Flaptekst

Eerste zin

Van haar kruin tot en met haar hielen wordt ze door de bedspiraal tegen de grond gedrukt.

Samenvatting

Colombe Barou is een vrouw van in de dertig, moeder van een jongenstweeling, getrouwd met een man die bijna nooit thuis is en ghostwriter van beroep. Ze droomt ervan om zelf erkend schrijfster te worden, maar heeft er de moed niet genoeg voor. Om beter te kunnen werken en gerieflijker te kunnen leven, koopt ze een nieuw, luxueus appartement. Wanneer ze daar ingetrokken is, wordt ze geplaagd door rumoer van de bovenbuurman. Ondertussen moet ze voor haar werk de memoires van een pornoactrice schrijven, waarvoor ze zich moet verdiepen in erotiek en bovendien haar eigen sexy kant ontdekt. Ze probeert zelfs haar man te verleiden, maar wanneer hij er niet is wordt Colombe weer geplaagd door de muziek van dokter Fauclrroy. Briefjes hebben geen zin en haar man gelooft haar niet omdat het niet gebeurt wanneer hij thuis is, dus besluit Colombe om zelf naar een tegenaanval te zoeken.

Onder deze strijdlustigheid verandert haar karakter; ze wordt gewelddadig tegenover haar zus, vermoedt dat haar man vreemdgaat en verslonst haar werk. Colombe besluit grof geschut in te zetten: ze steelt de appartementsleutels van de dokter en breekt menigmaal in om kleine irritaties teweeg te brengen. Daarbij ontdekt ze ook dat de dokter niet alleen een affaire had met een negentienjarig meisje dat zelfmoord pleegde, maar nu ook een relatie lijkt te hebben met een man. Tijdens een van die bezoeken raakt ze haar trouwring kwijt en wanneer ze teruggaat om die te zoeken, komt de dokter onverwachts thuis. Bij haar ontsnapping komt hij haar achterna en slaat ze hem bewusteloos. Colombe is daarna doodsbang dat hij dood is en komt terecht in een paniekaanval. De dokter blijkt niet dood, maar wel verdwenen te zijn. Colombe moet medicijnen slikken maar doet dat niet. Ze vindt ineens haar trouwring weer in haar badkamer en in de woonkamer een boek van de dokter, met een opdracht van hem aan haar - hij is dus binnen geweest. Het wordt nog erger wanneer de dokter sensuele voicemailberichten achterlaat en Colombes man een paar witte sneakers in een grote maat in zijn kast vindt.

Die nacht neemt Colombe de aanwezigheid van de dokter waar en de volgende avond komt Stéphane thuis, die een mannenonderbroek in het bed vindt. Ze krijgen vreselijke ruzie en beschuldigen elkaar allebei van overspel, het eindigt in een gevecht dat zo erg is dat Colombe naar het ziekenhuis moet. Daar wordt ze behandeld door dokter Faucleroy, die haar zijn liefde verklaart, duidelijk maakt dat hij alles over haar wraakacties weet en haar terroriseerde om haar echte, donkere, vrije ik naar buiten te laten komen. Colombo ontsnapt ternauwernood aan zijn poging om haar te verkrachten.

Enige tijd later is Colombes leven totaal veranderd: ze is gescheiden, heeft de voogdij over haar zoons en heeft eindelijk haar eerste roman geschreven, gebaseerd op dokter Faucleroy - die ze tijdens haar signeersessie weer ontmoet en een boek geeft dat aan hem is opgedragen.

Personages

Colombe

Colombe Barou is een vrouw van in de dertig, getrouwd met de drukbezette zakenman Stephàne en moeder van de jongenstweeling Oscar en Balthazar. Ze heeft een baan als ghostwriter bij een uitgeverij maar hoewel ze haar werk goed doet, is het altijd haar droom geweest om zelf te schrijven, romans met haar naam op de omslag. Door een voorval in haar jeugd ontbreekt het haar daarvoor echter aan moed. Colombe is ingetogen, kalm, onopvallend en ietwat onzeker van karakter, weet vaak niet wat ze precies moet doen in een situatie en heeft weinig zelfvertrouwen, weinig pit. Dat verandert echter door twee dingen: de pesterijen van haar bovenbuurman en haar nieuwe project, het schrijven van een erotische roman. Door deze twee zaken ontdekt ze haar donkere kant, haar verleidelijke en opvallende kant.

Stèphane

Stèphane Barou is Colombes echtgenoot, de vader van haar zoons en een zeer drukbezette ondernemer in een ICT-bedrijf. Hij maakt vaak lange zakenreizen en is maar weinig thuis, waardoor hij ook niet gelooft dat Colombe ’s nachts geteisterd wordt door het lawaai van de bovenbuurman. Stèphane is een echte man, die vindt dat het Colombes taak is om voor het huishouden en de kinderen te zorgen. Hij wil alleen met haar vrijen wanneer hij daar zin in heeft en behandelt haar vaak als een ondergeschikt wezen. Wanneer Colombe ontdekt dat hij vreemdgaat en genoeg heeft van hun relatie, neemt ze de stap om te scheiden.

Claire

Claire is Colombes oudere zus en in vrijwel alle opzichten ook haar tegenpool. Claire is van nature meer de sexy, opvallende en zelfverzekerde (op het arrogante af) vrouw. Ook Claire gelooft niets van Colombes geklaag over haar bovenbuurman en probeert haar zus aan te sporen om wat harder te zijn en wat meer lef te tonen, maar dat werkt Colombe alleen maar op haar zenuwen. Claire en Stèphane zijn erg close en vinden allebei dat Colombe niet zo soft en aanstellerig moet zijn en deze goede relatie is zelfs zo sterk dat de lezer gaat vermoeden dat zij een verhouding hebben.

Dokter Leonard Faucleroy

Dokter Leonard Faucleroy is Colombes bovenbuurman en degene die haar lastigvalt. Zijn personage wordt minder uitgebreid uitgewerkt. Uiteindelijk is hij wel belangrijk voor de ontwikkeling die Colombe doormaakt. Na alle pesterijen verklaart haar uiteindelijk de liefde, maar Colombe wijst hem af. Hij belandt in de gevangenis maar Colombe blijft hem dankbaar omdat ze door hem haar echte ik heeft leren kennen, die haar zoveel verder brengt in het leven dan de ik die ze aan de buitenwereld toonde.

Quotes

"Ze voelt iets achter zich. Iemand gluurt naar haar, bespiedt haar. Heel snel draait ze zich om. Niemand. Het is stil in het pand. Alleen Mozart is nog te horen en die vervaagt al. Colombe blijft staan en kijkt wantrouwig om zich heen. Langzaam loopt ze naar de trapleuning en tuurt het trappenhuis in. Leeg. Toch was er iemand. Iemand die naar haar keek. Ze voelt de intensiteit van die blik nog steeds, alsof hij twee gaatjes in haar schouderbladen heeft gebrand." Bladzijde 57

"’s Nachts heeft Colombe de indruk dat ze de enige ter wereld is die haar tijd niet verdoet met slapen, een voorrecht waar ze zeer aan gehecht is. Zodra de dag aanbreekt, gaat ze weer naar bed. Maar de slaap die ze mist blijft een probleem. Colombe de ‘dagmens’ heeft niet de tijd om alles te doen. Voor het eerst geeft ze mevrouw Georges de wekelijkse eenentwintig mannenoverhemden mee, die zullen voortaan in de conciërgewoning worden gestreken. Overdag doet Colombe een dutje. Ondanks die paar uur slaap is ze steeds minder alert. Haar hersenen zijn traag, haar bewegingen loom. Haar oogleden gezwollen, haar stem is schor. Pas aan het begin van de avond ziet ze er weer gewoon uit, pas tegen de nacht is ze weer helder in haar hoofd. " Bladzijde 132

Thematiek

Relatie

De twee belangrijkste thema’s in het boek zijn de relatie tussen buren en de menselijke queeste om hun ware persoonlijkheid te ontdekken. Andere thema’s zijn de ontwikkeling van een huwelijksleven, het krijgen van erkenning voor eigen verdiensten en de plek die iemand wil/moet innemen in de maatschappij. De muziek waarmee dokter Faucleroy Colombe ’s nachts uit haar slaap houdt, vormt in het verhaal ook de symboliek van motieven: het is namelijk muziek van Mick Jagger, Engelse liedjes waarmee hij Colombe iets wil vertellen en die steeds weer terugkomen. Ook de wereld van erotische literatuur fungeert als motievensymboliek, aangezien Colombe door ’s nachts keer op keer deze boekjes te lezen, een nieuw beeld van zichzelf gaat krijgen.

Motto

De hal, dat zijn de anderen. Jean-Paul Sartre, Huis clos, vijfde scène

Komt de nacht, slaat het uur. Guillaume Apollinaire, le pont Mirabeau, Alcools

Strafbaar is eenieder die in de privé- dan wel openbare ruimte zoveel geluid veroorzaakt dat het aanhoudende karakter, de herhaling en de sterkte ervan een bedreiging vormen voor de rust en de gezondheid van de omwonenden. Franse verordening, d.d. 18-4-1995

Opdracht

Voor meneer X, mijn ex-buurman, die mij een heel jaar lang uit mijn slaap heeft gehouden en me (zonder het te weten) op het idee heeft gebracht voor deze roman.

Voor Nicolas, Louis en Charlotte, buren van mijn hart.

Trivia

Dit verhaal is gebaseerd op de eigen buurman van Tatiana de Rosnay die haar een tijdlang uit haar slaap hield.

Titelverklaring

De Nederlandse titel, Het Appartement, verwijst naar het nieuwe appartement van Colombe en haar gezin, waarin hun leven zoveel mooier en beter moet worden maar dat haar juist angst begint aan te jagen wanneer de pesterijen van haar bovenbuurman beginnen. De oorspronkelijk Franse titel Le Voisin verwijst naar deze bovenbuurman zelf.

Structuur & perspectief

Het verhaal bouwt zich vrij traag op: in het begin is er eigenlijk alleen Colombe, die een nieuw appartement heeft gekocht en van wie we in het eerste deel van het verhaal alles te weten komen op het gebied van haar jeugd, gezinsleven, karakter en werk. Daarna wordt het tempo opgevoerd: in het middenstuk van het verhaal wordt Colombe geplaagd en uit haar slaap gehouden door de muziek van de dokter en op het hoogtepunt besluit ze terug te slaan door ook narigheden met hem uit te halen. De climax komt pas helemaal in het einde, wanneer Colombe en dokter Faucleroy elkaar eindelijk ontmoeten. Het perspectief ligt voornamelijk bij Colombe, maar wisselt ook tussen haar, haar echtgenoot, haar zus en haar uitgever.

Decor

Het verhaal speelt zich af in het Parijs van de jaren negentig: daarvoor heeft Tatiana de Rosnay bewust gekozen omdat het in de moderne tijd (met Google en Facebook) veel te gemakkelijk zou zijn om de dokter te leren kennen. In het tijdsdecor is nog maar weinig sprake van een digitale maatschappij, hoewel deze er weldegelijk begint te komen. De setting van het verhaal is voornamelijk Colombes eigen appartement, afgewisseld met dat van de dokter en haar werk.

Stijl

De stijl van Tatiana de Rosnay heeft zich inmiddels gekenmerkt als veelzijdig: het kan zwartgallig, maar ook romantisch zijn, met veel of weinig beschrijvingen, vrijwel altijd een diepere soort van symboliek en een vlotte, levendige manier van schrijven die de lezers emotioneel laat meebeleven.

Beoordeling

Na Haar naam was Sarah en Het huis waar jij van hield – twee romans van De Rosnay waar ik absoluut weg van was – vormde dit boek een interessante verrassing. De erotische twist in het verhaal is iets anders dan ik van de schrijfster kende – hoewel je na twee boeken niet echt kunt zeggen dat je een auteur kent, maar dat terzijde – maar de schrijfstijl paste er prachtig bij. Het boek bezorgde me kippenvel, gaf me dat verlangen om steeds te blijven doorlezen en te ontdekken hoe het verder zou gaan. De personages maken een heel interessante ontwikkeling door – niet allemaal, maar in ieder geval wel de hoofdpersonen en dat is ontzettend intrigerend om te lezen. De plotlijn is goed opgebouwd, met onverwachte wendingen op punten dat je denkt te weten hoe het in elkaar zit. Jammer van het enigszins abrupte einde, maar afgezien daarvan een erg mooi boek!

Recensies

"Het gewelddadige element is niet De Rosnays terrein en een kleine stijlbreuk in een toch interessante studie van manipulatie, voyeurisme en zelfontplooiing." http://www.nu.nl/boek/283...ement.html