Het lijkt er op dat je browser advertenties blokkeert. Scholieren.com kan alleen bestaan door inkomsten van advertenties. We
zouden het lief vinden als je de blokkade voor onze site uit zet. Dankjewel!
De vlucht van Gilles Speksneijder door M.M. Schoenmakers
Examenleerlingen opgelet: over 50 dagen is het zo ver! Wil jij ook slim leren, zeker slagen? Ontdek alle tips, tests, trucs en tools van Examenbundel en sleep dat diploma binnen. Wil je zeker weten dat je niks mist? Meld je dan snel aan en ontvang alle tips in je mail!
Ik wil slagen!
Feitelijke gegevens
1e druk,
2019
280 pagina's
Uitgeverij: De Bezige Bij
Flaptekst
Gilles Speksnijder, een weinig uitgesproken man, bekleedt een bescheiden functie in een dienstverlenende organisatie. Als hij van de ene op de andere dag wordt gepromoveerd tot assistentverhuiscoördinator, bezwijkt hij bijna onder zijn verantwoordelijkheden en taken. De tijdsdruk neemt toe en het verhuisproces raakt vertroebeld door machtsspelletjes, vileine roddels en complotten.
Wanneer Gilles uit schimmige motieven een jonge vrouw meebrengt, een antikraakwacht die het verhuisproces dreigt te vertragen, verschuiven de verhoudingen in huize Speksnijder: terwijl Gilles naar de marge wordt gedrongen, neemt zijn vrouw steeds meer het heft in handen.
Een laatste opdracht wacht nog: het bezemschoon opleveren van het oude kantoor. Speksnijder neemt er zijn intrek, weert indringers af en gaat – ook letterlijk – het gevecht van zijn leven aan.
Eerste zin
Vroeg in de avond, omgeven door dozen in allerlei maten en op de vloer en tafel uitgestalde kerstspullen, voelde hij hoe zijn schreeuw loskwam uit de diepte en zich naar boven
werkte. En terwijl zijn trots, een eigenhandig uit multiplex gezaagde, demontabele rendierkop, uit zijn hand gleed en zijn rechterarm naar de vloer naast het dressoir wees, deed Gilles Speksneijder zijn lippen van elkaar. Misschien kon hij niet op tegen de stofzuiger die met een irritant rammelend geluid de hoeken en gaten van de huiskamer vulde of misschien deed zijn keel zeer of had hij niet genoeg lucht, in elk geval struikelde zijn schreeuw naar buiten.
Samenvatting
Aankondiging
Gilles Speksneijder (49) hoort van zijn directie dat het bedrijf gaat verhuizen naar een andere stad. Er is bijna een jaar voor uitgetrokken. Gilles, een onaanzienlijke medewerker, wordt benoemd tot assistent-verhuiscoördinator. Het is een leuke naam, maar hij weet niet wat zijn taken inhouden. Toch neemt hij de taak aan, want hij is bang dat hij er anders uitvliegt. Thuis wacht zijn te dikke vrouw Madelief. Het huwelijk is op zijn retour. Gilles vindt ineens een schroefje, waarvan hij niet weet uit welk apparaat het afkomstig is. Hij gaat allerlei apparaten uit elkaar halen, maar vindt voorlopig niet de plek waar het schroefje thuishoort. Zijn vrouw wordt er radeloos van.
Programma van eisen
Wanneer Gilles de functie met tegenzin heeft aanvaardt, moet hij diverse vergaderingen bijwonen en soms notuleren. Soms heeft hij geen idee waarover het gaat. Hij moet ook naar het nieuwe gebouw gaan kijken. Er zijn ook te weinig werkplekken (ja, er moeten mensen uit). Bovendien wordt het gebouw bezet door "kraakwachten." Tussen alle partijen ontbreekt het aan effectieve communicatie. Enkele kraakwachten worden verwijderd, maar die op de derde verdieping doet nooit de deur open.
Logistiek ontwerp
Er zijn in het begin al overschrijdingen van het budget, maar de leidinggevenden doen alsof hun neus bloedt. In een van de hoofdstukken gaat Madelief terug naar het dorp van haar jeugd. Humoristisch is dat ze over het spoor loopt en een spoorbeambte denkt dat ze voor de trein wil springen. Zo droevig ziet ze er uit.
Op de derde verdieping ontmoet Gilles een meisje (de kraakwacht). Ze is zielig en Gilles overlegt met zijn vrouw om deze Melanie in huis te nemen. Dat gebeurt ook, ze mag plaatsnemen in hun rommelkamer. Al snel komen Madelief en Melanie met elkaar in contact. Melanie vertelt over haar nare vader en jeugd. Madelief vindt daarna dat ze mee moet op vakantie naar de Maasvallei. De twee vrouwen slapen bij elkaar op de kamer en Gilles alleen. Hilarisch is ook de totaal mislukte fietstocht met zijn drieën.
De direct leidinggevende van Gilles, Schoonhoven, begint af te haken: hij schuift alles af naar Gilles.
Inrichting
Madelief herinnert zich de armzalige verkeringstijd tussen haar en Gilles. Maar nu Melanie in haar huis is, begint ze initiatieven te tonen. Ze begint met afvallen. Gilles heeft het nauwelijks in de gaten, omdat hij zijn handen vol heeft aan de bestellingen voor de inrichting van het gebouw: nieuwe meubels, platen, kunst aan de muur. Omdat Schoonhoven ziek (oogontsteking) thuis is, krijgt hij veel mails te verwerken van collega's die allen hun eigen wensen hebben. Gilles verzuipt in het werk en vraagt Madelief- die slimmer lijkt dan hij- hem te helpen. Meer leidinggevenden haken af als het moeilijk wordt. Ze wijzen allemaal naar Gilles, die de Kop van Jut begint te worden. Ook zijn enige vriend Storken haakt af, omdat die op straat in elkaar geslagen is, toen hij iemand te hulp wilde schieten. Gilles bezoekt zowel Schoonhoven als Storken.
Een vreemde situatie ontstaat als Gilles het schroefje dat nu ook verdwenen is, zoekt en hij op zijn rug bereden wordt door de jonge Melanie, die daartoe is aangemoedigd door Madelief. Die vindt dat Melanie eens een man moet voelen. Gilles reageert sloom.
Verhuizing
Madelief gaat Gilles steeds meer helpen. Ze beslist ook over de offertes voor de schoonmaak van het nieuwe gebouw. Een van de leidinggevenden die nog op de zaak is, is Van der Keyl. Die stelt Gilles voor om na de kerst ook coördinator te worden van het bezemschoon opleveren van het oude gebouw. Dat moet voor 1 april rond zijn. Misschien zit er dan wel een bonus voor hem aan. De verhuizing begint zo zoetjesaan op gang te komen. Nergens kan Gilles een kamer vinden waar zijn naam op staat . Ook moet hij zich bezighouden met de verkoop van de oude meubels en bureaus. Zonder hulp van Madelief lukt hem dat niet. Gilles hoort dat één van de belangrijkste mensen Van Ebbinge heet en hij gaat bij hem op bezoek. Het wordt een bezoek waarbij alleen maar gezopen wordt en hij wordt er niet veel wijzer van. Van Ebbinge wordt stomdronken en belooft van alles.
Het wordt oudjaar: zijn veel succesvollere broer Kees-Jan (ook een leuke vrouw en kinderen) 's nachts fietsen Madelief, Melanie en Gilles terug. Madelief valt van haar fiets en vriendelijke mensen halen hen binnen. Na nieuwjaar maken zijn collega's vrijwel alles ongedaan wat Gilles had uitgedokterd. Toch komt de verhuizing op gang. Hij wordt uitgenodigd voor een diner bij de leidinggevenden, maar hij durft niet en zegt af.
Hij krijgt o.a. daardoor steeds meer het gevoel dat hij door iedereen buitengesloten wordt. Niemand weet ineens meer af van de beloftes die hem gedaan zijn over bonussen.
Oplevering
Gilles is dus verantwoordelijk voor de verkoop van de oude spullen, maar zijn collega's roven alles voor niets mee. Hij is een echte loser, want ook leidinggevende Graafsma weet ineens niets meer van bonussen. Maar Gilles moet het oude gebouw bezemschoon opleveren. Hij krijgt al bezoek van de nieuwe eigenaar. Gilles die op zich wel hart voor de zaak heeft, zegt tegen Madelief dat hij in het oude gebouw zal trekken om te voorkomen dat zwervers e.d. zich ervan meester maken. Hij verschanst zich als het waren in het gebouw, verzorgt zich niet goed en de enige twee vrouwen uit zijn leven bezoeken hem dagelijks met eten. Maar hij moet er uit en hij wil niet. Schoonhoven wordt op hem afgestuurd om te bemiddelen, maar Gilles wil van geen wijken weten. Hij gaat ook wapens maken, want hij wil zich effectief kunnen verdedigen. Madelief vraagt of hij thuis komt, maar Gilles weigert. 1 april nadert, en de nieuwe eigenaar stuurt dreigbrieven naar de leidinggevenden die de brieven ook naar Gilles sturen.
Maandag
Halverwege de maand april wordt de kraakactie van Gilles doorbroken met geweld. Hij verweert zich en raakt een oor van iemand van de knokploeg. Die reageert ook met geweld. Hij wordt ook aan zijn oor geraakt.
In het allerlaatste hoofdstuk is Gilles weer thuis. Madelief en Melanie hebben hem opgehaald. Ze verzorgen zijn verwondingen aan gezicht en tussen zijn benen. Melanie ziet nu ook zijn weinig florissante geslacht. Alle spullen die Gilles in het oude gebouw had meegenomen zijn verwijderd. Madelief is erg aardig voor hem. Is de vlucht van Gilles toch nog ergens goed voor geweest.
Het meisje dat een ommekeer teweeg brengt in het bestaan van Madelief, speelt alleen op de achtergrond van het verhaal een rol. Ze komt pas na een aantal delen in het verhaal voor. Ze heeft een slechte jeugd gehad, heeft daarom het ouderlijk huis verlaten en heeft zich moeten redden. Ze is een soort kunstenares die zich in een gebouw verschanst heeft. Ze is niet erg aantrekkelijk en seksueel ook niet erg actief. Ze doet geen poging om iets met Gilles te beginnen, ook al doet ze een beetje vreemde poging hem als een paardje te berijden. Ze wordt daartoe aangespoord door Madelief die van mening is dat Melanie wel moet weten hoe het is om een man tussen je benen te voelen. Ook in de dialogen speelt ze geen opvallende rol. Ook daarin blijft ze zich bescheiden opstellen.
Madelief
Madelief is de niet zo aantrekkelijke vrouw van Gilles: ze is dik en van passie is in het huwelijk niet veel overgebleven. Ze lijkt wel veel slimmer dan Gilles te zijn en bij de reorganisatie speelt ze een belangrijke rol. Ze neemt een aantal taken die Gilles niet kan uitvoeren voor haar rekening. De komst van Melanie geeft háár wel een nieuwe 'boost.' Het geeft haar nieuwe mogelijkheden zich te onderscheiden. Ze wil dat Melanie mee op vakantie gaat en gaat dan met haar op de kamer slapen. Ook daarin wordt Gilles buitengesloten. Ondanks de doodsaaie loser met wie ze getrouwd is, blijft ze hem verzorgen. Dat gebeurt o.a. aan het einde wanneer hij gewond het strijdperk moet verlaten. Ze vraagt zich wel af waarom hij aan die hele zaak begonnen is. Wat heeft het hem opgeleverd?
Gilles
Gilles is een loser van 59 jaar. Op de zaak wordt hij niet serieus genomen, maar als er een verhuizing op komst is, weten ze hem wel te vinden. Hij doet dan voornamelijk als zondebok dienst, die men later weer de 'woestijn kan insturen."
Hij krijgt beloftes voorgespiegeld waarin hij alleen gelooft en die ook nooit nagekomen worden. Maar hij heeft wel een soort eergevoel. het oude gebouw bezemschoon opleveren maakt van hem een strijdbaar iemand. Maar in zijn isolement staat hij alleen en hij moet natuurlijk het onderspit delven tegenover degenen die de werkelijke macht hebben.
In zijn huwelijk speelt hij geen aantrekkelijke rol. Ze hebben geen kinderen in tegenstelling tot zijn wel succesvolle broer. Hij neemt ook geen initiatieven met betrekking tot seks, ook niet met de jongere Melanie die in zijn leven komt. Sterker nog, door de komst van haar en de aantrekkingskracht die Madelief daarvan ondervindt, raakt Gilles ook in zijn huwelijk in een isolement.
Quotes
"Hij werd slap van angst toen daarachter andere, duistere
beelden opdoemden. Natuurlijk hoorde het schroefje bij een
keukenapparaat; het was losgetrild, mogelijk in de fabriek niet
goed aangedraaid, op de vloer terechtgekomen en door Madeliefs sloffende voeten meegenomen naar de huiskamer.
En nu, verborgen in een of ander keukenapparaat, had een
schroefloos, verweesd gat het voorzien op hun rustig slapende
geluk. Een losgeraakt afdekplaatje, een doorgesneden draad,
de vonk van de kortsluiting, een draad die vlam vatte, iets
kleins dat naar iets groots voerde."
Bladzijde 9
"‘Daarom namen we midden vorig jaar het besluit om te verhuizen – het is jullie bekend. In de voorbije maanden zijn
meerdere panden aan een technische beoordeling onderworpen, waarna aan de hand van criteria als onder meer grootte,
bereikbaarheid, kosten en perspectieven de keuze werd bepaald…’"
Bladzijde 14
"Het middaglicht legde zich in een schuine baan over de vloer en de meubels. De tv had ze uitgezet. Ze hapte bedachtzaam van haar koekje, keek af en toe naar het ciseleerwerk van haar knabbelende tanden. Over een klein uur was het tijd om het avondeten klaar te maken, een paar uur later zou de zaterdag voorbij zijn. De zondag zou mogelijk even saai en woorden-loos zijn. Hoe gemakkelijk had Gilles zich van haar afgekeerd om in de keuken te gaan wroeten in haar keukenapparaten? Wat bezielde hem? Hoeveel was ze waard als ze het moest af-leggen tegen een toevallig schroefje?"
Bladzijde 20
"Het kussen lag als een hinderlijke kraag om zijn hoofd."Ze hebben me gesneeën", zei hij. Hij hield zich stil toen Madelief zijn oor begon te ontsmetten.Uit wraak, dacht hij, om het me betaald te zetten, een oor voor een oor."
Bladzijde 270
"Madelief drukte de hoorn van d ehuistelefoon tegen haar oor. "Met wie/"
"Met Schoonhoven".
"O jee!", zei ze."Gilles is niet thuis."
"Ik weet waar hij is. Het wordt een onhoudbare situatie. Laat ie ech5 niemand binnen? Is het waar dat ie de ramen en deuren dichttimmert"? Waar stuurt ie op aan/ Ze willen absoluut geen herrie, daar is niemand mee gediend. maar de nieuwe eigenaar...."
Bladzijde 247
Gilles moet wat zijn leven maken. Het is eigenlijk een beetje uitzichtloos. Op de zaak zou niemand hem missen, en hij staat waarschijnlijk op de lijst van degenen die ontslag krijgen na de verhuizing. Maar omdat de machthebbers iemand nodig hebben die de klappen kunnen opvangen, wordt Gilles aangesteld als assistent-verhuiscoördinator. Het is eigenlijk een baantje van niks, maar kan zo wel tot de pispaal van het bedrijf gemaakt worden.
Het leven van Gilles is vrij zinloos. Zijn huwelijk met Madelief is uitgebloeid: ze hebben geen kinderen zoals zijn succesvolle broer wel heeft. Zijn vrouw is bovendien onaantrekkelijk. Seks is er al een tijdje niet meer bij. Symbolisch voor zijn bestaan is de manier waarop hij met een gevonden schroefje omgaat. Hij probeert er met alle macht achter te komen in welk apparaat dat schroefje past. Haalt daarvoor veel overhoop, maar hij weet het niet. Hij is dus zelf te vergelijken met het schroefje, waar hoort hij thuis in de organisatie? (Er is geen plek in het nieuwe gebouw voor hem ingericht) Niemand mist hem ook in zijn oude gebouw.
Het meisje Melanie zou nieuw leven kunnen brengen in zijn bestaan, maar gek genoeg gebeurt dat wel bij zijn vrouw, die ineens gaat afvallen en sympathie (en liefde?) opvat voor Melanie. Ze gaan op vakantie in de Maasvallei bij elkaar slapen en ook in deze omgeving wordt Gilles dus buitenspel gezet.
Intussen krijgt hij van alles en iedereen de schuld in de schoenen geschoven: van zijn leidinggevenden maar ook van zijn collega's. Met hulp van Madelief, die toch slimmer is dan hij, houdt hij zich organisatorisch staande.
Na de verhuizing wordt hij chef-oplevering van het oude gebouw. Het wordt zijn taak het oude gebouw bezemschoon op te leveren.
Maar hij doet eindelijk meer dan dat. Hij gaat het gebouw als een oud kasteel verdedigen, wat door de nieuwe eigenaar niet op prijs wordt gesteld. Hij wordt door een knokploeg met harde hand uit het gebouw verwijderd en valt gewond terug in de armen van een liefdevolle vrouw.
De vlucht van Gilles is in feite het lezen van het leven van een loser, iemand die in de maatschappij niet meetelt en altijd het onderspit delft.
Motieven
Relatie tussen broers
Gilles heeft vrijwel niets bereikt in zijn leven. Zijn broer Kees-Jan wel. Dat laat deze hem ook wel goed merken. Gilles is niet afgunstig, maar zijn broer kijkt wel op Madelief en Gilles neer.
Machtsverhoudingen
In het bedrijf zijn sterke machtsverhoudingen. Gilles staat onder aan de trap van de macht. Maar hij wordt dan ook misbruikt. Hij is de pispaal op wie collega's kunnen schelden en op wie zijn leidinggevenden kunnen neerkijken. Ze kunnen hem de schuld geven van wat er misgaat.
Beroepsproblemen
Een reorganisatie bij een bedrijf levert altijd problemen op. De leidinggevenden hebben een verhuizing bedacht, maar niet goed nagedacht over de gevolgen. Dat er mensen zullen sneuvelen staat vast. Dan heb je een pispaal nodig en je geeft hem een functie met een belangrijk lijkende naam. Ook stel je wat bonussen in het vooruitzicht, maar nergens ligt iets vast. Die beloftes zijn snel; vergeten. Collega's die de gevolgen van de verhuizing aan den lijve ondervinden, vinden ook snel iemand aan wie ze de schuld kunnen geven. Bij een dergelijke reorganisatie zijn er altijd mensen die aan het kortste eind trekken.
Eenzaamheid & isolement
Don Quichots verkeren in een isolement. Aan het einde van het verhaal probeert Gilles tegen beter weten in het oude kantoor te verdedigen.Hij is daar helemaal alleen en probeert het gebouw te redden. Hij heeft daarvoor ook wapens gemaakt. Hij delft natuurlijk het onderspit. Een knokploeg zet hem (gewond) het gebouw uit.
Huwelijkssleur
Het huwelijk tussen Gilles en Madelief is een sleur geworden: een saaie man met een dikke vrouw die op elkaar zijn uitgekeken. Seks speelt geen rol meer.
Huwelijk en kinderloosheid
Madelief en Gilles hebben geen kinderen (gelukkig maar). Je zou met de komst van Melanie dat er een soort surrogaat kind in het gezin komt. Dat zorgt immers voor nieuw elan. Dat is wel het geval bij Madelief die na de komst van Melanie veel meer initiatief toont en eigenlijk wel een nieuwe start wil maken (bijv. door sterk af te vallen)
Motto
Er is geen motto
Titelverklaring
'De vlucht van Gilles Speksneijder" wijst naar het inspiratieloze van de hoofdpersoon. Hij wordt benoemd tot assistent-verhuiscoördinator. Die functie stelt niets voor, maar omdat veel leidinggevenden zich aan hun opdracht onttrekken of gewoon afhaken, komt er veel werk neer op de simpele Gilles die toch ook niet veel van zijn opdracht begrijpt.
Hij lijkt ook op een lijst voor te komen die aan het einde van de rit ontslag inhoudt. Zijn leidinggevenden paaien hem met beloften van nog een paar maanden werk te hebben en stellen bonussen in het vooruitzicht. maar als puntje bij paaltje komt, weten ze van niets en geven niet thuis. Dan vlucht Gilles terug naar het verleden. Hij verschanst zich in het oude kantoorgebouw en is onzichtbaar voor alle andere collega's.
Structuur & perspectief
De structuur van de roman is niet lastig. Het verhaal wordt ingedeeld in een zevental delen met een korte titel. Die worden op hun beurt weer verdeeld in korte hoofdstukjes.(In totaal 64)
De delen zijn:
- Aankondiging ( 8 hoofdstukken)
- Programma van eisen ( 9 hoofdstukken)
-Logistiek ontwerp (10 hoofdstukken)
- Inrichting ( 14 hoofdstukken)
-Verhuizing ( 11 hoofdstukken)
-Oplevering ( 10 hoofdstukken)
-Maandag (2 hoofdstukken)
Het perspectief wordt voornamelijk bepaald door drie personages:
Gilles Speksneijder, zijn vrouw Madelief en de kraakwacht Melanie. Het zijn personale vertellers (hij/zijvorm) en ze vertellen in de o.v.t.
Decor
De mededelingen over Decor en Tijd zijn heel vaag. Eigenlijk kun je daar als lezer weinig uit afleiden. Het lijkt erop dat het nieuwe kantoor in Amsterdam staat. Waar het oude kantoor is gevestigd, weet je eigenlijk niet.
Ook over de tijd valt weinig mee te delen. Ergens in het begin van het nieuwe jaar wordt door de directie van het kantoor meegedeeld dat er een verhuizing en reorganisatie zal plaatsvinden, van kantoor A naar Kantoor B. Het begint volgens ho 3 van het Eerste Deel in januari van een nieuwjaar. Daarna beginnen de werkzaamheden voor Gilles Speksneijder. Hij moet de verhuizing logistiek afhandelen. Als hij met eerste karwei klaar is, krijgt hij ook de opdracht om het oude pand bezemschoon op te leveren. Dat moet klaar zijn op 1 april van het volgende jaar. Gilles heeft het pand nog niet verlaten, maar hij wordt er met harde hand uit verwijderd.
De vertelde tijd is daarom ongeveer 14 à 15 maanden. Maar in welk jaar kun je weer niet opmaken uit tekstgegevens. Er worden nauwelijks mededelingen gedaan over actuele zaken. Telefoon is er natuurlijk wel, maar over internet e.d. social media en dat soort ontwikkelingen wordt niets verteld. Ook het begrip smartphone komt niet in de tekst voor.
Stijl
De stijl van het verhaal is wel helder in zijn formuleringen. Er zijn niet veel moeilijke woorden, behalve in het taalgebruik van de leidinggevenden die de taal van de reorganisatie-cursussen spreken en waarvan Gilles zelf ook niets begrijpt. Het zijn de holle frasen die leidinggevenden gebruiken om besluiten mistiger te maken.
Met enige vertelafstand door de drie vertellers (en m.i. een af en toe onzichtbare verteller) wordt ook het stijlverschijnsel van de ironie gebruikt. Mede daardoor ontstaat een "Jan Klaasseneffect", waarbij de lezer de loser Gilles zou willen waarschuwen door nergens in te trappen wat zijn leidinggevenden hem beloven.
Slotzin
Ze voelde zich overspoeld worden door de herrie die Gilles mee naar huis had genomen, al die klachten en verwensingen ten aan zie van meerpersoonskamers, de positie van de bureaus, het droge binnenklimaat, de vertraagde leveringen, de inloopmat, de naamboordjes. de kapstokken, de transitie...
"Welke stilte?"vroeg ze.
Melanie aarzelde geen moment: "Zijn eigen stilte."
Bijzonderheden
Het schroefje is een zg. Leitmotiv in dit verhaal. Gilles heeft in zijn kamer een schroefje gevonden, maar hij weet niet uit welk apparaat dat afkomstig is. Hij houdt zich een tijd onnuttig bezig met het openen van de meeste huishoudelijke, elektrische apparaten waaruit het mogelijk afkomstig is. Madelief ergert zich daar geweldig aan.
Eigenlijk is het schroefje symbolisch te vergelijken met de functie van Gilles binnen het bedrijf. In het nieuwe gebouw dat hij eigenlijk moet inrichten, is zelf geen werkplek voor hem te vinden.
Beoordeling
Deze roman van M.M. Schoenmakers is een mooie beschrijving van een zinloos leven. In zijn goed gekozen woorden geeft de schrijver prachtig aan hoe zinloos het bestaan van een fantasieloze man eigenlijk kan zijn. Uit de meeste zinnen blijkt een tragisch bestaan: een uitgemolken huwelijk en een fantasieloze baan. Gilles is al een eind op weg naar het einde. Maar als lezer voel je mededogen en zou je hem een helpende hand willen toereiken.
Ondanks het mooie thema lijkt me de roman meer geschikt voor volwassenen dan voor jongere lezers op school. Voor de laatste groep gebeurt er waarschijnlijk te weinig. Maar ze kunnen het altijd proberen...
Recensies
"In ‘De vlucht van Gilles Speksneijder’ schildert Schoenmakers de wereld van een wegwerpfiguur, een overbodig geworden man die op den duur niet opgewassen blijkt tegen de maatschappij om hem heen en die zijn toevlucht zoekt in een eigen wereldje dat hem vervolgens ook nog wordt afgenomen. ‘I like to read about my betters’ is een bekende leeshouding maar hier gebeurt het omgekeerde, hier worden we geacht graag te lezen over de onfortuinlijke medemens. Schoenmakers slaagt er met glans in onze aandacht gevangen te houden voor zo’n dof, illusieloos bestaan."
https://www.trouw.nl/cult...~a01d1113/
"Deze roman is sneu en je krijgt onherroepelijk medelijden met Gilles, maar let op, helemáál sympathiek is deze loser ook niet. Zijn ervaringen zijn kleinerend, maar dat heeft hij ook aan zichzelf te wijten, aan zijn eigen passiviteit, aan zijn gebrek aan oriëntatie. In onopvallende tussenzinnen komen we iets over hem te weten dat zijn blamage zou kunnen verklaren. Gilles die zich een ongeluk schrikt als hij zich over kunst moet uitspreken, Gilles ‘die niet van denken hield’. Het is eigenlijk verbazingwekkend op hoe weinig menselijke trekjes je hem kunt betrappen. Zo iemand vraagt er bijna om om als een dier te eindigen. Eerst verjoegen ze hem weg, daarna komen ze hem verdelgen."
https://www.nrc.nl/nieuws...t-a3654898
Je hebt nog
2 Zeker weten goed
verslagen over.
Wil je onbeperkt toegang tot alle Zeker Weten Goed verslagen? Meld je dan aan bij Scholieren.com.
35.769 scholieren gingen je al voor!
Geschreven door Cees
Ik heb verreweg het grootste deel van mijn leven voor de klas gestaan. Eerst vijf jaar op een basisschool, daarna veertig jaar op diverse scholen voor voortgezet onderwijs: havo en vwo, onder- en bovenbouw. Ik vond het destijds mijn taak om de verouderde en 'afgezaagde' literatuurlijsten voor Nederlands te vernieuwen en mijn leerlingen kennis te laten maken met nieuwe en/of jonge schrijvers. Lezen kan namelijk ook gewoon leuk zijn. Docenten kunnen je met het aanprijzen van leuke en/of spannende boeken enthousiast maken. Stukken die interessant zijn, voorlezen in de klas. Kort vertellen waarover een boek gaat. Ik heb nu ruim 1460 verslagen gemaakt, waarvan een heleboel Zeker-Weten-Goed-verslagen. Er staan vragen over de inhoud aan het eind om je te laten zien of je het boek begrepen hebt.
Bij Scholieren.com probeer ik daarom zo veel mogelijk boeken van nieuwe schrijvers te bespreken. Ik hoop altijd dat de 'moderne leraar Nederlands' het zijn leerlingen toestaat om de wat minder bekende schrijvers ook op de leeslijst te zetten. Uittreksels maken vond ikzelf vroeger helemaal niet leuk. Ik kocht daarom ook uittrekselboeken. (Bijvoorbeeld Literama, Apercu, Der Rote Faden) Nu maak ik zelf boekverslagen voor scholieren.com. Nog een gemeend advies: wees verstandig en lees altijd wel het boek. Dan kan een boekverslag op scholieren.com een een prima geheugensteun voor je mondeling zijn. En geloof me, docenten kunnen vanwege tijdgebrek ook niet alle boeken lezen die jaarlijks verschijnen; zij raadplegen daarom ook wel de boekverslagen die scholieren.com levert.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden