Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2015
• 206 pagina's
• Uitgeverij: Lewbovski

Flaptekst

Eerste zin

"Nu ben je een van de twaalf !" De enorme zwarte vrouw schreeuwt het vanaf haar krukje bij de uitgang tegen iedereen die haar passeert. En dan neem ik voor het gemak aan dat er ergens onder die rollen en bulten een kruk staat.

Samenvatting

De verteller is 47 jaar en hij was een succesvol zanger die optrad met zijn partner Bob. Deze heeft echter de band  laten springen en de verteller die ook een slecht huwelijk achter de rug heeft, heeft voorlopig troost gevonden in drank en cocaïne. Een vriendin vraagt hem haar hond Roadie naar Amerika te brengen , want het dier mag niet meer vliegen vanwege zijn slechte gezondheid. De naamloze verteller brengt hem met een vrachtschip naar Amerika. Ook aan boord gebruikt hij coke. Onderweg vertelt hij aan de kapitein Jim wat er in het verleden is gebeurd. In New York gaat hij als het ware illegaal van boord en als hij zich inschrijft in een hotel, heeft hij dan ook meteen de politie op zijn dak.  Een ander probleem is dat zijn EX zijn creditcards heeft geblokkeerd en daarom heeft hij geen cent te besteden . Hij gaat naar een eetgelegenheid waar hij jaren geleden toen hij een regiecursus volgde vaak kwam en hij denkt dat de mensen hem nog herkennen en hij kan gaan werken voor hen. Door een misverstand geloven ze echter dat hij dj JUNKIE XL is en hij mag een dag later voor tienduizend dollar optreden. Hij maakt in de nacht een kant en klaar optreden op de computer en hij doet de volgende dag  net alsof hij de beroemde DJ is. Iedereen trapt erin. Na afloop wil de serveerster Stephanie wel met hem mee, maar tot echte seks komt het niet. Pijpen is in Amerika namelijk geen seks, denk maar aan het overspel van Bill Clinton.
Hij heeft nu wel veel  geld, wil een Landrover kopen, maar via via biedt een Italiaans oud vrouwtje hem geld als hij een Landrover naar haar zoon in Los Angelos wil brengen. Dat is fijn. Roadie gaat naast hem zitten en het avontuur van de roadnovel kan beginnen.

Er gebeuren onderweg enkele bijzondere dingen:
- Roadie wordt gewond en hij brengt hem naar een Indiaanse veearts die de hond opereert en hem later vertelt dat hij een recept voor vernieuwd kraakbeen heeft gevonden. Roadie wordt ermee geholpen en de verteller staat erop dat hijzelf ook de vetcellen krijgt ingespoten in zijn elleboog die hem altijd pijn bezorgt. 
- Hij valt later onderweg in slaap, zijn auto blijft boven een duintop hangen en hij wordt opgevangen door Kate, die een hippiegezin leidt. In een poging de auto in haar garage te rijden, rijdt hij het dak van de Landrover. Dat heeft later grote gevolgen.  Ook met Kate heeft hij seks, althans zij meer met hem dan andersom. Daarna nemen ze afscheid.
- De volgende gebeurtenis is het bijwonen van een concert van Art Garfunkel voor een klein publiek. De zanger heeft al drie jaar stemproblemen en hij durft niet meer op te treden voor een groot publiek. Tijdens het concert breekt steeds een snaar bij de gitarist en de verteller weet daarvoor een oplossing. Art G. is erg blij en nodigt hem uit voor de after party. Maar hij drinkt zoveel, dat hij niet lekker wordt en in een coma raakt. Hij moet worden gereanimeerd. Hij moet enkele dagen in een ziekenhuis verblijven.
- Vervolgens gaat de reis verder. Omdat hij onvoorzichtig rijdt en schrikt van een man langs de man die op Nick van Nick&Simon lijkt, wordt Roadie uit de auto geslingerd . Hij verdwijnt hinkend  in het bos.  Hij gaat naar de politie en die vreest dat ze met een bergbewoner te doen hebben die het principe "roadkill" zal hanteren. Wat langs de kant van de weg gevonden wordt, mag je hebben en doden.  Wanneer ze ernaar toe gaan, blijkt de bergbewoner de hond juist gered te hebben. De verteller mag hem meenemen.
- De volgende stop is een motel, waarvan de receptioniste erg toeschietelijk is. Ze komt op zijn kamer. Ze hebben seks waarbij zij meer geniet dan hij en aan het einde van het verblijf brengt ze het genoten genot bij hem in rekening.
- Het eindstation  bij de familie Spinola wordt uiteindelijk  bereikt. Wanneer de zoon van de Italiaanse mevrouw merkt dat het dak van de Landrover eraf is,  wordt hij gek van woede. Hij begint meteen om zich heen  te schieten. Gelukkig is de politie snel ter plaatse en wordt de Italiaan uitgeschakeld. In het dak van de Landrover zaten namelijk drugs verstopt en ongewild was de verteller dus een drugskoerier. De politie hield hem vanaf New York in de gaten, maar was wel overtuigd van zijn onschuld.  Hij gaat vrijuit. Het is een verrassend einde van het avontuur.

Slot: Hij levert het hondje bij zijn vrienden af, maar in de tussentijd is er een vriendschappelijke band tussen die twee gesmeed. De verteller sluit niet uit dat hij en Roadie er nog eens tussenuit zullen knijpen.

Personages

De verteller

De naamloze verteller is 47 jaar en zijn partner Bob heeft meegedeeld dat de band die twintig jaar heeft opgetreden niet langer bestaat. Dat heeft het zelfvertrouwen van de populaire jongen niet vergroot. Hij is aan de drugs en drank gegaan. Hij is veel kilo's aangekomen en hij weet met zijn tijd geen raad. Hij neemt de uitnodiging van vrienden aan om een hondje naar Amerika te brengen. Deze reis bezorgt hem hoogte-en dieptepunten: hij heeft geen geld door de blokkade van zijn creditcards. Hij vindt iets grappigs daarop door zich als een beroemde Nederlandse dj voor te doen, wat een creatieve en gedurfde vondst is. Hij krijgt jongere vrouwen in bed, maar zijn prestaties zijn niet om over naar huis te schrijven. Steeds denk je aan het verschil tussen een loser en een geslaagd entertainer. Hij heeft soms mazzel, de ontmoeting met een veearts die hem ook van zijn elleboogproblemen kan afhelpen, de ontmoeting met hippiemoeder Kate die hem helpt. Maar ook blijkt hij in een klassieke drugskoerierval te zijn gestapt. Hij heeft drugs vervoerd in zijn Landrover en dat had hem fataal kunnen worden. In de tussentijd voelt hij wel liefde opkomen voor het hondje Roadie en aan het einde sluit hij niet uit dat hij ooit nog een keer met Roadie er tussenuit knijpt.

EX

De ex-vrouw van de verteller komt niet erg sympathiek over, maar ze speelt een kleine rol op de achtergrond. Hij noemt haar ook steeds EX wat een zekere mate van antipathie in zich heeft.

passanten

De meeste personages in de roman zijn passanten op zijn reis. Het zijn geen personages waarover veel valt te vertellen. Sommigen helpen hem, anderen werken hem tegen.

Quotes

"Uiteindelijk zijn we vrienden, Roadie en ik. Dat lag niet in de lijn der verwachting. Ik hou niet zo van honden, en dan druk ik me nog mild uit. Dat Roadie en ik samen op pad zouden gaan, daar was geen ontkomen aan, Maar dat we vrienden zouden worden....." Bladzijde 12

"Waarschijnlijk wist je al wie ik was toen ik Bob noemde. Ja, dat ben ik. Die vrolijke zanger, die grappige acteur. Die vriend van iedereen en toch bijzonder. Of, als je aan de recentste maanden van mijn leven refereert, die coke snuivende, alles zuipende vetklep die zijn bandje kwijtraakte en daar niet mee om kon gaan." Bladzijde 17

"Mijn huwelijk was voorbij, mijn schoonvader was overleden, mijn nieuwe relatie was dood bij geboorte. Toen kwam New York wel heel dichtbij. Eerst moest ik het mijn zoon vragen. Hij was per slot van rekening de enige die nog kon zeggen dat ik niet mocht gaan." Bladzijde 53

"Ze kijkt me verbaasd aan. "Vraagprijs? Ik geef je duizend dollar." "U geeft me de auto en duizend dollar?" "Ik geef je de auto? Ze ijkt alsof ze zojuist iets heel vies heeft geroken. "Nee. ik geef helemaal niets. Ik geef je de sleutels, jij rijdt die auto naar Los Angelos en dan geef je de sleutels aan mijn zoon."" Bladzijde 101

"Doodgaan is het ultieme weggaan. Verlatingsangst is eigenlijk hetzelfde als bindingsangst. Wanneer je iemand aan je bindt is het feit dat diegene weggaat meteen het ergste, wat je kan overkomen. Ongetwijfeld leed ik aan beide, verlatings- en bindingsangst. Prima," Bladzijde 109

"Zoontje Spinola is geraakt in zijn kruis. Hij leeft nog steeds en zit dertig jaar uit. Fijn voor hem dat hij, ondanks het feit dat hij geen pik meer heeft, toch lekker veel seks zal hebben. Dan heeft hij nog mazzel, want zijn moeder kreeg bij haar arrestatie een hartaanval." Bladzijde 206

Thematiek

Zin van het bestaan / zin van het leven

Het draait in de roman om de verteller die zijn huwelijk niet heeft kunnen redden en door zijn muziekpartner na twintig jaar aan de kant wordt gezet. Hoe moet hij opnieuw zin aan het leven geven. Hij gaat naar Amerika om een hondje van zijn rijke vrienden naar Los Angelos te brengen. het dier mag niet vliegen en de verteller neemt de boot. Daarna brengt hij een auto (die later vol blijkt te zitten met drugs) van New York naar Los Angelos. Onderweg moet hij zichzelf zien terug te vinden. Hij gebruikt drank en drugs en is veel te zwaar. Ook seks stelt onderweg niet veel meer voor. Het enige wat hem deugd doet, is het gezelschap van de hond Roadie. Die naam past trouwens goed bij een muziekgezelschap. Onderweg leert de verteller wat belangrijk is in het leven, dat hij beter niet aan de drugs kan gaan en dat relaties in het leven belangrijk kunnen zijn. Hij eet slecht en aan het einde van de reis is hij door allerlei oorzaken gelukkig ook onder de 100 kilo gekomen. Het is dus eigenlijk allemaal best goed gekomen. De verteller heeft zich in deze reis door de midlifecrisis heen geworsteld en zichzelf weer terug gevonden.

Motieven

Midlifecrisis

Nu zijn muziekmaat Bob de band heeft opgeblazen, verkeert de verteller in een crisis. Hij is midden jaren veertig, zijn huwelijk is mislukt, er zijn problemen met zijn zoon, zijn werk is er niet meer. Hij is aan de drugs, seks met jongere meisjes lukt niet goed. Alle tekenen van de midlifecrisis : wat is er nog van belang in het leven, wat heb ik goed en minder goed gedaan, zijn in de roman aanwezig.

Muziek

De muziekwereld speelt een rol in de roman. Hij is 20 jaar lang zanger geweest bij een popduo. Hij doet zich in New York voor als dj Junkie XL om geld te kunnen verdienen en hij zoekt een concert van de oude meester Art Garfunkel. Die blijkt op dat moment een concert te geven voor een klein publiek omdat zijn stem het de jaren ervoor heeft begeven. De verteller geeft de gitarist van Garfunkel nog een goede tip.

Liefdesrelatie: problemen/echtscheiding

In de roman verwerkt de verteller ook de problemen met zij EX. Ze heeft al een ander (Midas) maar haalt toch trucs uit die niet fijn voor hem uitpakken.

Drugs(gebruik)

Tijdens zijn loopbaan en ook na het afbreken ervan gebruikt de verteller cocaïne; o.a. op de overtocht naar New York snuift hij zijn neus kapot. Ook het drankgebruik is fors. Aan het einde blijkt dat de verteller ook nog een niet wetende drugskoerier is geweest.

Misdaad

Uiteindelijk blijkt dat de auto waarin de verteller naar Los Angelos rijdt vol zat met drugs die hij dus eigenlijk als koerier vervoerde. daarom maakt de ontvanger zich zo druk als blijkt dat het dak niet meer op de Landrover sit.

Dierenliefde

De verteller bouwt een band op met de hond die hij voor een vriendin naar Los Angelos moet brengen. Hij laat hem opereren bij een Indiaanse dierenarts als hij gebeten is. Hij laat hem autorijden... Ook de slotpassage geeft aan dat er tijdens de reis tussen de verteller en zijn hond zich een vorm van liefde heeft ontwikkeld.

Motto

You're so vain
You probably think this song is about you.
(Carly  Simon)
 

Letterlijk: "Je bent niet zo belangrijk. Waarschijnlijk denk je dat dit liedje over jou gaat."  
Deze verwijzing is van toepassing op de hoofdfiguur. Hij is de minst belangrijke van het popduo, dat na twintig jaar ineens ophoudt te bestaan. 

Misschien is het motto ook een "steek onder water" naar zijn vroegere zangpartner Paul de Munnik. Maar dat laatste denk ik niet, als je leest wat Thomas Acda in interviews over die muzikale breuk heeft verteld. Ze zijn nog steeds vrienden.

Trivia

In 2014 maakte Paul de Munnik een einde aan het duo Acda & De Munnik. Vooral Thomas Acda voelt dat ruw op zijn dak en had hij last van afkickverschijnselen. Hij was bezig aan een roman en gebruikte het gegeven van de afgeschreven popzanger in zijn debuutroman. Er zijn dus heel wat verwijzingen naar de muziekwereld anno 2015. Maar het is niet een echt autobiografische roman. Wie goed leest herkent Nederlandse artiesten als bijv. Geer en Goor, Nick & Simon.

Titelverklaring

Het boek is een zgn. "roadnovel."  De ik-verteller is onderweg van New York naar Los Angelos. Hij reist in een Landrover samen met de hond Roadie die hij bij vrienden moet afleveren.
Maar de roman is eigenlijk een verslag van het leven van de ik-verteller, een ooit succesvolle zanger van een duo die een nieuwe zingeving aan zijn leven moet geven. Hij is nu aan de drank en drugs en weegt teveel. 

De titel komt trouwens op blz. 140 ook letterlijk voor.

 

Structuur & perspectief

De roman wordt opgebouwd in 33 korte hoofdstukken zonder titel. Het is het verslag van een reis die hij met de hond Roadie maakt: van New York naar Los Angelos. Tijdens deze reis denkt hij terug aan het verleden: slecht huwelijk, succesvolle loopbaan, het opzeggen van de band. Daarom wisselen heden en verleden elkaar af. Het is dus een niet-chronologisch verteld verhaal. 
Het perspectief berust bij de ik-verteller  die afwisselend in de o.t.t (tijdens de reis) en in de o.v.t. (flashbacks naar het verleden) vertelt.

Decor

Het verhaalheden speelt zich af in de maand mei en vooral juni van 2014. Die datum wordt  letterlijk in de tekst genoemd. Het verleden speelt zich af in de periode van twintig jaar die daaraan voorafgaat. Dat is de tijd waarin de  verteller met partner Bob een succesvol zangduo vormt.

De plaats van de roman is vooral de weg die leidt van New York naar Los Angelos, want het is niet voor niets een roadnovel. Een van de eerste hoofdstukken gaat ook nog over de bootreis van Nederland naar New York, maar het  belangrijkste decor vormen de plaatsen langs de weg van de twee grote Amerikaanse steden.
 

Stijl

Acda is cabaretier. Die eigenschap heeft hij meegenomen bij het schrijven van zijn debuutroman. kenmerkend in dit boek is de geestige, humoristische stijl, waarmee hij veel verschijnselen in het leven beoordeelt. Dat schept wel enige afstand van verteller tot feiten, maar het is een stijl die helemaal past bij een man die terugkijkt op zijn leven, een mislukt huwelijk en een succesvolle loopbaan.

Enkele voorbeelden van zijn humoristische stijl:
- blz. 75 : "Gaat het mijnheer. Waar komt u vandaan?"
"Holland, Stephanie. Ik kom uit Holland."
"Holland? Holland!, O she loves Sweden."
"Yes, the Netherlands, you know. Clogs, tulips, Kroiff."

- blz. 83: "Ik draaide daar een gedeelte van een film en Barcelona is de gay capital of the world, wat ze in Amsterdam ook beweren, en ik kijk niet op een nicht meer of minder. Tof volk. Of zoals iemand ooit zei: "God creëerde de homo opdat de hetero in ieder geval een idee krijgt hoe hij zich moet kleden."

- blz. 109 : "Kisten zijn net caravans, wist ik uit ervaring. Al betaalde je het dubbele, ze werden er niet mooier van. Het voordeel van een kist boven een caravan is dat je er na ongeveer een week niet meer naar hoefde te kijken. Of na een dag dus."

- blz. 199 :  Ik probeerde nog: "En heb  ik nou voor mijn  drie orgasmen  betaald of voor jouw negen?  Maar ze zei terecht dat ik haar niet kon verwijten plezier in haar werk te hebben.

- blz. 204 : "The roof! The Roof! Hij zegt het zo vaak dat ik de neiging heb om het ijs te breken en te zingen: "The roof is on fire!" Maar ik ben doodsbang.

Slotzin

"Schitterende avond, vind je niet, Roadie? Wat kijk je meisje? Wil je nu alweer op pad? Wij samen? Hm... ik kan nog wel een paar kilo kwijt. Morgen is het 4 juli. Als we ertussenuit zouden willen glippen.... We lachen. Zachtjes. Iets tussen ons, zoals vrienden dat soms hebben.

Beoordeling

Geestige debuutroman van een cabaretier die ook schrijft over wat hem zelf overkomen is, nl. de breuk met Paul de Munnik in 2014. 

Een boek dat uitermate geschikt is voor scholieren, vanwege de vlotte inhoud, de cabareteske stijl met af en toe scherpe uitspraken over maatschappelijke verschijnselen.  Hier en daar ook een korte  en met humor beschreven seksscène.  
Aan het einde heeft de schrijver nog een verrassing  voor de lezer in petto. Ook voor havo-kandidaten is de roman heel geschikt. Het is natuurlijk wel lichte kost, grote menselijke problemen worden in het verhaal niet aangekaart. Maar daarom is het niet niet onplezierig om te lezen. 

Recensies

"Eind goed, al goed in deze feelgood-roman. Hij valt kilo's af, de drugs & drank worden allengs impotentere demonen, de band tussen hem en de hond wordt steeds hechter en aan het eind zit er nog een verrassende twist. In de verhaallijn dan, niet bij de hoofdpersoon zelf, die heeft zijn sieraadmomentje gehad bij Art Garfunkel. " http://www.nu.nl/recensie...oadie.html

"Het boek leest als een trein, de hoofdstukken zijn kort. Het zit vol met humor, zoals we die kennen van Thomas Acda .Af en toe lig je in een deuk, hij heeft een levendige manier van vertellen. Een hond die kan autorijden, ik zie het meteen voor me. Zo zijn er meer momenten waar ik erg om heb gelachen." http://dizzie.nl/boek/ond...9048827930