Feitelijke gegevens

• 2e druk, 2017
• 192 pagina's
• Uitgeverij: De Kring

Flaptekst

Eerste zin

Bij de familie Boschker doen ze alles met hun handen. Pa is metselaar, ma is schoonmaakster en ook alle vier de zoons hebben rechterhanden. "Mijn drie broers hebben net als ik op het doel gestaan", zegt Sander Boschker, jongste van acht kinderen.

Samenvatting

1. Sander Boschker - De Totti van Twente
Sander Boschker is jaren keeper van FC Twente geweest met een kort uitstapje als reservekeeper bij Ajax. Hij is dus bijna heel zijn leven Twente trouw gebleven zoals Totti dat bij AS Roma deed. In 2010 is hij 39 jaar en hij heeft een goed jaar achter de rug. Van Marwijk selecteert hem als derde keeper voor het WK. Bij een oefeninterland tegen Ghana vóór de WK mag hij de tweede helft in De Kuip keepen. Hij is bij het WK en schiet Van Steekelenburg in. Op 43-jarige leeftijd stopt hij als prof. Hij wil graag keeperstrainer bij Twente worden.  

2. Rome Zondervan - Pingeldoos en Porno King
Romeo groeide op in de Haagse Schilderswijk en ging natuurlijk ook bij ADO spelen.  Hij ging naar Twente en speelde één interland tegen Cyprus. Daarna verkaste hij naar Engeland en speelde met Martin Jol.  Een teamgenoot brengt pornofilms mee naar Engeland, betrapt  en hij wordt daardoor in Engeland Porno King genoemd. Hij speelt bij Ipswich Town, doet het goed als back. Keert terug naar Nederland, wordt trainer en scout, maar zijn grote liefde is mooie auto 's onderhouden. Hij was de 2e Surinamer in Oranje.

3. Wim Meutstege - Anonieme avonturier
Wim is kruidenierszoon in Gelderland, wil gymleraar worden, gaat daarom naar Den Haag om te studeren en speelt achtereenvolgens voor Excelsior, Sparta. Hij wordt opgeroepen voor het EK in 1976. Daarna speelt hij voor Ajax maar scheurt een kruisband, wat eerst niet werd ontdekt. In zijn privéleven scheidde hij enkele keren. Hij gaat voor zijn baan naar Soedan en opent daar een massagesalon met Thaise meisjes. Hij gata failliet maar woont nog steeds in Soedan bij het Victoriameer.

4. Wim Koevermans - Reusachtige figurant in Oranje-voetbalhistorie
Wim wordt geboren in Vlaardingen als zoon van een havenarbeider. Hij speelt voor Fortuna Vlaardingen en FC Vlaardingen. Hij is een reus van een kerel ( 1m. 97) en  wordt een moeilijk te kloppen verdediger. Wordt door Michels geselecteerd voor een oefenwedstrijd tegen Bulgarije en mag ook mee naar het EK in 1988, waar Nederland kampioen wordt. Hij speelt daar niet maar deelt wel mee in de premie.  Wordt trainer van  wat kleine clubs en ook voor de KNVB bij de jeugdteams. Gaat later in het buitenland werken o.a. in een groot land als India. Zit momenteel in Azië, o.a. Maleisië.

5. Jan van Deinsen - Drive van diamant
Jan wordt in Tiel geboren. Hij heeft een enorme drive om alles goed te doen. Hij doet eerst mulo, daarna havo en moet zo veel kilometers reizen. Via NEC komt hij bij Feyenoord, maar omdat hij teveel van zichzelf  eist, is hij te  vaak geblesseerd. Pas in het derde jaar rendeert hij. Hij speelt één kwalificatie-interland tegen Ierland, maar dat wordt niks: windkracht 11; 2 ballen geraakt. Opnieuw raakt hij geblesseerd. Na zijn spelersloopbaan wordt hij overal trainer. Hij begint in Nigeria, maar een van zijn lievelingsspelers (Rudy) krijgt een hartstilstand en er komt daarbij ook een stadionramp. Daarna gaat hij heen en weer tussen Nederland en traint zowel profs als amateurs. Hij kan veel spannende verhalen vertellen. Op Trinidad is hij trainer en ziet hoe een speler tijdens de training een leguaan vangt. 

6. Ugur Yildirim - In Oranje, maar nooit in oranje
Ugur is  een Gelderse Turkse jongen die gek is van voetbal. Hij leert het op straat. Hij wordt gescout door Go Ahead Aegles en later verkocht naar Heerenveen. Hij heeft een perfecte traptechniek en is een specialist in vrije trappen nemen. Hij wordt zelfs officieel wereldkampioen vrije trappen nemen en wint een dure auto. Hij speelt onder Van Basten een half uurtje tegen Engeland. Zijn Turkse omgeving is boos: hij had voor Turkije moeten kiezen.  Hij wil wel bij Galatasaray voetballen en niet bij Fenerbahce. Later wordt een Turks avontuur bij een andere club een fiasco. De club gaat failliet en kan hem niet betalen. Hij besluit weer terug te gaan Nederland en opent een restaurant, maar ook dat gaat failliet. Al heel vroeg stopt Ugur met profvoetbal: hij heeft er niet echt voor geleefd. Hij wordt trainer op een amateurniveau in Apeldoorn.

7. Willi Lippens - Publiekslieveling op platvoeten
Willie is een Nederlands ventje in Duitsland. Al jong gaat hij voetballen bij Rot Weiss Essen. Hij woont in het stadion. Hij is klein en heeft platvoeten. Zijn bijnaam wordt 'Die Ente' (De eend). Hij kan heel goed passeren en scoort veel. Hij wordt ook uitgenodigd voor het Duitse elftal, maar hij mag dat absoluut niet doen van zijn vader die in de oorlog door nazi's is gemarteld.  Hij luistert en wordt later wel uitgenodigd voor Oranje. maar hij moet met zijn Duitse accent opboksen tegen Feyenoord- en Ajax-spelers, die een hekel aan nazi's hebben. Hij scoort nota bene in zijn eerste interland. Maar hij wordt daarna nooit meer opgeroepen. Het WK in 1974 mist hij daardoor. Hij voetbalt later eerst nog in Amerika, maar gaat daarna toch weer naar RWE. Hij is daar ontzettend populair. Hij heeft een restaurant geopend in die plaats.

8. Henk Houwaart - Oh oh Den Haag met een  zachte'g'
Henk is een Hagenaar. Hij groeide op bij ADO onder Ernst Happel. Toen zijn ouders binnen een jaar stierven,  ging hij aan de drank, maar Happel haalde hem uit de impasse. Uiteindelijk kwam hij terecht in België waar hij o.a. bij FC Brugge speelde.  Hij scoort veel, maar krijgt ook een zware knieblessure. Daarna wordt hij trainer: hij heeft geen diploma, maar brengt het ook in die tak ver. Hij traint FC Brugge, maakt uitstapjes naar Griekenland en Cyprus waar de corruptie hoogtij viert. Dan gaat hij terug naar België, waar hij de laatste jaren amateurclubs traint. Nog steeds gek van voetbal, wel met een nieuwe knie intussen. De Hagenaar is Belg geworden.

9. Henny Meijer - De stijf tweebenige postzegelverzamelaar
Henny Meijer, Surinaamse speler die pas laat met voetballen op straat begon. Begint bij amateurs, krijgt al snel een contract bij Telstar, Volendam en Roda voordat Ajax belt. Overal scoort hij, ook bij Ajax als opvolger van Marco van Basten.  Mag één interlandwedstrijd meedoen tegen België : 0-0.
In juni 1989 mag hij meedoen met een Surinaams vriendenteam. Hij vertrekt een dag eerder naar Suriname. Het Surinaamse team verongelukt een dag later op vliegveld Zanderije.  Dat bezorgt hem een trauma. Hij gaat later nog een tijdje naar FC Groningen en vertrekt daarna naar Japan, waar ze hem als spits niet begrijpen. In Nederland  speelt hij bij nog wat kleine clubs: Cambuur, Go Ahead, De Graafschap. Overal scoort Meijer. Een trainersloopbaan wordt echter niet succesvol. Hij gaat scheiden en wordt even postbode. Dan ontmoet hij een tweede vrouw die vorkheftruckchauffeuse is.  Zelf wordt hij sociaal buurtwerker, een baan die op zijn lijf is geschreven. Hij voelt zich gelukkig.

10. Barry van Galen - De afgekeurde metselaar
Barry wordt geboren in Noord-Holland. Zijn leven ademt voetbal. School doet hem niets. Hij is hard, meedogenloos hard. Dat brengt hem ver. Hij kiest later voor Roda JC onder Huub Stevens, daarna voor NAC  (waar hij mislukt) en tenslotte voor AZ waar hij zich ontplooit. Hij kan het goed vinden met Co Adriaanse. AZ doet het vreselijk goed en hij zelf ook. Hij scoort doelpunten maar ook  gele kaarten. Hij speelt één keer voor Oranje tegen Andorra (34 jaar) en is slecht. Hij wordt nog doodziek van de halve finale Uefacup tegen Sporting Lissabon, waar de Portugezen in de laatste minuut van de verlenging scoren. Met tranen in zijn ogen neemt hij afscheid van het voetballen. Hij werkt nu als scout voor AZ. Wat moet hij anders?

11. Marcel Peeper - Positieve pechvogel 
Peeper is een pechvogel. Na een korte  jeugdloopbaan bij Ajax speelt hij goed bij Twente. Hij wordt uitgenodigd voor een interland tegen Rusland in Kiew (1990). Na achttien minuten wordt hij het slachtoffer van een gemene, grove tackle van een Rus. Hij loopt een dubbele beenbreuk op. Het duurt ruim twee jaar, voordat hij weer terug is op het veld, maar zijn loopbaan is eigenlijk over. Hij opent een handeltje in spijkergoed, maar het meeste plezier beleeft hij aan partijtjes footgolf.  Hij heeft nooit excuses gekregen van de Rus, wat hij niet erg vindt. Wat koop je daarvoor? 

Personages

n.v.t.

Dit element is in dit verhalenboek niet van belang. Het draait in alle verhalen maar om één persoon, de debuterende voetballer. En daarna vooral wat er als mens met hem is gebeurd. Daarom kun je niet spreken van een karakterontwikkeling als literair personage in een roman. Om die reden blijft deze rubriek achterwege in het boekverslag.

Thematiek

Sport/ sportwereld

Alle verhalen hebben hetzelfde thema. het gaat namelijk over 11 voetballers die allemaal slechts één keer in Oranje hebben gespeeld. De schrijver interviewt ze en vertelt wat er later met hen is gebeurd. Dat is het gemeenschappelijke in alle voetbalverhalen.

Motieven

Alcoholmisbruik

Veel voetballers kennen alcoholproblemen. Ze leven niet altijd even serieus voor hun sport en als het tegen zit hebben ze vaak geen opleiding om mop terug te vallen. Spelers grijpen naar de fles. Dat overkwam Henk Houwaart toen zijn ouders binnen een jaar stierven. Ernst Happel haalden hem weer uit de ellende.

Tweede wereldoorlog

In het verhaal van Willi Lippens komt de oorlogsrelatie tussen Nederland en Duitsland aan de orde. Willi mag van zijn vader niet in het Duitse elftal spelen vanwege diens haar tegen de nazi's. Een zelfde vijandige stemming merkt Lippens op als hij bij Oranje komt. Vooral de Feyenoord-en Ajaxspelers zijn anti-Duits. Daardoor redt hij het niet in Oranje. Bij de finale van het WK 1974 Duitsland-Nederland zit hij thuis.

Schoolleven

School en voetbal blijkt maar moeilijk te combineren, blijkt uit enkele verhalen. Uitzonderingen daarop zijn Wim Meutstege en Jan van Deinsen. De andere voetballers kiezen meer voor spelen op het schoolplein dan huiswerk maken voor school. Zo zijn daar Willi Lippens, Barry van Galen, Ugur Yildirim, die zich niet veel aan school gelegen laten liggen. Dat betekent vaak ook dat ze na hun voetballoopbaan in een zwart gat vallen en soms niet al te succesvol door het leven gaan. Vaak krijgen ze een bijbaantje van een voetbalclub (scout, jeugdtrainer)

Liefdesrelatie: problemen/echtscheiding

Voetballer-zijn drukt ook op je privéleven. Veel voetballers hebben tijdens of na hun carrière problemen met hun relatie. Het gevolg is vaak dat ze gaan scheiden. (bijv. Wim Meutstege, Henny Meijer, Henk Houwaart)

Noodlot

In het verhaal over Marcel Peeper overheerst het noodlot. Naast zijn beenbreuk overlijden zijn vriendin en een goede voetbalvriend bij een auto-ongeluk. Toch blijft hij positief.

Lichamelijke beperking

De meeste voetballers krijgen vroeger of later te kampen met blessures. Vooral hen die roofbouw hebben gepleegd op hun lichaam. Dat gebeurt o.a. bij Jan van Deinsen (kruisband gescheurd) Marcel Peeper ( dubbele beenbreuk) Wim Koevermans (heupen en rug), Henk Houwaart(kraakbeenblessure in knie) . Dat is nu eenmaal het lot van een profvoetballer.

Trouw

In het verhaal van Sander Boschker gaat het vooral over de clubtrouw. Hij wordt vergeleken met Totti van AS Roma die ook tot zijn veertigste bij één club bleef. Na een kort uitstapje naar Ajax keert Boschker terug naar zijn ouwe club. Op 39-jarige leeftijd speelt hij één helft in Oranje.

Motto

Er is geen motto

Opdracht

Voor Anne

Trivia

Tim Niehe is de zoon van tv-presentator Ivo Niehe.

Titelverklaring

De bundel gaat over eenmalige debutanten in het Nederlands elftal. Sommigen van de spelers hebben maar 18 minuten meegedaan, zoals Marcel Peeper in het elfde verhaal. Die liep in de 18e minuut in zijn eerste interland een dubbele beenbreuk op na een harde tackle van een Rus. 

De titel knipoogt naar de tv-reclame van Tempo Team waarin een vrolijk afscheid nemende stagiaire na veel complimenten zegt: "Het waren twee fantastische dagen."

 

Structuur & perspectief

Het boek is een bundel voetbalverhalen over spelers die slechts één keer in het Nederlands elftal hebben gespeeld. Met elkaar vormen ze een elftal van soms vergeten spelers. Met hen allen is wel iets bijzonders aan de hand. Tim Niehe  heeft zijn keuze uit nog 69 levende éénmalige debutanten zo gemaakt dat hij er een elftal in een 4-3-3-opstelling uit kon maken. Alle verhalen hebben een ondertitel die de speler in een paar woorden karakteriseert.

In de meeste verhalen vertelt een alleswetende verteller (de schrijver) het verhaal van de voetballer. Hij heeft ze alle 11 geïnterviewd en hun verhalen daarna opgetekend.  Hij heeft daarbij het meest  kenmerkende in hun mini-biografie opgenomen. Af en toe wordt de speler in de ik-vorm geciteerd. Daardoor is de gepresenteerde vorm die van een indirect interview.

Daarnaast bevat de bundel een Voorwoord van Wesley Sneijder (de speler met de meeste interlands).
Er zijn ook vijf lijstjes met een Top11 van bijvoorbeeld de spelers die het minste hebben gespeeld in die ene interland (bijv. Otman  Bakkal - 6 minuten) en een Top 11 van spelers  die de jongste en de oudste eenmalige debutanten waren ( de 18-jarige Piet de Boer resp. de 39-jarige Sander Boschker)   

Decor

Deze twee literaire begrippen doen niet zo ter zake in deze bundel voetbalverhalen. 
In alle verhalen wordt de plaats waar de spelers woonden en/of speelden genoemd. Vaak wordt daarbij ook het jaar  vermeld waarin ze die ene keer in Oranje speelden.

Stijl

Tim Niehe schrijft in journalistieke stijl over 11 voetballers die eenmalig in Oranje hebben gespeeld. De verhalen zijn eenvoudig te volgen en de woordkeus is niet moeilijk. Daarom is de bundel ook geschikt voor eindexamenleerlingen van vmbo en mavo.
Er zijn vrij veel beeldspraken met relativerende meestal vrolijke voetbalhumor. Ook is overdrijving een stijlfiguur die nogal eens in de verhalen voorkomt. Dat  stijlmiddel  past prima in de wereld van het voetbal.

Voorbeelden van stijl en humor:
(blz. 171) [ Barry van Galen] "Hij wint namelijk nooit een prijs, alle cups die hij thuis heeft staan zijn van Nespresso." of "Roda JC herbergt zestien nationaliteiten en hele avonden Hints gaat ook vervelen." (blz. 169)
(blz. 143) [ Henk Houwaart] "Titels winnen op Cyprus staat in België gelijk aan het bereiden van een magnetronmaaltijd."

Voorbeelden  van beeldspraak en overdrijving :
[ Barry van Galen] "In balbezit vindt  Barry's linkerpoot zulke intelligente oplossingen dat hij met gemak de finale van 'De Slimste Mens' zou halen. De bewondering is slechts van korte duur, want als de tegenstander de bal heeft is alles anders. Dan wordt het publiek opgeschrikt door een moordaanslag, waarmee Barry een onschuldige kleuter over de omheining kegelt. Het verschil tussen Barry mét en zónder bal neigt naar schizofrenie."
[Over Willi Lippens:] " Na zijn goal valt er voor Willie weinig eer meer te behalen. Hij loopt meer dan ooit, maar zijn medespelers zien hem niet staan. Die Ente waggelt over het veld als een verstoten kuikentje  wanhopig op zoek naar een moederfiguur.(blz. 125)
[Over Jan van Deinsen:] "Een groot contrast met het huidige N.E.C. waar de middenvelders Skype moeten gebruiken als medicijn tegen de heimwee naar hun exotische thuisland. (blz. 83) 

Slotzin

En Serge Gorloekovitsj? Ik heb hem nooit meer gezien. Wat moet je eraan doen? Het is gebeurd. Ik kan nu wel zeggen dat hij zijn excuses moet aanbieden, maar wat heb ik daaraan? Niks toch? Ik denk ook niet dat hij doelbewust mijn been brak. Niet iedereen is hetzelfde en misschien dat die Russische mentaliteit toch wat anders is. Zijn vergevingsgezindheid is magistraal.

Beoordeling

De bundel is gemakkelijk te lezen voor jonge scholieren. Vooral natuurlijk voor hen die van voetbal houden, is het een leuke bundel voetbalverhalen, die geschikt is voor de eindexamenklassen van het vmbo en de middenklassen van de havo/vwo. 
M.i. niet geschikt qua niveau voor de literatuurlijst van de eindexamenklassen van havo en vwo.

Recensies

"De jonge schrijver verwacht dat (voormalig) internationals als Robin van Persie, Wesley Sneijder en Frank de Boer slechts 'vervaagde' herinneringen hebben aan hun eerste interland. "Maar als je iets één keer hebt meegemaakt, heb je het nog helder voor de geest."" http://www.at5.nl/artikel...ke-minuten

"Niehe droomde vroeger ervan om in het Nederlands elftal te mogen spelen. Hij had talent, maar had andere prioriteiten. "Ik was altijd heel benieuwd hoe het is om lands eer te mogen verdedigen. Toen bedacht ik: wie kunnen dat beter vertellen dan de jongens die het één keer hebben meegemaakt?" De auteur vond het te karig om alleen over die interlands een boek te schrijven, dus Niehe beschreef elf 'mini-biografietjes' van de eenmalige (ex-)internationals." http://www.rijnmond.nl/ni...en-geraakt