nederland) maar beiden zijn niet succesvol. De bult zit een ware liefde letterlijk in de weg.
Als haar moeder aan kanker is gestorven, zoekt ze weer meer toenadering bij haar vader. Ze brengt hem twee keer per jaar een bezoek. Hij wordt ouder en brozer. Hij gaat graag met haar naar het zwembad. Dat water staat net als de heilige Doop symbool voor het begin van een nieuw startpunt in je leven.
Haar vader
Haar vader is de eerste twintig jaar uit beeld bij Jutka. Hij wilde destijds niet mee vluchten naar het buitenland, o.a.omdat hij een vriendin had. Hij schrijft wel heel veel brieven aan Jutka, die ze echter nooit van haar moeder krijgt te zien. Hij komt naar Parijs, en moet daar veel moeite voor doen, al denkt Jutka van niet. Hij lijkt wel degelijk geïnteresseerd in het leven van zijn dochter. De lezer kan dat zien, omdat hij in twee hoofdstukken ook een ik-verteller is.
Krisztina
Krisztina blijft in de roman voornamelijk op de achtergrond. Ze is de uit bezet gebied gevluchte vrouw die het moet klaarspelen zonder een man die haar in de steek heeft gelaten. Ze wordt in Nederland pianiste in een luxe hotel en heeft op dat moment de tijdgeest mee. Ze ziet hoe rijkere mannen hun vrouw bedriegen. Later als de discomuziek opkomt, wordt ze ontslagen en leeft ze in Amsterdam in armoede. Ze heeft geen vrolijk bestaan en wordt later ook ziek.( ze heeft veel gerookt) Ze sterft aan kanker. Jutka heeft haar nog een keer voor de dood in Boedapest bezocht.
Quotes
"Anya, had hem nog niet opgemerkt, maar zij, het zesjarige dichter bij de grond levende kind, vloog eropaf. Afblijven, Jutka, in godsnaam, riep haar moeder in de
thuistaal die ze spraken als ze samen waren of met landgenoten onder elkaar. Het klonk dramatisch, hoewel er in die jaren nog niet gewaarschuwd hoefde te worden
voor onbeheerd achtergelaten eigendommen. "
Bladzijde 14
"Maar op een namiddag in november, eind jaren vijftig van de vorige eeuw, lag het geluk voor het oprapen, half verscholen achter een fiets naast de voordeur van een hoekhuis: een langwerpige damestas van krokodillenleer."
Bladzijde 13
"Nu draag ik ook schuld, maar geen grotere dan alle afwezige vaders meetorsen. Die schuld wil ik, moet ik op mij nemen. Maar volgens haar overstijgt het kwaad dat ik heb aangericht de alledaagse echtscheidingsdrama’s. Talloze bewijzen heeft zij van mijn wangedrag, een lange lijst die ze zelfs heeft genummerd.” "
Bladzijde 141
"Zodra zij met een voorbeeld kwam waar hij geen antwoord op had, gooide hij het over een andere boeg. Er voel van alles aan haar te verbeteren. Innerlijk en uiterlijk. Als ze magerder werd zou de bult vanzelf ook minder in het oog springen, in een getailleerde jas zou ze slanker lijken dan in een vormeloze cape. En waarom droeg ze geen hakken, dat scheelde toch al gauw een paar centimeter?"
Bladzijde 105
"Openbare baden had ze na de kwelling van het verplicht schoolzwemmen weten te vermijden. Het zou nog decennia duren, vrijwel al haar vruchtbare jaren, voordat ze zich aan wildvreemde ogen durfde bloot te stellen."
Bladzijde 93
"Op haar eerste schooldag in Nederland was Jutka nog geen vindeling van paraplu's en kettingen, maar vluchteling. Ze werd warm onthaald door de juf van de tweede kleuterklas, mevrouw De Jong, die onlangs weduwe was geworden."
Bladzijde 44
Jutka is in het gehele verhaal op zoek naar de zin van haar bestaan. Ze is een vindeling (een zoeker dus). Ze is ook een kind tussen twee werelden: die van haar jongste jeugd in Hongarije en die van de rest van haar leven in Nederland. Ze zoekt daarnaast naar het moederschap, dat zou pas een zinvolle besteding van haar leven zijn geweest. (De roman begint dan ook met de episode van het jongetje in de afvalcontainer).
Wat kan ze bereiken met een goede opleiding (gymnasium) maar met een lelijk lichaam door de bult? Hoe kijken de mannen naar haar? Heeft haar vader haar wel gewild, toen hij hoorde dat haar moeder zwanger was? Hoe moet ze de gestuurde brieven van haar vader interpreteren? Komt hij wel voor haar speciaal naar Parijs?
Allemaal essentiële vragen voor een jong kind en later een vrouw die de keuze van het thema 'het zoeken naar de zin van het bestaan" rechtvaardigen..
Motieven
Vader-dochterrelatie
Omdat moeder Krisztina niet zo veel sprak over Jutka's vader, (en als ze het deed was dat negatief? krijgt Jutka geen goed beeld van haar vader. Toch blijkt hij haar jarenlang brieven te hebben gestuurd die haar moeder nooit had afgegeven.
In Parijs schrijft Jutka haar vader een brief en hij komt haar opzoeken. Toch is er niet direct een klik. Ze verdenkt haar vader ervan niet voor naar Parijs te zijn gekomen. In zijn eigen ik-verhaal weerlegt de vader dat trouwens. Ook daarna is het contact moeizaam en stelt Jutka haar vader soms lelijke vragen. "Heb je mij ook echt wel gewild toen Krisztina zwanger was?"
Als haar moeder al lang is gestorven, gaat ze haar vader twee keer per jaar opzoeken. Symbolisch is de gang naar het zwembad. Het water (net als de doop) zorgt voor een symbolisch nieuw begin en heeft een reinigende werking. Ze geeft haar vader een arm om hem naar het water te brengen. Het lijkt dus goed te komen.
Liefdesrelatie: problemen/echtscheiding
De vader van Jutka heeft haar moeder en zijn kind in de steek gelaten.
De relatie met Hamid is voor Jutka op den duur niet houdbaar. Hij heeft te radicale politieke ideeën en stuurt haar weg.
Aan de liefdesrelatie met George maakt ze zelf een einde, want ze schaamt zich voor haar bult.
Inwijding
Hamid, de Algerijn uit Parijs, wijdt Jutka in de liefde in. Ze was een argeloos meisje, en nadat ze ontmaagd is, voelt ze zich eindelijk vrouw.
Overspel
De vader van Jutka heeft een vriendin. Hij gaat om die reden niet met haar moeder mee naar Amsterdam. In Amsterdam is de moeder pianiste. Ze ziet vaak hoe mannen steeds andere vrouwen meenemen naar het hotel.
Moeder-dochterrelatie
Hoewel Jutka met haar moeder Krisztina is mee gevlucht naar Nederland, is hun relatie toch niet optimaal. Dat komt vooral omdat haar moeder de brieven die haar vader aan Jutka stuurde, nooit heeft afgegeven. wanneer Jutka daarachter komt (19 jaar oud) vlucht ze een tijdje bij haar moeder vandaan naar Parijs. De relatie wordt maar moeizaam hersteld.
Oorlog: algemeen
Er is enkele keren sprake van oorlogsdreiging. Rusland viel in 1956 Hongarije binnen en veel Hongaren vluchtten toen naar het westen. In de zeventiger jaren waren er in Zuid-Azië oorlogen en toen kwamen er in Nederland Vietnamese bootvluchtelingen. In het heden van de 21e eeuw is er in Afrika oorlogsgeweld (bijv. Syrië en Irak) In Hongarije wil men die vluchtelingen eigenlijk niet toelaten. Er zijn veel vluchtelingen naar het land gekomen om elders een bestaan op te bouwen.
Lichamelijke beperking
Omdat ze in haar jeugd steeds meer voorover gaat lopen om dingen te vinden, groeit haar lichaam scheef. Ze heeft op den duur een bult ontwikkeld die voor mannen niet zo aantrekkelijk is.
Kinderwens
Jutka heeft heel haar leven een kinderwens. Maar ze heeft weinig seksuele relaties. Als ze achter in de veertig is, vindt ze een baby in een afvalcontainer. Maar ze mag het kind niet zelf houden. Het moet worden afgegeven aan de instanties
Motto
Er is geen motto
Trivia
Dankwoord van de schrijfster:
Het idee voor dit boek kreeg ik door mijn ontmoeting met een zesjarig meisje en haar moeder, bij wie ik in november 2015 mijn verloren tas kon ophalen. In een
schaars ingericht huis aan een kade in Amsterdam vertelde een vrouw met een Oost-Europees accent me dat niet zij maar haar dochter mijn tas als eerste had zien liggen – op straat naast een vuilnisbak. Een paar dagen later
ben ik voor de tweede keer naar hun huis gefietst om het meisje als blijk van dank een sprookjesboek te brengen.
Het huis zou ik nu niet meer terug kunnen vinden, maar vanaf deze pagina bedank ik haar nog eens, en ditmaal voor het boek dat zij mij – zonder het te weten –
heeft ingegeven.
Titelverklaring
Jutka Horvath is een Hongaars meisje dat zich heeft gespecialiseerd in het vinden van voorwerpen of weggelopen beesten. Ze brengt de voorwerpen en de dieren meestal terug naar de eigenaar die het verloren heeft. Daarom noemt ze zich graag een 'vindeling'.
Op een bepaald moment is de hoofdpersoon eigenlijk ook een vondeling: ze heeft geen vader. Die is destijds niet meegekomen naar Nederland.
Daardoor is ze steeds maar op zoek naar zichzelf: wie is ze, wat is haar levensbestemming?
Het woord vindeling past behalve naast het woord vondeling ook goed bij vluchteling. Jutka is een Hongaarse vluchtelinge. Na de opstand tegen Rusland is haar moeder gevlucht. Aan het einde van de roman bezoekt Jutka haar vader in Boedapest. Als ze het station uitkomt, barst het op het plein van de nieuwe generatie vluchtelingen. Hongarije sluit de grenzen voor die Afrikaanse vluchtelingen. Het verleden is blijkbaar gemakkelijk vergeten.
Structuur & perspectief
Het boek heeft een caleidoscopische structuur. Daarmee bedoel ik dat de volgorde van de hoofdstukken wat willekeurig aan de lezer wordt gepresenteerd. Zo begint de roman met een proloog/anekdote van een geboren kind dat te vondeling is gelegd. Jutka is dan achter in de veertig. Maar in de eerste hoofdstukken is Jutka nog maar een meisje van een jaar op zes dat als vluchtelinge naar Nederland is gekomen. Dan weer is ze een studente in Parijs. Dus wat de tijd betreft zwabbert het verhaal heen en weer.
Na de proloog komen er 22 genummerde hoofdstukken (zonder titel) en het laatste gedeelte zou je een epiloog kunnen beschouwen.
Wat het perspectief betreft zorgt Vonne van der Meer ook wel voor een verrassing. De hoofdstukken over Jutka worden in de derde persoon verteld. Toch is de indruk die je in die hoofdstukken krijgt niet direct dat er sprake is van een personale verteller. Zeker komt in diverse passages een alleswetende verteller de lezer verrassen, die vooruit kijkt en terugblikt.
Een voorbeeld|: (blz. 86) "Wanneer ze in de jaren daarna over die tijd in Parijs vertelde sloeg ze de ontmoeting met haar vader over."
(blz. 56) ... "en trouwens, volgende week waren ze er niet want dan zaten ze samen op Hawaii. Dat eiland was in de mode in die dagen zoals tegenwoordig Bali, je hoefde er niet naar toe om erover te zwijmelen..."
Maar er zijn daarnaast nog een aantal ik-vertellers: bijv. een man die zijn geliefde heeft verloren, een vrouw die haar handtas is kwijtgeraakt, een moeder die een voorleesboekje van haar zoontje kwijt is, een priester die zijn hostiedoosje heeft verloren, maar ook de vader van Jutka, vertelt in de ik-vorm.
Dat geeft de schrijfster natuurlijk wel veel mogelijkheden, want de vertellingen van de ik-figuren zijn verhalen met het thema 'vinden' op zichzelf. Van bijna alle vertellers heeft Jutka iets gevonden wat ze bij hen terugbrengt. Er is ook nog een ik-verteller, Jonas, die een map met aantekeningen (over Jutka's leven) en eigenlijk dus Jutka's boek heeft gevonden dat de lezer aan het lezen is.
Decor
Er zijn enkele decors in deze roman.
Op de achtergrond is dat natuurlijk het Hongarije van de opstand in 1956. Dat is het decor waarin Jutka is geboren en gedurende vijf/zes jaar is opgegroeid.
Ze gaat ook later enkele keren haar vader bezoeken in Boedapest.
Wanneer Jutka met haar moeder naar Nederland vlucht, woont ze vanaf 1956 haar in Amsterdam. Haar moeder treedt er enkele jaren op als pianiste in een luxe hotel. Wanneer Jutka 19 jaar is, wordt ze aupair in Parijs. Daar ontmoet ze haar vader voor de eerste keer. Haar moeder is dan ontslagen.
Wat de tijdlagen betreft, moet je als lezer de tekstgegevens goed volgen en interpreteren. De volgorde van het verhaal is immers niet chronologisch.
De Hongaarse opstand vond plaats in 1956. Jutka is geboren in 1951. De komst naar Nederland vindt in 1956 plaats.
Wanneer ze naar Parijs gaat als geslaagd gymnasiumleerlinge, is Jutka 19 jaar. De Parijse periode vindt dan ook plaats in 1970. (van september tot januari)
De vondst van het kind in de afvalbak gebeurt, wanneer Jutka eind veertig is (plusminus 48?). Dan zou dat hebben kunnen plaatsvinden in 1999/2000.
Van Jonas als ik-verteller weten we dat er sindsdien 15 jaar verlopen is. Dan zou het moment dat Jonas Jutka ontmoet in het jaar 2015 zijn. Uit het laatste hoofdstuk weten we dat ze Jonas ontmoet, als haar moeder al twintig jaar ervoor overleden is aan kanker. In dat geval zou die episode ongeveer in 1995 hebben plaatsgevonden.
Stijl
Vonne van der Meer is een echte (lees: lekkere) verhalenverteller. Dat kun je terugzien in haar ingelaste verhalen in deze roman. Het zijn eigenlijk op zichzelf staan korte verhalen geworden over mensen die Jutka in een bepaalde situatie ontmoet. Dat geeft haar ook de gelegenheid om enkele keren van schrijfstijl te veranderen. De woordkeus van Vonne van der Meer is niet moeilijk, evenmin als de zinsbouw. De romans van haar zijn daardoor erg toegankelijk, ook voor jonge lezers.
Ze valt in haar stijl ook op door de keuze van originele en toch herkenbare metaforen. Daarvan zijn er veel in de tekst te vinden. Hieronder slechts een aantal treffende voorbeelden. (blz. 26) "Nu dat deed Jutka toch al en tegen de tijd dat ze interesse in jongens kreeg was ze even gebocheld als Quasimodo."
(blz. 27) "" ... deed ze haar brood in haar capuchon. Soms kwam ze bij het schoolplein aan als de Heilige Franciscus, met een zwerm mussen om zich heen."
(blz. 49) "Vinden leek op vissen met dat verschil dat de hengelaar op één plek bleef en zij zich verplaatste."
(blz. 78) "Het duurde even voordat Jutka het doorhad, ze keek niet meer naar beneden, de ekster in haar lag te slapen."
(blz. 126) "Ze moest haar zwijgzame vader wat tijd geven. Om de stilte te doorbreken begon ze in kreeftengang over haar leven te vertellen."
(blz 163) "Ze trof een leermeester, een oudere man wiens vleeskleurige gehoorapparaat ze voordat ze het opraapte even aanzag voor een embryo bleek boekhouder te zijn."
Slotzin
Twee keer per jaar zoekt ze hem op en dan gaan ze minstens één keer samen naar het Szechenyibad. De gang naar buiten wordt steeds trager en op de trap houdt hij de leuning vast. Beneden gekomen biest ze hem een arm en loopt langzaam met hem naar het laatste bad. Daar, pas in het water, laat ze haar vader los.
Beoordeling
Een nieuwe mooie roman van Vonne van der Meer. Hij is vlot geschreven met diverse diepere lagen die het hele verhaal door een rol spelen, Veel verhaallijnen worden met elkaar verbonden.
Er is ook een origineel onderwerp over iemand die gespecialiseerd is in het vinden van voorwerpen. Maar daarbuiten snijdt Vonne van der Meer actuele thema's aan bijv. het vluchtelingenprobleem van deze tijd.
Het verhaal is door zijn aparte structuur 'spannend' opgebouwd. Het boek is niet lastig om te lezen en door de fijne bladspiegel kun je het - ook als scholier- binnen korte tijd lezen. Dat is natuurlijk altijd meegenomen.
En qua thematiek is deze roman goed te combineren met andere romans die "over de zin van het leven" gaan.
Recensies
"Vonne van der Meer is misschien wel het beste als verhalenverteller en dat blijkt ook in deze roman die een paar keer onderbroken wordt door verhalen over mensen die iets verloren zijn. ‘Vindeling’ Jutka is dan degene die een ketting, een broche of een boek terugbrengt bij de eigenaar. Zij is de verbindende schakel met de rest van het boek, maar je bent toch even in het leven van iemand anders gedoken. Dat doet denken aan de mooie verhalenbundels die op Vlieland spelen en waarbij je ook in en uit de levens van anderen stapte."
https://www.tzum.info/201...vindeling/
"Die kern komt wat mij betreft naar voren in het verhaal van de priester, die zijn pyxis (een doosje waarin de hostie bewaard kan worden) is kwijtgeraakt. Hij krijgt de kans om Jutka, uit te leggen dat de doop staat voor een nieuw begin. Het is zo’n sleutelmoment in de roman, waardoor de scene in het zwembad in Budapest extra lading krijgt.
De gelaagdheid is een compliment voor deze roman, want daardoor kan ik lezen en herlezen en steeds een nieuwe leessensatie ervaren, door een hoofdstuk als kort verhaal te zien. Hoewel de roman uiteindelijk toch tot een gemaakt afgerond geheel komt."
https://antoinettesboeken...-der-meer/
"Drie, vier eindes telde ik. Allemaal plausibel en thematisch to the point, maar het waren er te veel of - en dat zou ook kunnen - Van der Meer nam er te weinig tijd voor. Zoveel lijnen, zoveel verhalen, zoveel in elkaar hakende motieven en thema’s: verlies, verraad, bedrog, schaamte. Misschien had het grootser gemoeten, epischer, mythischer - zoals in die scène in het Hongaarse badhuis waar Jutka’s vader in de mist van het dampende Turkse bad verdwijnt - ook een mooi einde. Of juist kleiner en compacter. Nu zit het er ergens tussenin. Alsof Van der Meer niet kon kiezen uit al dat moois dat ze had klaargelegd of dat haar, onderweg naar het einde, voor de voeten kwam."
https://www.trouw.nl/cult...~a9ea4b37/
Je hebt nog
2 Zeker weten goed
verslagen over.
Wil je onbeperkt toegang tot alle Zeker Weten Goed verslagen? Meld je dan aan bij Scholieren.com.
35.640 scholieren gingen je al voor!
Geschreven door Cees
Ik heb verreweg het grootste deel van mijn leven voor de klas gestaan. Eerst vijf jaar op een basisschool, daarna veertig jaar op diverse scholen voor voortgezet onderwijs: havo en vwo, onder- en bovenbouw. Ik vond het destijds mijn taak om de verouderde en 'afgezaagde' literatuurlijsten voor Nederlands te vernieuwen en mijn leerlingen kennis te laten maken met nieuwe en/of jonge schrijvers. Lezen kan namelijk ook gewoon leuk zijn. Docenten kunnen je met het aanprijzen van leuke en/of spannende boeken enthousiast maken. Stukken die interessant zijn, voorlezen in de klas. Kort vertellen waarover een boek gaat. Ik heb nu ruim 1460 verslagen gemaakt, waarvan een heleboel Zeker-Weten-Goed-verslagen. Er staan vragen over de inhoud aan het eind om je te laten zien of je het boek begrepen hebt.
Bij Scholieren.com probeer ik daarom zo veel mogelijk boeken van nieuwe schrijvers te bespreken. Ik hoop altijd dat de 'moderne leraar Nederlands' het zijn leerlingen toestaat om de wat minder bekende schrijvers ook op de leeslijst te zetten. Uittreksels maken vond ikzelf vroeger helemaal niet leuk. Ik kocht daarom ook uittrekselboeken. (Bijvoorbeeld Literama, Apercu, Der Rote Faden) Nu maak ik zelf boekverslagen voor scholieren.com. Nog een gemeend advies: wees verstandig en lees altijd wel het boek. Dan kan een boekverslag op scholieren.com een een prima geheugensteun voor je mondeling zijn. En geloof me, docenten kunnen vanwege tijdgebrek ook niet alle boeken lezen die jaarlijks verschijnen; zij raadplegen daarom ook wel de boekverslagen die scholieren.com levert.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden