Feitelijke gegevens

• 21e druk, 2005
• 143 pagina's
• Uitgeverij: De Bezige Bij

Flaptekst

Eerste zin

Een oude man staat op het achterdek van een boot. In zijn armen houdt hij een lichte koffer en een pasgeborene, nog lichter dan de koffer.

Samenvatting

Meneer Linh moest uit zijn eigen land vertrekken omdat daar een oorlog woedde. Hij is samen met zijn kleindochter met de boot de oceaan overgestoken. Eenmaal daar, zit hij samen met twee andere gezinnen in een asielzoekerscentrum, totdat er een andere plek voor hen is gevonden. Hij kan het niet goed vinden met de andere gezinnen, omdat zij hem altijd uitlachen. De vrouwen van de gezinnen zorgen wel voor hem, omdat dat volgens de tradities uit hun thuisland moet, maar ze praten bijna nooit tegen hem.
Gelukkig heeft meneer Linh zijn kleindochtertje nog, Sang Diû. Hij vindt het leven als asielzoeker en het nieuwe land maar niks, maar voor haar blijft hij sterk en positief. Hij voedt haar en gaat met haar buiten wandelen. Omdat meneer Linh de grote nieuwe stad niks vindt, blijft hij altijd op dezelfde stoep lopen, zodat hij altijd rondjes loopt en de weg terug kan vinden. Op een dag rust hij wat uit op een bankje en daar ontmoet hij meneer Bark. Meneer Linh en meneer Bark kunnen elkaar niet verstaan, omdat ze beide een andere taal spreken. Toch voelen ze een vriendschap ontstaan. Meneer Bark is de enige die praat als ze elkaar zien en meneer Linh neemt elke dag een pakje sigaretten voor meneer Bark mee. Na een tijdje neemt meneer Bark meneer Linh en zijn kleindochtertje mee om de stad te verkennen en daar komen ze in het park, bij de draaimolen die eerst van de overleden vrouw van meneer Bark was. Hij vertelt ook over hoe hij in het thuisland van meneer Linh heeft gevochten in de oorlog. Meneer Linh hoort alles aan, maar hij heeft eigenlijk geen idee wat meneer Bark allemaal verteld.
Tegelijkertijd komen we ook te weten dat meneer Linh zijn thuisland erg mist, vooral de geuren die er altijd hingen. In het nieuwe land is geen geur. Meneer Linh moet voor een medische controle naar een arts en daarna wordt er een ander huis voor hem geregeld. Het is een tehuis voor ouderen waar hij niet uit mag. Hij wil heel graag zijn vriend opzoeken, maar als hij probeert het terrein te verlaten wordt hij tegengehouden.
Meneer Linh bedenkt een plan en ontsnapt via een laag stukje muur in de tuin van het tehuis. Hij zwerft dagen rond op zijn pantoffels en in zijn badjas, tot hij eindelijk het park met de draaimolen vindt. Hij ziet zijn vriend en rent er met het meisje in zijn armen naartoe, zonder op of om te kijken. Zodra meneer Bark hem hoort, kijkt hij om en ziet hij hoe meneer Linh door een auto wordt geschept op de weg. Dan blijkt dat het meisje in zijn armen een pop is en dat meneer Linh waarschijnlijk mentaal ziek is. Meneer Linh lijkt niet dood te zijn, aangezien hij na de aanrijding nog wel zijn ogen open doet.

* Aan de namen en andere details (bijvoorbeeld de oversteek per boot) te zien, is het thuisland waarschijnlijk in Azië en is meneer Linh gevlucht naar Noord-Amerika. Dit wordt echter nergens in het verhaal specifiek vermeld.

Personages

Meneer Linh

Meneer Linh is een oude man die gevlucht is uit zijn thuisland naar een grote westerse stad. Hij draagt altijd zijn kleindochtertje bij zich, Sang Diû en verzorgt haar alsof het zijn eigen kind is. Hij vindt de nieuwe plek waar hij woont maar niks en uiteindelijk blijkt dat meneer Linh geestelijk ziek is en dat Sang Diû een pop is.

Meneer Bark

De beste vriend van meneer Linh. Ze ontmoeten elkaar op een bankje tijdens een van de vele wandelingen van meneer Linh met zijn kleindochtertje. Meneer Bark rookt veel sinds zijn vrouw is overleden en krijgt op een gegeven moment elke dag een pakje sigaretten van meneer Linh. Hij vertelt over hoe hij gevochten heeft in de oorlogen in Azië en hoe zijn vrouw eigenaresse was van de draaimolen in het park.

De gezinnen

De gezinnen in het asielzoekerscentrum zijn de enige andere mensen met wie meneer Linh omgaat in het verhaal. Zij maken hem vaak belachelijk, maar zorgen wel voor hem, omdat het traditie is dat er voor de ouderen gezorgd moet worden.

Quotes

"Tao-laï, zegt meneer Linh - de beleefdheidsformule om iemand goedendag te zeggen in de taal van zijn geboorteland." Bladzijde 22

"Zouden ze bang voor me zijn? vraagt meneer Linh zich af. Hij probeert zichzelf te bekijken en ziet alleen een dikke, gewatteerde, wanstaltige wollen bol van sjaals, muts, jas en truien." Bladzijde 50

"Sang Diû is aan de ontmoetingen gewend geraakt, aan de warme adem van meneer Bark, zijn machtige handen vol kloven en zijn dikke, eeltige vingers." Bladzijde 67

"Alles raakt verward. Plaatsen, dagen, gezichten. De oude man ziet zijn dorp terug, de rijstvelden met hun afhankelijkheid van het tijdstip glinsterende of matte blokpatroon, de bosjes samengebonden padie, de rijpe mango's, de ogen van zijn vriend de dikke man en zijn stevige vingers die geel zijn van de tabak." Bladzijde 131

Thematiek

Geestelijk gehandicapt

Meneer Linh is waarschijnlijk geestelijk ongezond, omdat hij Sang Diû beschouwd als zijn eigen kleindochter, terwijl het eigenlijk een pop is.

Vluchtelingenproblematiek

Meneer Linh is gevlucht uit zijn thuisland en zoekt nu een plek in een grote westerse stad.

Motieven

Vriendschap

Vriendschap is een belangrijk motief voor meneer Linh. Dit beweegt hem ertoe om toch de deur uit te komen en zijn nieuwe woonplaats te ontdekken.

Opdracht

Aan alle meneer Linhs van deze wereld
En aan hun kleine meisjes

Voor Nohm en Emélia

Titelverklaring

Het meisje van meneer Linh slaat op het meisje met wie meneer Linh moet vluchten naar het nieuwe land. Hij zorgt voor haar en beschermt haar alsof het zijn eigen kind is. Het is zijn kleindochtertje, wat aan het einde van het verhaal een pop blijkt te zijn.

Structuur & perspectief

Het boek beschrijft in chronologische volgorde het leven van meneer Linh nadat hij gevlucht is uit zijn thuisland. Tussendoor zijn er flashbacks naar het verleden in het thuisland. Dit is allemaal beschreven vanuit het perspectief van meneer Linh. Wanneer meneer Linh met meneer Bark spreekt, komen we ook dingen van meneer Bark en zijn verleden te weten, vanuit het perspectief van meneer Bark.

Decor

Het boek speelt zich waarschijnlijk af tijdens één van de oorlogen in Azië in de tweede helft van de twintigste eeuw. Het verhaal speelt zich af in Noord-Amerika, of in ieder geval in een grote westerse stad.

Stijl

De stijl van de schrijver is vrij simpel, met gedetailleerde beschrijvingen van de omgeving. Het verhaal is daardoor goed te volgen en je krijgt een goed beeld van elke situatie. Ook legt de schrijver de nadruk op de omgeving, omdat de hoofdpersoon zijn thuis mist.

Slotzin

Zijn enige kleine meisje. Het meisje van meneer Linh.

Bijzonderheden

Het boek dat ik gelezen heb is een vertaling.

Beoordeling

Een mooi verhaal over een man met zijn kleindochtertje. Je komt veel te weten over de situatie van meneer Linhs thuisland en hoe hij weet te overleven terwijl hij (blijkbaar) mentaal ziek is. Dat laatste kom je pas helemaal aan het einde van het verhaal te weten, waardoor er bepaalde details van het verhaal ineens logischer zijn.