Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2021
• 249 pagina's
• Uitgeverij: Cossee

Flaptekst

Eerste zin

Achteraf bleek zijn voorgevoel over de jongen te kloppen. Vanaf het moment dat Simon hem zag in de aankomsthal van het vliegveld van Calgary, wist hij dat het geen goed idee was geweest. De jongen hier, bij hem.

Samenvatting

Deel I
Hanne, de zus van Simon de verteller (50),  heeft gevraagd of hij een tijdje haar onhandelbare zoon (16)  bij hem wil laten logeren. Simon woont in Canada (Calgary) waarheen hij vijfentwintig jaar geleden is geëmigreerd. Simon moet hard werken voor zijn geld en hij ergert zich aan 'de jongen' die niets anders doet dan pizza's eten, tv-kijken en op zijn telefoon turen. De jongen geeft steeds aan dat hij naar de Rocky Mountains wil. Simons ziet daar tegen op, omdat hij niet goed kan lopen (hij heeft een etterende wond aan zijn been). Simon zorgt ervoor dat de jongen kan werken in het hondenasiel van een vriendin, Nancy. Ze vertelt hem dat het een goede jongen is die in Nederland verslaafd is geweest aan XTC. Hanne heeft dat feit voor hem verzwegen. Uiteindelijk geeft Simon toch toe om een dagtrip naar de beroemde bergen te maken. De jongen pakt vol verwachting zijn spullen.

Deel 2
De bergen vormen een enorme trekpleister voor toeristen. Simon is eigenlijk een blok aan het been voor de jongen. Maar er gaat heel wat gebeuren. In een fastfoodrestaurant ontmoeten ze twee enthousiaste bergwandelaars: vader Cris en en zoon Quinn. Die nemen de jongen mee voor een dagtrip, terwijl Simon achterblijft in het bergplaatsje. De drie bergwandelaars komen met grote verhalen terug van de wandeling. Ze hebben de smaak te pakken en willen het komende weekend de bergen in.
Het avondeten eindigt in een hoogoplopende ruzie.  De jongen hangt aan de lippen van van Chris en niet van Simon, die jaloers en boos reageert. Het wordt een enorme vernedering voor Simon, waarbij 'de jongen' uit zijn hotelkamer verdwijnt. 
De volgende ochtend is het Rocky-trio spoorloos; ze hebben bij het hotel uitgecheckt zonder een bericht achter te laten. Wel een rekening voor het verblijf die Simon moet betalen. In het hotel kent verder niemand Chris. Simon weet niet wat hij tegen zijn zus moet zeggen. Zij heeft een bericht gekregen van haar zoon over de ruzie. Simon probeert de politie in te lichten, maar dat gaat niet erg soepel. Ook het telefonisch contact met Hanne is niet leuk. Ze zegt dat ze onmiddellijk met haar man naar Canada komt.

Deel 3
Hanne en Robbert zijn aangekomen in Canada en hebben meteen de politie bezocht en verzocht om een onderzoek te starten. Maar dat verloopt alles behalve gesmeerd. De twee behandelende agenten zien ook iets merkwaardigs in de rol van Simon zelf. Ze verhoren hem scherp. Ook vragen ze hem of hij een leugentest wil ondergaan. Eigenlijk tegen zijn zin geeft Simon toe. Uit Edmonton komt een speciaal opgeleide vrouw om de test af te nemen. Deze Lana stelt hem wel op zijn gemak. In de tussentijd voert Hanne wat verwijtende gesprekken met Simon. Waarom is het contact tussen hem en zijn tweelingbroer zo slecht? Het lijkt wel een familietrekje, want diverse koppels in de familie  hebben ook ruzie.
Intussen wordt het typische mutsje van de jongen gevonden. Er zit ook wiet bij. Simon moet de muts identificeren. Als hij 's avonds niet kan slapen, gaat hij naar een nachtwinkel om een pizza te eten. Hij ontmoet aan de bar Lana weer, die hem de test had afgenomen. Het is een erg aardige vrouw en na sluitingstijd gaan ze met elkaar weg. Ze hebben een prima onenightstand

Deel 4 
Simon en Lana wisselen hun telefoonnummers uit, want de seks smaakt blijkbaar naar meer. Intussen wordt bekend dat Chris gevonden is in Calgary. Niet veel later wordt bekend dat ook de jongen terecht is. Chris heeft hem gedropt bij Nancy van het hondenasiel. Simon rijdt meteen naar zijn woonplaats terug, want hij wil  nog wel een hartig woordje wisselen met Chris. Maar die is niet thuis en zijn tweede vrouw laat hem niet binnen. Dan gaat Simon naar de kennel van het asiel en hij hoort van de hulp dat Nancy onderweg is met de jongen. De ontmoeting tussen Simon en de jongen is niet heel hartelijk, maar ze bekennen wel aan elkaar dat ze beiden niet heel erg communicatief naar elkaar zijn geweest.
Daarna wordt de jongen herenigd met zijn ouders. Ook de politie komt mee. Agent Bennet biedt Simon zijn excuses aan voor zijn gedrag. En daar is ineens Lana weer, die mee terug wil naar het appartement van Simon. Zij ziet wel iets in een relatie met hem. Ook Simon voelt zich prettig in haar nabijheid, maar helemaal zich overgeven aan een nieuwe liefde is er toch nog niet bij.

Personages

Simon Bekkers

Simon is in het romanverhaal 50 jaar, maar fysiek is hij toch min of meer een oude man met allerlei kwaaltjes. Hij heeft een wond aan zijn been opgelopen die maar niet wil helen. Dat is wel een symbolisch teken in het levensverhaal van Simon. Hij is de ongelukkige helft van een tweeling: zijn broer Ruud is veel geslaagder. Die heeft geld, een leuke vrouw en hij is een man van de wereld. Simon leeft meer in de schaduw van zijn broer. ( blz. 78: "Ruud was het wereldwonder. Simon datgene wat daarna kwam. Ruud was de hoofdgast van het feestelijk banket, Simon de opvangbak van de restjes.") Simon houdt van blues (Cuby & The Blizzards) en de songteksten van die band zijn symbolisch voor Simon. Hij heeft nauwelijks behoefte aan contact (ook niet met vrouwen). Hij geeft zich niet bloot en dat betekent in Canada dat je daar zelf ook maar weinig vrienden zal opdoen. Hij heeft een goede vriendin Nancy, de hondenfokster, die hem af en toe bezoekt. Het enige dier waar Simon van houdt, is de hond. Als zijn neef komt logeren, is Simon ook niet meteen een vrolijke oom die de jongen leuk op vangt. Hij noemt de jongen nooit bij zijn naam, maar er staat altijd in de tekst 'de jongen' . Dat schept afstand. Op zijn beurt ontvangt hij weinig terug van de puber. Hij geeft nolens volens toe om de bergen te gaan bezoeken, maar loopt dan tegen een probleem aan. Daan voelt zich aangetrokken tot een wildvreemde maar amicale man, Chris. Simon heeft het moeilijk als Daan ook nog eens verdwijnt. Hij heeft een schuldgevoel tegenover zijn zus. Daarnaast voelt hij wantrouwen bij de politieagenten die hem ondervragen. Maar het licht in de duisternis voor Simon is Lana, de vrouw die hem de leugentest afneemt en die hij 's avonds ontmoet in een nachtwinkel. Ze stelt hem zo op zijn gemak dat hij meteen met haar het bed in duikt en ook dat bevalt hem zo goed, dat hij bereid is zijn telefoonnummer aan haar te geven. Hij staat niet te springen om meteen een liefdesrelatie aan te gaan (dom, zou je zeggen) maar het ijskonijn in hem lijkt wel ontdooid te zijn. Van een loser is hij iemand geworden met mogelijkheden om te kiezen.

Daan

De neef van Simon die hij altijd 'de jongen' noemt (16), is het prototype van een puber die nog niet weet wat hij wil doen met zijn leven. Hij is in Nederland aan XTC verslaafd, zijn ouders hebben geen grip op hem en zus Hanne vraagt of Simon hem een tijdje wil laten logeren. Simon heeft alleen geen open karakter en de jongen past zich meteen aan. Hij vertoont pubergedrag: hij doet niets, ligt op de bank, eet pizza's en kijkt op zijn telefoon. Hij wil maar één ding "avontuur en dat zoekt hij in de Rocky Mountains. Daar aangekomen maakt hij meteen contact met de extraverte Chris, die mooie verhalen kan vertellen en tot die man voelt hij zich aangetrokken. Hij trekt ook zijn partij in een tafelruzie in een restaurant en gaat met Chris mee. Wat je als lezer allemaal zou verwachten, komt helemaal niet uit. Daan wordt gewoon door Chris afgezet bij Nancy. In een laatste gesprek met Simon laat Daan zich nog even van zijn betere kant zien.

Quotes

"Al na een paar dagen werd duidelijk dat de jongen zich stierlijk verveelde en dat hij gene idee had hoe hij zijn tijd door moest komen. Als Simon 's morgens naar zijn werk vertrok, lag hij nog hij in bed en als hij aan het einde van de middag terugkwam, dan zat hij op de bank een spelletje te spelen i" Bladzijde 31

""Het spijt me", zei Simon. "Het spijt je helemaal niet. Je bent blij dat ik niet alleen omhoog kan. Want als ik niet omhoog kan, dan is er geen reet aan en als ik er geen reet aan vind, dan kunnen we snel terug naar huis."" Bladzijde 63

"Hij liep naar Quinn en duwde hem met zachte hand richting de auto. in een dribbeldrafje liep Quinn voor hem uit. De Jeep sprong met knipperend licht van het slot. Quinn zocht zijn plek op de achterbank . De plaats voorin had hij al aan de jongen verloren." Bladzijde 93

"Hanne en Robbert waren aan het begin van de avond aangekomen en direct doorgegaan naar het politiebureau waar Bennett en Karski twee uur lang met hen gesproken hadden. De jongen was inmiddels bijna tweeënzeventig uur vermist." Bladzijde 130

""Nou, ze is aardig. Heel aardig. Of eigenlijk ben ik vooral aardiger als ik bij haar ben. Dat is trouwens wel gek", zei hij. "Dat je iemand aardig vindt, omdat je zelf aardiger bent bij die persoon." De jongen knikte. "Ik vind mezelf ook leuker bij leuke mensen."" Bladzijde 240

Thematiek

Queeste

De roman is in eerste instantie, zo lijkt het, een queeste naar een verdwenen jongen. Een misdrijf of een ongeluk ligt op de loer. Gelukkig keert de jongen aan het eind van het verhaal ongeschonden terug. Maar een tweede queeste is de zoektocht naar jezelf. Dat geldt in grote mate voor Simon, die een niet erg gelukkig leven leidt. Hij is zelf niet aardig, ook niet extravert en dan zijn de andere mensen ook niet aardig voor hem. Omdat hij zijn neefje niet erg opgewekt ontvangt, krijgt hij als reactie een recalcitrante jongen terug. Die wil eigenlijk niets. Simon heeft ooit een relatie maar liefst negen dagen (!) achter de rug. Op deze manier is hij niet erg aantrekkelijk voor vrouwen. Na de ontmoeting met Lana, die gescheiden is maar wel voor zijn genegenheid open staat en extravert is, wordt hij zelf ook vriendelijker. Dat besef van hoe dit soort mechanismen werkt, heeft hij aan het einde van het verhaal door. Dat is waarschijnlijk ook de simpele reden dat de jongen zich meer aangetrokken voelt tot de wat opschepperige, leuke verhalen vertellende Chris dan voor zijn sombere oom. Zo is de verdwenene eigenlijk meer een zoektocht naar de innerlijke mens dan naar een verdwenen puber.

Motieven

Verslaving

De lastige Daan heeft aan hondenfokster Nancy verteld dat hij in Nederland aan de XTC verslaafd is geraakt. Hanne, de zus van Simon, had dat voor hem verzwegen.

Verhouding broer-zus

Hanne heeft gevraagd of Daan een tijdje bij Simon mag wonen. Ze heeft verzwegen dat Daan aan XTC verslaafd is. Ze is ook het type dat haar broer nogal eens terecht wil wijzen. In Canada valt ze hem daar ook mee lastig. Ze vraagt waarom er in de familie altijd zoveel ruzie is en waarom Simon niet goed met zijn tweelingbroer Ruud kan opschieten. Dat bazige zit in het karakter van Hanne. Haar man is er ook wel klaar mee. Ze wijst hem herhaaldelijk terecht, waar Simon bij is.

Jaloezie

Simon ziet dat Chris wel contact heeft met 'de jongen'. De laatste hangt aan de lippen van de vreemde man, terwijl hij nauwelijks een woord zegt tegen Simon. dat gebeurt vooral tijdens de maaltijden die het viertal in fastfoodrestaurants met elkaar nuttigt. Chris besteedt heel weinig tijd aan zijn zoon Quinn, maar heeft een luisterend oor voor Daan. Dat steekt bij Simon heel erg en hij voelt jaloezie bij hem opkomen. Er speelt waarschijnlijk ook een gedeelte jaloezie in de verhouding tussen de tweelingbroers Simon en Ruud.

Liefde

In de liefde is Simon tot nu toe weinig gelukkig geweest. Hij is nooit echt op zoek geweest. Hij heeft een relatie van negen dagen achter de rug met een Schotse Gwen die hem ook nog eens van zijn spaargeld heeft beroofd. . Aan het einde van de roman gloort enig licht in de duisternis, want de vrouw die hem een leugentest heeft afgenomen, blijkt zo aardig te zijn, dat ze daarna nog een keer de nacht met elkaar doorbrengen. Aan het einde van de roman blijkt ze nog niet naar Edmonton vertrokken te zijn, maar blijven ze nog een nacht samen, Dit keer in het rommelige appartement van Simon. Lana ziet een relatie met hem waarschijnlijk best zitten. Simon reageert niet overenthousiast.

Loser

Simon is eigenlijk een een loser. Zeker wanneer je hem vergelijkt met zijn succesvolle tweelingbroer Ruud, die het verder geschopt heeft op maatschappelijk gebied. Simon heeft geen relatie wel(ooit één van negen dagen gehad) , geen indrukwekkende baan, een klein appartement, geen kinderen. Hij is daarom ook geëmigreerd naar Canada, een groot land waarin je gemakkelijk onzichtbaar kan blijven. Hij doet onaardig tegen mensen. Hij heeft geen vrienden. Hij is het type van de "mislukte migrant", vindt Ruud. Toch lijkt het erop, dat hij, door wat er is gebeurd met zijn neefje en de ontmoeting met Lana, zichzelf teruggevonden heeft. Hij was er een tijd niet, maar nu is hij er weer.(slotzin van het boek)

Familiebetrekkingen

In de familie liggen twee leden van de familie vaak met elkaar overhoop: Ruud en Simon, de tweelingbroers. Oom Gerard en de vader van Simon. Oom Gerard speelt ook nog een bedenkelijk rol in het faillissement van Simon. In de volgende generatie liggen Daan (de jongen) en zijn broer Jurre met elkaar overhoop. Het lijkt een rode draad in de familie te zijn.

Dieren

Simon heeft niet zo veel op met dieren. De wilde beren van Canada wil hij liever niet ontmoeten. Wel ziet hij twee keer op zijn weg in de auto een aantal wapiti's voorbijtrekken. Een grote mannetjes watipi (flink soort edelhert) met een enorm gewei beschermt zijn kudde en kijkt hem streng aan. Het dier waarvan hij wel houdt, is de hond. Hij heeft twee honden bij fokster Nancy weggehaald. Die honden lijken ook erg op hem gesteld. Hij brengt ze echter terug als hij de honden niet meer kan uitlaten vanwege zijn been. Aan het eind van het verhaal neemt hij de twee honden weer terug.

Titelverklaring

De verdwenene is de 16-jarige neef van de verteller. Hij verdwijnt tijdens een uitstapje in de Rocky Mountains. Voor een ongeluk of een misdrijf wordt gevreesd. Maar de afloop valt erg mee. De jongen wordt weer terugvonden in de hondenkennel van een vriendin van Simon.
Maar uit de laatste regel van de roman "Hij was er weer", kun je ook opmaken dat de verdwenene slaat op Simon. Hij was een tijdje van de wereld geweest, dat wil zeggen wereldvreemd geworden. Lana maakt hem bewust dat hij er weer mag zijn.

Structuur & perspectief

De roman is onderverdeeld in vier delen zonder titel. Deze  vier delen zijn ook weer onderverdeeld in korte hoofdstukjes zonder titel. De overgang tussen de hoofdstukken wordt aangegeven met witregels. Het verhaal wordt vrijwel chronologisch verteld. Natuurlijk wordt er wel eens verteld over wat er in het verleden (o.a. de jeugd van Simon en zijn relatie met zijn succesvolle tweelingbroer Ruud) is gebeurd. 
We zien alle  gebeurtenisswen door de ogen van deze Simon, de personale verteller in de o.v.t.

Decor

Het grootste deel van de roman speelt zich af in Canada. Eerst zien we hoe Simon  in een eenvoudig appartementje  leeft in Calgary. Zijn lastige  logé Daan wil echter dolgraag naar de Rocky Mountains. Simon geeft op den duur toe. Daar verdwijnt de jongen uit het zicht en het duurt een ruime week, voordat hij weer teruggevonden wordt. Tijdens de vermissing van de jongen, verblijft hij in het plaatsje Jasper in een hotel..

Het is een actueel verhaal, want  XTC, internet, smartphones en whatsapp spelen een rolletje. Het is begin oktober als Simon en zijn neef naar de bergen rijden en daarna neemt het verhaal nog ongeveer twee weken in beslag. Maar er worden verder geen gegevens verstrekt over het jaartal, waarin het verhaal speelt.

Stijl

Lot Vekemans heeft een vlotte vertellende stijl. Je kunt aan alles zien dat het een gerenommeerde schrijfster van toneelteksten is. De dialogen tussen de personages steken uit boven het gemiddelde van andere schrijvers. Dialogen zijn altijd moeilijk onder woorden te brengen. Is er sprake van een natuurlijk taalgebruik?  Verder gebruikt Vekemans geen moeilijke woorden en complexe zinnen. En ze legt ook niet uit, wat niet uitgelegd hoeft te worden. Dat maakt het lezen van het verhaal  aantrekkelijk. De prettige bladspiegel draagt daaraan een steentje bij. Je vliegt als lezer door het verhaal. 

Vekemans neemt enkele Engelstalige songteksten van de Nederlandse band Cuby & The Blizzards  op. Het is een bluesband en die levensstijl heeft Simon eigenlijk aangenomen. Hij heeft wat cassettebandjes meegenomen toen hij emigreerde en hij krijgt van de jongen een cd die zijn moedder, Simons zus, zus voor hem heeft gekocht. 

In het schrijven van metaforen toont Lot Vekemans ook haar schrijftalent. Een paar voorbeelden:
(blz. 28 "Zijn oogleden waren met de jaren meer gaan hangen en leken op zonneschermen die al het licht tegenhielden en schaduwen over zijn toekomst wierpen.")
(blz. 29 : "Mislukte migrant. Die woorden waren pijnlijk blijven kleven, als een vlieg die noodlottig vasthaakte in een web.")
(blz. 141: "Robbert was geen man van emoties. Volgens Hanne kwam dat omdat hij een inwendig rolluik had dat bij het eerste minieme spoortje van emoties automatisch naar beneden gleed.")
(blz. 203: "Bij Lana had Simon zich geen willoos object gevoeld. Lana had hem begeleid, zoals een hond zijn blinde baas begeleidt, kwispelend en met een zachte-neuzen-dwang."

Slotzin

Hij opende zijn mond. Hij voelde eerst zijn kaken ontspannen, en toen zijn tong. Na een tijdje volgde de rest. Toen hij opkeek was de wereld om hem heen tot stilstand gekomen. Hij was er weer.

Beoordeling

Een vlot geschreven roman die goed te begrijpen valt. Het is ook het verhaal van een klassieke queeste: nl. op zoek gaan naar een verdwenen of zoekgeraakt iets of iemand. De structuur is  helder: vier afgebakende delen. Voor het grootste gedeelte wordt de roman chronologisch verteld. Terwijl het verhaal in het tweede en derde deel lijkt af te gaan op een thrillerachtig plot, wordt die verwachting voorde lezer niet ingelost. Dat is misschien wel een beetje jammer, want in feite is er niets vreselijks gebeurd en lijkt het verhaal een storm in een glas water. Maar dat geldt niet voor de verteller. Simon heeft door zijn contacten met anderen zichzelf min of meer teruggevonden.

De roman is goed te lezen, heeft een prettige bladspiegel en zal voor eindexamenkandidaten van havo en vwo geen al te grote problemen geven.

Recensies

"Tijdens een tripje naar de Rocky Mountains wordt de lezer geconfronteerd met Simons constante chagrijn. Gezellig is anders. Dat vindt ook neef Daan, die na een ruzie spoorloos verdwijnt. Echt spannend wil de daaropvolgende zoektocht maar niet worden en ook de dialogen zijn niet zo scherp als in Vekemans’ sterke theaterstukken. (Bo van Houwelingen)" https://www.volkskrant.nl...~b9d66298/

"Op eenzelfde vergelijkbare manier eindigt Een bruidsjurk uit Warschau: ‘Gaat het weer sneeuwen?’ (…) ‘Ze hebben het niet voorspeld (…), maar zeker weten doe je het nooit’. Met dit verschil, dat Vekemans in haar tweede roman de patronen en metaforen duidelijker over het voetlicht weet te brengen en daardoor nóg meer in de hersenen en harten van de lezers weet te kruipen. Dat doet ze weergaloos goed." https://www.literairneder...erdwenene/

Bronnen

Interview met de schrijfster over haar tweede roman. Ze gaat daarbij in op het personage Simon.

https://www.brabantcultur...lan-trekt/