Feitelijke gegevens
- 2e druk, 2009
- 155 pagina's
- Uitgeverij: Thomas Rap
Flaptekst
Al ruim vijftien minuten houdt Mark Oldings drie paar sokken in zijn handen. Het gaat tussen witte sportsokken, een paar gewone witte sokken en een paar zwarte. Hij moet bekennen dat de zwarte het zachtst aanvoelen, maar bij zwarte sokken voelt hij zich nooit op zijn gemak; onrustig, oncomfortabel. Witte sokken daarentegen zijn fijn, die geven hem een vitaal en sterk gevoel. Niet zo sterk dat hij er de wereld mee aankan, wel zo dat als hij de wereld ooit aan zal kunnen, het alleen met witte sokken mogelijk zal zijn.'
Aan de vooravond van zijn verjaardag is hiphop-recensent en schrijver in spe Mark Oldings vastbesloten: hij zal zijn vriendin Yvonne blij maken en volwassener worden. Met behulp van een lijstje van zes punten – 1. hogere productiviteit recensies; 2. interesse in haar werk tonen; 3. elke ochtend om negen uur opstaan; 4. een roman schrijven; 5. elke dag zwarte sokken dragen; 6. een baan zoeken – wil hij dat doel bereiken. Maar algauw moet hij de eerste plus vervangen door een min.
Eerste zin
'Al ruim vijftien minuten houdt Mark Oldings drie paar sokken in zijn handen. Het gaat tussen witte sportsokken, een paar gewone witte sokken en een paar zwarte. Hij moet bekennen dat de zwarte het zachtst aanvoelen, maar bij zwarte sokken voelt hij zich nooit op zijn gemak; onrustig, oncomfortabel. Witte sokken daarentegen zijn fijn, die geven hem een vitaal en sterk gevoel. Niet zo sterk dat hij er de wereld mee aankan, wel zodat als hij de wereld ooit aan zal kunnen, het alleen met witte sokken mogelijk zal zijn.'Samenvatting
I De verjaardag
Mark Onding is bijna 29 jaar en hij recenseert voor 60 € cd's met hiphopmuziek. Daarnaast heeft hij een grote ambities om een driedelige roman te schrijven. Die heeft als werktitel De Gymles en gaat over een jongen die door een ongeluk bij gymnastiek maar een téélbal heeft en twee adamsappels. Bovendien is hij homofiel.
Maar Mark doet eigenlijk gewoon geen fluit. Zelfs met het kopen van sokken doet hij heel lang over de keuze tussen witte en zwarte . Hij draagt uit gewoonte altijd witte, maar zijn vriendin Yvonne vindt dat hij zwarte moet kopen.
Yvonne vraagt of hij nog iets aan zijn verjaardag wil doen, maar hij heeft nauwelijks vrienden van zijn vorige school over. Wel belt zijn oude oppas Greet om hem te feliciteren met zijn 29e verjaardag.
Uiteindelijk komt alleen zijn vader op bezoek. Mark gaat een taart kopen en als hij terugkomt, gaat hij niet naar binnen en hij trapt zelfs op de taart. Hij luistert af hoe Yvonne over hem klaagt bij zijn vader en aan de deur van de buurman luistert hij hoe die seks heeft. Als ze hem mobiel belt, gooit hij zijn telefoon in de gracht.
Hij besluit op dat moment dat hij het leven anders moet aanpakken.
Hij stelt voor zichzelf een to-dolijstje op:
1. Hogere productiviteit recensies;
2. Interesse in Yvonnes werk tonen;
3. Elke ochtend om negen uur opstaan;
4. Een roman schrijven;
5. Elke dag zwarte sokken dragen;
6. Een baan zoeken.
Hij vertrekt daarna naar zijn favoriete snackbar Le Sud.
II Het lijstje
Hij eet van alles door elkaar in Le Sud(haring met uitjes , patat, Magnums) en brengt daarna de nacht brakend en slapend door op straat. Yvonne is woedend wanneer hij pas de volgende morgen weer opduikt. Zo kan hun relatie niet doorgaan.
Mark gaat echter meteen goed aan de slag met punt 1 van zijn to-do-lijstje. Hij gaat achter elkaar maar liefst drie recensies van cd's schrijven, maar de indruk die dat op de lezer maakt, is dat het afgeraffeld werk is en kwalitatief niets voorstelt. Die indruk komt later uit, wanneer Mark in de loop van het verhaal bericht van zijn redacteur krijgt dat hij maar het beste kan stoppen met dat werk. het barst van de taal-en spellingfouten. Ook werkt hij punt twee af, maar Yvonne reageert heel ontwijkend op zijn vragen over haar werk. Ze wil zijn vragen nauwelijks beantwoorden. Toch geeft hij zichzelf een plus voor punt 1 en 2. Dat gaat niet gebeuren bij punt 3, want hij redt het niet om altijd om 9 uur op te staan. Een -.
Punt vier wordt dan opgepakt: hij gaat verder met zijn roman de Gymles, maar hij gaat zijn inhoud veranderen. Hij schrijft tot diep in de nacht door, maar wanneer Yvonne zijn getypte pagina's wil lezen, maakt ze veel opmerkingen over zijn taalgebruik en zijn spellingfouten. Zelf vergelijkt hij zich met de grote Russische klassieke schrijvers. Dus hij begint maar weer te schrappen: veel werk is voor niets geweest. Er kan best een minnetje achter punt 4 komen.
Yvonne neemt hem op zaterdag mee naar een lunch met haar vriendin Clara. Daar begint ze over hem te klagen en ook over de kwaliteit van de roman. Samen lachen ze hem uit en hij wordt boos. Hij neemt de auto en vertrekt zonder Yvonne naar huis. Hij leest daar zijn manuscript nog eens door en maakt van zijn hoofdpersoon een hetero i.p.v een homo. Ook moet hij nog een aansprekende naam verzinnen voor zijn personage. Maar alles overziend moet hij zichzelf voor punt 4 een onvoldoende geven.
III De vrijheid
Yvonne is natuurlijk woedend, want ze moet nu op eigen gelegenheid naar huis met het OV. Ze zegt tegen Mark dat er echt iets moet veranderen. Desnoods wil ze met hem in therapie. Wanneer ze daarover ruzie krijgen, staat zijn vader ineens in de kamer. Ze moeten met zijn allen naar een verjaardagsfeestje van Greet en Frans in cafetaria De Vrijheid in Badhoevedorp. Hoewel ze eigenlijk mee zou moeten gaan, blijft Yvonne thuis achter. Op het feestje gaat hij op zoek naar Greet. Die is wel blij haar kleine oppaskind te zien, maar hij vindt het een domme gans. Hij knapt ook helemaal af op het publiek dat er rondloopt. Die snappen het leven niet zoals Mark dat ziet. Hij voelt zich er niet thuis en vertrekt vanuit het feestje, maar hij heeft nu geen vervoer. Hij moet van Badhoevedorp lopen naar Amsterdam.
Vlak bij zijn huis ziet hij op straat iemand bedelen en hij voorkomt dat een man de bedelende vrouw geld wil geven door zijn portemonnee af te pakken er vandoor te gaan. De man ziet hem natuurlijk als een ordinaire straatrover. Hij vlucht en wil natuurlijk naar zijn favoriete snackbar, maar hij ziet dat Le Sud ook al te koop staat. Hij gaat naar binnen en steelt een oud bord met Dagelijks verse kroketten. Dat neemt hij mee naar huis. Hij pakt een taxi en betaalt met het gestolen geld. Deze keer maakt hij ook alle postvakjes van het appartement open en hij heeft opnieuw geen post. Hij verscheurt de post van alle andere bewoners. Dan stapt hij binnen en ziet dat Yvonne aan de telefoon over hem klaagt. Hij beweert dat hij haar wil redden om samen gelukkig te kunnen zijn. Maar zij zegt dat ze er niet meer tegen kan en bij hem weg wil:haar koffers staan gepakt. Maar Mark laat haar niet gaan: hij overweldigt haar, knipt nota bene haar prachtige haar af, bindt haar handen met tape vast en duwt haar in de kast. Hij wrijft liefkozend over de allestafel die helemaal perfect moet zijn. Dan loopt hij naar buiten om alle verloren zielen van de wereld van de ondergang te redden. Zolang Mark Oldings er is, is er hoop. Hij gaat de vrijheid tegemoet.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
R.
R.
hoi
6 jaar geleden
Antwoorden