In hoofdstuk 1 wordt in grote lijnen de voorgeschiedenis van het Perzische Rijk geschetst.

Daarna begint in hoofdstuk 2 het levensverhaal van sjah Naser Mohammed Fatali Mozafar. Zijn moeder Mahdolia was een machtige, invloedrijke vrouw. Naser had 374 broers want zijn vader had 1200 vrouwen in zijn harem gehad. Naser heeft ook een belangrijke adviseur, de vizier Mirza Kabir. Naser heeft heel wat vrouwen minder dan zijn vader, maar het overbrengen ervan van de plaats Tabriz naar de hoofdstad Teheran is toch een bezienswaardigheid van de bovenste plank. Bij zijn troonsbestijging is Perzië een arm en leeg land. Mirza Kabir adviseert Naser vanaf het begin dan ook anders te gaan regeren dan zijn zwakke vader. Hij raadt hem aan naar westerse landen te kijken en het land naar westerse modellen te regeren, maar onder invloed van zijn moeder verandert Naser voorlopig helemaal niets. Ze paait haar zoon door over een enorme Indiase schat te vertellen die onder in de kelders van het paleis ligt en als “appeltje voor de dorst” voor de familie moet worden aangewend. Zijn spirituele adviseur Sjeeg Agasi laat hem die rijkdom een keer zien: er zijn heel veel juwelen, briljanten, diamanten enz.

MK geeft politieke adviezen aan de sjah. Zorg voor een beter contact met de Fransen. Ook adviseert Mirza Kabir hem zijn broer gratie te verlenen in de hoop op een beter contact. Maar de sjah luistert liever naar Mahdolia en hij laat zijn broer in het openbaar ophangen. De vizier die de functie van minister-president heeft, is laaiend op de sjah. Naser heeft ook een belangrijke dochter van zijn eigen stam, Tadji. Hij wil dat ze hem een zoon zal baren die hem later zal kunnen opvolgen. Natuurlijk heeft hij wel zoons bij de haremvrouwen, maar die tellen gewoon niet mee. De hele harem is eigenlijk niet van tel: hij verwaarloost die vrouwen en soms vernedert hij hen in seksueel opzicht. Een van zijn andere vreemde hobby’s is het schieten met een groot kanon dat hij ooit van Napoleon heeft gekregen. Hij sleept het kanon vaak met zich mee om op het platteland schietoefeningen te gaan doen. Mirza Kabir wil dat het land hervormd wordt door de hulp van de Fransen, Britten en de Russen. Er is namelijk een belangrijke inkomstenbron in Perzië: aardolie. De Britten gedragen zich nogal hautain: ze weigeren hun schoenen in het paleis uit te trekken, waardoor Naser boos wordt. Mahdolia is echter achter de schermen bezig geweest en ze laat zich omkopen door de Britten, waardoor bij een overval 34 Russen worden gedood door Perzische inwoners. Om de Russen te vriend te houden laat Naser een verantwoordelijke ayatollah in het openbaar straffen, wat de bevolking niet pikt. Om zijn onderdanen tevreden te stellen moet Naser vaak gouden munten uit zijn paleiskelders halen.

De Russen willen met hem onderhandelen. Mahdolia biedt aan als onderhandelaarster naar Moskou te vertrekken, zonder dat de vizier Mirza Kabir het weet. Intussen komt er een eerste inlands opstandje dat Mirza Kabir weet te beteugelen. Hij laat de man die verantwoordelijk is opsluiten, maar een woedende sjah brengt de man om door hem weer te laten ophangen. Dat is niet goed voor de binnenlandse situatie. Mahdolia sluit een voor Perzië ongunstig verbond: ze willen de toegang tot de Kaspische Zee in ruil voor de herovering van de stad Herat op de Britten. Dat stadje is een statussymbool voor de familie van de sjah. De vizier is het er niet mee eens en overlegt met zijn vader met het doel de sjah opzij te zetten. Sjeeg Agasi heeft een visioen waarin hij succes door een val van Herat ziet. De inval wordt met hulp van de Russen inderdaad een succes. Maar later blijkt dat de Russen en de Britten zelf een val voor Naser hebben gezet, waardoor het Perzische Rijk weer in gevaar komt. In een veldslag om Perzië te verdedigen raakt de vizier gewond en hij is een tijdje uit beeld. Maar als hij hersteld is, is hij wel de held van het volk en hij kan weer een overeenkomst met de Britten sluiten. Nu het tij weer wat gunstiger is, wil Naser meteen weer dat Tadji hem een zoon schenkt. Maar ze vindt zich nog veel te jong (13 jaar). 

De vizier die een veel betere visie op de toekomst heeft dan de sjah onderhandelt met de Britten over de aanleg van telegraafpalen en een spoorlijn die de Britten willen hebben om India snel te kunnen bereiken. Mirza weet uit te onderhandelen dat er ook een spoorlijn voor het binnenland komt en dat er een binnenlands telegraafnetwerk wordt aangelegd. Hierdoor wordt hij geliefd en maar door enkelen ook gehaat in het volk. De pest breekt uit in Teheran, waardoor er veel mensen sterven. De vizier wordt ontboden door de sjah en gevangen genomen. Later wordt hij gedood en daardoor sterft een belangrijke adviseur van de sjah. Hij houdt het feit een tijdje stil, maar Britse spionnen en Perzische loslippige verkondigers verspreiden het nare bericht onder de bevolking. Ook de vrouwen van de harem komen het te weten en die treuren in stilte.
Op een van zijn reizen neemt de sjah een klein jongetje en zijn zusje mee naar zijn paleis. Het jongetje heet Malidjak, is eerst vermakelijk maar wordt later een “ettertje” en een vette papzak. Hij komt als troetelkind bij de sjah als vervanging van zijn poes die ineens spoorloos verdwenen blijkt te zijn en bij wie hij vaak troost zocht als het allemaal een beetje teveel werd.

Nu Mirza Kabir dood is, is Sjeeg Agasi de nieuwe vizier geworden. De sjah komt met de Britten overeen dat hij in ruil voor steekpenningen geen binnenlands telegraafwerk laat aanbrengen en hij verkoopt ook de tabakshandel aan de Britten. Daartegen komt verzet in het land onder aanvoering van de oppositieleider Djamal Kan die een groep intellectuelen om zich heen verzameld heeft. Hij houdt overal in het land opruiende toespraken over parlement en grondwetten naar Frans model. Hij strooit ook het verhaal rond dat Mirza Kabir gedood is door de sjah. Die pakt de verzetshelden aan en vervolgt ze. Zij willen nu dat een oude ayatollah het voor hen opneemt, want ayatollahs hebben als geestelijk leiders veel invloed op het volk. Die schrijft een brief aan de sjah maar die luistert niet naar hem. Wanneer hij de ayatollah vervolgens schoffeert, spreekt die een fatwa uit over het gebruik van tabak. Dat was een belangrijk genotmiddel in Perzië en de handel is in handen van de Britten die “not amused” zijn. Symbolisch wordt de opstand vorm gegeven door het kapotsmijten van waterpijpen. Wanneer de sjah zich niet aan de fatwa houdt (en toch rookt) keert ook de harem zich tegen hem, net als het volk dat onder invloed is van de ayatollahs. 

Intussen heeft Naser voor een schoonzoon gezorgd en die wordt opperbevelhebber van het leger. Hij laat op de demonstranten schieten en dat vindt het volk verbijsterend. Toch zetten de mensen hun strijd door en ze weten te bewerkstelligen dat Sjeeg Agasi wordt afgezet. Een nieuwe vizier (een wijs man) raadt de sjah aan om eens verder te kijken dan zijn Perzische neus lang is en ideeën op te doen in Europa. Intussen is zijn dochter Tadji eindelijk bevallen van een troonopvolger. De erfopvolging is dus geregeld. De voorbereidingen van de reis door de sjah duren ongeveer een jaar, maar vrijwel niemand mag ervan weten. Hij doet voorkomen of hij heilige plaatsen van de Islam gaat bezoeken.
Tijdens zijn afwezigheid gaat het verzet van Djamal Kan en zijn trawanten verder. Ze hebben een Perzische vertaling van het Franse grondwetmodel laten maken: de intellectuelen verenigen zich. Naser maakt een reis van een half jaar (Rusland, West-Europa o.a. Nederland) en schrijft er een dagboek over. Hij heeft veel cadeaus onderweg gekocht (367 koffers). Als hij terug wil inschepen in een Russische haven, worden al zijn bezittingen geroofd. Bovendien wordt hij knap ziek op de terugreis. 

De sjah krijgt als geschenk van de Britten een telegraafcabine en de mensen kunnen hem nu vanuit het hele land een bericht sturen. Het zijn voornamelijk kabelklachten (een soort email voor die tijd) en dat worden er heel veel, want het volk is erg ontevreden geworden onder zijn heerschappij. Maar hij heeft nog wel gezag. Maar hij wordt ouder en zwakker en de invloed van zijn zieke moeder wordt ook een flink stuk minder. Hij heeft ook een onvergeeflijke fout gemaakt. Hij heeft tijdens zijn reis aan de Russen beloofd dat ze hun ambassade mogen uitbouwen, maar dat doen ze op een oude islamitische begraafplaats wat een heel grote schande is vanwege de zielenrust van de begraafplaats. Dat verergert weer het verzet onder de bevolking. In Teheran hebben ze bovendien genoeg van de vervelende Malidjak die inmiddels ook een volwassen man is geworden maar steeds vervelender gedrag vertoont.

De verzetsmensen proberen Engelse hulp in te roepen en de ambassade steekt een handje toe. Zeer tot woede van de sjah. Hij geeft zijn schoonzoon opdracht op te treden en hij schiet op de demonstranten, maar nu staan de ayatollahs achter de demonstranten. Die verzetten zich hevig en schoonzoon Eenoldole raakt eveneens zwaar gewond. De oppositie stelt de sjah nu een ultimatum: hij krijgt een dag de tijd om in te gaan op hun eisen een parlement te verkrijgen. De sjah ziet nu overal vijanden. Zelfs zijn eigen mensen vertrouwt hij niet meer. Hij gaat de volgende dag het ultimatum tekenen en hij zegt dat de demonstranten de volgende zitting het wetboek kunnen bekijken. Achter hun rug om zoekt hij weer contact met de Russen, die het naar vinden als de Britten meer invloed krijgen in het land. Bij de tweede zitting van het aankomende parlement probeert Naser te verhinderen dat Djamal Kan en zijn volgelingen verder kunnen gaan en dat lijkt te lukken. De opstandelingen moeten het hazenpad kiezen. Als Naser zich de volgende dag voor het nageslacht wil laten vereeuwigen, komt er uit de bosjes een man die hij herkent als Mirza Reza, de handlanger van Kan. Die schiet de sjah neer. Na veertig dagen van rouw wordt Tadji als voogdes voor de kleine prins aangesteld maar de grondwet wordt in het parlement aangenomen. Tadji verklaart Afghanistan soeverein en ze geeft de legendarische stad Herat prijs.