Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2010
• 276 pagina's
• Uitgeverij: Anthos te Amsterdam

Flaptekst

Eerste zin

Samenvatting

In de proloog maken we kennis met Vincent die bijna door zijn vriendin met een schemerlamp de hersens is ingeslagen. Hij ziet dat ze zijn auto en een tas met geld heeft meegenomen. Hij belt een vriend die hem bijstaat vanwege een schuld van vroeger. Op school heeft Vincent ooit de schuld op zich genomen van een streek en Nico kon daardoor medicijnen studeren. Nu moet hij de wond hechten die Vincent heeft opgelopen. Vincent heeft een zender in de sporttas gestopt, die altijd zal aangeven waar Nathalie is. Hij rijdt vanuit Brabant naar Roermond en gaat bij een bevriend stel van Nathalie naar binnen met een pistool.

Hoofdstuk 1-48
Nathalie denkt dat ze Vincent met de schemerlamp de hersens heeft ingeslagen en ze is in zijn auto gevlucht met haar zoontje Robbie. Ze dacht dat Vincent uit boosheid haar zoon iets wilde aandoen en daarom was ze hem te lijf gegaan. Ze rijdt naar Roermond naar haar vriendin Kristien, maar die poeiert haar af. Ze had al veel eerder bij Vincent weg moeten gaan. Ze rijdt door naar Duitsland en gaat op weg naar Italië, waar haar vader een vakantiehuis bezat. Onderweg wordt ze diverse keren gebeld door Vincent die dus waarschijnlijk niet dood is. Ze weet dat hij haar in dat geval zal achterna komen.

Julia Vriend is rechercheur bij de politie in Limburg en wordt geroepen bij de moord op Kristien en Ruud. De lezer weet dat Vincent de dader is, maar de politie weet dat niet. Julia vraagt zich met collega Sjoerd af wat er gebeurd is.

Nathalie zoekt op internet of er een moord op Vincent is gemeld, maar ze vindt niets over de moord. Ze flashbackt naar haar jeugd. Haar moeder en broertje zijn bij een ongeluk om het leven gekomen en haar vader mishandelde haar. Ze was al jong weg uit huis gegaan en Vincent haar had opgevangen. Maar ook die mishandelde haar. Haar vader wordt later bruut overvallen en hij overleeft de mishandeling niet. Waarschijnlijk zat Vincent achter de overval.
Ze ziet dat Vincent haar weer gebeld heeft en ze neemt nu Robbie mee in een nieuwe poging de Zwitserse grens te bereiken.

Julia heeft een vriendje Taco, en ze gaat wat eten en drinken met hem. Hij gedraagt zich als een macho en dat vindt ze niet leuk. Ze is veel meer gesteld op Sjoerd. 
Ze krijgen de uitslag van de sectie die op de lijken verricht is en van hun chef krijgen ze de opdracht de zaak snel op te lossen.
Julia start met het buurtonderzoek, maar ondervindt weinig medewerking. In een snackbar krijgt ze twee initialen van een man los, maar deze Marokkaan heeft niets met de moord te maken. Hij wordt wel door Julia ondervraagd.

Nathalie komt in Zwitserland maar in de St. Gotthard tunnel raakt ze betrokken bij een kettingbotsing en er breekt brand uit. Ze loopt de tunnel uit met de buggy. Ze wordt naar het ziekenhuis gebracht, maar vlucht daar weer zelf uit weg, en met een huurauto rijdt ze naar het vakantiehuis van haar vader In Italië. Haar zus en zwager zitten echter in het huis: die zijn erg verbaasd dat Nathalie daar aan komt. De volgende dag komt ook Vincent op die plek. Nathalie is bang, maar weet weer te vluchten met haar auto. Vincent verwondt de zus en zwager van haar en komt daarna weer achter haar aan. Hij wordt opgehouden bij de grens, maar later als ze de reis met de trein voortzet, zit ook Vincent in die trein. Weer weet ze later aan hem te ontkomen.

Bij toeval (!) ontmoet Julia Nathalie een week later ongeveer op de begraafplaats van haar ouders. Nathalie vertelt haar een verhaal en vraagt om onderdak. Dat kan ze krijgen bij de oma van Julia. Ze praat ook met Julia over haar gewelddadige ex. Oma Vriend komt erachter dat Robbie geen jongetje maar een meisje is. Toevallig valt ze daarna van de trap en breekt haar nek, zodat ze niets kan doorvertellen over Robbie. Julia is van slag: haar oma is dood en het huis is overhoop gehaald. Zou de ex van Nathalie daar achter zitten?

Nathalie is van schrik naar de boerderij in Brabant gegaan, maar daar zit Nico, de vriend van Vincent die haar moet “opknappen”. Hij wil haar echter ook verkrachten en dan kan Nathalie die ook een gangstermeisje is, hem doden met het pistool dat ze illegaal heeft gekocht. 

Julia krijgt morele steun en meer dan dat van Sjoerd. Ze zijn vroeger verliefd op elkaar geweest en die liefde is van haar kant niet over. Ze komen bijna tot de seksuele daad ware het niet dat ineens Vincent voor het huis van haar oma staat. Ze arresteren hem wegens huisvredebreuk, maar er zijn geen DNA-sporen van hem in het huis te vinden. Voor de dood van oma Vriens is hij dus niet verantwoordelijk. Hij geeft weinig gegevens prijs, maar een politieman herkent hem als de beroemde crimineel Vincent van Assendelft. Onderzoek levert dan op dat Robbie eigenlijk Luna heet en een op klaarlichte dag ontvoerd kind is. Nathalie is nu degenen die gezocht moet worden.

Via de ouders van de gedode Kristien weet Julia los te krijgen dat Nathalie vroeger Dagmar Dalhuijs heette. Ze is een oude vriendin van Kristien op school en ze kende ook Lisa van Meerdonk, de moeder van Luna.
Nathalie flashbackt opnieuw naar de proloog, waar Vincent uit woede de kleine Robbie/Luna iets wilde aandoen en zij hem met de schemerlamp op zijn kop sloeg. Ze gaat daarna naar het huis van Lisa van Meerdonk en wil met haar praten. Dan wordt onthuld dat deze Lisa tijdens een carnaval haar moeder en broertje Robbie heeft doodgereden. Uit wraak heeft Dagmar nu de baby ontvoerd, maar ze wil haar wel teruggeven aan Lisa. Dan ziet ze echter dat Lisa toch naar de politie sms’t en dan slaan de stoppen weer bij haar door.

Vincent is inmiddels beschuldigd van moord op Kristien en Ruud en om mee te werken geeft hij aan waar Nathalie waarschijnlijk is: op de boerderij in Brabant. Julia en Sjoerd gaan erheen, maar Nathalie vlucht o.a. door het huis in band te steken. Sjoerd wil de kleine Robbie/Luna redden en gaat het brandende huis binnen. Hij raakt onwel en Julia moet haar grote liefde reanimeren. Hij wordt direct naar het ziekenhuis gebracht. De baby ligt buiten aan de rand van het bos, maar Nathalie is zoek.

Julia beseft dat ze teveel houdt van Sjoerd maar ze ziet ook dat Melanie, zijn vrouw, goed voor hem is. Ze wil er niet tussen hen beiden komen en neemt een drastisch besluit. Ze vraagt overplaatsing aan en de chef (die hun liefde heeft opgemerkt) begrijpt haar situatie. Haar vriendje Taco begrijpt de overplaatsing helemaal niet en wil haar slaan, maar ze verkoopt hem een oplawaai en de verkering is meteen over. Ze neemt afscheid van Melanie en gaat richting Amersfoort.

De epiloog
Vincent van Assendelft vertelt dit stukje wanneer hij twee jaar vastzit. Hij heeft voor de moord 15 jaar gekregen en zit zijn tijd lijdzaam uit. Hij weet dat Dagmar niet gepakt is: ze zit met zijn geld in Portugal. Gelukkig is er een belangrijk ding: ze heeft een foto opgestuurd met een kind van een jaar. Hij ziet zichzelf in het kereltje terug.

Thematiek

Wraak / bloedwraak / eerwraak

\"Op klaarlichte dag\" is geen \"whodunit\", maar meer een whydunit. Wraak lijkt ten grondslag te liggen aan de actie van Nathalie om op klaarlichte dag een kind weg te roven. De moeder van Luna is schuldig aan de dood van Dagmars moeder en broertje en Dagmar wil dat jaren later vergelden. Daarmee is wraak het belangrijkste thema in de \"whydunit.\"

Titelverklaring

Op klaarlichte dag heeft Nathalie/Dagmar de baby Luna van Lisa van Meervoort ontvoerd. Het was een soort wraakactie voor het ongeluk dat Lisa jaren geleden heeft veroorzaakt waarbij haar moeder en broertje om het leven zijn gekomen.

Structuur & perspectief

Er is een proloog en een epiloog. Daartussen zijn 48 genummerde maar niet getitelde hoofdstukken geplaatst. In de pro- en epiloog is Vincent van Assendelt de personale verteller. In de 48 hoofdstukken zijn er twee personale vertellers die eerst hun eigen verhaallijn vertellen, totdat ze door een toeval bij elkaar komen. In principe is het een chronologisch verteld verhaal dat begint met het verdwijnen van Nathalie en haar zoontje en dat eindigt met de verdwijning van Nathalie zonder ontvoerd kind naar Portugal. 
Een tweede verhaallijn is het persoonlijke leven van de politievrouw Julia Vriens die haar eigen geluk opgeeft om dat van haar partner niet te vernietigen. Het verhaal heeft min of meer een open einde, omdat Nathalie/Dagmar niet opgepakt is en haar leven doorbrengt aan de Portugese kust. Rechercheur Julia Vriend besluit haar leven ergens anders (Amersfoort) voort te zetten.

Er zijn drie vertellers:
- In de proloog en de epiloog is dat de hij-verteller Vincent van Assendelt, een doorgewinterde crimineel: hij vertelt in d e o.t.t. in de proloog en ook in de epiloog;
- De jonge Nathalie die later Dagmar Dalhuijs heet, de partner van Vincent is en vlucht voor zijn gewelddadige optreden jegens haar. Zij is een personale vertelster;
Van de 48 hoofdstukken neemt zij er 21 voor haar rekening.
- De derde vertelster is Julia Vriend, de jonge rechercheur, die eveneens een personale vertelster is. Zij vertelt in de o.t.t. Ze vertelt in 27 hoofdstukken haar verhaal.

Decor

Het verhaal speelt zich in enkele weken in de zomer af. Er wordt één keer een datum genoemd: namelijk woensdag 3 juli, de dag dat het vriendenstel van Nathalie (Kristien en Ruud) is vermoord door Vincent.
In de afgelopen jaren is er echter geen enkele woensdag op 3 juli geweest. Ik vraag me altijd af waarom Simone van der Vlugt per ongeluk of expres de verkeerde datum gebruikt. Die datum gekoppeld aan de dag heeft namelijk niet veel nut, maar kan niet in de jaren 2006-2012 voorkomen. Waarom niet een werkelijk bestaande datum genomen?
Verder geeft ze veel elementen in het verhaal (Hyves, Facebook , mobiele telefoons), waaruit je mag opmaken dat het verhaal actueel is. 

Het verhaal speelt zich voor een deel af in Brabant, voor een ander deel onderweg naar Italië en dan weer voor het grootste deel in Roermond en Brabant.

Beoordeling

Opnieuw schrijft Simone van der Vlugt geen whodunit. Het verhaal leest wel vlot weg, maar een echte pageturner is het, vind ik, toch ook weer niet. 
Er zijn twee verhaallijnen met twee verschillende vertellers, die wel op een zeer toevallige en daarmee voor mij ongeloofwaardige manier bij elkaar komen (op de begraafplaats van de ouders van Julia). Ook het plot voor deze thriller is gezocht: de baby die geen eigen kind van Nathalie is, maar een ontvoerd meisje blijkt te zijn. Maar er zitten ook passages in de thriller die eigenlijk weinig aan de plot toevoegen, maar blijkbaar zijn opgenomen om de spanning te verhogen (de vlucht naar Italië , de brand in de St. Gotthardtunnel, de liquidatie van Nico).
De voorbeelden zijn niet echt nodig voor de ontwikkeling van het plot van het verhaal. Was de Italiaanse queeste achterwege gebleven dan was het voor het verhaal geen onmisbare informatie geweest. Vincent had haar overal naar toe kunnen volgen.

Het lijkt in de thriller eigenlijk ook nog meer te gaan om het leven en de gedachten van Julia. Zij is de vertelster in meer hoofdstukken dan Nathalie. Ze kiest op het laatst voor een ander bestaan en geeft daarmee haar grote liefde op. Door voor de dubbele verteller te kiezen, dringt het verhaal onvoldoende tot me door. De twee personages komen onvoldoende tot leven. En eigenlijk vind ik het geen echte thriller.

Een ander argument waarmee ik wil aangeven dat dit toch niet de top van de Nederlandse thrillerauteurs vormt, is het Minder gebruik van de verhaaltijden. De v.t.t en de o.v.t wisselen elkaar op een onlogische manier af.

Ook het tot in details uitmelken van de gewone dingen des levens zonder dat ze voor mij een functie hebben (wat gaan we kopen in de supermarkt etc.) doet het boek achterblijven bij het niveau van Esther Verhoef, Judith Visser en zelfs Loes den Hollander. De verkoopcijfers in de eerste weken na de presentatie ten spijt. Na al een week kwam het boek binnen op de vierde plaats van de bestseller top 60.

Niettemin zullen scholieren het boek wel goed verteren, al is het geen topboek: de beste thriller van Simone blijft m.i. toch echt “De reünie”. Wanneer je op de mavoafdeling zit, kun je wel 2 punten noteren, maar ik zou het boek voor de vwo-lijst echt ontraden. 
Mag je het toch van je docent op je lijst zetten, dan zou ik slechts een waardering van 1 pt op vwo-niveau willen toekennen.

Recensies

"Op klaarlichte dag is een fijn boek om te lezen op het strand, maar zeker geen must-read." http://www.vrouwenthrille...9041415325

"Op klaarlichte dag is een boek met twee gezichten. De plot is goed en kent vele, totaal onverwachte, wendingen. Met name het tweede deel van het boek waarbij Vincent zijn vriendin onheilspellend dicht nadert, is meer dan spannend. Maar in haar ijver om de spanning in Op klaarlichte dag constant hoog te houden, gaat Simone van der Vlugt over de top." http://www.hebban.nl/crim...lichte-dag

"Ik moest even mijn best doen om in het verhaal te komen. Het eerste deel is niet zo interessant geschreven. Ik had op een gegeven moment zelfs de neiging het boek dicht te slaan, maar heb toch verder gelezen. Hoe meer het vordert, hoe beter geschreven en spannender het wordt. " http://www.hebban.nl/rece...lichte-dag

Bronnen

Website van de schrijfster

http://www.simonevandervlugt.nl/