Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2012
• 127 pagina's
• Uitgeverij: Querido

Flaptekst

Eerste zin

Langzaam doet Samya haar ogen open.

Samenvatting

In 2011 is president Hosni Mubarak het hoofd in Egypte. Vrijwel niemand is het met hem eens: de bevolking wil eindelijk dat er wat gedaan wordt aan de armoede en corrupte politiek. Al een lange tijd is het erg onrustig in Egypte. Het duurt dan ook niet lang totdat het volk in opstand komt.

Ook de vier jongeren Samya, Mohammed, Layla en Abdelrahman zijn bezig met de protesten. Samya is verliefd op Mohammed en vindt het erg vervelend dat ze geen relatie aan kunnen gaan. Samya is namelijk Christelijk, terwijl Mohammed Moslim is. In de Egyptische cultuur is het onmogelijk dat twee mensen van dezelfde geloven bij elkaar komen.

Layla is de corrupte politiek in Egypte ook erg zat. Ze vindt dat vrouwen gelijk behandeld moeten worden met mannen. Om haar mening te uiten, besluit ze anoniem een blog te beginnen op internet. Regelmatig plaatst ze hier blogs waar ze haar mening in uit. Ze vindt het geweldig als ze lezers heeft. Op een gegeven moment krijgt ze zelfs contact met een Amerikaans meisje. Via Skype praten ze af en toe met elkaar.

Mohammed en Abdelrahman zijn op hun beurt weer bezig met de corruptie in Egypte. Als bekend wordt gemaakt dat de bevolking van Egypte gaat protesteren, zijn ze razend enthousiast. Ze zijn vastberaden om mee te doen aan de protesten, om zo hun steentje bij te dragen.

De spanning in Egypte loopt alsmaar op. Op een dag gaat de bevolking de straat op om te protesteren. De ouders van alle vier de jongen hebben het liefste dat de kinderen binnen blijven, maar Mohammed en Abdelrahman luisteren hier niet naar. Ze vinden dat ze hun mening moeten uiten. Samen met andere vrienden protesteren ze in één grote mensenmassa tegen president Hosni Mubarak.

Samya en Layla kijken op hun beurt uit het raam zodat ze niks van de protesten missen. Ze vinden het ontzettend spannend. Er komt steeds meer politie die de bevolking tevergeefs in het gareel probeert te houden. Op een gegeven moment gaan ze zelfs traangas spuiten, in de hoop dat de protestanten hiervan schrikken en ophouden met protesteren.

Al snel wordt op internet gezet dat cola helpt tegen traangas. Mohammed besluit in de vader van zijn winkel cola te halen, zodat iedereen door kan protesteren. Al snel blijkt de cola te helpen en kan iedereen doorgaan met protesteren.

De gemoederen lopen echter snel op en de politie gebruikt fors geweld om de protestanten in bedwang te houden. Op een gegeven moment worden er zelfs wapens gebruikt.

Een deel van de protestanten schrikt hiervan en deinst terug. Mohammed, Abdelrahman en andere vrienden gaan echter door. Ze doen alsof er niks aan de hand is en hun niks kan gebeuren. Het tegendeel is echter waar: Mohammed wordt geraakt door een kogel en overlijdt.

Personages

Samya

Samya is een Christelijk meisje dat hopeloos verliefd is op Mohammed. In het verhaal komt ze over als een leuk en lief meisje.

Mohammed

Mohammed is een stoere jongen die bevriend is met Abdelrahman. Hij is de zoon van de man met het winkeltje. Mohammed komt graag op voor zijn rechten en schrikt er niet voor terug om zijn mening duidelijk te maken. Hij doet alsof hij verliefd is op Samya, maar in werkelijkheid vindt hij haar alleen een mooi meisje en is hij niet verliefd. Uiteindelijk komt Mohammed om tijdens de protesten.

Layla

Layla is het zusje van Mohammed. Ze zit het liefste de hele dag achter haar computer om op haar blog over de problematiek in Egypte te praten. Via haar blog krijgt ze een vriendin in Amerika. Layla is een stoere meid die graag (anoniem) haar mening duidelijk wil maken.

Abdelrahman

De Moslimse Abdelrahman is een vriend van Mohammed. Hij is een man van zijn woord: hij doet graag wat hij zegt. Hij wil dat er iets verandert in Egypte. Ook hij doet mee aan de protesten in Egypte.

Quotes

"Het is vrijdag. De dag van de woede. De dag waarop het hele land de straat op moet gaan. ‘Het wordt erop of eronder,’ zei Omar gisteravond nog. ‘Als het ons lukt de twijfelaars na het vrijdagmiddaggebed de straat op te krijgen, kunnen we winnen. Maar de politie is overal op voorbereid. Ze weten dat dit het keerpunt kan zijn. " Bladzijde 115

"Vandaag, vrijdag 11 februari 2011, is Hosni Mubarak gevallen. De farao wankelde, hield zich krampachtig vast aan zijn troon, maar heeft onder druk van het volk en zijn eigen vuile generaals af moeten treden. Gisteren sprak hij nog grote woorden, maar nu is de grijns op zijn witte lippen verbleekt. " Bladzijde 125

"Er is geen vrijheid, geen toekomst voor dit land, als een vrije speelse geest als jij niet meer dansen kan. Er is geen leven, geen reden tot geluk voor mij, als ik je niet meer omarmen kan. Ik kan ademen maar krijg geen zuurstof meer, ik kan huilen maar heb geen tranen over, ik kan niets, wil niets, zeg niets, ben niets meer zonder jou. " Bladzijde 126

Thematiek

Maatschappijkritiek

Maatschappijkritiek is het thema van het verhaal. Begin 2011 komt de Egyptische bevolking in opstand tegen de toenmalige president Hosni Mubarak. De bevolking is de corrupte politiek zat en wil graag dat de president aftreedt. Ook de vier hoofdpersonen in het boek zijn het zat en willen veranderingen in Egypte. Alle vier uiten ze op hun manier kritiek en laten ze zien tegen welke problemen ze alle vier aanlopen. Uiteindelijk gaan twee van deze personages, Abdelrahman en Mohammed, protesteren tegen de president.

Motieven

Verlangen naar vrijheid / vrijheidsdrang

De bevolking van Egypte wil graag meer vrijheid. Zo ook de vier personages uit het verhaal. Ze willen hun mening kunnen uiten. De vrouwen willen dat ze eindelijk geaccepteerd worden en gelijk gesteld worden aan de mannen. Men hoopt dat de vrijheid terug komt, als de president Hosni Mubarak aftreedt.

Cultuurverschillen

In het verhaal komt meerdere keren naar voren dat cultuurverschillen niet geaccepteerd worden in Egypte. Samya is een Christelijk meisje dat verliefd is op de Moslimse Mohammed. Het is voor hun moeilijk om in het openbaar af te spreken, omdat een Christelijk meisje niet bij een Moslim hoort. De verschillende culturen gaan dus niet samen.

Motto

Voor Egypte, mijn vaderland.
En voor al die naamloze helden die hun
leven gaven voor het hoogste goed:
het recht om te zijn, het recht om vrij te zijn.

Eind januari 2011 vond er in Egypte een massale achttien daagse volksopstand tegen de Egyptische president (inmiddels ex-president) Hosni Mubarak plaats. Het volk wilde meer gerechtigheid en meer vrijheid. Het motto is opgedragen aan de gebeurtenis die zich in 2011 plaatsvond.

Trivia

De schrijfster van dit verhaal, Monique Samuel, heeft een Egyptische vader en een Nederlandse moeder. Door haar Egyptische achtergrond kan ze zich goed inleven in de Egyptische jongeren van nu.

Titelverklaring

Structuur & perspectief

Het verhaal wordt door de ogen van vier verschillende personages verteld. Layla, Samya, Mohammed en Abdelrahmam dragen alle vier bij aan het verhaal. Het verhaal wordt vanuit alle vier de perspectieven vanuit het hij/zij-perspectief verteld. Dit perspectief heet ook wel het personale perspectief.

Onderstaand een quote die de gebruikte perspectief illustreert:
‘Ze kent het winkeltje goed. Elke dag als ze langs de smalle deuropening loopt, blijft ze zo onopvallend mogelijk staan in de hoop een glimp van Sayeds oudste zoon op te vangen. Als ze er boodschappen moet doen – iets wat helaas niet elke dag zo is – loopt ze zo snel als maar gepast is de straat over en gaat ze opgewonden de winkel in.’ – bladzijde 40

Decor

Stijl

De schrijfstijl van Monique Samuel is erg eenvoudig. Er worden geen moeilijke woorden en/of zinsstructuren gebruikt, waardoor het verhaal eenvoudig te lezen is. Het gebruik van korte zinnen maakt het verhaal ook makkelijker om te lezen.

Daarnaast worden er veel bijvoeglijke naamwoorden gebruikt. Deze bijvoeglijke naamwoorden geven het verhaal vorm.

Onderstaand een quote van de gebruikte schrijfstijl:
‘Terwijl ze de laatste woorden typt, aarzelt ze even. Haar vingers razen voortdurend over het krakkemikkige en plakkende toetsenbord, maar nu haperen ze. Onwillekeurig denkt ze terug aan de aanvaring die ze eerder die dag met haar vader had, dwars tussen al het geren en gevlieg van de ellendig lange huishoudelijke takenlijst door.’- bladzijde 68

Slotzin

Kind van een natie die ouders verweesd achterlaat.

Beoordeling

Ik vind het indrukwekkend hoe het verhaal geschreven is. De schrijfster van dit verhaal, Monique Samuel, heeft het verhaal mooi op papier gekregen. Doordat het verhaal vanuit verschillende perspectieven geschreven is, blijft het verhaal interessant om te lezen. Daarnaast houdt de schrijfstijl je zo erg vast dat je eigenlijk niet kan stoppen met lezen.

Recensies

"Net zoals zoveel (illustere) voorgangers baseert Monique Samuel haar eerste young adult op een potentieel interessant idee; in dit geval zal de auteur de heikele maatschappelijk-politieke situatie in Egypte ten tijde van de Arabische Lente, eens even kort toelichten aan jongeren. Personages, stijl, dialogen, alles moet wijken voor informatieoverdracht, liefst zo eenvoudig mogelijk verwoord. " http://www.tzum.info/2015...-traangas/