Feitelijke gegevens
- 41e druk, 1992
- 608 pagina's
- Uitgeverij: De bezige bij
Flaptekst
Donna Tartt volgt in haar erudiete en bedwelmende debuutroman enkele studenten die door hun eigen morele hoogmoed ten val komen. Richard Papen, een ingetogen jongen van eenvoudige afkomst, wordt tot zijn verbazing opgenomen in een groepje arrogante en excentrieke studenten, dat zich in de ban van een leraar op de bestudering van de Griekse beschaving heeft gestort. In het tweede semester raakt hij betrokken bij een drama dat zich tussen hen heeft afgespeeld. Een drama met grote gevolgen voor iedereen.
Eerste zin
De sneeuw in de bergen begon te smelten en Bunny was al weken dood voordat we de ernst van de situatie begonnen in te zien.Samenvatting
Richard Papen is een nieuwe student aan de universiteit van Hampden. Hij is van eenvoudige komaf, maar probeert dat te verdoezelen. Hij heeft eerder al klassieke talen gestudeerd, en is van plan hier mee verder te gaan, maar de decaan wijst hem erop dat de docent die de klassieke talen onderwijst een excentriekeling is die er zijn eigen denkwijzen op nahoudt en die hooguit 5 studenten toelaat die aan zijn strenge eisen moeten voldoen. Aangezien Richard niet aan het begin van het jaar instroomt, weigert Julian – de docent – hem toe te laten en is Richard gedwongen Engelse letterkunde met Frans te kiezen.
Toch krijgt Richard niet veel later een kans. Hij komt in contact met de studenten van Julian en helpt hen met een lastige vertaling. Julian is hiervan onder de indruk en besluit een uitzondering te maken en Richard alsnog toe te laten, op voorwaarde dat hij al zijn andere vakken laat vallen en zich volledig op het Grieks stort.
Het groepje studenten van Julian is een vreemd stelletje dat volledig buiten de rest van de universiteit staat. Ze zijn enigszins arrogant en er is veel aandacht voor status. Ze voelen zich verheven boven de rest en trekken alleen met elkaar op. Richard vindt echter al snel zijn plek in de groep.
Op een gegeven moment komt Richard erachter dat vier leden van de groep (Henry, Francis, Camilla en Charles) een enkele reis naar Argentinië gepland hebben. Hij vindt dit erg vreemd, maar uiteindelijk verschijnen de vier toch weer gewoon op college. Door een geldprobleem zijn ze niet gegaan. Henry neemt Richard in vertrouwen en vertelt hem waarom ze wilden verdwijnen.
De groep had een tijdlang geprobeerd een bacchanaal te organiseren om de God Dionysos op te roepen en zichzelf te verliezen. Op een avond was de groep – op Richard en Bunny na – in het huis van familie van Francis en daar hebben ze het bacchanaal uitgevoerd en zijn ze totaal de controle over zichzelf verloren. Niemand weet precies hoe het gebeurd is, maar daarbij is een boer vermoord en de groep wilde vluchten omdat ze bang waren dat iemand erachter zou komen dat zij daar verantwoordelijk voor waren.
Op een gegeven moment komt ook Bunny erachter dat de groep verantwoordelijk is voor de dood van de boer. Bunny kan niet goed met deze informatie omgaan en hij begint er steeds toespelingen op te maken in het openbaar. Daarnaast perst hij iedereen af, omdat hij anders zijn mond open zal doen. Hij gaat steeds meer eisen stellen en hij wordt ook behoorlijk gemeen en persoonlijk. Hij zoekt ieders zwakke plek en probeert hen bewust te kwetsen.
Langzaam maar zeker weet Henry de groep ervan te overtuigen dat ze Bunny ook moeten vermoorden om zichzelf veilig te stellen. Het duurt een tijdje, maar uiteindelijk wordt Bunny een ravijn in gegooid.
Vanaf dat moment begint de groep uit elkaar te vallen. Er is veel stress door de politieonderzoeken, schuldgevoelens en angsten en ieder gaat daar op z’n eigen manier – maar nooit al te best – mee om. Camilla wordt heel stil, Charles gaat zwaar aan de alcohol en wordt erg ziek, Francis zoekt liefde op plaatsen waar hij het niet kan vinden en Richard hangt eigenlijk een beetje tussen iedereen in. Henry is de enige die nergens last van lijkt te hebben. Op een gegeven moment zegt hij ook tegen Richard dat zijn leven kleurloos was voordat ze Bunny vermoord hadden en dat het leven daarna veel meer kleur gekregen had.
Op een gegeven moment verdwijnt Camilla ineens naar een duur hotel. Ze woonde altijd samen met haar broer. Het blijkt dat Camilla en haar broer Charles soms seks hadden. Charles wordt op dat moment erg ziek en Richard probeert Camilla over te halen terug te komen, maar dan laat ze sporen van mishandeling zien die door Charles zouden zijn veroorzaakt. Camilla heeft inmiddels een relatie met Henry.
Langzaam maar zeker komt Richard erachter dat Henry de groep waarschijnlijk tot op zekere hoogte bewust de afgrond ingesleept heeft. Hij is behoorlijk manipulatief en de groep volgde hem in goed vertrouwen.
Op een gegeven moment vindt Julian een brief die door Bunny geschreven zou zijn. Er staat in dat de groep de boer vermoord heeft en dat ze met hem hetzelfde willen doen. In eerste instantie denkt Julian dat het een wrede grap is, maar dan ziet hij dat een van de velletjes het briefpapier is van een hotel waar Henry en Bunny samen verbleven in Rome. Julian verdwijnt vervolgens.
Uiteindelijk draait Charles door en wil hij Henry doodschieten. Daarop ontstaat een worsteling waarbij Richard door een kogel geraakt wordt en waarna het pistool in handen van Henry valt, die er vervolgens zelfmoord mee pleegt.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
M.
M.
Hoi, mooi verslag. Wat de periode betreft, is er een aanwijzing "Once over dinner, Henry was quite startled to learn from me that men had walked on the moon." Daarom denk ik dat het zich begin jaren '70 afspeelt.
5 jaar geleden
Antwoorden