Feitelijke gegevens
- 1900
- 356 pagina's
- Uitgeverij: Astoria Uitgeverij
Flaptekst
Frederik van Eedens roman 'Van de koele meren des doods' is een klassieker uit de Nederlandse letterkunde. Toen het pas verschenen was echter, werd de schrijver van alle kanten fel bekritiseerd. De algemene toon was dat de medicus, Van Eeden was behalve schrijver ook psychiater, meer aan het woord was dan de dichter. Van Eeden heeft geprobeerd zich te verdedigen tegen die kritiek in een voorwoord bij de tweede druk. Hierin protesteert hij er tegen, dat men zijn werk beschouwd had 'als de zielkundige studie van een min of meer pathologisch geval Dit is de banale opvatting van oppervlakkig-denkende en gevoelende lezers... Dit werk nu is geheel door kunstenaars-motieven ontstaan, en wetenschappelijke motieven zijn er ten enenmale vreemd aan gebleven. Hoezeer de schrijver ook moge tekort gekomen zijn in de uitvoering, de bedoeling was geen andere dan de weergave, het weder doen ondervinden, door anderen, van de zelf ondergane schoonheids-emotie.'
Men bleef echter nog jarenlang afwijzend staan tegenover het boek. Wat er duidelijk aan de hand was echter, was dat Van Eeden zijn tijd ver vooruit was. Voor de hedendaagse lezer, die over het algemeen vertrouwd is met de psychologische en naturalistische roman, hoeft er geen twijfel over de motieven van Van Eeden te bestaan en is het voorwoord met de verdediging dan eigenlijk ook overbodig geworden.
Eerste zin
De geschiedenis van een vrouw. Hoe zij zocht de koele meren des Doods, waar verlossing is, en hoe zij die vond.Samenvatting
'De geschiedenis van een vrouw. Hoe zij zocht de koele meren des Doods, waar verlossing is, en hoe zij die vond.'
Het verhaal gaat over Hedwig Marga de Fontayne, een gevoelige, intelligente vrouw die haar emoties niet kan koppelen aan de realiteit. Tijdens haar jeugd overlijdt haar moeder, waardoor het gezin het zwaar te verduren heeft en haar vader aan drank verslaafd raakt.
Hedwig komt er al snel achter dat ze geliefd is bij de mannen, ook al in haar jeugd. Ze krijgt te maken met mannen die verliefd op haar worden, zoals Johan, een jonge kunstenaar. Hedwig begrijpt dit niet, maar kan hem ook niet duidelijk maken dat de liefde niet wederzijds is. Ze wil echter wel graag bevriend zijn met Johan en Johan komt er pas achter dat de liefde niet wederzijds is als Hedwig met Gerard trouwt. Johan kan dit niet verkroppen en stuurt boze brieven naar Hedwig. Uiteindelijk pleegt Johan zelfmoord en geeft Hedwig hiervan de schuld.
Hedwig heeft ook contact met de zieke Joob. Joob en Hedwig hebben voornamelijk gesprekken over de visie van Joob op het leven en Joob drijft de spot met Hedwigs pijntjes. Hij vindt dat Hedwig het echte leven nog niet ontdekt heeft.
Hedwig en Gerard wisten vanaf het eerste moment dat ze bij elkaar hoorden, maar deze relatie hangt ook van misverstanden aan elkaar. Hedwig wil graag kinderen, maar Gerard ziet het niet zitten om gemeenschap met Hedwig te hebben. Hij onderbouwt dit niet, omdat hij denkt dat Hedwig het wel begrijpt.
Vervolgens ontmoet Hedwig een andere man, Ritsert, een oude vriend van haar broer. Ritsert is een succesvolle pianist tot wie Hedwig zich zeer aangetrokken voelt. Ze vertelt Gerard over Ritsert, maar vertelt niet dat ze een seksuele relatie met hem onderhoudt. Als Gerard hier toch achter komt wil Gerard hem vermoorden. Hedwig is hier zo kapot van, dat ze probeert zelfmoord te plegen. Dit mislukt, omdat Ritsert haar redt. Gerard wil Hedwig nooit meer zien en daarom vertrekt Hedwig samen met Ritsert naar Engeland.
Na een tijdje raakt Hedwig zwanger van Ritsert. Ze is hier heel erg blij mee, omdat ze altijd al kinderen wilde, maar het kindje sterft al snel na de geboorte. Hedwig heeft het hier psychisch heel zwaar mee en stopt het overleden kindje in een koffer en verdwijnt. Ze wil naar Holland, om het kindje te laten zien aan de vader, maar verwart hierbij Ritsert met Gerard. Uiteindelijk belandt ze in Parijs, waar ze in de prostitutie terechtkomt om haar nieuwe verslaving aan valium te kunnen bekostigen.
Hedwig komt in een verzorgingstehuis terecht, waar ze het goede pad op wordt geholpen door zuster Paula. Zij doet haar de waarde van het leven inzien en overtuigt haar dat God nog altijd van haar houdt.
Als Hedwig genezen is van haar verslaving keert ze terug naar Nederland, waar ze door Joob wordt bewonderd om haar verandering. Ze gaat aan de slag als hulp bij boer Harmsen, een vroegere eigenaar van het land van haar ouders.
Op drieëndertigjarige leeftijd sterft ze aan een longontsteking.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden