Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2016
- 400 pagina's
- Uitgeverij: Lebowski
Flaptekst
Otto Kadoke werkt als psychiater in een crisiscentrum: zijn specialiteit is suïcide-preventie, hij dient mensen met een doodswens voor het leven te behouden. Wanneer hij op een dag bij zijn oude en hulpbehoevende moeder op bezoek gaat, doet een van de Nepalese verzorgsters de deur open, gehuld in slechts een handdoek.De psychiater, die zich altijd aan het protocol houdt, wordt overmand door gevoelens van liefde voor het meisje, met als gevolg dat hij de verzorging voor zijn moeder voortaan alleen dient te organiseren.
Kadoke is kinderloos, van middelbare leeftijd, maar niet onaantrekkelijk voor artsen in opleiding: hij heeft er menig weten te verleiden. Na opnieuw een grensoverschrijdende ontmoeting, ditmaal met een suïcidale jonge vrouw, lopen het professionele en privéleven van Kadoke definitief in het honderd: zijn moeders huis wordt een ambulant crisiscentrum.
Moedervlekken is een genadeloos eerlijke roman over de liefde van een zoon voor zijn moeder en vader, en vice versa. Een boek over twee mensen die niet kunnen leven – en niet dood kunnen gaan – zonder elkaar. Het markeert een nieuwe fase in Arnon Grunberg's veelomvattende schrijverschap: zorg en liefde sluiten elkaar niet langer uit. Ondanks verlies en pijn blijkt het mogelijk liefde voor het leven te voelen.
Eerste zin
Kadoke wil aanbellen, maar het gras doet hem aarzelen. Hij pakt de tuinslang en begint de voortuin water te geven, de bomen, de planten, het gazon. De zoon die, zoals dat van hem werd verwacht, psychiater is geworden verzorgt de tuin. Vroeger speelde hij weleens badminton met zijn vader in de voortuin. Die tijd is voorbij, er wordt nu voornamelijk naar het gras gekeken als naar een vertrouwd en toch nog altijd mooi schilderij. Het heeft al bijna tien dagen niet geregend, op het gras zijn gele plekken ontstaan.Samenvatting
De psychiater Otto ( ook wel Oscar) Kadoke (42 jaar) is van joodse afkomst. Zijn familie heeft geleden onder de jodenvervolging. Zelf is hij te laat geboren om vergast te worden. Hij verzorgt zijn moeder die een piemel heeft, omdat zijn vader zich na de dood van zijn moeder eigenlijk een vrouw voelt en zich als moeder voordoet. Ze wordt dagelijks verzorgd door een verpleegkundige uit Nepal. Deze Rose is seksueel aantrekkelijk voor Kadoke, die eerst nog wel, maar later niet zijn handen kan thuishouden. Hij zoent haar en betast haar onzedelijk. Tenslotte neukt hij haar waarbij zijn moeder hem betrapt. Omdat hij ook stom genoeg een liefdesberichtje via zijn telefoon verzendt, komt Darko, de vriend van Rose, verhaal halen en beukt hem in elkaar. Bovendien is hij zijn oppasdames kwijt, want Rose en haar vriendin komen niet meer bij hem werken. Kadoke moet zich in het ziekenhuis laten behandelen, maar hij weigert aangifte te doen zoals de protocollen. Hij moet echter nu zelf de verzorging van zijn moeder op zich nemen en dat valt niet mee.
Kadoke is psychiater bij de crisisdienst en moet mensen voor zelfmoord behoeden. Een man die een zelfmoordbrief heeft geschreven, is in dit verhaal de eerste klant. De man komt stabiel over en Kadoke en zijn partner besluiten de man niet op te laten nemen, wat na drie dagen een slecht bericht oplevert: de man heeft toch zelfmoord gepleegd. Kadoke wordt op het matje geroepen.
Kadoke heeft via via een vrouw gevonden (Betty) die zijn moeder wel volgens haar regels wil verzorgen, maar als die merkt dat zijn moeder een piemel heeft, haakt ze meteen af. Dat wil ze niet. Otto K. krijgt ook een nieuwe arts in opleiding aangewezen: ze is zwart en heet Dekha. In het verleden heeft hij regelmatig seks gehad met artsen in opleiding, vooral in de tijd dat hij gescheiden was van zijn vrouw Deborah. Hij moet met Dehka naar een vrouw die opgenomen zou moeten worden. Deze Michette snijdt zich (automutilatie) en zit in een crisis. Ze wil niet opgenomen worden, maar met hulp van de politie wordt ze door een ambulance naar een kliniek gebracht. Dekha voelt zich er niet gelukkig bij.
Otto Kadoke ontmoet bij toeval zijn ex-vrouw Deborah die speciaal voor hem joods is geworden. Hij is gescheiden omdat hij een liefde voor onbepaalde termijn niet zag zitten. Ze is nu fanatiek joods geworden en vertelt hem bovendien dat ze in verwachting is van haar nieuwe vriend. Omdat zijn moeder zich niet door Oscar wil laten wassen, vraagt hij haar of ze dat in in ieder geval één keer wil komen doen, totdat hij vervanging heeft gevonden. Hij scheert intussen wel het haar op de benen van zijn moeder/vader. Ook maakt hij eten voor zijn moeder, die het liefst gewoon knakworstjes eet. Zijn ex, aan wie zijn moeder een hekel heeft, komt haar toch op een avond een keer wassen.
Wat hij eigenlijk nooit doet, is de afhandeling van de zaak van Michette navragen. Hij krijgt te horen dat ze de kliniek intussen alweer verlaten heeft. Ze wilde (en kon) niet geholpen worden. Dan doet hij iets wat geheel tegen de regels is. Hij gaat Michette opnieuw bezoeken, alleen. Ze is cynisch, drinkt whiskey en dreigt weer te beginnen met het drinken van bleekwater. Ze zegt dat hij haar kan helpen, maar ze moet de crisisdienst bellen, vindt hij, alles moet gaan volgens het protocol. Toch laat hij zijn telefoonnummer bij haar achter.
Dan is het Joods Nieuwjaar. Rosj Hasjana is hiervoor de Hebreeuwse naam. Het feest herinnert aan het begin van de tijd, de schepping van de wereld. Het nieuwe jaar begint in de herfst, als de oogsten zijn binnen gehaald en de natuur sterft. Dit wordt als een geschikt moment gezien om een nieuw begin te maken. Het vieren van Rosj Hasjana begint aan de vooravond. Thuis of in de synagoge eet men appeltjes met honing. Daarmee wens je elkaar een goed en zoet jaar toe. In de synagoge wordt op de sjofar, ramshoorn, geblazen. De honderd tonen van de sjofar roepen de aanwezigen op tot bewustwording. In de tien dagen die volgen heb je tijd om dingen te veranderen of om datgene goed te maken waarvan je vindt dat je het verkeerd hebt gedaan. Maar de rabbijn die door de moeder van Otto wordt verwacht, komt niet opdagen. Hij eet wel appeltjes met honing met zijn moeder.
Die nacht wordt hij gebeld door de crisisdienst en moet hij een jong meisje dat veel pillen heeft ingenomen, behoeden voor de definitieve daad. Het wordt nogal pijnlijk, want hij mag de vader van het meisje niet met haar in contact brengen. Ze zit in een cel op het politiebureau. Ze moet buiten de wil van de vader in een instelling buiten de Randstad worden opgenomen. Dekha voelt zich opnieuw niet fijn bij de afhandeling van de zaak. Ze twijfelt of ze wel op de juiste plaats zit. Dan wordt hij gebeld door Michette. Ze wil per se worden opgenomen en dreigt weer Ajax allesreiniger te drinken. Ze wil ook seks met hem. Hij wordt dan nummer 106 met wie ze seks heeft gehad. Hij weigert. Dat is namelijk een grens die je als behandelaar overschrijdt. Hij neemt haar wel meer naar zijn huis om met haar een nieuwe, grensoverschrijdende therapie toe te passen. Zij moet als zingeving in haar leven zijn moeder gaan verzorgen. Ze neemt een zingend kerstboompje mee. Hij ziet in Michette de ramshoorn voor zijn moeder." Symbolisch betekent het natuurlijk wel dat er nu een nieuw begin kan worden gemaakt.
In het begin is er weinig toenadering tussen beide vrouwen, maar dat gaat steeds beter. Michette is echter fotografe en moet af en toe een portretfoto maken. Ze vertelt Kadoke wel dat ze dan meteen met de gefotografeerde seks heeft. Met Dekha evalueert hij de crisisgevallen. Ze voelt zich er nog steeds niet happy bij. Dat zal in de loop van de tijd verbeteren, zegt hij. Ze doet een poging om seks met hem te hebben, maar hij weigert. Is het omdat ze zwart is? Hij heeft toch ook andere artsen in opleiding verleid? Wanneer hij weer thuis bij zijn moeder is, filosofeert hij met Michette over de functie van het leven, lijden, seks en liefde. Ze wil weer met hem naar bed, maar hij weigert opnieuw. Ze noemt hem Priklopil , de Oostenrijker die het meisje Kampush jarenlang in zijn kelder verborg.
Ze vraagt of hij een keer mee wil gaan als ze een nieuwe opdracht krijgt met foto's maken. Ze zal dan weer seks hebben en hij kan toekijken. Hij gaat wel mee, maar blijft buiten staan kijken, als ze volgens afspraak haar billen tegen het raam drukt als ze seks heeft. Een passerende man die denkt dat hij een gluurder is, beukt hem weer in elkaar.
Hij neemt dan training bij een ex-militair uit het Israëlische leger en deze is keihard voor hem. Je moet je tot het uiterste verzetten als je niet wilt sterven. Dat gaat Kadoke te ver en hij gaat na een paar weken niet meer terug.
Hij gaat met Michette een dagje naar Zeeland waar haar ouders een hotel De Zeemeermin runnen. Haar moeder is er niet, die wil geen psychiaters meer zien. Michette laat de wasruimte zien waar ze vroeger al seks had met klanten van het hotel. Met haar vader praat Kadoke. Die vindt het niet zo'n gek idee dat de moeder van Kadoke bij hem in een soort zorghotel komt en dat Michette haar zal verzorgen.
Aan het einde van de dag nemen ze afscheid. Michette heeft inmiddels een zekere fascinatie gekregen voor de moedervlekken aan de onderrug van Kadoke. Hij wil niet dat ze er aan komt. Hij laat ze weghalen bij een vriend-dermatoloog Luca. Vier krijgt hij in een potje mee en één wordt er opgestuurd voor onderzoek. Wanneer hij thuiskomt, is Michette afwezig. Ze heeft een dip. Als ze terugkomt, biedt ze ook zelf aan voor de moeder van Kadoke te gaan zorgen in het hotel in Zeeland. Uiteindelijk stemt ook moeder ermee in. Ze kan het wel aardig met haar vinden.
Hij heeft nog een gesprek met Dekha die het er weer over heeft om seks met hem te hebben. Hij had het toch ook met andere aio's? Hij weigert opnieuw.
In hoofdstuk 26 brengt hij zijn moeder met Michette naar het hotel in Zeeland. Michettes moeder is er weer niet. Hij neemt afscheid van haar. Hij rijdt terug naar Amsterdam, ziet nog wat kledingstukken van haar. Dan belt Dekha hem op: er is een nieuw noodgeval. Kadoke rookt nog een laatste sigaret.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
H.
H.
Staan wel wat (typ)fouten in.. De hoofdpersoon heet bijv. Otto, niet Onno.
7 jaar geleden
AntwoordenE.
E.
Het is toch Otto en niet Onno. Hij noemt zich zelf Oscar. omdat hij zijn naam niet fijn vind
7 jaar geleden
Antwoorden