De Tweeling door Saskia Sarginson

Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2014
• 287 pagina's
• Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers

Flaptekst

Eerste zin

We waren niet altijd een tweeling.

Samenvatting

Isolte en Viola zijn tweelingzussen die het altijd al goed met elkaar hebben kunnen vinden. Als Viola met een eetstoornis in het ziekenhuis wordt opgenomen, komt het verleden van twee inmiddels volwassen vrouwen naar boven.

Toen Isolte en Viola ongeveer twaalf jaar waren, leerden ze een andere tweeling, Michael en John, kennen. Ze konden het erg goed met elkaar vinden. Ze konden het zelfs zo goed met elkaar vinden, dat de tweeling op elkaar verliefd werd. Al snel trokken Michael en Isolte, en John en Viola erg veel naar elkaar toe.

In Wales wonen Isolte en Viola met hun moeder. De moeder van de meiden wordt op een gegeven moment verliefd op Frank. Regelmatig komt Frank met zijn dochter Polly over de vloer. Polly is iets jonger dan de tweeling en eist door haar dominante gedrag erg veel aandacht op. Af en toe zijn Isolte en Viola haar helemaal zat.

Als Isolte, Viola, Michael, John en Polly op een dag gaan buiten spelen verdwijnt Polly ineens. Niemand weet waar ze is. Er zijn nergens sporen van haar te vinden. Al snel wordt er een zoekactie opgezet: Polly is nergens te vinden.

In het gezin slaat het nieuws hard in. Frank besluit om bij de moeder van de tweeling weg te gaan. Door alle tegenslagen weet de moeder van de tweeling niet meer wat ze moet doen. Uiteindelijk verdrinkt ze zichzelf ergens in een meer. Ze heeft dus zelfmoord gepleegd.

Isolte en Viola blijven samen achter. Omdat ze nog erg jong zijn worden ze door een andere vrouw opgevoed. Michael en John spreken ze nog nauwelijks, omdat Viola boos is dat John met Isolte gezoend heeft.

Uiteindelijk zijn Isolte en Viola het leven in Wales zat en besluiten ze naar Londen te verhuizen. In het drukke stadsleven wordt het verschil tussen de levens van de tweeling duidelijk: Isolte heeft inmiddels relatie met haar vriend Ben, een drukke baan en een mooi huis. Viola heeft daarentegen helemaal niks. Ze heeft een eetstoornis waardoor ze niet normaal kan functioneren in het dagelijks leven. Om weer bovenop haar eetstoornis te komen, wordt ze opgenomen in een ziekenhuis.

Isolte komt regelmatig langs in het ziekenhuis. Samen praten de zussen erg veel over het verleden. Hun stiefzusje Polly is na tientallen jaren nog steeds niet gevonden en de tweeling denkt dan ook dat ze nooit meer gevonden zal worden. Op een dag besluit Isolte terug te gaan naar Wales, om John en Michael op te zoeken.

Als Isolte in Wales aangekomen is en John bij een weiland vlakbij een gevangenis tegenkomt, komt ze voor een verrassing te staan. John vertelt dat hij in de gevangenis zit omdat hij zijn tweelingbroer Michael vermoord heeft. Hij wil er niet al te veel over vertellen. Hij heeft besloten om zijn straf uit te zitten en daarna een cursus aan de kunstacademie te doen. Hij is er namelijk tijdens zijn therapieën achter gekomen dat hij een hele creatieve kant heeft.

Als Isolte vervolgens terug in Londen is, vertelt ze alles aan Viola. Viola heeft gemengde gevoelens. Aan de ene kant is ze boos op John, aan de andere kant wil ze hem heel graag bezoeken. Ze beseft zich dat ze alleen naar John toe kan gaan als ze meer gaat eten en een gezond gewicht heeft. Daarom begint Viola ineens te eten. Langzaamaan krijgt ze een gezond gewicht en wordt ze door haar arts uit het ziekenhuis ontslagen.

Omdat Viola geen woning heeft, woont ze tijdelijk bij Isolte en Ben in huis. Als Isolte en Ben op een avond naar een feestje zijn, vindt ze ergens in huis een brief van John. Deze brief heeft Isolte van John gekregen toen ze hem opzocht in de gevangenis. In deze brief spreekt John zijn liefde naar Viola toe uit. Hij zegt dat hij haar nooit vergeten is en snel weer eens wil zien. Ook zit er een kiezelsteen bij de brief: een steen die vroeger symbool stond voor hun liefde.

Met de hoofd in de wolken stapt Viola onmiddellijk in de trein. Samen met de kiezelsteen is ze onderweg naar Wales, om John na jaren eindelijk een bezoek te brengen.

Personages

Frank

Frank is de vriend van de moeder van Isolte en Viola.

Dott

Dott is de therapeut van John. Zij is erachter gekomen dat John erg creatief is.

Polly

Polly is de dochter van Frank. In het verhaal is ze nog jong en komt ze erg onzeker over. Ze eist veel aandacht op van Isolte en Viola. Als Polly op een dag met Isolte en Viola buiten aan het spelen is, verdwijnt ze ineens. Ze is nooit meer gevonden.

De moeder van Isolte en Viola

De moeder van Isolte en Viola is een eigenzinnige vrouw. Ze geeft veel om haar kinderen, maar laat dit niet sterk blijken. Als Isolte en Viola nog jong zijn pleegt ze zelfmoord, waardoor Isolte en Viola er ineens alleen voor staan.

Ben

Ben is de vriend van Isolte. Hij is een hele lieve en geduldige jongen die het beste met Isolte voor heeft. Hij komt niet heel veel in het verhaal voor.

John

John is de tweelingbroer van Michael. Ook hij ging erg veel met Isolte en Viola om. Doordat hij vroeger verliefd was op Viola, ging zijn voorkeur naar haar uit. In het verhaal zit John in de gevangenis doordat hij zijn broer Michael heeft vermoord. In de gevangenis is hij erachter gekomen dat hij erg creatief is.

Michael

Michael is de tweelingbroer van John. Vroeger ging hij veel met Isolte en Viola om. Hij kon het beter met Isolte dan met Viola vinden. Michael is uiteindelijk vermoord door zijn eigen tweelingbroer.

Viola

Viola is de tweelingzus van Isolte. Doordat ze vroeger altijd de dikste van de tweeling was, heeft ze in de loop van de jaren een eetstoornis ontwikkeld. Door haar eetstoornis heeft ze nog weinig van haar leven kunnen maken: ze is werkloos, woont in een ziekenhuis en heeft geen relatie. Viola is een hele gevoelige eigenzinnige vrouw die voor haar eigen mening staat. Ze laat zich niet snel van haar eigen mening afbrengen.

Isolte

De bijnaam van Isolte is Issy en zo wordt ze in het verhaal dan ook regelmatig genoemd. Isolte is de tweelingzus van Viola. Ondanks het feit dat ze tweeling zijn, verschillen ze erg van elkaar. Isolte leeft zich aan het begin van het verhaal helemaal uit als schrijfster voor een modeblad. Later in het verhaal raakt ze deze baan kwijt. Isolte is een hele lieve, gevoelige en geduldige vrouw die het beste met iedereen voor heeft. Door de eetstoornis van haar zus cijfert ze zich daardoor erg vaak weg.

Quotes

"Het is nu drie weken geleden dat ik over John hoorde. En ik eet. Elke dag stop ik voedsel in mijn mond, en ik kauw en slik. Ze hebben het busje weggehaald. Mijn consulterend geneesheer, meneer Groff, is tevreden. Hij tikt met zijn pen op zijn knie en glimlacht. ‘Als je dit kunt volhouden, sturen we je binnenkort naar huis.’ En hij kijkt me aan in plaats van alleen maar boven mijn hoofd." Bladzijde 242

"De kiezelsteen zit in mijn zak, een klein gewicht tegen mijn heup. Ik laat mijn hand erin glijden, voel de steen in mijn palm passen, houd hem dicht tegen me aan. Het landschap vliegt voorbij, het verleden valt weg; verloren dingen en fouten worden in de wind achter me gevangen. Ik popel van ongeduld om daar te zijn, om zijn gezicht te zien. En in de lege wagon zeg ik hardop zijn naam. John." Bladzijde 277

Thematiek

Relatie tussen zussen

De band tussen Isolte en Viola staat centraal in dit verhaal. De relatie tussen zussen is dan ook het thema van dit verhaal. Isolte en Viola zijn als een hechte tweeling volwassen geworden. Wanneer ze volwassen worden, worden de levens van de twee vrouwen zo verschillend dat ze uit elkaar lijken te groeien. Als Viola vervolgens in het ziekenhuis beland en Isolte regelmatig op bezoek komt, blijkt hoe sterk de band tussen de tweeling is. Samen hebben ze het erg veel over de tijd waarin ze de andere tweeling Michael en John ontmoetten. Ook hebben ze het regelmatig over de verdwijning van hun stiefzusje Polly. Aangezien ze nooit meer iets van Michael en John gehoord hebbe, besluit Isolte om terug naar haar geboorteplaats te gaan. Viola kan door haar opname in het ziekenhuis niet mee, maar Isolte houdt haar voortdurend op de hoogte. Isolte en Viola bespreken dus alles met elkaar. Ze hebben een hele hechte band en beseffen zich dat ze alles samen aan kunnen.

Motieven

Eenzaamheid & isolement

Eenzaamheid en isolement is een belangrijk motief in het verhaal. Viola is in tegenstelling tot haar tweelingzus Isolte erg eenzaam. Ze heeft in de loop van de jaren een eetstoornis ontwikkeld, waardoor ze is opgenomen in een ziekenhuis. Ze heeft alleen maar andere zieke mensen om zich heen en alleen Isolte komt haar bezoeken.

Liefdesrelatie: jeugdliefde

Wanneer Isolte en Viola een andere tweeling ontmoeten, beginnen ze allebei de tweeling leuk te vinden. Viola wordt verliefd op John en Isolte wordt verliefd op Michael. Als ze vervolgens verhuizen en de jongens niet meer kunnen zien, wordt het contact verbroken. Jaren later zijn Isolte en Viola ineens benieuwd hoe het met de jongens gaat, omdat ze de jongens nooit vergeten zijn.

Heden & verleden

Het heden en verleden is een belangrijk motief in het verhaal. Als Isolte en Viola in het ziekenhuis met elkaar beginnen te praten, besluiten ze dat ze opzoek willen gaan naar het verleden. Isolte reist af naar haar geboorteplaats om de confrontatie met het verleden weer aan te gaan. In het verhaal wordt regelmatig een vergelijking gemaakt met het heden en verleden. Ook wordt er met grote regelmaat aan het verleden terug gedacht.

Kain en abel

John heeft zijn tweelingbroer Michael in een boze bui vermoord. Zodra hij dit aan Isolte vertelt, reageert ze erg emotioneel. Haar jeugdliefde is overleden doordat zijn eigen broer hem vermoord heeft. Het nieuws slaat ook bij Viola in. John voelt zich erg schuldig tegenover de moord op zijn tweelingbroer, maar hij beseft zich ook dat hij de tijd niet meer terug kan draaien en door moet gaan met zijn leven.

Opdracht

Ter nagedachtenis aan mijn moeder.
           Jill Sarginson

Trivia

Dit verhaal gaat over een identieke tweeling. De schrijfster van dit verhaal, Saskia Sarginson, is ook moeder van een identieke tweeling.

Titelverklaring

De titel ‘De tweeling’ is eenvoudig uit te leggen. De tweelingzusjes Isolte en Viola houden ontzettend veel van elkaar en kunnen niet zonder elkaar. In de puberteit zijn ze echter zo veranderd dat ze twee hele verschillende volwassen vrouwen geworden zijn. De band tussen de zusjes blijft hecht, maar allebei merken ze dat ze toch een beetje uit elkaar groeien. Als ze op een gegeven moment de heftige zomer, waarin hun stiefzusje Polly ineens verdwijnt, samen opnieuw beleven, wordt de band tussen de tweeling weer hechter. Samen komen ze er doorheen en ineens lijken ze weer onafscheidelijk van elkaar.

Structuur & perspectief

Het verhaal wordt vanuit twee afwisselende verschillende perspectieven geschreven. Hierdoor wordt het verhaal op twee verschillende manieren door de ogen van Isolte en Viola verteld. Ten eerste wordt het verhaal vanuit het ik-perspectief van Viola verteld. Ten tweede wordt het verhaal vanuit het personale perspectief vanuit Isolte verteld. Beide perspectieven wisselen zich in het verhaal af.

Onderstaand een quote die de gebruikte perspectieven illustreren:

• Het ik-perspectief van Viola: 'Het geraas van de wind tegen het raam lijkt op applaus. De kleuren in het tapijt en de gordijnen lijken een frisse diepte en glans te krijgen. Ik had gelijk. Alles wat ik voelde was waar, denk ik, terwijl ik mijn armen door de mouwen van mijn jas steek en de deur van de flat achter me dichttrek.' - bladzijde 270
• Het personale perspectief van Isolte: 'Isolte trekt een gezicht naar Ben en hij haalt zijn schouders op en brengt zijn geopende brede handen omhoog.
  Onder de kroonluchter zit een groep mensen verzameld. De mannen in pak, en met stropdas, de vrouwen in Laura Ashley. In haar zwarte broek en doorzichtige chiffon bloes voelt Isolte zich opeens uitdagend en excentriek.' - bladzijde 271

Het verhaal is opgebouwd uit hoofdstukken die te herkennen zijn aan een cijfer. Dit cijfer geeft aan in welk hoofdstuk de lezer aan het lezen is. In totaal zijn er 44 hoofdstukken, die verdeeld zijn over 287 bladzijden.

Decor

Het verhaal speelt zich op twee plaatsen af, namelijk in Londen en Wales. Isolte en Viola hebben vroeger met hun moeder in Wales gewoond. Vervolgens zijn ze naar Londen verhuisd, waar ze nu nog allebei wonen. Doordat Isolte op zoek gaat naar het verleden, speelt het verhaal zich ook veel in haar geboorteplaats Wales af.

Stijl

Het verhaal is op een warrige manier geschreven. Dit komt doordat het verhaal vanuit verschillende perspectieven geschreven is. Daarnaast gebruiken de verschillende personages flashbacks om het verhaal te vertellen. In het verhaal wordt dus de huidige tijd met flashbacks afgewisseld.

Daarnaast worden er veel details gebruikt. De details maken het verhaal vaak levendig en beeldig, maar zorgen er ook regelmatig voor dat het verhaal nog warriger op de lezer overkomt. Naast de gebruikte details wordt er over het hele verhaal heen erg veen bijvoeglijke naamwoorden gebruikt. Deze bijvoeglijke naamwoorden zorgen ervoor dat de gebeurtenissen in het verhaal versterkt worden.

Onderstaand een quote die de schrijfstijl illustreert:
‘Terwijl we onze plakkerige nagels droog bliezen bekeek Judy peinzend en met de handen op de heupen haar rommelige kleurenkast, en begon kledingstukken naar ons te gooien: een geel topje en hotpants voor Issy en een paarse, gebloemde mini-jurk voor mij. ‘Gelukkig hebben we dezelfde maat.’ Ze keek toe terwijl we de kleren aantrokken en knikte goedkeurend.’ – bladzijde 103

Slotzin

En in de lege wagon zeg ik hardop zijn naam. John. Ik kom naar huis.

Beoordeling

Het duurde erg lang totdat ik in het verhaal kon komen. Aan het begin is het gebruik van afwisselende perspectieven erg verwarrend. Daarnaast was het verhaal erg saai, waardoor het lastig was om me op  het verhaal te kunnen concentreren.

Halverwege het boek sloeg dit ineens om. Waarschijnlijk was ik gewend aan de schrijfstijl, waardoor het boek makkelijker te lezen werd. Daarnaast wordt het verhaal vanaf de helft spannender. Ineens kon ik het boek nog nauwelijks wegleggen, en wilde ik het per se uitlezen.

Ik vind het dan ook erg jammer dat het begin zo zwak is. Als het verhaal vanaf het begin al spannend geweest was, was het boek veel aantrekkelijker geweest. Ik vond het al met al nog een erg leuk boek, maar ik ben er niet heel enthousiast over. Het is een leuk boek om even te lezen, maar zeker geen boek dat iedereen gelezen moet hebben.

Recensies

" Het begin van het boek is ronduit warrig, met allerlei sprongen in heden en verleden, in perspectief en in schrijfstijl. Naar de tweede helft van de roman wordt dat gelukkig minder en lijkt Sarginson zekerder van haar zaak. De spanning neemt toe en de personages komen hier meer tot leven." http://mustreads.nl/recen...sarginson/

"I found it especially interesting how each twin coped with trauma –raising many questions on the nature vs nurture front. Both girls had the same upbringing and identical genetics, and yet their coping styles are completely different as they suffer the consequences of their childhood experiences." http://butbooksarebetter....inson.html

"I really enjoyed this book. I have twin stepsons, and it is true that watching them grow up has been fascinating, and yes, occasionally disturbing. Because (obviously) twins have a unique bond. They are incredibly close, yet fundamentally different. Parents of twins are riveted and disturbed by the divergences that emerge as twins grow and develop. It is quite an emotional ride, believe me." http://richardandjudy.whs...-thetwins/

Bronnen

Saskia Sarginson

http://www.saskiasarginson.co.uk/

Overhoor jezelf