Blown away door Sue Murray

Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2006
• 50 pagina's
• Uitgeverij: International Language Teaching Services Ltd

Flaptekst

Eerste zin

A tall, blond-haired boy walks onto the stage of a school hall in Santa Barbara, California.

Samenvatting

Corey richt een groep op: 'Surfers for Samoa'. Hij vertelt aan de hele school hoe en waarom.

In november gaat Corey met zijn ouders naar Savaii: een surfeiland. Zijn ouders gaan daar mensen helpen: ze zijn doktoren gespecialiseerd in ogen. Wanneer ze aankomen bij het hotel hoort Corey van Tapu (de zoon van hotelpersoneel) dat het surfseizoen nog niet is begonnen. Corey voelt zich bedrogen. 

Dan komt Grant aangelopen: hij komt uit Australië en is een ervaren surfer. Hij wil het Corey wel leren. De volgende dagen surfen en rijden ze rond het hele eiland. 

Wanneer er op de radio nieuws komt dat er een storm aankomt, gaan Grant en Corey alsnog surfen, want het lijkt erop alsof de storm niet richting Savaii gaat. Tapu gaat ook mee. De stom komt tóch naar Savaii en ze kunnen maar net op tijd de auto in komen.

De stom verwoest de weg, dus ze kunnen niet terug naar het hotel. Wanneer ze een omgevallen palmboom weg proberen te halen, snijdt Grant zich ergens aan. Hij bloedt hevig. Tapu zegt dat er in de buurt een grot is waar ze veilig zijn voor het natuurgeweld. 

Eenmaal in de grot is er ook een handjevol lokale bevolking. Zij proberen Grant ook te helpen. Tapu en Corey gaan richting het dorp om te proberen te bellen naar het hotel. Alle telefoons zijn echter door de storm kapot. En ze kunnen niet meer terug naar de grot. Tapu en Corey blijven in het dorp om te helpen voor drie dagen.

Na drie dagen komt de vader van Corey. De storm is opgehouden en het hele eiland is verwoest. Hij heeft verdrietig nieuws: Grant is helaas overleden aan een infectie aan zijn wond.

Hiermee sluit Corey zijn toespraak voor de school af. Hij roept op om geld in te zamelen voor het eiland, ook omdat je er zo goed kan surfen.

Personages

Corey Cassidy

Het hoofdpersonage. Hij is een blonde jongen van zestien jaar. Hij houdt van surfen. In de zomer namen zijn ouders hem mee naar het eiland Savaii. Hij wordt op dit eiland volwassen. Er komt een orkaan en hij verliest een goede vriend. Daarom wil hij een stichting oprichten om geld in te zamelen voor Savaii: dit vertelt hij aan zijn school.

Tapu

De zoon van iemand van het hotelpersoneel van het hotel waar Corey verblijft. Hij kan een beetje Engels en dus fungeert hij soms als tolk voor Corey. Ze worden vrienden en Corey ontmoet zijn hele familie. Tijdens de orkaan weet Tapu ook wat ze moeten doen, omdat hij het eiland meer kent.

Grant

Een man van midden twintig, een ervaren surfer. Hij heeft over de hele wereld al gesurft. Grant leert Corey surfen op de verschillende plekken rond het eiland. Hij is heel dapper en ervaren en volwassen. Wanneer de orkaan er is raakt Grant gewond. Helaas raakt de wond ontstoken en overlijdt hij.

De ouders van Corey

Dit zijn twee doktoren. Ze zijn redelijk streng voor Corey, maar geven ook vaak mee. Ze zijn heel bezorgd als Corey met de orkaan niet thuis komt.

Quotes

"Man, that afternoon was long - I tried to play this weird game called kirikiti - it's like baseball but they use a three-sides bat and they play it on the road, around the fales, everywhere. Everyone in the whole village plays kirikiti for hours. And everyone laughed at me when I tried to hit the kirikiti ball." Bladzijde 16

"We saw waterfalls, a turtle hospital and all sorts of sights on that drive around the island. We also talked a lot about life and families and surfing. Grant had once surfed with Kelly Slater! I forgot about the distant storm. Man, I didn't know then just what a storm it was." Bladzijde 20

"I didn't know it then, but that was the last day I was truly happy." Bladzijde 23

"Dad stopped me. He sat me down on a fallen coconut palm. 'Corey, we stopped at the cave first. I saw the car. We found Grant.' Now Corey stops talking and looks at the floor again. Tears fill his eyes. The hall is completely silent. Corey wipes his eyes and looks up at the school. Grant died." Bladzijde 41

"Only one was killed in the cyclone. The rest died because help couldn't reach them in time. And the Samoans who live in the north of Savaii - they have nothing. Everything they owned was blown away by Rosa, their fales were destroyed and their crops were ruined." Bladzijde 43

Thematiek

Coming of age

Corey wordt door alle gebeurtenissen op Savaii volwassen. Hij verandert van een eigenwijze puber naar iemand die dingen meer serieus neemt en niet meer overal tegenin gaat. Hij heeft verdriet gekend en vindt de kracht om geld in te zamelen voor Savaii.

Natuurgeweld / natuurramp

De storm 'Rosa' (of orkaan beter genoemd) was de oorzaak van al het kwaad: de oorzaak van dit verhaal.

Motieven

Dood

Grant (naast veel lokale bevolking) overlijdt ten gevolge van de orkaan en dit zorgt ervoor dat Corey geld gaat inzamelen.

Multiculturele samenleving

De toeristen (Corey en zijn familie) werken samen met de lokale bevolking van Savaii, ook al zijn het allebei verschillende culturen.

Motto

Er is geen motto.

Opdracht

Er is geen opdracht.

Titelverklaring

Ik denk dat ‘blown away’ deels symbolisch is en deels letterlijk. De storm blaast alles letterlijk weg van het eiland. Daarnaast is Corey ‘blown away’ van alle gebeurtenissen: hij is een ander mens geworden erdoor.

Structuur & perspectief

Het verhaal is opgebouwd in tien getitelde hoofdstukken. De titels zijn beschrijvend, zoals: ‘Corey talks tot he school’, ‘Going around the island’ en ‘Looking for shelter’.

Aan het begin van het verhaal wordt Corey door een alwetende verteller beschreven. Daarna gaat het verhaal over in een ik-perspectief vanuit het oogpunt van Corey.

Decor

Het verhaal speelt zich op twee plekken af: in Santa Barbara, Californië en op Savaii. Corey komt namelijk uit Santa Barbara en zit daar op school. Hier vertelt hij zijn verhaal. Het verhaal dat Corey vertelt vindt plaats op Savaii.

De precieze tijd van het verhaal is niet heel duidelijk. Corey zegt dat hij ‘afgelopen november’ op Savaii was. Waarschijnlijk is het op het moment dat hij het verhaal vertelt een aantal maanden later.

Stijl

Dit boekje is een verhaal voor tijdens de Engelse les. De editie die ik gebruikt heb is voor Duitse leerlingen gemaakt. In het boek zijn verschillende woorden gemarkeerd waar achterin het boek een vertaling bij staat. Daarnaast zitten er achterin het boek opdrachten. De stijl is te omschrijven als schools. Er worden niet veel extreem moeilijke woorden gebruikt, vaak worden dezelfde woorden gebruikt (en geen synoniemen).

Corey heeft een stopwoordje: 'man'.

Slotzin

Corey stops talking. There is silence for a moment, then one person starts clapping, and another and another, until the whole hall is filled with the sound of clapping. And Corey looks up and speaks. Fa'afetai. Thank you.

Bijzonderheden

Er zitten illustraties bij het verhaal.

Beoordeling

Ik vond dit verhaal leuk om te lezen. Ook al heb ik mijn examen Engels al lang en breed gehad en was het taalgebruik dus redelijk makkelijk voor me, toch werd ik meegezogen in het verhaal. Zeker toen de storm op zijn hardst was en ik mezelf af begon te vragen of het allemaal wel écht goed zou komen.