Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2006
• 134 pagina's
• Uitgeverij: Davidfonds Uitgeverij

Flaptekst

Eerste zin

Ik krijg de resultaten pas volgende week. Dat zijn zeven volle dagen om gek van te worden. Klinkt goed.

Samenvatting

Wanneer Charlotte achter een verschrikkelijk feit komt besluit ze te vluchten. Te vluchten van zichzelf, haar overbezorgde ouders, het ziekenhuis en de realiteit. Met het spaargeld van haar vader op zak en een kartonnen liftbordje met Viareggio erop geschreven , besluit ze te gaan liften naar de persoon die haar de enige houvast biedt in haar hoofd. Deze persoon is Maarten en in haar hoofd is hij haar vriendje. Ze lift met nette, lugubere, bijzondere en gelovige mensen, ook zij hebben ieder hun verlangens en geschiedenis.

In Frankrijk wordt ze na een enge rit op een industrieterrein opgepikt door Hélène. Charlotte komt er al snel achter waarom Hélène tegen liften is en dat verhaal zorgt ervoor dat Charlotte gaat nadenken over waar ze mee bezig is. Met de trein reist ze verder naar Parijs, waar ze besluit haar ouders te bellen. Wanneer ze hen aan de telefoon krijgt, kan ze niets meer uitbrengen.  De stad van de liefde zorgt niet voor een verbetering van haar humeur. Wel zorgt de plaats voor een reisgenoot. Ze ontmoet namelijk Alison een stoer type uit Wisconsin, die bezig is met een reis door Europa en die alles doet wat Charlotte nooit zou doen. Toch besluit ze met haar op te trekken, omdat ze niet meer alleen wilt liften. Ze komt erachter dat Alison na het verlaten van haar strenge familie op zoek is gegaan naar ander gezelschap en in ieder Europees land vindt ze dit bij mannen. Wanneer Alison haar alleen laat met één van de jongens die ze ontmoet hebben, is het voor Charlotte duidelijk dat ze verder moet zonder haar.

Gelukkig stopt er een camper met een familie uit Ierland. Tijdens het verblijf bij dit gezin kom je erachter dat Charlotte vroeger leukemie heeft gehad en nu weer denkt kanker te hebben in haar borst. De jongste Elain is nog in het stadium van genezen van leukemie. Zonder dat ze het wilt wordt ze herinnerd aan haar pijnlijke verleden. Tegelijk vind ze een steunpunt bij Graeme de broer van Elain. Maar dan merkt ze dat ze verliefd op hem wordt en het laatste dat ze wil is hem teleurstellen met haar huidige ziekte. Graeme denkt namelijk dat ze alleen een overlever is en weet niet dat ze bang is weer kanker te hebben. Ze besluit door te reizen.

Ze wordt opgepikt door nonnen, die zorgen voor een overnachtingsplaats. Dan pas merkt Charlotte hoe moe ze is en neemt ze dankbaar gebruik van de rust in het klooster. Wanneer ze op een nacht flauwvalt, besluit ze de waarheid te vertellen aan één van de nonnen. Gelukkig voelt ze haar na een paar dagen al goed genoeg om verder te reizen, met de belofte dat ze wanneer ze in Viareggio is aangekomen naar de dokter zou gaan neemt ze afscheid van de nonnen.

Ze weet Viareggio te bereiken en eenmaal op het strand, de plaats waar ze tijdens haar reis van gedroomd had, ontmoet ze Maarten. Maar de wederzijdse liefde waar ze zo op gehoopt had blijkt ander te zijn. Maarten blijkt homoseksueel te zijn en heeft stiekem een jongen ontmoet op het strand. Ondanks dit feit vertelt Charlotte hem haar verhaal en kom je als lezer erachter wat de bedoeling is van haar reis. Ze wil zwanger worden en de wereld nog iets geven van haar voordat het te laat is. Met de belofte dat zijn broer misschien iets voor haar kan betekenen en wederzien in het strandhuis van hun ouders gaan ze uit elkaar. Maar als ze bij het huis aankomt ziet ze haar ouders en blijkt Maarten contact met hen heeft genomen. Ze vlucht naar het strand waar ze net op tijd door Maarten wordt gevonden, anders had ze zich in de zee gestort. Het einde geeft aan hoe het verhaal afloopt. 'Ik krijg de resultaten pas volgende week. Dat zijn zeven volle dagen om gek van te worden. Klinkt goed.'

Personages

Charlotte

De hoofdpersoon van het boek is Charlotte. Zij is vijftien jaar en door haar ziekte een hard persoon geworden. Je kan in haar hoofd meekijken tijdens het verhaal, toch kan je niet echt vat krijgen op haar karakter. Dit komt doordat je in de loop van het boek pas achter de waarheid komt. Verder is Charlotte tijdens het boek angstig voor de realiteit, maar tegelijk ook dapper doordat ze in het boek wel liftend reist.

Alison

Alison is een echte durfal. Je komt tijdens het verhaal erachter dat ook zij is gevlucht van haar bestaan. Haar ouders zijn streng gelovig en plattelandsmensen ze komt uit Wisconstin. Ze wilde niet net als haar zussen een broedmachine worden. Maar tegelijk reist ze Europa door en gaat ze met verschillende mannen naar bed. Maar Charlotte komt er ook achter dat ze eigenlijk hierdoor erg kwetsbaar is en liefde zoekt.

Maarten

Maarten is in het hoofd van Charlotte de perfecte vriend en daarnaast gelooft ze echt dat hij ook verliefd is op haar. Als ze aankomt in Italië komt ze erachter dat haar beeld van hem niet klopt. Toch wilt Maarten haar wel helpen en is hij bezorgd. Daarom belt hij haar ouders en probeert hij haar te overtuigen om geen einde aan het leven te maken.

Quotes

"Ik zal Maarten nooit vinden. Mijn plan was dwaas. Ik ga hier liggen in deze cel, tot ik dood ben. Ed dan zetten ze mijn lijk bij het grofvuil. End of story. De auto's toeteren de hele nacht door. " Bladzijde 106

"Als ik niet oppas, zie ik mezelf hier op het nieuws verschijnen. Charlotte B., bijna zestien, droeg op het moment van de verdwijning een bleke jeans en een lichtblauw katoenen hemdje, maar is volgens haar moeder vermoedelijk ook in het bezit van een veel te onthullend topje, dat met nog andere kleren verdwenen is van haar kamer. " Bladzijde 36

"En dan vertelt ze me een verhaal. Ze noemt geen namen. Het is iemand uit de buurt overkomen, beweert ze, een vriendin een vrouw die niet eens een lift wilde, maar er spontaan een aangeboden kreeg en die ook aannam. Want ze was zwanger en blij dat ze even kon gaan zitten. Maar de man had andere plannen. " Bladzijde 17

"Mijn vader drinkt zijn glas in één ruk leeg . Wanneer mijn moeder zich naar mijn vader omdraait, herken ik haar even niet. Een oude vrouw is het, die haar hand op haar borst legt. Een knobbel Christophe, zegt ze. Hij trekt haar naar zich toe en slaat zijn armen om haar heen. Ik zie haar rug op en neer gaan. Ik draai me om, kijk naar de grond en naar boomwortels die over elkaar heen kruipen." Bladzijde 126

Thematiek

Ernstige ziekte

Het thema van het boek is de ziekte van Charlotte. In het verhaal kom je er pas later achter wat er precies aan de hand is. Charlotte maakt haar keuzes op basis van deze waarheid. In de loop van het verhaal kom je erachter dat ze leukemie heeft gehad en altijd heeft dat de kanker terugkomt. Ook kom je erachter wat de reden is van haar vlucht, namelijk dat ze een knobbeltje op haar borst heeft ontdekt en bang is om borstkanker te hebben. Ze denkt dat ze doodgaat en wilt niet weer de verschrikkelijke onderzoeken ondergaan. Ze besluit dat ze nog één ding wilt namelijk een kind en wel van haar jeugdliefde Maarten, voordat ze doodgaat door de kanker. Aan het eind van het boek geeft ze toch toe aan de onderzoeken.

Motieven

Reizen

Het eerste motief van het boek is reizen. Charlotte reist weg van de waarheid en de realiteit. Ze reist door België, Frankrijk en Italië. Om uiteindelijk in Italië uit te komen. Ze reist liftend, met de bus en met de trein. Ook met verschillende mensen mee.

Dromen

Charlotte geeft zich over aan haar dromen om de realiteit te vergeten. Toch komt ze tijdens haar reis erachter door anderen te ontmoeten, dat ze niet van de waarheid van vluchten.

Liefdesrelatie: jeugdliefde

In het boek gaat het om de liefde van Charlotte voor Maarten. Deze liefde blijkt niet wederzijds te zijn. Ook wordt ze verliefd op Graeme die een gevoelige plek raakt. Maar bang om hem teleur te stellen met haar ziekte, vlucht ze van deze liefde.

Motto

Voorin het boek staat een gedicht van Victoria Williams, dit is het uitgangspunt geweest van dit boek. 

I'm gonna live my life
Like every day's the last
Without a simple goodbye
It all goes by so fast

Dit gedicht geeft al aan dat wat Charlotte in het boek doet, een reactie is op het onzekere is van het leven. Charlotte gaat op weg om ervoor te zorgen dat haar laatste  wens, namelijk een kind krijgen voor haar dood,  gaat uitkomen. De boodschap van de schrijver is dat je net als Charlotte ziek kan worden of er iets anders ergs kan gebeuren, daarom moet je elke dagen leven alsof het de laatste dag is. Charlotte komt erachter dat het leven snel voorbij kan zijn en daarom wilt ze graag iets achterlaten van zichzelf. 

Trivia

Wist je dat Jan de Leeuw naast schrijver ook psycholoog is? Hierdoor kan hij diepgang creëren in zijn boeken.

Titelverklaring

De titel van het boek is Midzomernachtzee. In het boek wordt niet expliciet een verklaring gegeven voor de titel. Ik denk dat het te maken heeft met dat het verhaal afspeelt tijdens de zomer. Daarnaast heeft het te maken met het moment wanneer Charlotte naar de zee staart in de nacht en denkt aan zelfmoord. 

Structuur & perspectief

Structuur
Het boek is ingedeeld in vijftien hoofdstukken en elk hoofdstuk heeft een naam. Het zijn bijzondere titels die beschrijven wat er in het hoofdstuk gaat gebeuren. Sommige titels zijn erg duidelijk en door andere ga je vanzelf nieuwsgierig worden. Een voorbeeld van een titel in het boek is: 'Ontboezemingen in een nonnenbed.' 

Perspectief
Het boek is heel duidelijk vanuit de personaal perspectief geschreven. Je weet alleen wat Charlotte meemaakt en opschrijft. Zo kom je er pas later achter dat ze kanker heeft en daarnaast wat het doel is van de reis. Ook de introductie van het boek en het einde geeft aan dat er wordt gesuggereerd dat Charlotte het verhaal zelf heeft geschreven. Dit perspectief zorgt dat je helemaal met haar meeleeft en echt het idee hebt dat je het zelf meemaakt. 

Decor

Decor
Het verhaal speelt zich af op verschillende plaatsen, dit komt omdat Charlotte van stad naar stad lift. Ze gaat door de landen België, Frankrijk en dan tot slot Italië. Veel tijd van het verhaal speelt zich af in de auto en daarnaast ook een deel in Viareggio, vooral het einde van de reis speelt zich daar af. 

Tijd
Het boek speelt zich af tijdens de zomer, ongeveer drie weken lang duurt het. Daarnaast is het boek  in de chronologische volgorde beschreven. Wel komen er flashbacks voor waarin ze terugdenkt aan de tijd toen ze leukemie had. 

Stijl

De schrijfstijl van Jan de Leeuw is erg beschrijvend, maar dit geeft wel diepgang in de beleving van het verhaal en de gedachten van Charlotte.

Een voorbeeld hiervan is:
"Ik probeer dit in mijn hoofd te herhalen, terwijl ik tevergeefs in het veel te hete busje lig te woelen op zoek naar slaap. Maar naarmate de nacht vordert, verliezen mijn dromen terrein en de twijfels bekruipen me langs all kanten. Je bent gek, fluisteren ze. Je plan is idioot. Geef maar toe. Je hebt er nooit echt in geloofd." 

Je ziet in het bovenstaande stukje dat de schrijfstijl van Jan de Leeuw wel echt zorgt voor diepgang in het verhaal en daarnaast dat je hierdoor kan inleven in de hoofdpersoon.  Hij is toch goed te volgen doordat hij wel  tussendoor zorgt voor dialogen. 

Slotzin

Ik krijg de resultaten pas volgende week. Dat zijn zeven volle dagen om gek van te worden. Klinkt goed.

Beoordeling

Het boek vertelt een diepgaand verhaal, waar je als lezer echt een beeld krijgt van de gedachtegang van een ernstig ziek persoon. Door het verhaal te volgen kom je erachter hoe het is om van kanker te genezen, maar tegelijk met de angst te blijven leven. De schrijfstijl van Jan de Leeuw is erg diepgaand door zijn details over de gedachten en beleving van Charlotte. Er komen dialogen voor in het boek deze zijn niet altijd heel duidelijk, doordat de gedachten tegelijk er doorheen beschreven worden. Toch kom je wel door deze ontmoetingen met anderen achter de waarheid van wat Charlotte bezighoudt en de reden van haar vlucht. 
Doordat je al lezende achter het doel van de reis en de reden ervan komt, zorgt dit wel ervoor dat je door wilt blijven lezen en het boek boeiend blijft. 

Recensies

"De verschillende ontmoetingen van Charlotte, de sterk uitgediepte karakters van de personages onthullen stukje bij beetje dat het vooral te doen is om de angst die Charlotte overvalt als ze een knobbeltje in haar borst ontdekt. Het herinnert haar aan de maanden van eenzaamheid en misselijkheid toen ze als klein meisje leukemie trachtte te overwinnen. Deze puzzel van ontmoetingen, herinneringen en confrontaties doet vragen rijzen, verrast de lezer steeds opnieuw, maar licht voortdurend een tip van de sluier. " http://www.pluizer.be/kin...ernachtzee

"Charlotte is zelf niet bepaald het doorsnee Vlaamse tienermeisje, de lezer ontdekt langzaam wat er allemaal aan de hand is. En de ontknoping in Italië is ook al niet wat we verwachten. Een spannend en boeiend boek dus. Maar ook ontroerend. Het is de moeite waard om zelf te ontdekken wat er allemaal speelt in dit boek van Jan de Leeuw!" http://www.leestafel.info...ernachtzee