Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2010
- 302 pagina's
- Uitgeverij: Karakter
Flaptekst
Drie vrouwen, drie verschillende levens.
Annelies worstelt met de vraag wie haar vader is.
Charlène had haar vader niet willen kennen.
Marieke heeft haar afkomst volledig achter zich gelaten.
Door een daad van zinloos geweld kruisen zich hun wegen en blijken ze onlosmakelijk met elkaar verbonden te zijn.
Eerste zin
Het rooster hangt aan de binnenkant van de keukendeur.Samenvatting
Annelies van Raamsdonk (39 en binnenkort 40) heeft twee halfzussen die samen met Annelies voor haar demente moeder Hannie zorgen. In haar jeugd heeft Annelies te horen gekregen dat ze een buitenechtelijk kind is, maar haar moeder wil haar de naam van haar biologische vader niet noemen. Haar halfzussen zijn veel ouder, zij zijn allebei al ruim zestig jaar. Haar moeder is inmiddels 85 en was dus 45 toen ze Annelies kreeg. Annelies is getrouwd met Dennis Braams, die ze op een reis naar Marokko heeft ontmoet. Ze hebben een weekendhuwelijk, wat haar hele familie vreemd vindt, maar Annelies kan er wel mee leven. Annelies heeft ook een vriendin, Suze, met wie ze af en toe ruzie heeft. Suze verwijt haar een zekere leegte in haar leven. Annelies zou het liefst een huishoudster voor haar moeder regelen: nu moeten de zussen vaak in een dienstrooster draaien om de moeder te kunnen verzorgen. Haar oudste zus Lineke vindt het goed. Dan hoort ze via Suze van een aanslag die op het CS van Utrecht is gepleegd. Er is iemand neergeslagen in een situatie van zinloos geweld.
Er rijden op dat moment geen treinen meer en haar man Dennis moet juist uit Utrecht komen. Er is een man doodgeslagen die een opmerking had gemaakt tegen een man die rook in zijn gezicht blies. Een vrouw die bij hem was is ook gewond geraakt en er was ook een baby aanwezig. Niet lang daarna staat de politie voor haar deur en Annelies hoort dat haar man Dennis het slachtoffer van de overval is. Hij heeft het niet overleefd. Ze vraagt aan de politie wie de jonge vrouw is die bij hem was. Het antwoord is Charlène Zevenhoven met een dubbele achternaam.
Op dat moment verandert het perspectief en krijgen we het volgende deel van de roman door de ogen van deze Charlène Zevenhoven verteld. Ze ligt in het ziekenhuis en wil naar haar vriend Dennis toe. Ook haar dochter is in het ziekenhuis opgenomen. Ze heeft zelf een gebroken arm en een hoofdwond bij de aanslag opgelopen. Dennis is het slachtoffer van zinloos geweld, hoort ze van de ziekenhuispsycholoog. Haar moeder en haar zus Georgette komen op bezoek, maar dat is niet zo’n succes. Haar moeder en vader is heel negatief over haar minnaar. Ze zijn van rijke komaf en toen ze hoorden dat Charlène een baby van Dennis verwachtte, was de bom gebarsten. Charlène heeft eigenlijk gebroken met haar familie. Toch wil haar vader nu de 24-uurszorg betalen. Tegen de verpleegkundige Ida vertelt ze het verhaal over Dennis. Ze hebben al vier jaar een relatie met elkaar, maar Dennis heeft vanaf het begin aangegeven dat hij nooit van Annelies zal scheiden.
Met een vriendin bezoekt ze enkele dagen later de crematie in Beuningen, maar ze houdt zich afzijdig van de familie van Dennis. Op de kist hadden roze rozen gelegen en Charlène wist dat Dennis een hekel had aan roze kleuren. Die hekel had hij aan zijn jeugd overgehouden (moeder en tantes die hem altijd roze kleuren gaven). Het is heel druk bij de crematie en er zijn enkele toespraken (onder andere van Annelies). Na de crematie komt een oudere vrouw, Marieke Vreeswijk, naar haar toe die met haar wil spreken.
Dat wordt dan de volgende vertelster, maar het is nog niet meteen duidelijk wat er met Marieke aan de hand is en wat ze wil. In de tussentijd heeft Annelies verteld wat haar gevoelens zijn vanaf het moment dat ze weet dat Dennis dood is tot aan de crematie. Ze haat Charlène, vooral omdat die op het allerlaatste moment van Dennis’ leven bij hem was.
Ze zal wel spreken tijdens de crematieplechtigheid.
Marieke gaat wat met Charlène drinken en ze vertelt dat ze Dennis gekend heeft, omdat ze met hem werkte. Ze heeft geen relatie met hem gehad. Ze is ruim 20 jaar ouder dan Dennis was. Wel vertelt ze aan de lezer (personaal) dat ze eigenlijk een fysiek verlangen naar hem had. Ze weet iets wat ze aan Charlène wil vertellen. Ze geeft haar telefoonnummer aan de jonge moeder, want ze begrijpt dat die er voorlopig nog niet aan toe is. Charlène voelt de dood van Dennis als een groot gemis: ze voelt dat hij haar heeft verlaten. Marieke vertelt verder: ze heeft een demente man (ziekte van Pick) die Thomas heet en bij haar in een groot huis woont. Thomas is afkomstig uit een rijke familie en Marieke was dat niet. Ze werd daarom met de nek aangekeken, maar Thomas vond dat eigenlijk wel leuk. Ze mag bepaalde dingen niet van hem doen, maar wanneer Thomas met een ontstoken blindedarm moet worden opgenomen in een ziekenhuis, krijgt ze een afschrijving van de bank onder ogen. Elke maand betaalt Thomas een bedrag aan ene mevrouw Van Raamsdonk (voor Annelies). Deze vrouw schrijft brieven over haar dochter aan Thomas en die heeft Marieke nu allemaal in de kluis in haar huis liggen. Thomas had in het verleden de twintig jaar oudere vrouw zwanger gemaakt. Dat is best een verdrietig idee voor Marieke, want zelf is hun huwelijk kinderloos gebleven en Thomas had gezegd dat het fysiek nooit aan hem had kunnen liggen.
Annelies krijgt een vreemde drang: ze rijdt naar de straat waarin Charlène woont en ze ziet een vrouw met een gebroken arm naar buiten komen. Even is er een korte flits waarin ze elkaar aankijken. Dan gaat ze naar Utrecht waar de flat van Dennis stond. Ze wil die nu verkopen. Maar ze ziet af van de Ivo-Niehe-achtige makelaar.
De ontwikkelingen gaan echter snel verder. Charlène hoort van haar zus Georgette dat hun vader overleden is aan de gevolgen van een hartinfarct. Beiden vinden het helemaal niet erg, want de oudere man was een verzieker van de sfeer in het ouderlijk huis: hij bedroog zijn vrouw die er bovendien ook wat van kon en steeds jonge mannen aan de haak sloeg. Mede daarom is Charlène al vroeg het huis uitgegaan, en heeft ze een feilloos talent ontwikkeld om de verkeerde mannen aan te trekken.
Marieke overweegt om Annelies rechtstreeks te benaderen. Waarom zou ze Charlène inschakelen? Ze heeft door toeval kennis gemaakt met Dennis die haar baas was in de woningbouwvereniging. Ze had hem het familiegeheim verteld en Dennis die ondanks de buitenechtelijke relatie met Charlène veel van zijn vrouw hield, was van plan het geheim de zaterdag waarop hij later de dood zou vinden, aan Annelies te vertellen, maar het had niet zo mogen zijn.
Wanneer Annelies de zorg voor haar moeder weer wil opnemen, ligt de vrouw op de grond in haar huis. Ze is gevallen en heeft een gebroken heup. Na de operatie mag ze niet meer naar huis en moet ze in een zorginstelling worden opgenomen. Daarna moet ze de financiële administratie van haar moeder overnemen en ze ziet een ordner die haar moeder altijd heeft bewaard. Daarin staat vermeld dat ene T.G.M. Vreeswijk elke maand een bepaald bedrag heeft overgemaakt voor de opvoeding van Annelies. Ze vermoedt nu hoe de vork in de steel zit.
Charlène ontmoet haar zus Georgette nu steeds meer: ze hebben beiden een fors bedrag geërfd. Vooral Georgette komt nu ook een beetje los; ze woonde nog bij haar ouders en danste te veel naar hun pijpen. Charlène begint haar zus zelfs aardig te vinden. Ze laat haar ook delen in het geluk met Sacha. Het kind heeft ze doelbewust geboren laten worden, omdat ze geen pil gebruikte toen ze met Dennis vrijde, maar hij had eigenlijk geen kind gewild. Na de zwangerschap hadden ze niet meer met elkaar gevreeën.
Annelies gaat steeds meer nadenken. Ze loopt de lijst met adressen van de rouwkaart af en ziet daarop naast de naam van Charlène ook die van Marieke Vreeswijk staan. Bovendien ontvangt ze een kort briefje van Marieke die contact met haar wil opnemen. Marieke wordt nog steeds lastiggevallen door haar schoonzussen die zomaar haar huis bij hun broer kunnen inlopen. Ze weten niet dat Thomas zijn testament al heeft veranderd en dat Marieke de enige erfgenaam is geworden. Ze is haar schoonfamilie zat en laat andere sloten op de deur monteren. Dan maar ruzie met haar schoonfamilie.
Dennis’ appartement wordt flink onder de gangbare prijs verkocht en Charlène is daar erg verdrietig over. Ze had graag een materieel aandenken aan Sacha willen geven, opdat die later zal weten wat haar vader voor een figuur was. Op aanraden van Georgette schrijft ze een brief aan Annelies om iets te vragen of Sacha iets van haar biologische vader mag krijgen. Annelies heeft er goed over nagedacht. Zelf is ze sinds haar elfde jaar op zoek geweest naar haar vader en ze mag dat Sacha niet aandoen. Ze besluit om zowel Marieke als Charlène bij haar uit te nodigen. Het wordt een vreemde ontmoeting, waarin allerlei gevoelens bij de drie vrouwen naar boven komen. Charlène gilt tegen Marieke dat ze zelf ook zeker een verhouding met Dennis had gewild. Maar het wordt uiteindelijk allemaal bijgelegd. Annelies wil zelfs Sacha zien. Het is tenslotte het kind van Dennis. Sacha wordt erbij gehaald en steekt onmiddellijk haar armen uit naar Annelies. Die is ontroerd. Annelies geeft een luxe pennenset en twee etsen van Dennis aan Sacha.
Charlène wil later met haar zus Georgette proberen zich te verzoenen met haar moeder. Ze neemt Sacha mee naar huis, maar dat levert niets op. De breuk lijkt definitief. Wanneer ze aanbellen, pakt een jonge man die de deur opendoet meteen zijn biezen. Charlènes moeder rotzooit maar wat aan met mannen. Ze heeft geen respect meer voor haar moeder. Georgette heeft zich ook van haar losgemaakt. Maar de twee zussen kunnen steeds beter met elkaar opschieten.
Annelies heeft de brieven van haar moeder aan Thomas gelezen. Ze weet nu ook dat ze niet een kind als gevolg van een onenightstand is geweest, maar dat haar moeder echt van Thomas heeft gehouden. Uit de brieven spreekt liefde en respect voor elkaar. Ze mag van Marieke ook Thomas bezoeken, maar de demente man weet niet meer wat er gebeurt. In een gesprek met Annelies geeft Marieke aan dat zij wel kinderen wilde, maar dat die nooit gekomen zijn. Dat is jammer. Annelies zou meer dan welkom zijn geweest in hun relatie. Annelies constateert dat Marieke Dennis ook graag mocht. Dat doet haar toch wel goed.
Charlène bezoekt met haar zus het graf van haar vader. Dat is een overwinning voor haar.
Dan volgt de episode met de as van Dennis. Annelies heeft een grootmoedige houding. Ze vindt het goed dat ze met zijn drieën (Annelies, Charlène en Marieke) de as zullen verstrooien. Ze doen dat, terwijl ze de as in hun handen nemen. Het geeft hun een goed gevoel. Zij zijn de drie vrouwen die belangrijk zijn geweest in het leven van Dennis.
In het allerlaatste deel van de roman zegt Annelies tegen haar demente moeder dat ze van Thomas weet, maar de oude vrouw gaat steeds verder achteruit. Ze begrijpt het niet meer. In hoofdstuk 101 is ze overleden en de zussen hebben besloten haar te laten begraven.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden