IJskoud door Corine Hartman

Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2014
• 304 pagina's
• Uitgeverij: Karakter

Flaptekst

Eerste zin

Bijna zeven weken. Zo lang is het geleden dat ik coke heb gebruikt. Terwijl ik het stof van een vergeelde map blaas, denk ik aan de nacht waarin ik een deel van mijn vaders collectie opgezette dieren heb vernield. De volgende ochtend kon ik me niets herinneren van mijn vernietigingsdrang. Die middag nam ik een lijntje coke en ik dronk een exclusieve zesendertig jaar oude Dalwhinnie zonder ook maar iets te proeven van de kostbare whisky

Samenvatting

"IJskoud" is het vierde deel uit de Jessica Haider serie. Zie over wat eraan voorafging de delen: "Bloedlijn, Glashard en Zielloos". Overigens valt "IJskoud" wel te lezen als afzonderlijke thriller.

Jessica Haider, een jonge veertiger, discussieert aan het begin van het verhaal met haar zus Susan over wat haar in het verleden met haar oom Wilhelm Haider is overkomen. Ze hebben van hun neef een brief van hun tante gekregen waarin van alles staat over Wilhelm. Als kind is ze door hem geestelijk onder druk gezet. Ze wil wraak op hem nemen.
In haar huis hoort ze iets en net op tijd schiet ze een man dood die het op haar voorzien heeft. Is hij door Wilhelm Haider op haar af gestuurd?  Ze verbiedt haar zus er iets over bekend te maken, juist voor haar eigen veiligheid. Jessica gaat bij haar psychiater in regressietherapie, omdat ze heel graag wil weten wat haar oom met haar heeft uitgehaald als klein kind.

De eerste verhaallijn: Leonie Garlini vertelt hoe ze door overvallers wordt neergeslagen en neergeschoten. Later verneemt ze dat haar man Mats, eigenaar van een mediabedrijf, gedood is. Als rechercheur in Maastricht wordt Jessica Haider bij de moordzaak betrokken. Ze bezoekt o.a. de twee kinderen Rosella en Vico (een autistische jongen die altijd met de dood bezig is). Ook brengt ze een bezoek aan Rutger van Loon, de zakenpartner van Mats. Ze hoort namelijk dat de twee ruzie hadden over de verkoop van het bedrijf. Mats wilde verkopen, Rutger wilde wachten.
Ze overschrijdt weer eens de grens tussen werk en privacy, gebruikt coke en malt-whisky, terwijl ze gaat stappen en ze wordt wakker in het bed van Rutger van Loon.

Er is altijd een dubbele verhaallijn in de thrillers van Hartman over Haider. Bij haar "bijbaan" van Saligia, het geheime genootschap waarvan ze lid  is, moet Jessica  de organisatie Corail in Luxemburg aanpakken. Die vriest mensen in om ze jaren later weer te laten ontdooien. Om kennis van deze zaken op te doen heeft ze zich gemeld voor een intakegesprek, zogenaamd om zich als mogelijke kandidaat aan te melden. We lezen via verteller Moore al hoe de praktijk van het invriezen (cryonisme) in zijn werk gaat.  Bij het ontdooien van een patiënt gaat het mis en dat experiment moet snel in de doofpot, vindt eigenaar Aaron Moore.
Jessica doet haar intake met Moore en laat zich daarna insluiten in het grote gebouw, waardoor ze ziet dat er ook een geheime afdeling is waar mensen worden bewaard voor de orgaanhandel. Invriezen is niet verboden, maar orgaanhandel wel. Rijken kunnen lichaamsdelen kopen van arme sloebers en geld verdienen aan zo'n transactie is illegaal.
Dan krijgt Jessica een flinke tik te verweken. Ryan Murphy van Saligia komt ook naar Luxemburg. Hij heeft longproblemen en wil een long van Corail kopen. Jessica wordt gedwongen mee te werken, omdat ze haar pleegkind dat bij haar ex-man  Marc in Schotland woont, in handen hebben. Jessica moet voor een geschikte donor zorgen. Dat gebeurt doordat ze een amateur-wielrenner  oppakt en die aflevert in Luxemburg. Intussen weet de lezer dat Murphy aan Moore heeft opgedragen er zorg voor te dragen dat Jessica niet levend het pand mag verlaten. Is Murphy dus ook een verrader bij het geheime genootschap?

In de zaak rond Mats Garline wil Jessica ook een dader. Ze probeert Rutger van Loon te chanteren. Hij heeft enkele jaren geleden onder invloed een aanrijding veroorzaakt en is daarna doorgereden. Ze kan hem in de media breken en wil dat hij bekent dat hij Mats heeft vermoord. Hij stemt daarin toe. Op zich is dat wel vreemd.

Leden van Saligia hebben Wilhelm Haider naar Zuid-Limburg gebracht. Hij doet haar een voorstel om zich bij zijn nazi-organisatie aan te sluiten. Ze is namelijk ijskoud, hardvochtig en koelbloedig. Dat heeft hij haar vroeger aangeleerd: uit de regressie weet zij dat hij haar heeft aangezet tot het doden van mensen. Ze wil hem net als in een eerder deel levend willen, maar krijgt later een nog beter plan: ze zal hem ook uitleveren aan Corail, opdat hij donor van andere lichaamsdelen kan worden. Als ze in Luxemburg is, raakt ze in de macht van Moore die haar aan de machine zet om ook in te laten vriezen. Gelukkig wordt ze door zijn ondergeschikte Bart gered: die wil niet dat iemand tegen haar wil zich laat invriezen.

Ze spuit wel Ryan Murphy dood: vindt dat haar taak als lid van Saligia, omdat je nooit uit eigen belang mag opereren. Ook Moore laat ze in een diepvriescontainer opsluiten. Die redt het ook niet met zijn fraaie plannen. Ze snapt wel dat ze Sem, haar pleegkind, op deze manier laat sterven. Die was immers gegijzeld door Saligia (Mikael).

Intussen is er ook een andere ontwikkeling bij de moordzaak van Mats. Het is niet Rutger die hem heeft doodgeschoten, maar Rosella en Vico hebben de aanslag uit wraak gepleegd. Rosella bekent de misdaad op de plaats waar Nick, de zoon van Jessica, ooit door een psychopaat is omgebracht. Dan pakt Rosella het dienstwapen van Jessica en pleegt daarmee zelfmoord. Jessica heeft weer eens niet goed opgelet en wordt door haar superieuren tijdelijk geschorst. Maar Rutger is nu van elke verdenking vrij.

Jessica heeft rust nodig en besluit onverwacht naar haar ex Marc in Schotland te gaan. Als ze daar aankomt, blijkt Sem nog gewoon in leven te zijn. Marc heeft er moeite mee dat ze nu een relatie met Mikael heeft. Midden in de nacht wil Jessica seks en ze gaat naar de slaapkamer van Marc. Hij slaapt en dan ziet ze op zijn heup een tatoeage van een schorpioen (het symbool van Saligia). 

De lezer moet zichzelf de vraag stellen: is Marc ook lid van het geheime genootschap?

Personages

Jessica Haider

Jessica heeft dezelfde karaktereigenschappen als in deel I. Ze is rechercheur en ze moet het verdriet van haar dode zoon Nick verwerken. Ze mag toetreden tot het geheime genootschap Saligia dat mensen straft die te slim zijn voor justitie. Daarvoor moet je keihard worden opgeleid en als je daar niet door heen komt, ben je er geweest. Jessica blijft ook in dit deel coke gebruiken, hoewel Saligia dat niet toestaat. In dit deel is er veel minder sprake van heftige seks (SM) waar ze in de andere delen wel pap van lust. Ze is gek op de rockband Pink Floyd.

Leonie

Leonie is de wat slaafse vrouw van mediagigant Mats Garlini. Ze wordt onbedoeld mede-slachtoffer van de aanslag op haar man die door haar beide kinderen Rosella en Vico wordt gepleegd. Ze heeft veel moeite met de verwerking van de zelfmoord van haar oudste dochter Paola. na de aanslag ligt ze een tijdje in coma en ze herstelt maar heel langzaam.

Rutger van Loon

Rutger is mede-eigenaar van het mediabedrijf van Garlini. Hij heeft ruzie gekregen met Mats om de verkoop van het bedrijf. Daarmee lijkt hij de eerst in aanmerking komende dader van de aanslag op Mats en Leonie. Jessica wil hem maar wat graag benoemen als dader, omdat hij in het verleden is doorgereden na een aanrijding onder invloed. Toch moet ze later bakzeil halen. Rutger is niet een echte crimineel: hij belooft zelfs als alles achter de rug is, zich alsnog aan te geven als dader van de aanrijding. Hij heeft het meisje bovendien al financieel schadeloos gesteld.

Ryan Murphy

Murphy heeft het geheime genootschap Saligia opgezet, dat de visie heeft criminelen uit de weg te ruimen die door de officiële justitiële kanalen hun straf dreigen te ontlopen. De visie is helder en meedogenloos. Eigen belang mag nooit de achterliggende gedachte zijn. Maar dan wordt het voor Jessica erg moeilijk. Ze moet Corail onschadelijk maken, maar Murphy heeft zelf een longtransplantatie nodig. Hij biedt veel geld om een long te krijgen waar bovendien Jessica voor moet zorgen. Ze besluit dat ze volgens de regels van Saligia nu ook Murphy moet liquideren. Murphy had bovendien de afspraak met Aaron Moore om juist Jessica te laten verdwijnen. ze ligt dan ook op een bepaald moment aan de machine om ingevroren te worden. De gewetensvollere Bart besluit haar echter te redden. Saligia blijkt toch steeds een vreemd gezelschap te zijn waarvan de leden niet allemaal te vertrouwen zijn (eerst Alec in deel III, nu Murphy en Mikael in deel IV)

Quotes

"‘Het gaat niet zozeer om de claims,’ legt Mikael uit, ‘maar om de filosofie van het bedrijf. Cryonisme is een verwerpelijke vorm van jaloezie: cryonisten willen om wat voor reden dan ook in de toekomst verder leven, ze weigeren hun levensloop te accepteren in het nú. Het bedrijf moet in de hens, en die directeur ook. Wat je met het overige personeel – een bedrijfsmanager en vier medewerkers – doet of niet doet, laten we verder aan jou over.’ ‘Mensen die zich als cryonist aanmelden, weten dat ze deelnemen aan een experiment,’ werp ik tegen. ‘En dus geen garantie krijgen op succes. Moeten ze dat dan niet zelf weten?’ ‘Misschien wel over twintig of vijftig jaar, als de wetenschap verder is gevorderd. Maar nu nog niet. Er gaat te veel mis." Bladzijde 42

"‘O, voor ik het vergeet.’ Bart haalt een papiertje uit zijn labjas. ‘ Er heeft iemand gebeld voor een intakegesprek.’ ‘Toch geen negenenzestigjarige aan longemfyseem lijdende man zonder opleiding, zoals die bejaarde die ik onlangs heb afgewezen?’ ‘Lang en slank, blond, begin veertig, vrouw en een eigen zaak, Aaron. Ik heb afbeeldingen van haar opgezocht: het is er een die je van je sokken zal blazen. Haar naam is Jenny de Koningh.’ ‘All right, plan haar maar in en leg alvast een dossier aan.’ ‘Wist ik wel.’ Bart glimlacht. ‘Ze komt woensdagochtend."" Bladzijde 61

"Terwijl we het gebouw uit lopen, probeer ik mijn gedachten te ordenen. Wat ik van Ryan Murphy weet, verdient mijn respect. Maar als ik de regels volg, zou ik hem moeten elimineren. Hij heeft verdomme onze organisatie misbruikt. Mij misbruikt. ‘Hoe noemde je cryonisme ook alweer als trouw rooms-katholiek kerkganger?’ vraag ik. ‘Het werk van de duivel?’ ‘De rooms-katholieke kerk moest zich schamen, je denkt toch niet dat dat een kliek is waar ik nog bij wil horen? Ik denk erover een aantal bisschoppen die zich schuldig hebben gemaakt aan misbruik in te brengen voor een volgend eliminatieproject.’" Bladzijde 159

"Ik laat de lucht in zijn infuus lopen en zeg: ‘Goodbye, Ryan.’ In zijn ogen flikkert het verlangen het moment uit te stellen. Even later stopt zijn hart met kloppen en volgens Moore mag de dood dan een rekbaar begrip zijn, ik durf er een fles Dalwhinnie van 1966 om te verwedden dat deze oude man zijn laatste adem heeft uitgeblazen. Vervolgens ga ik naar Wilhelm Haider. Zijn borstkas beweegt bij elke ademhaling moeizaam op en neer en dat is het enige waaruit ik kan opmaken dat hij nog niet dood is." Bladzijde 282

"Rosella zakt op haar knieën, het wapen losjes in haar hand. Terwijl ik de kraag van mijn jasje optrek en constateer dat het leer er niet mooier op wordt van al die nattigheid, komt de gedachte in me op dat Rosella zich nu alsnog bijna letterlijk neerlegt bij mijn plan. En dan zie ik haar arm omhooggaan en klinkt het schot. Ik deins terug, in een plotselinge verwarring wachtend op de pijn die het schot veroorzaakt, maar bij de aanblik van haar glazige ogen en het straaltje bloed dat uit haar mondhoek sijpelt, dringt het tot me door: ze heeft het pistool alsnog in haar mond gestoken." Bladzijde 264

Thematiek

Misdaad: algemeen

Het draait in alle delen van de Jessica Haider- serie om misdaad. Ook nu zijn er weer twee verhaallijnen. De eerste is de moord op de mediamagnaat Mats Garlini. Het lijkt er eerst op dat zijn partner in de organisatie hem heeft gedood, maar uiteindelijk komt Jessica tocht terecht bij de beide kinderen van Mats. Ze had er graag de partner Rutger van Loon voor opgeofferd, omdat die in het verleden een ongeluk heeft veroorzaakt en doorgereden is zonder zich om het meisje te bekommeren dat gewond raakte. De twee de lijn is weer een opdracht van Saligia. Deze keer moet ze de organisatie van Corail aanpakken. Die vriest mensen in tegen forse betaling, op zich is dat niet verboden, maar er is ook een tak die orgaantransplantaties regelt. dat is verboden. Interessant gegeven is echter dat de "baas"van Saligia zelf gebruikt maakt van dit bedrijf, waardoor Jessica zich genoodzaakt ziet hem te doden. Uiteraard ontsnapt ze zelf ternauwernood aan de dood.

Motieven

Zelfmoord

Rosella Garlini (de dader van de aanslag op haar vader) pleegt zelfmoord met het wapen van Jessica. Haar zus Paola heeft jaren daarvoor ook al zelfmoord gepleegd.

Wraak

Net als in de andere delen is wraak een voorkomend motief. Jessica neemt wraak op haar oom Wilhelm Haider die in haar jeugd vervelende dingen met haar heeft uitgehaald. Dat weet ze door de regressietherapie die ze volgt. Ze levert hem uit aan Corail als donor voor diverse zieke mensen. het is haar wraak voor haar kindertijd. Rosella en Vico Garlini nemen wraak op hun vader omdat hij zo weinig tijd aan hen heeft besteed.

Drugs

Jessica houdt ervan regelmatig (als ze in de problemen zit) een lijntje coke te snuiven, vooral wanneer ze daarna zin heeft in seks. Dat is wel bijzonder voor een rechercheur. Ook het geheime syndicaat Saligia staat het gebruik van drugs niet toe. Maar Jessica heeft maling aan alles. Toch is het cokegebruik in dit deel minder dan in andere delen.

Moord

Ook in dit deel worden enkele moorden gepleegd door Jessica en andere personages. Ze doodt de inbreker in haar huis. Ze doodt het hoofd van Saligia. Ze doodt de twee mannen die haar achtervolgen in een bestelbusje. Ze bezorgt Rush een slachtoffer/donor voor zijn longen. Ze levert haar oom Wilhelm Haider ook uit als potentiële donor en ook hij zal het niet overleven. Mats Garlini wordt door zijn dochter en zoon uit de weg geruimd. Zijn vrouw overleeft de aanslag ternauwernood.

Verraad

Het hoofd van Sailgia pleegt in dit vierde deel eigenlijk zelf verraad. Hij heeft een longaandoening en wil een transplantatielong. Daarvoor moet Jessica meewerken, maar eigenlijk is dat tegen de doelstellingen van Saligia: eigenbelang mag bij die organisatie niet prevaleren en dat wil Rush nu toch eigenlijk wel. Jessica werkt wel mee, omdat ze met haar pleegkind Sem wordt gechanteerd, maar uiteindelijk doodt ze de initiatiefnemer van Saligia.

Relatie tussen zussen

Jessica heeft een bijzondere relatie met haar zus Susan. De relatie tussen Jessica en Susan staat steeds onder druk. Haar zus is van het huisje-boompje-beestje type en Jessica is op zijn zachtst gezegd onconventioneel. Dat botst natuurlijk wel eens. In het begin wordt Susan geconfronteerd met een zus die glashard en ijskoud een indringer neerlegt. Ze mag daarover niets zeggen, anders kan haar leven in gevaar komen.

Kindertijd & kinderleed

Jessica is in haar jeugd geestelijk misbruikt door haar oom. Ze komt daar via een regressietherapie achter. Ook heeft ze informatie uit de brief van haar tante. Ze laat deze Wilhelm Haider naar Nederland overbrengen door leden van Saligia en wil hem levend villen, maar uiteindelijk kiest ze ervoor hem als donor voor diverse transplantaties te laten dienst doen. Dat lukt. Ze komt er ook achter dat het vele geld in haar familie verdiend is door verboden maar lucratieve wapenhandel in de Tweede Wereldoorlog. Wilhelm Haider is eigenlijk een nazi.

Geheim

Jessica maakt deel uit van het geheime syndicaat Saligia dat zich ten doel heeft gesteld misdadigers te straffen die de dans juridisch hebben weten te ontspringen. Het lidmaatschap is geheim en aan strenge regels gebonden. Eigen belang mag niet prevaleren. In dit deel is het echter de baas van Saligia die met het oog op zijn gezondheid deze regel doorbreekt. Jessica toont zich een goed lid van de organisatie om hem uit de weg te ruimen.

Trivia

IJskoud is het 4e deel van de Haider-serie van Corine Hartkamp.

Titelverklaring

In dit vierde deel van de Jessica Haider-serie gaat het om het invriezen van lijken die later eventueel weer ontdooid kunnen orden waarna ze weer tot leven gebracht kunnen worden. In opdracht van Saligia miet Jessica deze organisatie (Corail) aanpakken. Dat is een ijskoude bedoening, omdat de lijken met stikstof naar een heel lagere temperatuur moeten worden gebracht.
Er is nog een andere verwijzing naar de titel. Haar collega Louis noemt Jessica op een zeker moment een ijskoude collega die bereid is tot "het   gaatje" te gaan en dat vrijwel zonder emotie kan bewerkstelligen. Hoewel Jessica inderdaad een keiharde agent is, vindt ze dat etiket toch minder leuk.
Het komt ook nog eens zo ver dat Jessica bijna het slachtoffer wordt van de Corail, omdat de eigenaar een begin maakt haar in te vriezen. Uiteindelijk wordt dit voorkomen door een naaste medewerker van Moore, die vindt dat het onethisch is iemand in te vriezen die er niet om heeft gevraagd.

Structuur & perspectief

Er zijn 33 titelloze hoofdstukken die vrijwel geheel chronologisch verteld worden. Er is een enorm verteltempo, waardoor je als lezer geneigd bent/gedwongen wordt alles in één adem uit te lezen.

Het perspectief is als in alle andere delen van de serie Haider..
Er is natuurlijk de ik-vertelster, de 40-jarige Jessica Haider, die verreweg de meeste hoofdstukken voor haar rekening neemt. Ze vertelt in de o.t.t.

Dan zijn er nog twee andere vertellers:
Leonie Garlini , de bij een aanslag zwaar gewonde vrouw van de vermoorde mediatycoon, Marc Garlini
Dhr. Aaron Moore, de baas van Corail, de organisatie  die mensen tegen betaling laat invriezen.

Het zijn beide personale vertellers (hierdoor is er wel enige vertelafstand) die beiden in de o.t.t. vertellen. 
 

Decor

Het is weer een actueel verhaal dat zich in 2013/2014 afspeelt. Dat is met alle delen uit de serie het geval.
Ook verandert het decor niet. Jessica woont in de buurt van Thorn, heeft daar een hoeve van haar vader geërfd. Haar zus Susan woont in de buurt en  de moord op Mats Garlini gebeurt in het dorp Meerssen. Jessica is rechercheur in Maastricht. Zuid-Limburg is dus net as in de andere delen het decor van dit vierde deel.

De Firma Corail zetelt in Luxemburg. Daar spelen ook enkele handelingen zich af. Jessica rijdt nogal vaak heen en weer tussen Zuid-Limburg en Luxemburg. Af en toe haalt ze coke op uit Duitsland.

Stijl

Corine Hartman heeft een kernachtige stijl, die de lezer dwingt tot snel verder lezen. Je legt een boek van Hartman niet snel terug op je nachtkastje voordat het uit is.  Ze gebruikt daarbij  natuurlijk het middel van de cliffhanger, wat nog wordt versterkt doordat ze in elk deel ook de vertellers laat wisselen. De lezer wordt dan nieuwsgierig hoe het met de verhaallijn die  onderbroken wordt, verder gaat.

Ze is expliciet in het schrijven van geweld en seks: misschien gaat ze hier en daar wel eens te ver. In dit vierde deel is er sprake van wat minder geweld en expliciete seks. Het zijn echter geen oestrogeenthrillers, zoals vrouwenthrillers vaak  wel worden genoemd.(Simone van der Vlugt, Marion Pauw, Saskia Noort). De verhalen van Hartman doen meer denken aan de keiharde testosteronthrillers van het schrijversduo Escober ( Esther en Berry Verhoef). Maar je moet als lezer wel bij de les blijven. Soms gaan de wisselingen van scènes erg snel. En lang niet alles wordt expliciet uitgelegd aan de lezer. Het kan zelfs voorkomen als je wat minder nauwkeurig leest je essentiële informatie mist.
Niettemin is de Jessica Haider-serie een voltreffer.n 
De dialogen van Hartman zijn spitsvondig en scherp.

Slotzin

Ik sla de deken terug. Zijn naakte lichaam, zoals ik het me herinner. Hoe lang zou het geleden zijn… En dan zie ik het. Ik ben ineens nuchter. Knipper met mijn ogen, kijk opnieuw. Ik heb me niet vergist. Op Marcs heup prijkt een tatoeage. Een schorpioen

Beoordeling

Het vierde  deel van Jessica Haider-serie is weer een keiharde en ijskoude testosteronthriller. Er wordt veel en gruwelijk geweld gebruikt, seks en drugs worden niet geschuwd.  Het verhaal is spannend, heeft een goede plotopbouw en wordt verteld in een heel hoog tempo met als hoofdfiguur de ik-verteller Jessica. Maar er zijn ook enkele andere personale vertellers als Leoni Garlini en Aaron Moore, de man van de organisatie  die lijken wil invriezen en tegelijkertijd transplantaties regelt voor rijkere patiënten.  Het plot zit goed  in elkaar.

De delen over Jessica Haider zijn geschikt voor mensen die het genre aankunnen. Niet zo geschikt voor scholieren die niet van geweld houden. Liefhebbers van het genre  zijn echter  vrijwel allemaal enthousiast en kunnen niet wachten tot een volgend deel in de serie verschijnt.
Hartman heeft aangekondigd dat de serie uit zeven delen zal bestaan.
 

Recensies

"Met elk deel in deze serie duiken we verder in de psyche van Jessy. Maar hoever kun en wil je daarmee gaan? We zien wel een steeds menselijker kant van Jessica, wat ik overigens heel erg kan waarderen, maar ze lijkt aan de andere kant daardoor juist ook steeds harder en meedogenlozer te worden waardoor andere karakters soms wat teveel overschaduwd worden. " http://www.hebban.nl/boek...ne-hartman

"Corine Hartman schrijft met IJskoud het vierde deel van de Jessica Haider serie. Met elk deel vergroei je verder met de hoofdpersonage. Je voelt haar strijd tegen de verleiding van de coke. Je hoort de klanken van de muziek van Pink Floyd. Het is geschreven in de ik-vorm op een manier waardoor je nog dieper in dit fascinerende personage duikt. Het verhaal is overal spannend en zakt nergens in. Eenmaal een begin gemaakt met het lezen in dit boek, koste het mij mijn nachtrust. Ik moest doorlezen. Jessy krijgt in dit deel zo ontzettend veel voor haar kiezen, dat het niet anders kan dan dat je enorm meeleeft met haar. Het open einde is geweldig; met maar twee woorden wakkert Hartman mijn honger naar het volgende deel aan. IJskoud: Keihard, gruwelijk, onconventioneel, scherp, meedogenloos! Een gruwelijk goed geschreven thriller die je ijskoude rillingen bezorgd!" http://www.vrouwenthrille...9045205779

"Een origineel onderwerp, uitermate goed beschreven maar dat zijn we van de auteur wel gewend. De kordate schrijfstijl zonder poespas zorgt verder weer voor een verhaal met vaart, knetterende dialogen en beeldende acties. Ik kan er geen genoeg van krijgen en kijk reikhalzend uit naar volgende delen." http://dizzie.nl/boek/ijs...9045205779

"Een probleem voor Jessica Haider is in IJskoud dat de mensen van Saligia niet allemaal even betrouwbaar lijken te zijn. Toch neemt Haider geen afscheid. ´Als je eenmaal lid bent van Saligia is er geen weg terug. De schorpioentatoeage draag je voor de rest van je leven. Maar bij Jessy speelt meer: Saligia staat als organisatie, ondanks alles wat er is gebeurd, nog steeds voor de strijd voor gerechtigheid. En dat is haar levensmissie’." http://www.thrillerweb.nl...n-ijskoud/

"essica Haider is terug, en hoe! Corine Hartman schrijft met ‘IJskoud’ de vierde psychologische thriller rondom het personage van Jessica Haider, die haar leven doorbrengt in twee werelden. Gedurende het lezen van het verhaal en de bijpassende titel kon ik het niet laten om aan het spreekwoord ‘Revenge is a dish best served cold’ te denken. En Hartman slaagt er ook in om deze thriller ‘ijskoud’ op te dienen met huiveringwekkende scènes. " http://sorayaschrijft.tum...rtman-2014

Overhoor jezelf